Yellow skies, yellow flowers

Inmiddels was hij het wel gewend, dat hij vroeg op moest staan voor een training. Zelfs zoveel op dit moment dat hij gewoon zelfs op dagen dat hij niet zo vroeg op hoefde te staan zo vroeg ontwaakte. Dit had wel zo zijn voordelen, natuurlijk. Zoals dat hij de zonsopgang vaak zag, of dat hij wakker was voor de rest en zich al kon uitrekken en lichte oefeningen kon doen voordat zijn training begon. Hij was blijkbaar niet als enige vroeg wakker, want in zijn ooghoeken zag hij een kleine, rode kitten. Hij glimlachte zachtjes, hij veroordeelde de kitten niet omdat hij alleen de nursery uit was en ook niet zo vroeg. Rustig trippelde hij naar de kitten toe, waarna hij rustig in de buurt ging zitten. "Goedemorgen, Gorsekit." sprak hij zacht spinnend, om de kitten niet te laten schrikken en ook duidelijk makende dat hij niet boos of iets was. Hij vond het altijd geweldig om kittens zo te zien, onder de indruk van alles nog. Naja, dat was hij ook nog een beetje, maar dat moesten ze niet doorvertellen hoor! Vroeger was het namelijk alleen maar erger geweest!

De kleine kitten keek vlug naar hem om, waarna hij met weifelende ogen naar zijn poten keek. Hij was toch niet te verlegen om met hem te praten toch? Hij hoopte van niet tenminste. 'Hallo, meneer,' klonk er uiteindelijk van de kleine rode kitten, waardoor hij zachtjes glimlachte. Mooi, hij praatte tegen hem! De kater keek toen pas naar hem op, terwijl hij zachtjes en bemoedelijk glimlachte naar de kleine kitten. 'Sorry, maar ik weet niet hoe u heet!' klonk er meteen beschaamd van de kitten af, waardoor hij even zijn hart voelde groeien met warmte. "Dat is niet erg." sprak hij rustig tegen de kitten. Het was nog een jonge kitten, die had amper met hem in de nursery gelegen dus het maakte niet uit dat de kitten hem niet kende. "Ik ben Falconpaw," stelde hij zich rustig voor tegen de kitten. Arm ding.

Toen hij tegen de kitten vertelde dat het niet uitmaakte dat hij zijn naam niet wist durfde de kitten weer langzaam naar hem op te kijken. 'Hallo, Falconpaw!' piepte de kitten met lichte enthousiasme in zijn stem, waarop hij iets breder glimlachte. De ogen van de jonge kitten gingen ondertussen weer terug naar het bloemetje die de jonge kater had gevonden. 'Ik had deze gevonden. Hij is mooi,' klonk er vervolgens van de kleine kater af, waardoor hij even zachtjes glimlachte. Wat lief. Echt, hij vond dit veel te schattig. "Het is inderdaad een hele mooie bloem." sprak hij licht spinnend tegen de kitten. Hij zou zelf niet precies weten wat voor bloem dit was, maar hij zou het ooit wel eens aan Routnose kunnen vragen? "Zou je het leuk vinden om een keer andere soorten bloemetjes te zien?" besloot hij te vragen met een een glimlachje. Hij kon altijd wat meenemen! Dat zou geen probleem voor hem zijn, om een beetje rond te kijken en verschillende bloempjes mee te nemen.

Toen hij tegen de kitten snorde dat hij de bloem ook heel erg mooi vond ging het staartje meteen omhoog en begon de kitten te spinnen van plezier. De kitten keek hem aan met een grote glimlach op zijn gelaat, wat - help hem dan toch!- veel te schattig was. Toen hij echter aan bood aan de kater of hij een keertje nog meer bloemetjes zou meenemen voor hem, begon de kitten al helemaal te glinsteren. Alsof het een felle ster in een donkere nacht was. 'Zou je dat willen doen?' vroeg de rood-witte kater aan hem, verbaasd over zijn aanbod. Hij knikte even met een glimlachje. "Natuurlijk! Dat zou ik alleen maar leuk vinden." spinde hij tegen de kater terwijl hij even glimlachte met zijn ogen dicht. 'Ja, heel graag!' klonk er een tikkeltje verlegen van de rode kitten af, waarop hij lichtjes grinnikte en de kitten kort met het puntje van zijn staart aan raakte. "Het is geen probleem, dan ga ik een keer op speurtocht naar alle mooie bloemen van het territorium voor je." sprak hij met een knipoogje tegen de kater. Als het de kitten blij zou maken nou-- daar deed hij alles voor. Want daar had hij echt de grootste zwakte in de wereld voor.

De kitten begon zowat compleet te stralen. En dat was alles voor Falcon wat hij wilde. Zolang hij de kleine maar blij kon maken en zo kon laten glimlachen zoals hij nu aan het doen was.. Dan was zijn plan geslaagd. Hij kon van dit soort glimlachen wel voor altijd leven. Dit was namelijk weer veel te lief. Hij zou hiervoor keer op keer smelten, echt waar. 'Dat is zo lief. Dankjewel!' snorde de rode kitten vrolijk tegen hem. Vervolgens keek de rode kitten weer naar de gele bloemetjes. Ah, dit soort dingen maakte hem gewoon weer blij en opgelucht. Dat net zoals hij toen hij in de nursery lag jong en onbezonnen zo naïef was. Niet dat dat erg was!! Verre van! Maar het was goed om te zien dat de meeste katten toch echt zo begonnen. Nieuwsgierig naar alles in het leven. Of in dit geval, nieuwsgierig naar de bloemetjes. 'Kan ik dan iets doen voor jou? In ruil voor de bloemetjes?' klonk er van de rode kitten af, weer ietwat verlegen zoals hij eerder was geweest. Ah gos, hij hoefde toch helemaal niets terug! "Maak er maar iets heel moois van voor je mama en papa okay? En zolang jij er plezier van hebt is dat meer dan genoeg voor me." spinde hij tegen de jonge kitten. Hij zou gewoon iedere dag bloemen meenemen tot deze kleine overspoelt zou worden met bloemen! "En als je apprentice wordt laat ik je zien waar je alle bloemen kan vinden, deal?" sprak hij met een brede glimlach tegen de rode kitten. Hij hoopte dat de kitten dan nog net zo geïnteresseerd was in bloemen als dat hij nu was, hij hoopte het wel! Het was altijd leuk als katten van bepaalde dingen hielden.

Om de kater zo te zien stralen, man, dat was alles wat hij terug wilde voor die bloemen. Iedere keer dat hij ze bracht. En hij hoopte echt dat de kater het nooit anders zou willen ook. Toen hij tegen de kater vertelde dat hij alle bloemen zou laten zien zodra hij was opgegroeid als apprentice trilde zijn lipje kort, waarna de kater zowat tegen hem aan sprong. Zijn kop verborgen tegen zijn borst, my lord. Hij wilde gewoon neervallen en de kitten alles laten doen wat hij wilde. Maar in plaats daarvan legde hij zijn poot rustig op de rug van de kitten en glimlachte hij warm. 'Bedankt, Falconpaw! Bedankt, bedankt, bedankt!' klonk er van de jonge kater af, waardoor hij nog meer begon te stralen dan eerst. Een kitten zó blij maken? Wat wilde je nog meer? Dit was echt alles voor hem. Toen de kitten terug trok haalde hij zijn poot van de kitten af en keek hij met warme ogen terug in de dankbare ogen van de kitten. "Echt, het is geen probleem." sprak hij met een brede glimlach tegen de kitten. "En als we heel lief doen, kunnen we misschien aan Routnose vragen of de bloemen nog iets speciaals kunnen!" sprak hij zachtjes, waarna hij naar hem knipoogde. Wie weet hadden de bloemen die hij zou vinden wel een hele mooie betekenis! Je wist het maar nooit! En misschien, heel misschien, zou hij wat vrienden inschakelen om wat bloemen voorbij de grenzen te halen... want alles voor Gorsekit. Dat had hij zojuist besloten. Yes sir.

Misschien was dit wishfull thinking, maar om de kleine zo tegen hem aan te zien.. Hij hoopte dat hij later ook een zoon of dochter had om zo tegen zich aan te houden. Ja, hij was nog jong, ja hij had nog zijn hele leven voor zich. Maar, hij had een kittenwens voor als hij volwassen was en de juiste persoon was tegen gekomen. Hij was dol op kittens en hij hoopte om deze ervaring ook te hebben met kittens die hij zelf mocht gaan opvoeden. Klaar te stomen voor het leven voor hen. Toen hij aan de rode kater vertelde dat er misschien nog wel speciale bloemen konden zijn werd de interesse groot bij de kitten voor hem. 'Hoe dan?' vroeg de rode kitten aan hem met sprankelende ogen waar hij nooit en te nimmer nee tegen kon gaan zeggen. "Misschien hebben sommige bloemen wel medische krachten! Kan het wonden helen!" sprak hij met een brede glimlach tegen de rode kitten. Hij hoopte dat er een paar van zulke bloemen waren en dat Routnose hem kon vertellen welke. Dan kon hij dat weer aan Gorsekit leren en vertellen! Oh man daar kon hij echt niet om wachten om meer te leren van de bloemen die hij zou binnenbrengen.

Toen hij aan de jonge kater uitlegde dat sommige bloemen misschien wel wonden konden helen viel het bekje open van Gorsekit. 'Echt?' klonk er van de jonge kater af, waarop hij even knikte. Hij moest het wel even voor de zekerheid vragen aan Routnose, maar wie weet! Het kon bijna niet anders, toch? 'Dat zou geweldig zijn!' piepte de kitten tegen hem, waarop hij breed glimlachte. "Zeker! Maar dat moeten we even navragen aan Routnose, dan gaan we alles leren over de bloemen." sprak hij met een brede glimlach tegen de rode kitten. Ja, dat zeker. Hij wilde geen verkeerde dingen leren aan de jonge kater! Want anders hadden ze een probleem. Dat wilde hij toch wel heel erg graag voorkomen. 'Ik heb er zoveel zin in,' mauwde de kater met een glimlachje tegen hem, waarna hij naar de grond keek en Falconpaw zachtjes glimlachte. "Ik ook." sprak hij met eeen glimlach tegen Gorsekit. Het leek hem super leuk om met Gorsekit samen naar bloemen te zoeken! Vooral als de kitten er dan nog net zo enthousiast over was als dat hij nu was! "Dan gaan we samen het territorium in en gaan we alle bloemen vinden die er bestaan." sprak hij met een brede glimlach.

Toen hij vertelde over wat ze allemaal samen konden doen zodra Gorsekit Gorsepaw was geworden, want daar was hij nu al helemaal klaar voor, was de kitten ietwat teleurgesteld. Hij wist ook wel waarom, want ze konden dat nog niet allemaal doen. Maar dat betekende niet dat ze niet veel dingen binnen het kamp konden gaan doen! Een teleurgestelde zucht verliet het bekje van de jonge kater. ’Nog even wachten dus,’ klonk er zachtjes van de kater af. Hij knikte even maar glimlachte warm naar hem. Dat betekende niet dat ze tot dan niks samen konden doen. ”Maar in de tussentijd kunnen we met de bloemen dingen doen en samen eten tijdens sharing tongues, spelletjes doen…” sprak hij met een brede glimlach terwijl hij alles opsomde wat ze konden doen en hij wist ook wel dat er nog meer dingen waren die ze konden gaan doen samen, dat dit niet was waar het zou gaan eindigen tot hij apprentice was. ”We gaan plezier hebben samen.” Sprak hij met een warme glimlach tegen Gorsekit.

Gorsekit begon te spinnen bij zijn hele opsomming aan dingen die ze samen konden doen. Hij liet zich niet zomaar uit het veld slaan hoor! Hij vond het juist leuk om meer tijd te spenderen als hij in het kamp was met andere katten. Steeds buiten het kamp was ook weer zo wat en als hij terug kwam van zijn training en iets binnen het kamp kon doen; dan graag. Dus er zaten heel veel voordelen aan! Dat betekende echter niet dat hij meteen de kitten zou laten vallen zodra hij een apprentice was, dan konden ze wel buiten maar ook nog steeds in het kamp dingen samen doen! En daar was hij echt helemaal klaar voor. 'Dat lijkt me leuk!' klonk er enthousiast van de kitten af, waarop hij breed begon te glimlachen. Misschien kon hij de kitten ook wel al heel lichtjes wat te leren? Vecht technieken dan tenminste, want met jagen zou hij Gorse alleen maar sneller in de problemen brengen want ja jagen was ook niet zijn beste forte. Toen hij nog extra bevestigde dat ze veel plezier zouden gaan hebben samen begonnen de gele ogen van de jonge kater te schitteren. 'Ja, ja écht!' piepte de kitten opgewonden tegen hem. De kitten keek vervolgens van de gele bloemen naar hem, waarna hij over zijn schouder heen keek. 'Dan ga ik weer naar de nursery! Zullen we dan snel weer afspreken?' klonk er van de kitten af, waarop hij breed glimlachte. "Natuurlijk! Ik kom snel langs met wat bloemen." sprak hij spinnend tegen de jonge kater. De kitten glimlachte nog een keer blij naar hem, waarna hij zijn kopje tegen zijn borst aan drukte en Falcon kort nog even zijn poot op de rug van de kater legde en luid spinde. De kitten draaide zich vervolgens om en rende weg naar de nursery, waar hij binnenkort ook weer naar toe zou gaan met bloemen voor de jonge kater.