Love will set you free

Onderwerp: Love will set you free wo 21 aug 2019 - 23:02

En alweer was ze bij Fourtrees. Haar jacht had haar weer hier naartoe geleid. Ook al had ze niet echt veel kunnen bakken van die jacht. Het was haar bedoeling geweest om te gaan jagen, maar echt goed concentreren kon de zilveren kattin niet. En waarom? Ze was stapel verliefd.
Een brede glimlach sierde haar gezichtje toen ze de helling af trippelde naar de open plek. Ze was in een zeer goede bui. Ze had laatst een heel goed gesprek gehad met Olivebranch en er waren zeker wat meer kriebels los gekomen dan eerst. Ze wist het nu zeker, ze was helemaal gek op hem, en hij ook op haar, dus dat was zeker een plus. Ze hadden al afgesproken een nest te delen zodra ze Warrior zou worden en ze kon bijna niet meer wachten!
Door al haar verliefde gedachtes merkte ze niet hoe een andere kat de open plek op kwam, waardoor ze tegen hem aan botste. 'Whoops,' grinnikte ze, om daarna haar gezicht weer in de plooi te trekken. Dit waren natuurlijk geen goede manier en zo te ruiken was de kat WindClan, dus dan moest ze zichzelf wel van haar beste kant laten zien. 'Ahem, sorry,' miauwde ze dus en ze zette een stapje achteruit, om daarna de grote calico kater aan te kijken.

+ Stallionstar

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Zoals wel vaker voerden zijn poten hem naar Fourtrees. Zijn kop zat vol met zorgen over en voor WindClan en de oventoon die dat alles voerde voelde hij duidelijk. Zijn poten staken een beetje en het hield maar niet op. Misschien moest hij eens langsgaan bij Routnose of Lizardpath. Hij zuchtte en liep door omdat hij graag even in de schaduwen van de eiken wilde rustten maar voordat hij zijn weg kon vervolgen botste er een andere kat tegen hem aan. De kat in kwestie grinnikte en excuseerde zich daarna. Zijn groene ogen fonkelden in het licht toen hij naar de kat keek, een ThunderClan Apprentice. Nog een? Hier bij Fourtrees? "Alleen op pad Apprentice?" miauwde hij met een strenge toon in zijn stem. Werkelijk, liet Thornstar al zijn Apprentices vrij rondlopen als scharrelkippen?

'Alleen op pad Apprentice?' miauwde de kater op een strenge toon.
Oei, niet de beste ontmoeting. Silverpaw keek naar beneden. 'Sorry, meneer,' miauwde ze snel. 'Ik wilde niet tegen u aanbotsen, maar het ging per ongeluk!' Ze keek op naar de grote WindClanner. 'Maar uh, ja. Ik wilde jagen maar het ging niet zo goed en toen opeens was ik hier,' antwoordde ze zijn vraag met een schouderophaal. Ze glimlachte er vriendelijk bij, een tikkeltje afwezig terwijl ze weer aan die specifieke kater dacht. 'En wat brengt u hier, meneer?' Ze besloot maar zo beleefd mogelijk te zijn, aangezien hij best streng geklonken had.

What good is power if you cannot protect the ones you love?

'Maar uh, ja. Ik wilde jagen maar het ging niet zo goed en toen opeens was ik hier,' miauwde de zilveren poes verontschuldigend. "Net Ardentpaw" murmelde hij zacht tegen zichzelf. 'En wat brengt u hier, meneer?' vroeg ze hem toen beleefd. Hij twijfelde een moment maar besloot dat hij de ThunderClan Apprentice best een kort gesprek kon gunnen. Sabrefur was nu toch in het Camp. "Wandelen om mijn hoofd leeg te maken. Een Clan leiden geeft soms best wat zorgen" miauwde hij en hij gaf de Apprentice een knipoog. "Misschien ken je me nog niet maar ik ben Stallionstar, leider van WindClan" miauwde hij en ging toen rustig zitten. Eigenlijk had hij verwacht Ardentpaw te zien hier en hij wilde eigenlijk informeren hoe het ging met zijn zoektocht naar de vliegende egels. Maar zolang die niet hier was zou hij best wel even willen praten met deze Apprentice. "Hoe gaat het met Thornstar en Eveningglow?" informeerde hij. Hij hoorde nooit zo veel van ThunderClan en was wel benieuwd hoe het met hen ging.

De kater murmelde wat, maar ze kon niet goed verstaan wat. Ze dacht de naam van haar vriend Ardentpaw te horen, maar het klikte net wat te laat; hij was alweer gaan praten.
'Wandelen om mijn hoofd leeg te maken. Een Clan leiden geeft soms best wat zorgen,' miauwde hij en hij gaf haar een knipoog. 'Misschien ken je me nog niet maar ik ben Stallionstar, leider van WindClan,' miauwde hij en hij ging zitten.
Silverpaws ogen werden groot. Stallionstar? De Leader van WindClan? Ze moest gelijk denken aan Ardent, die toen aan het opscheppen was over dat hij de Deputy van WindClan had ontmoet, Stallionheart. Nou, nu ontmoette ze hem ook, maar als Leader. Dat was nog wel eens wat beter!
'Hoe gaat het met Thornstar en Eveningglow?' vroeg de Leader van WindClan toen.
Het duurde even voordat de vraag helemaal was aangekomen. Ze was nog helemaal bij het feit dat een Leader voor haar neus stond. Waar ze ook nog tegenaan was gebotst. Oops. 'O-oh, uh, het gaat goed met ze, ja,' knikte ze. 'Voor zover ik weet dan.' Ze haalde haar schouders wat op. Ze had niet zoveel contact met de twee, behalve van toen ze meeging met die patrouille. Maar verder vond ze ze gewoon heel normaal.
'M-Maar u bent dus Leader nu,' miauwde Silver met een glimlach. 'Ardentpaw had me over u verteld, maar toen was u nog een Deputy,' ratelde ze, tot ze zich opeens wat realiseerde. Ze haalde geschokt haar adem. 'Is Oceanstar dood dan?? Wacht, dat moet wel dan. Hoe kan ze dood zijn, ze had toch nog wat levens?' vroeg ze verbaasd, niet totaal realiserend dat die vragen misschien íets te ver gingen.

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Het leek niet helemaal in te zinken bij Silverpaw. Alsof ze versteend was en haar hersenen even bevroren waren maar daarna alweer snel ontdooiden. Ze vertelde dat het goed ging met haar Leaders en hij knikte. "Dat is goed nieuws, ik zie ze niet zo veel" miauwde hij en trok met zijn oren. Met het ontdooien leek ook een soort rateling van woorden te komen toen Silverpaw sprak. 'M-Maar u bent dus Leader nu, Ardentpaw had me over u verteld, maar toen was u nog een Deputy,' vertelde ze hem en hij knikte. "Dat klopt, ik heb Ardentpaw hier ontmoet toen ik nog Deputy was" miauwde hij rustig en hij zag een volgende vraag in de ogen komen van de Apprentice. 'Is Oceanstar dood dan?? Wacht, dat moet wel dan. Hoe kan ze dood zijn, ze had toch nog wat levens?' vroeg ze hem vol verbijstering en hij bleef even stil.

"Oceanstar is dood ja. Hoe dat gebeurt is zijn WindClan zaken" miauwde hij rustig. Meer hoefde ze nu nog niet te weten, misschien dat de Clans er ooit achter zouden komen hoe Oceanstar was doodgegaan als een onbenullige Apprentice zijn mond voorbij praatte maar de dag dat dat gebeurde kon die Apprentice rekenen op een straf totdat die Warrior was.

Hij zei dat het goed nieuws was dat het goed ging met Thornstar en Eveningglow, en Silverpaw was het daar natuurlijk helemaal mee eens. Zou vervelend zijn als het niet goed met ze ging, zeker omdat ze ook een High Rank hadden. Dat moet vast wat druk veroorzaken voor ze, bedacht ze.
Daarna beaamde hij dat hij inderdaad Ardentpaw had ontmoet toen hij nog een Deputy was. Er was vast veel gebeurd in de tussentijd, dacht Silver, waarna ze haar volgende vraag stelde.
'Oceanstar is dood ja. Hoe dat gebeurt is zijn WindClan zaken,' miauwde de kater rustig.
Silverpaw kon wel begrijpen dat dat niet iets was wat ze mocht weten. Ze knikte dat ze het begreep. 'Natuurlijk, dat begrijp ik,' miauwde ze en ze boog kort even haar kopje. Daarna keek ze hem weer aan. 'Hoe is het dan? Om Leader te zijn?'

What good is power if you cannot protect the ones you love?

'Natuurlijk, dat begrijp ik,' miauwde de ThunderClan Apprentice. Als ze had doorgevraagd had hij alsnog gezwegen, als katten het graag wilden weten zouden ze het misschien ooit later in StarClan kunnen vragen. Tigergaze zou waarschijnlijk niet meegaan naar de volgende Gathering, puur en alleen om het feit dat hij tegen die tijd nog niet stabiel genoeg zou zijn om andere nieuwsgierige katten te woord te staan zonder zijn temperament de kop op te laten steken.

'Hoe is het dan? Om Leader te zijn?' vroeg Silverpaw hen en hij snorde even geamuseerd. Dat was een vraag die iedere Apprentice zou stellen, vroeg of laat, aan zijn of haar Leader. "Het pad van een Leader is zwaar en lastig maar vooral eervol" miauwde hij de woorden herhalend die de zwarte kat die hem ontving in StarClan had gesproken. "Je maakt niet langer besluiten voor jezelf alleen, maar voor iedereen. En niet iedereen is altijd blij met de gemaakte keuzes" miauwde hij en hij schonk Silverpaw een glimlach. "Thornstar zal vast ook wel eens iets zeggen waar niet iedereen het mee eens is" miauwde hij en wiebelde met zijn oren.

Onderwerp: Re: Love will set you free wo 28 aug 2019 - 0:32

tag. Silverpaw, Stallionstar

Ardently

Hij was er opuitgetrokken met Silverpaw om te jagen, maar nu kon hij haar nergens vinden. Dat was dan ook de reden dat hij lichtelijk bezorgd was. Ze waren snelle en goede vrienden geworden in een korte tijd, maar hij had ook wel gemerkt dat als ze samen waren, ze niet de slimste dingen deden. Zoals een boom beklimmen terwijl ze dat helemaal nog niet zo geweldig konden, of de twoleg place ingaan zonder bescherming. Silverpaw had net zo enthousiast aan die avonturen meegedaan als hem en Ardentpaw had dan ook geen twijfel dat ze er op haar eentje nog meer zou beleven. Maar nu hij haar kwijt was, wilde hij haar graag zo snel mogelijk vinden, voor ze op een avontuur kon uittrekken. Het was dan ook wel een beetje een opluchting toen hij dan eindelijk haar geur oppikte en deze naar fourtrees volgde. Gelukkig was ze veilig en bij iemand wiens geur hij zeker herkende. Gauw klauterde de apprentice over de helling die naar fourtrees leidde en rende naar het midden toe. Al was dat sprintje meer door de zwaartekracht die zijn werking deed. "Daar ben je! Je was ineens weg," vertelde hij Silverpaw, voor hij zich naar de Windclan kater draaide. "Hallo," miauwde hij met een vriendelijke glimlach.

THANKS

De WindClan Leader snorde geamuseerd door haar vraag. 'Het pad van een Leader is zwaar en lastig maar vooral eervol,' miauwde hij. 'Je maakt niet langer besluiten voor jezelf alleen, maar voor iedereen. En niet iedereen is altijd blij met de gemaakte keuzes,' miauwde hij en hij schonk Silverpaw een glimlach. 'Thornstar zal vast ook wel eens iets zeggen waar niet iedereen het mee eens is.'
De kattin knikte. 'Ja, soms wel,' antwoordde ze. 'Lijkt me wel zwaar hoor, Leader zijn. Maar ergens lijkt het me toch wel leuk, maar eerder om het voor een tijdje uit te proberen. Ik denk niet dat ik écht een Leader zou willen zijn,' vertelde Silver eerlijk. Ze had er nog nooit echt over nagedacht, maar door de woorden van Stallionstar realiseerde ze zich wel dat het niet voor haar weggelegd zou zijn.
'Daar ben je! Je was ineens weg,' hoorde ze Ardent plots zeggen, die de oudere kater daarna begroette.
Ze keek opzij en zag haar vriend die zich bij hen voegde. Oh ja, ze waren aan het jagen geweest. Ze was het voor een moment helemaal vergeten, oops. Eerst Olivebranch die maar haar gedachtes in bleef glippen en toen Stallionstar ontmoeten. Tja, dan gebeurd dat.
'Ardentpaw! Ik heb Stallionstar ontmoet!' riep Silver enthousiast, met extra nadruk op het star gedeelte, want zij had hem ontmoet als Leader en hij als Deputy. Moest wel even gezegd worden. In haar hoofd dan.

Onderwerp: Re: Love will set you free ma 2 sep 2019 - 21:13

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Net toen de gevlekte kater wilde spreken kwam er een andere ThunderClan Apprentice aangelopen die hij direct herkende als Ardentpaw. Ardentpaw zelf had nog niet door dat hij hier stond omdat hij te druk was maar al snel kreeg hij toch een begroeting van de jonge kat. Silverpaw vond het blijkbaar niet erg interessant wat Ardentpaw allemaal zei behalve dan dat ze nu mocht zeggen dat ze hem ontmoet had. 'Ardentpaw! Ik heb Stallionstar ontmoet!' miauwde ze en hij kon een kort gegrinnik niet onderdrukken. "Dag Ardentpaw, weer op bezoek bij Fourtrees?" vroeg hij hem met een glimlach. Het was al de 3e of 4e keer dat hij hem hier trof? Ach, het maakte ook niet veel uit. Het was fijn om nieuwe gezichten te zien bij de grens maar toch waren ze hier beide eropuit zonder mentor. En gezien wat er recent gebeurd was met Dewpaw zinde het hem niet helemaal dat ze hier zo zonder mentor waren.

<3

Onderwerp: Re: Love will set you free do 5 sep 2019 - 20:03

tag. Silverpaw, Stallionstar

Ardently

Silverpaw leek het jagen nu eigenlijk wel helemaal vergeten te zijn en kondigde in plaats daarvan aan dat ze Stallionstar had ontmoet. Oh, dus de grote WindClan kater van nu leider geworden. Dat moest dan betekenen dat Oceanstar door was gegaan. Zou hij Stallionstar daarvoor moeten condoleren? Dat was wel zo netjes. Maar voor dat hij ook maar iets kon zeggen kreeg hij een gebroetting terug. "Nou niet echt, maar Silverpaw en ik waren samen gaan jagen en toen was ik haar kwijt en waren we ineens hier," legde hij een tikkeltje schaapachtig uit. Het was wel toevallig dat hij hem voor een derde keer tegen mocht komen op precies dezelfde plek. Alleen was hij hier dit keer bij toeval en niet omdat hij er voor gekozen had. Grappig hoe de wereld soms werkte.

THANKS

Onderwerp: Re: Love will set you free vr 6 sep 2019 - 13:49

Stallionstar begroette Ardentpaw met een glimlach. Blijkbaar hadden ze elkaar vaker ontmoet. Natuurlijk die eerste keer, maar Silver kon wel merken dat dit niet hun tweede ontmoeting was. Toen Ardentpaw uitlegde hoe hij hier terecht was gekomen trok ze met haar oortjes. Hij had niet eens echt gereageerd op haar opmerking. Blijkbaar was het toch niet zo bijzonder. Hmpf.
'Ja, omdat jouw neus kapot is,' reageerde Silverpaw een tikkeltje geïrriteerd, maar uiteindelijk verscheen er toch een grijns op haar gezicht. Dat zij de concentratie even kwijt was geraakt doordat ze telkens aan Olivebranch dacht was niet haar schuld. Ardentpaw moest beter opletten met zijn neus.

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Zijn blik ging van de ene naar de andere Apprentice. Ardentpaw vertelde dat hij niet echt weer op bezoek was bij Fourtrees maar eerder dat hij aan het jagen was gegaan en Silverpaw kwijt was geraakt. Hij keek naar de she-cat en trok een wenkbrauw op, waarom was ze niet bij Ardentpaw gebleven? Hijzelf had Ardentpaw wel eens gewaarschuwd dat een eenzame kat een gemakkelijke prooi was voor een BloodClan kat. Silverpaw reageerde geagiteerd terug dat de neus van Ardentpaw kapot moest zijn en de gevlekte kater zuchtte. "Ik denk dat Silverpaw er niet helemaal bij is met haar hoofd, in elk geval, daar lijkt het het meeste op" miauwde hij rustig. Hij had gezien hoe ze dromerig rond keek zo nu en dan en kon er gelijk het stempel verliefd op drukken maar deed dat niet. Misschien had Ardentpaw wel een crush op haar en stapte ze daarmee op zijn hart of StarClan mocht weten wat. "Waarop was je aan het jagen dan?" miauwde hij richting Ardentpaw om het gesprek een andere kant op te loodsen.

<3

But I know what's in my heart. And I'm not afraid of anything, or anyone

... words

Silverpaw, Stallionstar

Silverpaw beweerde dat hij haar kwijt was geraak omdat zijn neus kapot was. Ja ja, dacht hij geamuseerd, zij wilde gewoon goed voorkomen voor de leider van een clan. Hij wilde ook net een goedgezind antwoord geven, maar Stallionstar was al aan het spreken. Hij merkte op dat Silverpaw er niet helemaal bij was met haar hoofd. Oh dus dat was er aan de hand! "Aan Olivebranch aan het denken, huh?" miauwde hij plagerig. Het was geen geheim hoe zijn twee vrienden met elkaar omgingen. Ze waren overduidelijk stapelverliefd op elkaar en het gaf een leuke kans om Silverpaw eens terug te plagen, zo vaak deed ze dat bij hem. Toch bleek de leider in hun bijzijn het gesprek te willen veranderen door te vragen waarop ze nou aan het jagen waren. "Vliegende egels, natuurlijk!" Miauwde hij voor de grap. Natuurlijk was dat helemaal niet waarop ze aan het jagen waren geweest, maar het was een soort van grapje tussen hem en Stallionstar. In werkelijkheid was hij gewoon opzoek geweest naar alles wat hij maar aan prooi zou hebben kunnen vinden.

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Ardentpaw gaf een priemende blik opzij naar Silverpaw en hij keek vol interesse naar hoe het zich verder tussen de twee afgewikkelde. Het leek vele moons geleden dat hij nog hier zo had gestaan en had staan foeteren op Iceflame die hem niet toestonden verder langs de grens te gaan. Er viel een naam Olivebranch en de gevlekte kater wist dat hij het bij het rechte eind gehad had. Ja, het was dus wel degelijk een crush of iets wat er op leek. Daarna bleef het even stil en hij liet zijn groene ogen naar Ardentpaw gaan die hem antwoorde "Vliegende egels, natuurlijk!" en de gevlekte kater begon in zichzelf te lachen.

"En, al veel geluk gehad?" miauwde hij met een uiterst serieuze toon. Silverpaw had waarschijnlijk geen idee waar het nu over ging maar Ardentpaw wel. "Als een egel niet lukt kun je ook nog een eekhoorn proberen" miauwde hij. Ardentpaw joeg vast wel vaker op eekhoorns maar hij had gehoord dat er écht eekhoorns waren die tussen de bomen door vlogen maar of Ardentpaw dat wist wist hij zelf natuurlijk niet.

<3

'Ik denk dat Silverpaw er niet helemaal bij is met haar hoofd, in elk geval, daar lijkt het het meeste op,' miauwde Stallionstar, wat er voor zorgde dat Silverpaw even met haar oortjes bewoog. Misschien niet helemaal, nee. Maar af en toe moest dat ook wel kunnen toch?
Ze wilde al reageren toen Ardentpaw een opmerking maakte die haar deed blozen. Ze had zeker aan de zwarte kater gedacht, maar dat Ardent er van wist was nieuw van haar. Ook al had ze nooit echt geheimzinnig gedaan erover, het was meestal Olive die wat timide was.
Inmiddels had de WindClan Leader iets gevraagd aan Ardentpaw. Ze vond het wel fijn dat het onderwerp nu een andere kant op ging. Ze keek richtig Ardent, die antwoord gaf dat ze op vliegende egels aan het jagen waren.
Silver rolde haar ogen. Ja hoor, vliegende egels.
'En, al geluk gehad?' vroeg Stallionstar op een serieuze toon. Silver keek hem verbaasd aan. Geloofde hij ook in vliegende egels? Ze wilde dat liever niet geloven. Iedereen wist dat die niet bestonden, toch? Of was zij nu degene die fout zat? 'Als een egel niet lukt kun je ook nog een eekhoorn proberen,' vervolgde de kater.
'Nou, ik geloof eerder dat die wel bestaan, maar vliegende egels echt niet hoor,' reageerde Silver kopschuddend. Eekhoorns was nog een beetje logisch, die woonden ook in bomen, maar egels? Echt niet.

But I know what's in my heart. And I'm not afraid of anything, or anyone

... words

Silverpaw, Stallionstar

Stallionstar vroeg hem of hij al veel geluk had gehad en hij schudde zijn hoofd. Hij had al wel plannen gemaakt om te gaan zoeken, maar een echte zoektocht was er nooit van gekomen. "Nee, eigenlijk ben ik nog niet gaan zoeken, geen tijd gehad." Gaf hij dan ook toe. Silverpaw en hij waren laatst nog slangen gaan zoeken, maar de vliegende egels waren overgeslagen. Over Silverpaw gesproken, zij had haar eigen mening over de egels. "Misschien, maar dat je iets niet hebt gezien betekend het niet dat het niet bestaat. Misschien heb je ook wel vogels die niet kunnen vliegen." Ja, dat vond hij wel een mooie gedachte. Je wist maar nooit wat echt was. "Maar ik zal ook wel een oog openhouden voor vliegende eekhoorns als ik eindelijk ga zoeken," vertelde hij vol overtuiging. Hij zou met een bewijs komen voor de kater, hoor. Misschien niet nu, maar ooit.

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Geamuseerd keek hij even naar Silverpaw die over haar gehele gezicht 'error' geschreven had. Zijn ogen twinkelden dan ook toen ze zei dat ze eerder in de eekhoorns geloofden dan in de egels. Hij haalde enkel zijn schouders even op, tsja, dat was haar verlies. "Nee, eigenlijk ben ik nog niet gaan zoeken, geen tijd gehad." miauwde Ardentpaw naast hem en hij schudde zijn kop even. "Ik had toch iets meer verwacht van jou Ardentpaw'' miauwde hij semi teleurgesteld.

"Maar ik zal ook wel een oog openhouden voor vliegende eekhoorns als ik eindelijk ga zoeken," vervolgde Ardenpaw en hij keek Ardentpaw net een paar tellen langer aan dan nodig was. "Daar hou ik je aan Ardentpaw, met de volgende Gathering wil ik van Thornstar horen dat jullie vliegende egels hebben of eekhoorns. Of van jou" miauwde hij en hij haalde zijn schouders op. Zijn blik ging terug naar Silverpaw die een beetje gekleurd was toen de naam van een Warrior, Olivebranch was aangehaald. "Misschien wil Olivebranch jullie wel begeleiden?" vroeg hij en hield zijn groene ogen op Silverpaw gevestigd. Het was wat de liefde.

<3

Silverpaw luisterde een beetje half toe hoe Stallionstar en Ardentpaw praatte over vliegende egels en eekhoorns. Haar gedachte dwaalde weer af naar de zwarte kater die de laatste tijd erg vaak haar gedachte doorgegaan is. Ze hadden de laatste tijd niet meer zoveel kunnen afspreken omdat ze allebei druk waren met taken en trainingen. De vraag van Stallionstar kwam dus ook onverwachts.
'Misschien wil Olivebranch jullie wel begeleiden?' vroeg hij aan haar.
Silverpaw keek wat geschrokken op en kon een paar seconden niets uitbrengen. 'Uh.. U-uh, ja, ehm... Ja, dat kan misschien wel,' hakelde ze en ze keek even naar Ardentpaw en toen weer terug naar de Leader, om daarna naar de grond te kijken. Heel soepel dit, Silver.

Onderwerp: Re: Love will set you free