We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Vredig lag een grote, storm grijze kitten opgekruld tegen de buik van zijn moeder aan. Af en toe trok hij met een oortje of met een pootje, een teken dat hij diep aan het dromen was. De droom was vredig en fijn en zonder gevaren, want de kleine kitten had nog niets naars meegemaakt. De zorgen die zijn grotere clan genoten ondervinden deelde hij nog niet, want Stormkit begreep nog niet zo veel van de grote katten wereld en hun gesplinterd filosofie. Met een zachte zucht rolde hij om in zijn slaap en opende hij slaperig zijn ogen. Hij keek in de ogen van een grote, stormgrijze kater met warme gouden ogen. De kat was groot en had een ruige vacht. Doch ondanks zijn ruige uiterlijk waren zijn ogen alles behalve ruw, ze waren vriendelijk. Het kon een verzinsel van zijn verbeelding zijn geweest want toen hij éénmalig knipperde was de kater verdwenen. Stormkit kwam overeind en keek om zich heen maar hij zag niemand meer. Hij geeuwde breed en keek neer op zijn zusjes die allemaal nog lagen te slapen. Zijn moeder, of beter gezegd pleegmoeder Violetshine lag ook te slapen. Ze zou het niet tegen haar kittens zeggen maar ze had het zwaar. Hij merkte dit.
Stormkit ging wat rechter zitten toen hij een bekend gevoel in zijn onderbuik voelde prikken. Oei, ik moet plassen. Dacht hij. Haastig maar voorzichtig klauterde hij uit het nest en wandelde hij haastig naar de plek achter het kamp waar de katten naartoe gingen om zichzelf af te lossen. Nadat hij zijn blaas had geleegd wandelde hij weer terug. Hij had het koud en wilde weer in het warme nest bij zijn zusjes en moeder kruipen. Bij de ingang van de nursery botste hij bijna tegen een andere kit op. Stormkit ontweek haar. "Oeps!" Sprak hij op een zachte toon zodat hij niemand wakker zou maken. "Sorry Honorkit!" Prevelde hij tegen haar. Hij herkende de grijze kitten met de blauwe ogen wel. Ze was de dochter van Panthergrowl en Silvercloud!
MADE BY VEL OF GS
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
De meeste katten sliepen, de Nursery was nog steeds niet doodstil; immers weerklonk de rustige ademhaling en het zachte gepiep van sommige kittens nog in haar oren. Ze was een van de jongere kittens, en daarmee ook minder opvallend; al zouden de meeste katten haar parelgrijze vacht wellicht immiddels al wel herkennen. De kleine kitten had zich opgekruld in de warme vacht van haar moeder, Silvercloud terwijl de zachf bewegende lichamen van haar nestgenoten tegen haar aan drukten. Ze kon de slaap echter niet krijgen, er was nog zoveel te doen! Daarnaast was het kamp donker, en in het donker had ze de Nursery nog nooit ontdekt. Misschien dat er wel wat verstopt was, dat enkel te zien was wanneer de nacht was gevallen. Honorkit wiebelde met haar oortjes toen ze een oudere kitten, die daarnet nog diep had geslapen, het nest zag verlaten. Wat ging hij doen?
Nieuwsgierig had de kleinere kitten zich uit het nest van haar moeder laten tuimelen. Auw.. De grond was immers wat harder dan het warme en zachte mos, en ook vele malen kouder. Een rilling schoot door haar kleine lichaam heen terwijl ze onhandig in de richting van de ingang bewoog. Haar blauwe ogen glommen nieuwsgierig en helder in het donker terwijl ze naar het gestreepte gedaante van de net verdwenen kater zocht. Ineens doemde hij op, voor haar. Geschrokken duwde ze haar lichaam iets naar achteren toe, aangezien hij haar pas op het nippertje leek op te merken. De kitten leek haar gelukkig ook te willen ontwijken, waardoor de parelgrijze kattin zachtjes haar ingehouden adem uitblies. 'Oeps.' Sprak de oudere kater op een zachte toon waardoor de jongere kattin hem met grote ogen aan staarde en deze verbouwereerd knipperde. 'Sorry Honorkit!' Prevelde hij tegen haar waardoor de kleinere kitten hem een gespeelde boze blik gaf. Hierna zwiepte ze met haar kleine staartje en drukte ze haar kop kort tegen zijn langere vacht aan. Hmmm, misschien dat deze haarbal haar wel mee op avontuur kon nemen, zonder dat de anderen gewekt werden. Ze was nog niet moe.
Even leek het alsof Honorkit boos zou gaan worden. Haar heldere oogjes fonkelde boos en een frons trok over haar gelaat. Maar gelukkig bleek dat niet het geval en duwde ze haar kopje tegen zijn schouder. Stormkit liet een verrast gesnor horen al vond hij het niet erg. "Waarom ben je wakker? Moet je ook plassen?" Raadde hij met een vragende stem. "Ik wil best met je mee lopen dan hoef je niet alleen." Voegde hij er eerlijk aan toe. Wie weet vond Honorkit het wel spannend in het donker. Hij had dat wel gevonden toen hij twee manen oud was. Nu niet meer. Nu was hij 4 manen oud, al bijna een man!
MADE BY VEL OF GS
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Het leek erop dat de oudere kitten daadwerkelijk had gedacht dat ze boos was, natuurlijk was ze beter zichtbaar in het donker dan bijvoorbeeld de zwarte geest, echter was ze klein en had de kater haar vast niet zo laat in de nacht wakker verwacht. Daarnaast had hij haar niet pijn gedaan, dus was er geen reden om boos te zijn. Een verrast gesnor rees op uit zijn borstkas waardoor de kleinere kitten zich dankbaar dichter tegen zijn warme lichaam aan nestelde. 'Waarom ben je wakker? Moet je ook plassen?' Raadde hij met een vragende stem waardoor de parelgrijze kitten haar oren wiebelde. De druk op haar blaas was niet zo ernstig, al kon dat wellicht wel de reden zijn waarom ze nog niet sliep of wakker was geworden. Een korte frons lag dan ook over haar zacht grijze gelaat, voordat ze hem weer aan keek. 'Ik wil best met je mee lopen, dan hoef je niet alleen.' Voegde de kater er aan toe. Honorkit keek hem nadenkend aan voordat ze langzaam knikte. In het donker had ze nooit de weg naar de plek waar ze moest zijn gebonden. Daarnaast was zijn vacht een heerlijk kacheltje. 'Kwouw,' Murmelde ze zacht terwijl ze haar lichaam dichter in zijn vacht probeerde te verstoppen. Ze moest plassen maar het was vast koud! Met hem als verweerder tegen de koude en gids klonk het echter wel een stuk dragelijker. Waarom had ze niet eerder bedacht dat dit haar wakker had gehouden naast haar ontdekkingsdrang?
Stormkit draaide zijn oren vriendelijk naar voren terwijl hij geduldig wachtte op antwoord. In het donker kon hij moeilijk haar uitdrukking peilen maar het leek er op dat ze aan het nadenken was. Uiteindelijk gaf ze hem een vastberaden knikje. "Snel dan, deze kant op anders vat je nog meer kou." Murmelde hij met een oog op de nursery. Hij dacht een kat te zien bewegen in haar nest. Hij wilde het niet riskeren de rest wakker te maken. Stormkit draaide zijn dikke staartje om Honorkit heen en leidde haar naar de plek waar de toilet was gevestigd. Verscholen achter twee uitzonderlijk dikke rietstengels. "Ga maar gauw ik wacht hier op je tot je klaar bent." Sprak hij met een bemoedigende knik.
MADE BY VEL OF GS
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Stormkit draaide zijn oren vriendelijk naar voren toe terwijl hij wachtte op haar antwoord, die in de vorm kwam van een kleine knik. Iets dat hij enkel kon zien in het donker aangezien ze een stuk lichter gekleurd was dan sommige andere katten, al was ze geen wit te noemen. Eerder parelgrijs, haar blauwe ogen fonkelden in het donker, terwijl ze de soortgelijk gekleurde ogen van Stormkit in keek. Hij was aardig, rustig en vriendelijk, beheerst in zijn gedrag. Iets dat ze niet veel bij de jongere kittens had gezien en bij haar een goede indruk achter liet.'Snel dan, deze kant op anders vat je nog meer kou.' Murmelde hij met een oog op de rest van de Nursery, en dan met name haar nest. Een wat dikker en groter staartje dan die van haar, werd om haar licht trillende lichaam heen geslagen waardoor een dankbaar en zacht gesnor uit haar eigen borstkas omhoog rees, verder bleef de jongere kitten stil; immers wilde ze de rest niet wekken. Zonder te twijfelen volgde ze de oudere kitten naar de plek waar het toilet gevestigd was, waarna ze hem met grote ogen aan keek. Het was knap dat hij dit in het donker kon vinden! Het was verscholen achter twee dikke rietstengels en even bleef ze met haar snorharen trekkend staan. 'Ga maar gauw ik wacht hier op je tot je klaar bent.' Sprak hij haar bemoedigend toe, waardoor ze onder zijn staart door liep, tussen de stengels door en haar blaas leegde. Zodra ze terug liep merkte ze pas op dat er meer was dan enkel een volle blaas, haar buik deed zeer. Haar oren drukte ze in haar nek terwijl ze met tranen in haar ogen weer voor Stormkit verscheen. 'Wormwit!' Piepte ze tussen het zachte snikken door.
De blikken van Stormkit en Honorkit kruiste elkaar nog één keer voordat Honorkit naar voren stapte en tussen de rietstengels door verdween. De grijs gestreepte kitten koos dat moment om zich discreet om te draaien en naar de sterren te staren die boven hem fonkelde. Starclan scheen helder vandaag. De maan stond al laag echter dus het zou niet zo lang meer duren voordat het ochtend werd. Hooguit een paar korte uurtjes. Stormkit hoorde geritsel achter hem en draaide zich een halve slag om toen hij Honorkit weer zag verschijnen. Ze keek hem aan met waterig oogjes. "Wat is er?" Vroeg hij bezorgd met een staart die dik werd van de schrik. Vlug vouwde hij zijn staartje zo goed als dat lukte om de jongere kit heen en kroop hij tegen haar aan voor warmte. Ze had het inderdaad een beetje koud merkte hij nu. "Ik zal je helpen, vertel maar wat er scheelt, Honorkit." Snorde hij bemoedigend.
MADE BY VEL OF GS
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Zodra de oudere kitten haar terug hoorde komen, draaide hij zich weer om. Honorkit had hem bedankt voor zijn discrete actie als ze niet zoveel pijn had gehad. 'Wat is er?' Vroeg hij bezorgd, met een staart die twee keer zo dik werd van de schrik. Het onderlipje van Honorkit trilde terwijl ze hem met grote betraande ogen aan keek. De grotere kitten sloeg zijn staartje weer om haar heen, voordat hij zich tegen haar kleinere parelgrijze lichaam aan drukte. 'Ik zal je helpen, vertel maar wat er scheelt, Honorkit.' Snorde de oudere kitten bemoedigend. 'Yoda, Wifi!' Piepte ze enkel, ze wilde naar Coyotepaw en Chivysniff toe, misschien dat zij haar konden helpen. Bibberend van de pijn drukte ze haar neusje mistroostig in zijn nek. De jongere en kleinere kitten snikte weer terwijl dit keer kleine tranen over haar wangen drupten. 'Auw,' Vervolgde ze daarna terwijl ze moeizaam slikte.
Honorkit keek hem recht aan toen ze sprak. 'Yoda, Wifi'. Stormkit knipperde langzaam. Maar wat bedoelde ze in hemelsnaam met Yoda en Wifi? Wat was een Wifi? En wat was een Yoda? Yoda klonk als iets kleins en groens.. of bedoelde ze misschien Yoga? Stormkit kon er niet lang over nadenken want Honorkit leek oprecht erge pijn te hebben. Ze begroef haar neusje in zijn nek en hij zuchtte mistroostig. Het was helemaal niet leuk als iemand pijn had. Misschien moest hij maar hulp gaan halen? Op dat moment dacht Stormkit er aan hoe moe Violetshine was. Nee hij wilde haar niet wakker maken. Hij moest het eerst maar zelf proberen op te lossen. "Ik wil je helpen Honorkit maar ik weet niet wat een Yoda en een Wifi is.." Biechtte hij teleurgesteld op met hangende schoudertjes. "Bedoel je misschien Yoga? Of .. " Stormkit wist het ook niet.
MADE BY VEL OF GS
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Stormkit leek de namen niet te begrijpen, maar Honorkit was nog te jong om ze volledig uit te kunnen spreken. Als ze heel erg haar best deed kwam ze wellicht nog halverwege, maar ze had de namen afgekort zodat ze deze beter uit kon spreken zondar dat ze het idee kreeg dat ze een dubbele tong had. De grijs gestreepte kitten knipperde langzaam met zijn ogen, voordat ze aangaf pijn te hebben. Iets dat Stormkit ongetwijfeld niet over het hoofd gezien kon hebben, immers huilde Honorkit niet snel. Met haar neusje begraven in zijn lange vacht bleef de kitten met betraande wangen staan. Dit was een hopeloze situatie, ook al was het makkelijk op te lossen als ze naar haar zus kon komen. 'Ik wil je helpen Honorkit maar ik weet niet wat een Yoda en Wifi is..' Biechtte hij teleurgesteld op, met hangende schoudertjes. 'Bedoel je misschien Yoga? Of..' De kitten schudde haar kopje terwijl ze haar kaken op elkaar klemde en iets in elkaar kromp. 'Wifi is zwus,' Mauwde ze uiteindelijk tussen de pijnscheuten door. Iedereen wist toch wel dat Chivysniff de dochter van haar papa en mama was? De kitten had teveel pijn en te weinig kennis van het kamp om te weten waar ze haar Wifi kon vinden.
Met groeiende bezorgdheid keek hij neer op de kruin van Honorkit. Hij vond het helemaal niet leuk om haar zo te zien. Hij wilde haar helpen maar hij wist niet hoe. Vanuit zijn vacht kwam uiteindelijk een gesmoord antwoord. Wifi was haar .. "Wifi is je.. zwus. Zus!" Het lichtje ging boven hem aan. Wifi was haar zus. Goed, Honorkit had een grote familie en hij kende niet iedereen. Violetshine had hem dat uitgelegd toen hij jonger was, maar hemeltje wat zaten daar veel namen in. Er was er maar eentje die er meteen uit sprong voor hem. "Bedoel je Chivysniff? De medicine kat?" Vroeg hij gretig, hopend dat hij het goed geraden had.
MADE BY VEL OF GS
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Het was de vraag welke kitten het op dit moment het moeilijkste had. Honorkit door de pijn of Stormkit door de groeiende zorgen die hij zich vast maakte om de jongere kitten. Vanuit zijn vacht klonk haar stem een tikkeltje gesmoord, terwijl ze hem vertelde dat Wifi haar zus was; dan was Yoda waarschijnlijk ook niet zo moeilijk te raden, dat kon dan nog maar enkel haar Apprentice zijn. 'Wifi is je.. zwus. Zus!' Riep de kater uit toen hij door had wat ze hem probeerde te vertellen, klik en het lichtje ging aan. Honorkit knikte terwijl ze hem met argusogen aan keek en haar oortjes liet hangen. Ze wilde haar zus, ondanks dat Stormkit erg aardig was. Hij was bijna een soort oudere broer, zijn zusjes hadden ongetwijfeld geluk met hem aan hun zijde. 'Bedoel je Chivysniff? De medicine kat?' Vervolgde de jonge kater waarop de kitten zo overtuigend mogelijk knikte. De kitten sloot haar ogen toen en murmelde. 'Ja, Wifi,' de volledige naam van haar zus was gewoon zo moeilijk en hij begreep hopelijk dat hij het goed had geraden. 'Waar Wifi?' Piepte ze uiteindelijk terwijl ze het donkere kamp rond keek. Dit was voordat een pijnscheut haar luid liet piepen, bijna kreunen. Iets dat wellicht enkele licht slapende katten kon wekken.
Nynke 1337 Actief dancing in my underpants.
i'm gonna run for government.
did mr. winter wonderland say:
"come here, kid, we really need to talk"?
bear with me, man, i lost my train of thought
CAT'S PROFILE Age: 44 moons young ✘ Gender: She-cat ♀ Rank: Pop star
Onderwerp: Re: Pisces wo 14 aug 2019 - 23:02
Het was nacht, wat betekende dat het bedtijd was. Toch kon Coyo maar niet in slaap vallen. Ze woelde wat onrustig heen en weer in haar nest, waarbij ze soms af en toe een geërgerde zucht slaagde. Haar gedachten lieten haar alle hoeken van haar hersens zien en ze maakte zich zoveel zorgen om teveel katten. Soms leek het wel alsof haar hoofd elk moment kon ontploffen van alle emoties die ze soms wel eens kon voelen. Dan weer super blij, dan weer geïrriteerd, dan weer verdrietig. Het was om gek van te worden. En nu kon ze ook niet slapen, bah. Ze tilde haar kop omhoog en keek naar het slapende lichaam van Chivysniff. Ze was hartstikke jaloers op die poes. Die kon tenminste slapen. Wat gepiep klonk van buiten. Wat! Kittens die een nachtelijke avontuur hadden? Oh oh, dat kon nooit veel goeds betekenen. Coyo hees zich overeind, en glipte geruisloos de den uit. Ze keek het kamp rond, en zag daar haast midden in het kamp twee kleine pluizebolletjes staan. De ene herkende ze als een kitten van Panthergrowl. Oh god, wat was die kleine doerak van plan. Terwijl ze er heen liep, ving ze nog de laatste woorden op. Ze zochten Wifi? Huh? Wat was dat dan? "Moeten jullie niet heel gauw naar bed toe?" miauwde ze op strenge toon toen ze het stel redelijk genaderd was. Hoewel Coyo niet kon slapen, was ze wel moe en nogal slecht gehumeurd. Als die twee donderstenen nou even gauw haar zouden gehoorzamen kon ze haar nest weer inkruipen en hopen dat ze uiteindelijk naar dromenland zou gaan.
Stormwish
Member
Lianne 43 Actief Never was there a Caesar that couldn't sing the tune.
Stormkit zijn hartje maakte een sprong. Hij had het goed geraden! Dan kon hij de situatie wél oplossen! Nou ja, niet alleen want nu moest hij Chivysniff gaan wakker maken maar hij voelde zich tenminste wel trots. "Ik weet het niet, maar ik ga haar voor je zoeken," Beloofde hij plechtig. "Kom maar met mij mee, ik laat je niet achter." De grijze kitten kwam overeind en wenkte haar. Hij grimaste toen hij Honorkit hoorde kreunen van de pijn. Een stem achter hem liet Stormkit schrikken en hij draaide zich met een dikke staart om. Het duurde een halve seconde voordat hij zag dat het Coyotepaw was. "Coyotepaw! U moet mij helpen er is iets met Honorkit en ik weet niet wat. Ze heeft pijn." Legde hij gauw uit terwijl hij zijn staartje beschermend om de jongere kitten heen sloeg en haar bezorgt aankeek.
MADE BY VEL OF GS
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Als Honorkit zich goed had gevoeld, dan had ze Stormkit gevraagd de ochtend er na te spelen of op avontuur te gaan. De parelgrijze kattin voelde zich echter niet goed, de stekende pijn in haar buik deed haar piepen en klagen. Vragende naar Coyotepaw en Chivysniff, twee katten die met haar familie verbonden waren door banden onderling. De eerste was de vroegere Apprentice van Panthergrowl geweest en de tweede was haar oudere zus. De kitten vroeg naar haar zus, terwijl ze in elkaar kromp. Eigenlijk wist ze niet of ze moest bewegen of juist zo stil mogelijk moest blijven staan. 'Ik weet het niet, maar ik ga haar voor je zoeken,' Beloofde de oudere kitten haar plechtig. De kitten keek hem met tranen in haar prachtige blauwe ogen aan terwijl ze haar oortjes dieper haar nek in drukte. 'Kom maar met mij mee, ik laat je niet achter.' Zijn dikke staart verwarmde de kleine kitten. Immers kon ze haar lichaam moeilijk zelf warm houden, ze was te jong om tegen de koele wind te vechtten. De grijze gestreepte kitten kwam verder overeind en wenkt haar. Honorkit leunde zacht kreunend en piepend tegen hem aan, al waren haar geluiden niet geheel gedempt. Een stem achter hen, deed haar vacht overeind komen in schrik. 'Moeten jullie niet heel gauw naar bed toe?' Klonk er streng, de kleine kitten snikte zacht. Mama wilde ze niet wakker maken want dan werden haar broers en zussen ook wakker. Daarnaast wilde ze naar Coyotepaw en Chivysniff toe want ze konden haar vast beter helpen en de kruiden roken lekker. Met een dikke staart draaide Stormkit zich om naar de gevlamde kattin. Honorkit draaide zich een stuk langzamer om terwijl zachte snikjes uit haar borstkas omhoog rezen en ze zich door haar poten liet zakken door de pijn. 'Coyotepaw! U moet mij helpen er is iets met Honorkit en ik weet niet wat. Ze heeft pijn,' Legde de iets oudere kater uit terwijl hij beschermend zijn staart weer om de jongere en kleinere kitten heen sloeg. 'Yoda,' Piepte de slanke kitten mistroostig terwijl de tranen over haar wangen biggelden. 'Buik auw,' vervolgde ze met een gebroken stemmetje.
Nynke 1337 Actief dancing in my underpants.
i'm gonna run for government.
did mr. winter wonderland say:
"come here, kid, we really need to talk"?
bear with me, man, i lost my train of thought
CAT'S PROFILE Age: 44 moons young ✘ Gender: She-cat ♀ Rank: Pop star
Onderwerp: Re: Pisces ma 26 aug 2019 - 19:38
Coyotepaw zag met genoegen dat Stormkit daadwerkelijk schrok van haar plotse verschijnen. Hehe, eindelijk kon ze dat bij anderen doen. De woorden die vervolgens uit de bek kwamen van de jonge kater vond ze echter niet zo leuk. Haar blik gleed bezorgd naar de nog kleinere kitten, de dochter van Panthergrowl. Uh-oh, pijn was nooit goed. Ze dacht eerst dat dit mogelijk een smoes kon zijn, maar toen ze de oprecht gepijnigde blik op Honorkit's gezichtje zag, wist ze dat het goed mis was. "Doet je buik auw?" herhaalde Coyo de woorden van het jonge meisje. Ze zakte door haar poten, zodat ze de kittens wat beter kon bekijken. "Vertel me Honorkit, waar doet je buik auw? Meer aan de bovenkant, of meer aan de onderkant?" Terwijl ze dat vroeg, draaide Coyo op haar zij, zodat ze kon wijzen wat de bovenkant en de onderkant van de buik was. Ze zou mogelijk Chivysniff moeten wakker maken, en als het ernstig was ook nog Silvercloud of Panthergrowl moeten wekken. Zucht, daar ging de nachtrust.
Onderwerp: Pisces 
wo 14 aug 2019 - 12:27
spenny