ThunderClan Ceremonie [09-2019]

Naarmate de dagen langzaamaan terug korter werden, begon het weer wat langer te duren voordat de warme – soms té warme – stralen van de zon het kamp verwarmden. De bomen wierpen hun schaduwen over het kamp en de High Rock voelde nog koel aan toen Thornstar er bovenop klauterde. Het was weer tijd voor een Ceremonie en de bruine Leader verhief zijn stem. “Laat iedere ThunderClanner die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen bij de High Rock voor een Clanmeeting!”

Toen de katten zich beneden hadden verzameld zocht Thornstar de blik van de jonge bruin-met-witte kater, die door de situatie met de slangenbeet langer had moeten doen over zijn training, maar nu duidelijk klaar was om Warrior te worden. “Dustpaw, je hebt bewezen dat je klaar bent om Warrior te worden. Kom maar naar voren,” begon hij, waarna hij hem even de tijd gaf om naar voren te stappen. “Dustpaw, zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?” Hij liet opnieuw een korte stilte vallen zodat de jonge kater antwoord kon geven. “Dan zal je vanaf nu bekend staan als Dustspirit.” Zoals gewoonlijk riep de Clan de nieuwe naam van de kersverse Warrior, en Thornstar gaf de jonge kater een knikje voordat hij verder ging met de Ceremonie.

“Verder zijn er een aantal kittens die klaar zijn om Apprentice te worden,” sprak hij, waarna hij de twee zusjes en hun broertje aankeek. Het was altijd fijn om te zien dat nestgenootjes allemaal tegelijkertijd Apprentice werden en Thornstar vroeg zich even af of ze het voor elkaar zouden krijgen om ook tegelijkertijd Warrior te worden, maar dat was iets voor later. “Stormkit, Flintkit en Heatherkit, het is tijd voor jullie om Apprentices te worden.” Hij wachtte even tot het drietal naar voren was gekomen en keek als eerste de jonge bengaal aan. “Stormkit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Stormpaw. Jouw mentor zal Koifish zijn. Koifish, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Stormpaw en ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent.” Zodra mentor en Apprentice elkaar hadden begroet, gleden Thornstar’s ogen naar het enige katertje van de groep. “Flintkit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Flintpaw. Jouw mentor zal Leafface zijn. Leafface, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Flintpaw en ik verwacht dat je hem alles zal leren wat je kent.” Toen ook dit nieuwe duo elkaar had begroet, keek de Leader de derde kitten aan. “Heatherkit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Heatherpaw. Jouw mentor zal Swallowflight zijn. Swallowflight, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Heatherpaw en ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent.”

Toen de rust weer was weergekeerd had Thornstar nog een laatste mededeling. “Als laatste hebben we nog een Apprentice die een nieuwe mentor nodig heeft. Eveningglow, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Maplepaw. Ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent.” Hij knikte de Deputy even toe, waarna hij zich weer tot de rest van de Clan keerde. “Hierbij is de Ceremonie beëindigd,” sprak hij, waarna hij weer van de High Rock af sprong.

Lijst en tags:

“Laat iedere ThunderClanner die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen bij de High Rock voor een Clanmeeting!”


Waterpaw keek op van zijn schoonmaakbeurt om te zien wat er aan de hand was. Zijn tong stak nog uit zijn mond, sinds hij al best wel snel afgeleid werd. Hij hees zich overeind en liep zo vanaf de apprentice den richting de High Rock om daar zich met zijn Clangenoten te verzamelen. Zijn groene ogen wisten al gelijk de drie kittens van Firedance te vinden. Die waren ongeveer al zijn lengte. Het zal niet lang duren voor ze zich ook bij de apprentice den voegden. Dat gaf hem wel een wat fijn gevoel, dan was hij niet meer éen van de jongsten meer.
Zodra de Clan zich zowat al bij elkaar had geraapt, ging Thornstar al weer verder met de vergadering. “Dustpaw, je hebt bewezen dat je klaar bent om Warrior te worden. Kom maar naar voren." Er volgde een stilte toen de oude apprentice naar voren stapte. Waterpaw gaf hem een vriendelijke glimlach, al had Dustpaw het waarschijnlijk niet in de gaten. "Dustpaw, zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?” Nogmaals een stilte, maar de toekomstige warrior had al gauw erop ja gezegd. “Dan zal je vanaf nu bekend staan als Dustspirit.” De Clan begon al gauw met het roepen van zijn nieuwe naam, en ook Waterpaw ging erin mee doen. "Dustspirit! Dustspirit!" Riep hij met de menigte mee. Maar veel tijd om dat erin te laten zakken was er niet. Want zijn leader ging weer verder met het benoemen van de Apprentices.

“Stormkit, Flintkit en Heatherkit, het is tijd voor jullie om Apprentices te worden. Stormkit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Stormpaw. Jouw mentor zal Koifish zijn. Koifish, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Stormpaw en ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent. Flintkit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Flintpaw. Jouw mentor zal Leafface zijn. Leafface, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Flintpaw en ik verwacht dat je hem alles zal leren wat je kent. Heatherkit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Heatherpaw. Jouw mentor zal Swallowflight zijn. Swallowflight, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Heatherpaw en ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent.” Zijn blik ging naar Heatherpaw toe toen haar nieuwe naam genoemd werd. Hij hoopte maar dat ze hem opmerkte en hem een glimlach terug gaf, maar ze was waarschijnlijk al erg gefocust op haar mentor nu. Die sterker nog zijn moeder was. Dus daar wou hij ook niet in de weg voor staan. “Als laatste hebben we nog een Apprentice die een nieuwe mentor nodig heeft. Eveningglow, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Maplepaw. Ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent.” Hij spitste zijn oren toen hij de naam van zijn voormalige beste vriend hoorde. Zijn mentor had waarschijnlijk de training niet kunnen afmaken.

“Hierbij is de Ceremonie beëindigd,” "Wacht! Een moment, ik wil graag iets zeggen." Klonk er opeens. Waterpaw draaide zich om naar de bron van de stem en keek toe hoe Mistgaze al snel langs hem draafde richting de High Rock. "Mistgaze," probeerde hij te roepen. Zijn ogen groot van de plotselinge drang in haar stem. Er was niks ernstigs aan de hand, toch?
"Katten van ThunderClan!" Riep de kattin. Waterpaw deed een stap dichterbij, waardoor hij per ongeluk op de tenen van een andere kat stond. Hij fluisterde een excuus voor hij zich weer op de medicine cat richtte. Zijn staart zachtjes heen en weer zwiepend. "Ik ben niet langer gekwalificeerd om jullie medicine cat te zijn, sterker nog, dat ben ik al maanden niet meer. Ik.. ik heb iets gedaan wat bij de wet van StarClan verboden is en ik hoop, dat zij mij dit kunnen vergeven als het mijn tijd is om te gaan." Nee. Zijn groene ogen werden groot van de schrik. Dit had hij niet verwacht. Mistgaze was haar rang aan het opzeggen, en had daarnaast ook de warrior code gebroken. Hij hoorde overal gefluister en hij spitste zijn oren alle kanten op. Misschien was dit nog terug te draaien. Misschien- "Ik treed af als ThunderClan's medicine cat. Ik zal niet langer mijn taken als medicine cat mogen verrichten na dit... verhaal. De kittens van Firedance zijn van mij en Rowanflight!" Gooide ze er plots uit. Kittens. Hij voelde alsof hij een klap voor zijn hoofd had gekregen. Mistgaze had kittens. "En ik wil de clan vertellen dat het mij spijt, ik heb gelogen. Niet alleen dat, ik heb Firedance laten liegen voor mij en Rowanflight het zwijgen opgelegd. Dit is in geen manier eerlijk geweest naar niemand en zeker niet naar Stormkit, Heatherkit en Flintkit. Van wie ik zielsveel hou. Ik wil mijn excuses aanbieden naar de clan en bovenal naar StarClan, omdat ik hen gefaald heb als medicine cat. Ik aanvaard elke straf die Thornstar als gepast ziet voor mij. Dit was het.." Er lag een stilte boven het kamp. De rode apprentice bleef de poes aankijken. De kattin waar hij elke dag naar op keek, om net zoals haar te zijn, had de warrior code gebroken. Het was ook niet alleen dat feit dat zelfs Waterpaw sprakeloos had achtergelaten, maar ook het feit dat Stormpaw, Heatherpaw en Flintpaw van Mistgaze waren.

Uiteindelijk deed Waterpaw een stap naar voren. Hier zou hij vast veel kritiek om krijgen. Maar Mistgaze was er altijd voor hem geweest, en al had ze de code voor liefde gebroken, hij kon haar niet laten hangen. Ze bleef nog steeds de even wijze kattin die hij ontmoet had toen hij voor het eerst de medicijn kat den in had gelopen. "De Warrior Code bestaat om de Clans op hun plaats te houden," begon hij toen hij zijn kop wat meer op tilde om de Clan aan te kijken. Hij voelde zich zo klein en fragiel. Alsof ze hem elk moment konden corrigeren. "Mistgaze heeft de code verbroken, maar dat betekent niet dat ze een slechte kat is." Miauwde hij snel. "Ze heeft ons voor vele seizoenen gezorgd en geholpen. Sinds ik me als kitten kan herinneren had ze altijd ThunderClan voor gezet. Misschien vindt StarClan dat ze haar rang niet meer verdiend," vervolgde hij. Voor hij zich terug naar de kattin richtte. "Maar ons respect wel."

Vandaag was de dag! Vandaag zou hij apprentice worden en zou hij een mentor krijgen! Vanaf vandaag zou hij het kamp uit mogen, zich nuttig mogen maken voor de clan en doen waar hij zin in had. Tenminste, zolang hij zich aan de regels zou houden en zijn taken zou doen. Flintkit rende dan ook als een van de eerste de nursery uit, eventjes wachtend bij de uitgang, in de richting van de steen waarop Thornstar zou spreken. Sinds zijn aanvaring met onweer, wachtte hij altijd eventjes als ze ergens naar buiten zou lopen, bang om weer een knal te horen. Maar voor nu was het goed gegaan en was de onweer niet meer terug gekomen.
Flintkit's blauwe ogen stonden hoog op de rotst gericht en zijn staartje ging enthousiast heen en weer, terwijl zijn hartje in zijn keel klopte. Hij kon niet wachten! Van top tot teen trilde het kleine katertje, terwijl de bruine leader op de rots sprak en begon met spreken. Dustpaw kreeg zijn warriorname en Flintkit riep vrolijk de nieuwe naam mee. "Dustspirit!" kwam er uit de keel van het katertje, maar zijn stem verstompte toen de leader verder ging met de ceremonie en hem en zijn zusjes naar voren riepen. Hij grijnsde breed naar Stormkit en Heatherkit, blij dat hij hier met hun mocht staan. Stormkit was het als eerste aan de buurt, zij kreeg Koifish als mentor. "Stormpaw! Gefeliciteerd!" schreeuwde Flintkit als luidste van allemaal. Daarna werd hij naar voren geroepen. Hij zou nu Flintpaw heten en Leafface zou zijn mentor worden. Hij grijsde tevreden en deed zijn borst naar voren. Hij zou de beste apprentice van Thunderclan worden, dat was zeker! Hij trippelde in de richting van zijn mentor en tikte diens snuitje aan "Dat zeker, Leafface!" zei hij vrolijk tegen zijn nieuwe mentor, voordat hij zich weer richtte op de ceremonie. Heatherkit was als laatste aan de buurt, zij kreeg Swallowflight als mentor en de naam Heatherpaw. "Heatherpaw!" riep Flintpaw blij en hij sprong bijna een gat in de lucht.

Maar al snel storten zijn wereld in elkaar. Nadat de ceremonie was afgelopen was het Mistgaze, zijn tante, die op de rots sprong en de clan aansprak. De woorden die volgde kwamen hard aan. Ze vertelde dat zij ... hun moeder was. Flintpaw wankelde eventjes op zijn pootjes. Hij wist nog niet veel van de Warrior Code af, maar hij had wel eens opgevangen dat de Medicine Cats geen kits mochten hebben en toch waren hij en zijn zusjes er? Hij was een kitten van Mistgaze, de Thunderclan Medicine Cat, en Rowanflight? Hij kon het niet laten bezinken, het voelde zo onwaar. Firedance was zijn moeder, zijn vader was onbekend. Hij kon geen kitten van Mistgaze zijn? Hij draaide voor zijn ogen en het werd niet beter toen Firedance erover heen ging. De twee kattinnen gingen tegen elkaar in. Firedance zei dat Mistgaze nu opeens twijfels kreeg en toch zei dat het haar kittens waren. Flintpaw zat nog steeds naast Leafface en keek van links naar rechts, van Mistgaze naar Firedance. Hij wist niet wat hij moest doen. Hij voelde zich verraden. Hij wist niet meer wat hij hiervan moest denken. Koppijn kwam opzetten en hij ging liggen, verstopte zijn oortjes onder zijn pootjes en beefde. Net nog spanning, nu van angst en ongeloof. Mistgaze of Firedance. Tante of .. moeder? Wat was het nu? Voor zijn gevoel was Firedance nog steeds zijn moeder, maar wat moest hij dan van Mistgaze denken? De grijze kater kwam langzaam overeind en met zijn oortjes en staartje laag bij de grond, strompelde hij naar Firedance toe. "Mama?"

<sub>It was just a ceremony. Nothing unusual or out of the ordinary. Birchberry stretched out, kneading the soft grass with her toes and casting a glance at the high rock when Thornstar leapt onto it. Her gaze flitted to the entrance of the nursery, where her sister fiery pelted as always, stood with her three little kittens. Taking in this sight, the black and white she-cat couldn't help but to beam with pride. She knew these last few moons were hard on Firedance, how restless she must have been staying in the nursery with her litter of three, without a father. Birchberry had to admit she was curious about the tom that fathered the three, yet she had refrained from probing Firedance with questions. It seemed indecent and if Fire wanted to tell, she would have told. So, except for a few curious glances at the three soberly coloured kittens, she had held her tongue. She beamed at her sister, smiling brightly towards her and her little nieces and nephew. They were getting so big already.

On this joyous day, Thornstar also had to admit a new warrior to the clan. Dustpaw had finally concluded his training after a particular bout of bad luck. Thus, the black and white she-cat called his name in unison with the clan. "Dustspirit! Dustspirit!" she called out loudly, congratulating the tom with his new name. Still, her gaze kept flicking to Stormkit, Heatherkit and Flintkit. No hard feelings towards Dustpaw, but there was where her attention truly was. But at last, her family became apprentices. Birchberry was so incredibly proud, it was almost like they were her own. "Flintpaw! Heatherpaw! Stormpaw!" yowled to the skies, her tail raised in the air in her joy. Her green eyes glimmered with excitement. Little did she know that her excitement was soon to die down.

Firedance suddenly exclaimed a loud 'No' when she spotted Mistgaze and Birchberry flattened her ears in confusion. What was going on? The words that followed from Mistgaze's mouth quickly gave answer to her mounting confusion in an earth shattering revelation. Birchberry could feel her mouth fall open, gasping for air for a couple of precious seconds. "What..?" she whispered, her gaze flitting from Firedance to Mistgaze. Her heart pounded in her chest when Firedance streaked across the clearing towards Mistgaze and struck her. Her sisters, the ones who were always together, were fighting eachother. Following this, chaos seemed to unfold. Waterpaw decided to give his two cents, Jaytail also felt entitled to an opinion. Birchberry wasn't sure how to feel. Betrayed? Angry? Sad? She looked away, squeezing her eyes shut and pinning her ears to the back of her neck. "How could you.. both of you.." she whispered. Both of them betrayed the clan, both of them decided to keep this from everyone, including their family. Firedance had clearly intended to keep lying to them for the rest of her life and Mistgaze had broken the medicine cat code. She clenched her teeth. She felt sick.</sub>

Vandaag was dan eindelijk de dag dat hij zijn warriornaam zou krijgen. Hij had er langer op moeten wachten dan de meeste, maar hij zou het zo weer gedaan hebben voor Nettlepaw. Hij was ook al later apprentice geworden, dus dat had al niet meegeholpen, maar nu was het eindelijk zo ver. Hij stapte naar voren zodra zijn naam genoemd werd en wachtte tot de bekende vraag hem gesteld werd. "Dat zweer ik." Sprak hij uit vol spanning in afwachting van wat zijn naam zou zijn. Gelukkig hoefde hij daar niet lang op te wachten en kreeg hij de naam Dustspirit. Hij voelde zich warm worden bij die naam en een glimlach kwam op zijn gezicht, voor hij terugstapte naar de groep onder het roepen van zijn naam. De volgende die aan de beurt waren, waren de kittens van Firedance, die waren oud genoeg om apprentices te worden.
De ceremonie was voorbij, maar voor hij ook maar met een andere kat kon spreken kwam Mistgaze naar voren, ze had wat te zeggen. Haar woorden zorgden ervoor dat de vreugde die hij voelde over het feit dat hij warrior was geworden met een klap verdween. Hadden zij en haar zus echt al die tijd de clan voorgelogen? Toch voelde het alsof het voor hem beter was om niks te zeggen en zijn afstand te houden. In ieder geval was alle aandacht nu van hem weg en hij ging er ook niet vanuit dat daar snel verandering in zou komen. Hij wachtte dan ook af wat er verder zou gebeuren, als er iets was waar hij zich in kon mengen, dan zou hij dat doen, maar niet nu.

Vandaag was het de beurt aan Firedance haar kittens om apprentice te worden. Ze liet haar blik kort naar Brightkit gaan. Het zou nog even duren voor de kitten apprentice zou worden, maar ze wist dat de tijd voorbij zou vliegen. Het deed haar alleen wel weer aan het feit denken dat ze Whitekit had meegegeven aan Whitenight en ze hoopte dat de kitten het goed had in Windclan. Ze had al haar kittens het liefst bij haar gehouden, maar dat had niet mogen baten. Whitenight had ze nou eenmaal gewild, dus had ze besloten twee van haar kittens aan hem te geven, maar Cloudkit had de trip niet overleefd. Door haar eigen stomme besluit om hem mee te geven was hij er niet meer. Ze was niet in staat geweest om hem te beschermen en dat zou ze haarzelf ook nooit vergeven. Als ze sterker was geweest en gewoon nee had gezegd tegen Whitenight zou ze al haar kittens nog gehad hebben, maar dat was ze niet.
Ze werd uit haar gedachten getrokken toen Thornstar de ceremonie opende en ze stapte naar de rest van de groep om zich erbij te voegen. Ze wist dat ze voor nu de gedachten aan de kant moest zetten en blij moest zijn voor het feit dat haar familie apprentice zou gaan worden. Ze keek dan ook rustig toe hoe eerst Dustpaw zijn warriornaam kreeg en ze riep zijn naam samen met de rest van de clan voor het tijd was voor de kittens om apprentices te worden. Een kleine glimlach speelde op haar gezicht, terwijl ze toekeek hoe elk van de kittens apprentice gemaakt werd en een mentor toegewezen kreeg. Ze was klaar om naar ze toe te lopen en ze te feliciteren zodra de ceremonie afgelopen was, maar zover zou het niet komen.
Mistgaze kwam ineens naar voren, ze had nog wat te zeggen. Haar hart begon te bonzen, niet wetend wat er zou komen en wat haar zus te zeggen zou hebben. Met elk woord dat gesproken werd kwam er een gevoel steeds sterker opzetten en ze wist niet goed wat het was. Voelde ze zich verraden? Buitengesloten? Alleen? Boos? Verdrietig? Ze wist het niet goed. Waarschijnlijk was het een mengelmoes van alles en ze kon dan ook niet helpen om naar voren te stappen. Ze was ook zeker niet de eerste die haar gevoelens uitsprak, maar ze wist dat ze ook niet stil kon blijven. "Hoe konden jullie?" Begon ze. Het was nu duidelijk dat ze pijn voelde van iets, verraad mogelijk, misschien het feit dat Mistgaze haar kittens blijkbaar aan Firedance gegeven had zonder dat iemand anders ervan wist. Zonder dat haar familie het wist. "Hoe konden jullie dit verborgen houden voor ons en hoe kun je dat de kittens aandoen?" Had ze het recht dit te zeggen? Eigenlijk niet. Het waren dan ook misschien woorden die ze het liefst ook tegen haarzelf zou zeggen. Vragen die ze zichzelf ook vaak genoeg had gesteld, maar dat zorgde er nu juist voor dat ze niet stil kon blijven. Zij had gedacht het beste te doen voor haar kittens, maar als je dat doet, dan moet je er ook achter blijven staan. Je zag haar toch ook niet proberen om Whitekit terug te krijgen van Windclan? Dat zou ze de kitten nooit aan willen doen. De volgende woorden die ze hoorde lieten haar alleen een vlaag van woede voelen. Was het waar wat Rowanflight zei? Had hij Mistgaze echt geforceerd? Glazeheart was haar alleen voor met de woorden die ze had willen zeggen en ze wachtte dan ook verder af wat ze voor zichzelf te zeggen zouden hebben. Ze had genoeg gezegd voor nu, maar dat betekende niet dat het gevoel dat ze had weg was. Het bleef namelijk een feit dat Mistgaze en Firedance wat achtergehouden hadden voor de rest van de familie en ze was vast niet de enige die er zo over voelde.

Note: Whitekit, een kitten van Winterbird is hier al naar Windclan.

De ceremonie verliep als een normale ceremonie. Er was een nieuwe warrior, Dustspirit en hij riep zijn naam samen met de anderen. De volgende die aan de beurt waren, waren de kittens van Firedance. Het was altijd goed om te zien hoe er nieuwe apprentices waren, dat betekende dat er in de toekomst weer nieuwe warriors zouden zijn en de clan sterk bleef. Het zou alleen niet een normale ceremonie blijven, want toen Mistgaze naar voren stapte stond er wat anders te gebeuren. Hij werd meteen herinnerd aan de keer dat hij zelf voor de clan had moeten staan en had moeten vertellen dat hij en Cherrypelt kittens verwachtten en hij hun medicine cat niet meer kon zijn. Hij had op dat moment geen apprentice meer gehad, waardoor hij de clan zelfs achter liet zonder medicine cat. Dit was dan ook iets anders, want hij had het gezegd voor de kittens geboren waren, maar Mistgaze had het verzwegen tot nu. Zelf kon hij hier ook zeker niet boos om worden, hij had tenslotte hetzelfde gedaan en de woorden van Jaytail hakten er dan ook wel in bij hem. Hij had zich er allang niet zo druk meer over gemaakt, maar dit bracht alles terug. Mistgaze was een fout begaan, maar hij had dezelfde begaan en eigenlijk geloofde hij het feit niet dat Rowanflight de ander had geforceerd, anders zou ze haar rang niet op deze manier opgegeven hebben. "Jaytail, beoordeel haar hier niet om fouten die ik heb gemaakt. Ze heeft tenslotte een opvolger opgeleid, wat ik niet had." Sprak hij kalm. "En liefde is moeilijker te stoppen dan je denkt, het gebeurd gewoon en je kunt het niet stoppen." Misschien was het zijn eigen ervaring die hem hier deed staan, het feit dat hij het van Mistgaze haar kant kon zien. Hij had zich vaak genoeg afgevraagd waarom een medicine cat niet mocht houden van iemand en hij wist het antwoord, maar dat maakte het niet makkelijker. Gevoelens waren niet te stoppen en dat wist hij zelf maar al te goed.

Suddenly the world around her descended into chaos. Once a normal ceremony, now turned into a spitfire for accusations. Their medicine cat, Mistgaze, had had kits with a warrior Rowanflight. These kits had been claimed by Firedance, probably for protection. In Avidclaw's eyes, this was a nauseating fact. How could they lie to their own kids? The whole matter probably affected her this much since she herself had been lied to when she was just a kit, growing up in quite the abusive household with a father sleeping around whenever he could and a mother who had wanted to not only take her own life, but take them with her. It was nothing less than normal that she was outraged by this whole matter. She hissed at Waterpaw, an apprentice who immediately defended the former medicine cat. "Do not speak of her actions as if they were right!" she exclaimed - everyone knew very well that this was a grave crime. There were not too many rules for medicine cats. However the most important one was to not have kits as they could distract you from the job. And now Mistgaze had broken this very important rule. And it only got worse. With a disgusted look she eyed Rowanflight who basically admitted to forcing the kittens on Mistgaze, taking all the blame for himself - but they were both in the wrong. She was outraged, absolutely and thoroughly disgusted. Because she could see her own father in the grey cat standing there. She wanted to claw his eyes out. "You're both crazy," she said, her voice quivering in anger. "You should be BANISHED for your actions!" she then screamed, surprising even herself with how affected she was by this revelation.

Thornstar zijn stem galmde over het kamp. Elke kat gebiedend om zich bij de High Rock te voegen. Nettlepaw voegde zich bij de menigte katten om te luisteren naar de nieuwe benamingen, de nieuwe rangen en de mededelingen. Ze was blij verheugd toen Dustpaw als eerste naar voren werd geroepen. Het was eindelijk zijn tijd! Thornstar gaf hem de naam Dustspirit en toen de clan zijn naam riep deed zij net zo hard mee. Daarna waren de drie kittens van Firedance aan de beurt. Nettlepaw zag Flintkit staan en dacht terug aan die nacht die ze samen hadden doorgebracht. Het had zo hard gedonderd dat Flintkit er bang van was geworden. Inmiddels was hij nu zes manen oud, klaar om een apprentice te worden net als zij. Nettlepaw spitste haar oren toen Heatherpaw benoemd werd en Swallowflight als mentor kreeg. Nu dat Ardentpaw een andere mentor had leek het erop dat Swallowflight het aan kon om nog eentje er bij te nemen. De grijze kitten kende Heatherpaw niet echt goed en besloot om haar mening nog open te houden. Als laatste werd Maplepaw toegewezen aan Eveningglow en leek het erop dat de ceremonie was beëindigd. Nettlepaw stond al op om naar Dustspirit te lopen tot dat Mistgaze, de medicine kat, naar voren kwam. Nettlepaw keek verrast op. Ze had de medicine katten nog nooit zo’n open mededeling zien maken. Dat kon alleen maar belangrijk zijn dan.

Nettlepaw draaide zich half om toen Mistgaze aankondigde dat ze niet langer medicine kat meer kon zijn. Dat kon toch niet waar zijn? Ze had Dustpaw zo goed geholpen, gered zelfs! Ze had de meeste ervaring! Waarom stapte ze dan af? Toen de medicine kat verder sprak groeide Nettlepaw haar onrust, naar verbazing, naar pure ongeloof en tenslotte naar een mengeling van twijfel en ontzetting. Ze keek toe hoe Firedance naar voren kwam en Mistgaze met zo veel rancune aansprak dat de haren op Nettlepaw haar rug overeind kwamen. En ergens vond ze dat ze gelijk had. Welke kat zou nu vrijwillig haar kittens opgeven? Nettlepaw vond dat Waterpaw maar half gelijk had. Inderdaad, Mistgaze had de clancode verbroken en StarClan beschaamd.. maar haar kittens. Nettlepaw dacht er aan hoe het zou zijn als zij nog ouders had gehad, alleen om te ontdekken dat ze haar weggedaan hadden omdat ze verboden waren.

Nettlepaw begaf zich naar Dustspirit toe en wierp hem een iet wat bedrukte glimlach. “Eh.. gefeliciteerd? Dit had je vast je anders voorgesteld, ik wel tenminste.” Miauwde ze met haar oren naar achteren gedrukt. Ze ging naast hem zitten en gaf hem een vriendelijk kopje tegen zijn schouder. Ze moest omhoog kijken om zijn ogen te ontmoeten. “Ik kan niet geloven dat Mistgaze haar kittens weg gedaan heeft.. Ik weet niet wat ik erger vind. Opgroeien met de wetenschap dat je ouders dood zijn, of opgroeien met ouders alleen om er later achter te komen dat je werkelijke ouders je nooit hebben gewild.” Murmelde ze met hangende schouders. Ze schrok op toen Avidclaw haar stem door het kalm galmde. Ze rilde zacht. "Waarom is iedereen zo klaar er voor om met hun hooivorken en fakkels te komen? Ze zouden aan Flintpaw, Heatherpaw en Stormpaw moeten denken.."

Tag: Dustpaw

Net op het moment dat Thornstar zich schrap zette om van de High Rock te springen, riep Mistgaze dat ze nog iets wilde zeggen. Hij zette verrast weer een stap terug op de grote rots, vanwaar hij vragend naar de Medicine Cat keek. Ze vroeg om de aandacht van de hele Clan en sprak dat ze niet meer gekwalificeerd was om Medicine Cat te zijn, en dat ze dat al maanden niet meer was. De vragende blik van Thornstar veranderde al snel in stomme verbazing. Hij luisterde verward naar haar verdere woorden. De verwarring bleef aanhouden tot Mistgaze dan uiteindelijk uitsprak wat ze al die tijd bedoelde: De kittens van Firedance waren in werkelijkheid van Mistgaze en Rowanflight. Wacht, wat? De kattin ging verder met haar verhaal en sloot af met het aanbieden van haar excuses en met de mededeling dat ze elke straf zou aanvaarden die Thornstar zou opleggen. De leider zelf was echter met stomheid geslagen en had een paar ogenblikken nodig om te beseffen wat Mistgaze zojuist allemaal had verteld, maar dat was al genoeg tijd voor zijn Clangenoten om te reageren.

Firedance uitte haar boosheid naar haar zus toe, Waterpaw nam het voor Mistgaze op, Flintpaw zocht steun bij zijn geadopteerde moeder, Heatherpaw schreeuwde tegen haar moeder en tante, Birchberry zag er geschokt uit, Jaytail had er zelf nog wat over te zeggen, er zat een verdwaalde kitten in de menigte, en dat was nog maar het begin. Vervolgens kwam Rowanflight met de redenering dat enkel hij de schuldige was en dat Mistgaze niet in de fout was, waar Glazeheart alles behalve blij mee was, en Winterbird was duidelijk teleurgesteld in haar twee zussen. Maskheart verdedigde Mistgaze tegenover Jaytail, waar Avidclaw kwaad op reageerde, terwijl Dustspirit en Nettlepaw zich wijselijk afzijdig hielden. Thornstar schudde zijn hoofd, niet enkel in afkeur maar ook om zichzelf even wakker te schudden. Hij had genoeg gehoord. “Zo is het wel genoeg, iedereen! Bedaar,” zei hij luid en duidelijk, waarna hij deze keer werkelijk van de rots af sprong en op Mistgaze af stapte. In tegenstelling tot een groot deel van zijn Clangenoten voelde de kater echter geen boosheid. Hij was nog verward door deze plotselinge onthulling en als hij niet beter wist zou hij denken dat hij elk moment uit deze nachtmerrie kon ontwaken. Helaas was dit toch de werkelijkheid en de teleurstelling stond in zijn ogen toen hij Mistgaze fronsend aankeek. “Ik weet niet wat ik erger vind,” begon hij uiteindelijk met een normaal stemniveau. “Dat je een wet van StarClan hebt overtreden, of dat je het op deze manier hebt laten weten.” Hij keek even om naar het drietal nieuwe Apprentices, die de dag waarop ze eindelijk hun training begonnen voor altijd zouden associëren met het uitkomen van dit familiegeheim en -leugen. Zijn blik gleed weer terug naar Mistgaze. Een spoor van medelijden en spijt kwam in hem op toen hij zijn volgende woorden koos. “Je hebt de Clan lang en goed gediend als Medicine Cat en daar dank ik je voor, maar je weet dat je na dit alles niet langer je taken uit kan voeren. En nu?” Dat laatste vroeg hij misschien meer aan zichzelf dan aan Mistgaze. Ja, ze hadden Rousebell nog als Medicine Cat, maar Mistgaze had deze rang al toen Thornstar zelfs nog geen Deputy was. Het was, simpel gezegd, zonde dat ze afstand moest doen van haar rang, maar het zou nog meer zonde zijn om de wetten van StarClan te negeren. De Leader keek even op en zocht oogcontact met een aantal katten. “Rousebell, Eveningglow,” riep hij hen, waarna hij Mistgaze weer aankeek. “Dit lijkt me iets wat best verder besproken kan worden onder ons vieren.”

Ah ceremonies, die waren altijd zo leuk. Trotse apprentices die warrior werden en enthousiaste kittens die apprentice werden. Nieuwe nestjes die soms werden aangekondigd en vaak nog meer. Vrolijk zwaaiend met haar staart zat Rousebell aan de rand van de groep katten te kijken, mee roepend met de nieuwe namen die werden toegewezen. Tegen de tijd dat de ceremonie eindigde wilde ze opstaan om weg te lopen, tot een bekende stem klonk. "Wacht! Een moment, ik wil graag iets zeggen." Vragend draaide Rousebell haar kop richting Mistgaze. "Katten van ThunderClan!" Het verbaasde haar hoe trillerig haar mentor's stem was. "Ik ben niet langer gekwalificeerd om jullie medicine cat te zijn, sterker nog, dat ben ik al maanden niet meer." Er verscheen een frons op Rousebell's gezicht. Waar had ze het nou over? "Ik.. ik heb iets gedaan wat bij de wet van StarClan verboden is en ik hoop," vervolgde Mistgaze, waarna ze omhoog keek "dat zij mij dit kunnen vergeven als het mijn tijd is om te gaan." Wat had Mistgaze gedaan? Niets wat Rousebell kon opmerken en ze leefde in de zelfde den nota bene. "Ik treed af als ThunderClan's medicine cat. Ik zal niet langer mijn taken als medicine cat mogen verrichten na dit... verhaal." Wacht, wat? Als Mistgaze zou af treden betekende dat zij de 'hoofd' medicine cat zou worden. Big nope. Ze had haar rang misschien dan wel maar ze voelde zich er zeker nog niet klaar voor. Ze zou voor nu in ieder geval even horen wat Mistgaze te zeggen had, zo erg kon het toch nooit zijn? "De kittens van Firedance zijn van mij en Rowanflight!" Huh, wat? Was dit een grap? "En ik wil de clan vertellen dat het mij spijt, ik heb gelogen. Niet alleen dat, ik heb Firedance laten liegen voor mij en Rowanflight het zwijgen opgelegd. Dit is in geen manier eerlijk geweest naar niemand en zeker niet," zei ze voor ze even in het rond keek "naar Stormkit, Heatherkit en Flintkit. Van wie ik zielsveel hou." Tranen begonnen te vloeien na deze woorden. "Ik wil mijn excuses aanbieden naar de clan en bovenal naar StarClan, omdat ik hen gefaald heb als medicine cat. Ik aanvaard elke straf die Thornstar als gepast ziet voor mij. Dit was het.."

In stilte staarde Rousebell naar de chaos die voor zich verscheen. Er werd van alles geroepen. "Mistgaze heeft de code verbroken, maar dat betekent niet dat ze een slechte kat is." hoorde ze Waterpaw zeggen. Hij bleek echter een van de weinige positievelingen te zijn. ”Do not speak about things you know nothing about. Mistgaze does not deserve any respect, not anymore,” sprak Firedance na een hele uitleg. Het was duidelijk dat ze er klaar mee was. "Wat leren die medicine cats aan elkaar? Constant de code te verbreken hier?" hoorde ze Jaytail zeggen. "Voor zover ik weet, heb ik vanaf nu geen ouders meer!" schreeuwde een van de twee dochters om wie dit ging. "I talked her into it, do not blame her! please.." probeerde Rowanflight iet wat wanhopig. "Hoe durf je?!" reageerde Glazeheart daarop, duidelijk boos. "Hoe konden jullie?" sprak Winterbird. "En liefde is moeilijker te stoppen dan je denkt, het gebeurd gewoon en je kunt het niet stoppen." Sprak Maskheart, wie zelf ook ooit Medicine Cat was geweest. "You should be BANISHED for your actions!" schreeuwde Avidclaw er tussendoor. "Waarom is iedereen zo klaar er voor om met hun hooivorken en fakkels te komen? Ze zouden aan Flintpaw, Heatherpaw en Stormpaw moeten denken.." probeerde Nettlepaw, al leek het niet veel invloed te hebben op de chaos die zich steeds verder voor hun liet blijken. Langzaam maar zeker waren Rousebell's nagels de grond in gezonken. Ze moest iets doen maar wist niet goed wat. Wat kon ze doen? De zilvertabby haalde diep adem in een poging haar razende gedachten te sorteren tot een coherent geheel.

"Denk eens aan de reden van de regels in plaats van ze blind te volgen. Medicine Cats mogen geen kittens omdat hun aandacht bij de clan moet liggen. Mistgaze heeft al haar aandacht aan de clan besteed in plaats van haar kittens. Dat is iets wat geen moeder zou moeten hoeven doen." Kort keek ze naar haar mentor, Mistgaze, de kattin zou altijd haar mentor blijven. Of ze nu een andere rang zouden dragen of niet. "Vergeet niet, dat Mistgaze meer voor de clan heeft betekend dan de meeste van jullie bij elkaar", hapte ze naar de groep katten die het boost waren om deze situatie. Nu richtte ze zich naar een aantal van de sprekers specifiek. Jaytail, schaam je voor je woorden. Mistgaze heeft haar werk boven haar eigen leven gezet, dat zie ik jou voorlopig nog niet doen." Met een paar zelfverzekerde passen stapte ze op Avidclaw af. "Vragen om de verbanning van iemand die de clan op de eerste plaats heeft gezet is niet meer dan laag Avidclaw. Het is niet aan jou om zo'n voorstel te doen." Vervolgens liep ze terug richting Mistgaze. Aan de chaos hadden haar woorden waarschijnlijk niet geholpen. Maar ze moest deze twee toespreken, de woede van enkele anderen viel beter te begrijpen. Jaytail en Avidclaw spraken in haar ogen alleen compleet buiten hun plaats. Rousebell drukte haar lijf tegen tegen het lijf van haar mentor aan. "En weet dat als Mistgaze verbannen wordt er een kans is dat deze clan zonder medicine cat komt te zitten", sprak ze scherper dan ooit, veel te emotioneel voor het goed zijn. Ze zou het nooit over haar hart kunnen krijgen om Mistgaze verbannen te zien.

“Zo is het wel genoeg, iedereen! Bedaar,” klonk Thornstar's stem boven de menigte uit. Rousebell richtte haar kop op de kater die nu van de rots af gesprongen kwam en op Mistgaze af liep. “Ik weet niet wat ik erger vind,” begon de kater, gelukkig op een normale toon. “Dat je een wet van StarClan hebt overtreden, of dat je het op deze manier hebt laten weten.” Rousebell volgde zijn blik naar de drie kersverse apprentices, voor wie deze schok waarschijnlijk wel het grootst was van iedereen. “Je hebt de Clan lang en goed gediend als Medicine Cat en daar dank ik je voor, maar je weet dat je na dit alles niet langer je taken uit kan voeren. En nu?” Door de rustige toon van Thornstar wist de zilvertabby ook wat te kalmeren. De chaos leek minder te worden. “Rousebell, Eveningglow,” werd ze geroepen door de Leader. Haar blik was inmiddels richting de grond gezakt maar nu keek ze weer op. “Dit lijkt me iets wat best verder besproken kan worden onder ons vieren.” Rousebell slikte zwaar, voor ze een bevestigend knikje gaf. Ze gaf Mistgaze een zacht kopje voor ze een paar stappen richting Thornstar zette, klaar om mee te gaan.

Het was eindelijk de dag waar ze zo lang op had gewacht. De dag waarna ze alleen naar buiten zou mogen, waarna regels haar niet meer zouden binden. Een van de apprentices kreeg zijn warriornaam, daarna kwamen de woorden waar ze zo lang op had gewacht. “Verder zijn er een aantal kittens die klaar zijn om Apprentice te worden,” sprak Thornstar. “Stormkit, vanaf vandaag, tot de dag waarop je Warrior zal worden, zul je bekend staan als Stormpaw. Jouw mentor zal Koifish zijn. Koifish, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Stormpaw en ik verwacht dat je haar alles zal leren wat je kent.” Het eerste wat ze hoorde was Flintkit die zijn felicitaties schreeuwde. Wie was Koifish ook al weer? Een van de warriors die in de buurt zat gaf haar een hint, waarna Stormpaw vrolijk op haar mentor af liep. "Hallo! Ik heb er zin in! Wanneer is de eerste training?" vroeg ze met een glinstering in haar ogen.

Van de rest van de ceremonie kreeg ze niet veel mee, tot een andere kat de aandacht trok. Dat was Mistgaze, die kende ze wel! "Ik treed af als ThunderClan's medicine cat. Ik zal niet langer mijn taken als medicine cat mogen verrichten na dit... verhaal." Ze snapte er niet veel van maar was wel nieuwsgierig naar het verhaal. "De kittens van Firedance zijn van mij en Rowanflight!" Huh? Zij was een van de kittens van Firedance? Maar Firedance was toch haar moeder? Ze wist zeker dat ze meer op Firedance leek dan op de twee grijs witte katten. "En ik wil de clan vertellen dat het mij spijt, ik heb gelogen. Niet alleen dat, ik heb Firedance laten liegen voor mij en Rowanflight het zwijgen opgelegd. Dit is in geen manier eerlijk geweest naar niemand en zeker niet," sprak de kattin verder waarna ze even in het rond keek voor ze vervolgde "naar Stormkit, Heatherkit en Flintkit. Van wie ik zielsveel hou." Ze heette Stormpaw nu! ... maar dat was waarschijnlijk nu niet van belang. "Ik wil mijn excuses aanbieden naar de clan en bovenal naar StarClan, omdat ik hen gefaald heb als medicine cat. Ik aanvaard elke straf die Thornstar als gepast ziet voor mij. Dit was het.."

Stormpaw's blik kruiste kort met die van haar... vorige moeder? De rosse queen stapte op Mistgaze af. ”I sacrificed everything to raise them as my own and now you have second thoughts and decide no, I do want to be their mother! Even with the possibility of having to get your foolish ass kicked out of the Clan, while I worked so hard to keep you here, safe and all your secrets stowed away! I have kept all your secrets for you Mistgaze, every one of your foolish mistakes, I have beared all of it alone. But in the end you are the one who decides, you always are!” Wacht betekende dat het toch waar was? Was Mistgaze haar moeder, niet Firedance? ”Do not forget, sister, that it was me who suggested I could claim them as my own to have them live a life as good as they could have in this Clan! Without me they would have been orphans found in the woods, forever blamed for their heritage. And now they will have to suffer being the kits of Code breakers!” Ze begreep er niet veel van, dat kwam waarschijnlijk deels omdat ze het belang van de Warrior Code nog niet helemaal inzag. Ze was immers niet de slimste van het stel.

Stormpaw keek eerst naar wat haar twee siblings deden, de drama die om haar heen gebeurde negeerde ze voor nu maar. Ze snapte er te weinig van om niet nog verwarder te raken door al het geschreeuw. Flintpaw stapte voorzichtig op Firedance af. Heatherpaw's reactie was iets anders. "Hoe kon je?! Hoe kan je liegen tegen mij en mijn broertje en zusje? Je bent de rol van medicine cat niet waard. Je bent de rol van moeder niet waard!" schreeuwde de kersverse apprentice richting de nu voormalig Medicine Cat. "En jij! Jij bent net zo erg, jij hebt ons voorgelogen en bedrogen en ik weet niet eens of je wel echt van ons houd." Blijkbaar was ze ook boos op Firedance omdat die deel uitmaakte van het geheim. "Voor zover ik weet, heb ik vanaf nu geen ouders meer!" Met die woorden liep Heatherpaw boos weg bij de groep, richting de apprentices den. Een kater begon te praten, dat moest dan haar vader zijn. Nee, ze leek er totaal niet op.

Het drama ging nog een tijdje door voor ze uiteindelijk in actie kwam. Eerst stapte ze op Rowanflight af. "Dan ben jij nu mijn tweede papa maar de eerste die ik ken", grijnsde ze. Meteen draaide ze zich weer om richting Mistgaze. Ze was niet angstig door de situatie zoals haar broertje. Ze was niet boos op beide zoals haar zusje. Ze was niet verdrietig zoals Mistgaze of boos zoals Firedance. Ze kon niet anders dan deze situatie zo positief mogelijk in proberen te zijn. Ze had nu gewoon twee keer zo veel ouders, einde verhaal. "Mama en nieuwe mama vanaf nu zijn jullie beide mijn mama. Maar nieuwe mama ik weet niet of jij een goede mama bent dus doe je best denk ik?" zei ze tegen Firedance en Mistgaze. Vervolgens richtte ze zich tot haar broertje en legde ze haar staart over zijn rug. "Flint kom je? Gaan we met Heather onze nieuwe nesten bekijken." Haar broertje zag er niet vrolijk uit en haar zusje had er ook niet vrolijk uit gezien. Het was niet leuk als ze niet vrolijk waren dus wilde ze dat proberen op te lossen.