A sweet lullaby [ + Gorsekit ]

Hoezee! Raak, precies op papa’s kop. Hij giechelde en verlegen keek hij naar papa die miauwde dat hij beter als “gaat wel” was. Het kleine katertje kon nog steeds slecht met complimentjes omgaan, dus het enige wat hij deed was breed glimlachen. Maar hij was blij dat papa zo onder de indruk was! Hij wilde niets liever dan het goed doen voor papa. Maar papa was óók heel goed met mosballen. Hij zij dat Gorsekit moest oppassen en meteen zette het kleine kittentje zich schrap zet. Hij verwachtte een bal die op een rotvaart om zijn oren ging suizen. Er kwam wel een mosbal op hoge snelheid naar hem toe. Gorsekit sloot kort zijn ogen, maar de mosbal maakte geen contact met hem, maar landde naast hem. Gorsekit ging meteen in de aanval en sprong recht bovenop de bal. Maar papa leek zich te amuseren, dus hij ging als een woeste leeuw door. Nou ja, woest op zijn Gorsekits. Maar hij kreeg een nieuwe uitdaging voorgeschoteld door zijn papa. Zo hárd mogelijk meppen. ‘Oké, papa,’ miauwde hij, de uitdaging aangaand. Hij legde de bal in het midden van het nest. Hij trippelde enkele stapjes naar achteren, waarna hij op de bal afrende en op het laatste moment keihard met zijn linkerpoot tegen de bal sloeg. En woesj, daar ging de bal zo het nest uit! Gorsekit kirde van plezier, waarna hij met onzekere oogjes naar zijn papa opkeek. Was dat hard genoeg?

Gorsekit snorde blij met zijn grote mepkracht. Stiekem was hij wel een beetje trots, helemaal toen papa lachte. Maar papa ging zonder iets te zeggen de bal ophalen, waarna hij zei dat iemand niet zo blij was met hun. ‘Oh nee!’ miauwde Gorsekit bezorgd, toen hij naar de queen keek waarnaar hij de mosbal per ongeluk misschien iets te hard heen had geslagen. ‘Sorry, mevrouw!’ piepte hij meteen schuldig. Gorsekit hield er niet van om anderen lastig te vallen. Nee, het liefst wilde hij iedereen blij maken, zodat ze hem ook lief konden vinden. Maar papa leek het we grappig te vinden. Gorsekit snapte het even niet. Het was toch niet leuk om iemand niet blij te maken?
Maar de verwarring werd gesust doordat papa hem zei dat hij heel goed kom meppen, en dat hij vooral maar moest door blijven oefenen. Maar toen hij voorstelde buiten dat te gaan doen, slikte hij en knikte vervolgens langzaam. Misschien was dat wel leuk.. er was wel meer ruimte. Maar ook heel veel andere katten en, en, en… Gorsekit zijn breintjes begonnen alweer doemscenario te verzinnen, maar papa gaf hem een lik op zei dat hij maar weer lekker kon gaan slapen. ‘Oke, papa,’ miauwde hij stilletjes, waarna hij zich weer in het mos nestelde en zijn pootjes onder hem vouwde. ‘Ik vond het vandaag heel leuk, papa!’ miauwde hij toen met een glimlachje naar zijn vader. Ja, vandaag had hij toch zomaar het mooiste ter wereld ooit gezien!

Gorsekit kon maar niet stoppen met snorren. Het was helemaal feest deze dag. Het kon niet meer stuk! Papa vertelde dat het goed was, en hij kreeg nog een lik over zijn kop. Hij giechelde zachtjes, waarna papa voorstelde om misschien nog een keer buiten te spelen. Met één van zijn broertjes of zusjes, of gewoon weer met papa. Hij knikte instemmend. ‘Ja, leuk!’ miauwde hij zachtjes. Ook al was het spannend buiten, hij wilde heus nog wel een keertje samen spelen. Als het zo vroeg was helemaal, en de lucht nog rood kleurde. Gorsekit duwde stevig zijn neusje in papa’s vacht, waarna hem een goede rust werd gewenst. Dankjewel, papa,’ miauwde hij zachtjes. Hij zwaaide zijn vader nog na met zijn voorpootje, voordat hij zichzelf oprolde en zijn oogjes sloot. Hij droomde meteen over zonsopgangen.

- Topic uit