Do it or not?

Coldstreak had net een paar muizen weten te vangen en was direct doorgelopen naar het Thunderpath. Hij had zich deze keer niet opgegeven voor een patrouille, maar liep hier uit vrij wil de grenzen te controleren. Het was toch één van de terugkomende taken van een warrior die hij moest onderhouden. Als Hastypaw ietsje ouder zou zijn en al wat meer ervaring zou hebben, zou hij haar hier mee naartoe nemen zodat ze de borders samen konden controleren. Hij wilde echter niet het risico lopen dat ze nieuwsgierig zou worden en een domme actie zou ondernemen door blindelings over het Thunderpath te gaan rennen. Over domme acties gesproken… Hij keek naar opzij en trok met zijn oortjes toen hij een ShadowClan apprentice aan de rand van het Thunderpath zag zitten. Haar blik hield de monsters in de gaten en de aangespannen spieren in haar lijf toonden aan dat ze van plan was de border tussen haar Clan en zijn Clan te overschrijden. Maar niet als hij het kon helpen! En snel ging hij aan de andere kant van het Thunderpath staan, zijn blik gericht op de monsters die voorbij kwamen razen. Hij hield echter wel een opening zodat ze niet vast op het Thunderpath zou komen te staan als ze verder zou gaan met haar stomme actie. Hij was geen fan van ShadowClan, maar hij was ook niet harteloos. “Als je het maar niet in je hoofd haalt!” snauwde hij de apprentice kwaad toe. “Blijf waar je bent! Zelfs naar je rank zal ik niet kijken als ik het vacht van je lijf haal omdat je onze border overgestoken bent.”

Coldstreak trok zijn oortje kort en niet geamuseerd naar achteren toen hij de gefrustreerde blik in haar ogen zag. Ze was dus weldegelijk van plan geweest om over te steken. Hoe dom waren die apprentices van ShadowClan wel niet? Hier zou hij nog wel eens een hartig woordje met Tallstar of met Acorndust over willen spreken op de volgende Gathering. En als ze het werkelijk in haar hoofd haalde om over te steken, zou hij ook genoodzaakt zijn om Eveningglow en Thornstar te informeren. Hij was er vrij zeker van dat zij het ook niet zouden tolereren als een ShadowClan apprentice vrije momenten uitkoos om hun border over te steken. Dadelijk zou ThunderClan nog de schuld krijgen van die kikkervreters als ze aangereden zou worden door een monster. “En al zou ik hier niet staan en zou het pad vrij zijn, dan moet je nog aan je eigen kant blijven,” sprak hij bot. “Of leren ze ShadowClan apprentices alleen maar aan dat ze territoria moeten claimen?” Hij gromde. “Als ik je nog één keer actie zie ondernemen om onze border over te steken, dan ga ik een hartig woordje met je leader en je deputy spreken. StarClan heeft dat deel van het territorium geschonken aan ShadowClan, dus respecteer het dan ook.”

De apprentice leek zich duidelijk niks aan te trekken van de opmerkingen die hij maakte. Nee, deze apprentice zou hij niet snel bang krijgen met horrorverhalen over katten die waren aangereden door monsters en of een lichaamsdeel hadden verloren of zich al vroeg bij StarClan hadden mogen voegen. Het leek erop dat de ShadowClan apprentice zelfs een kick kreeg van het gevaar, iets wat haar duur zou komen te staan als ze de verkeerde kat zou ontmoeten. Als ze ooit haar border zou verlaten en in Twolegplace zou trekken bijvoorbeeld en ze kwam een BloodClanner tegen, dan kon het wel eens goed einde verhaal voor haar zijn. Hij fronste kort toen ze aangaf dat ze niet wist of hij er veel aan zou hebben als hij met haar deputy of leader zou spreken. Hij grinnikte, maar dan wel op een totaal niet geamuseerde manier. “Geloof mij nu maar dat als je te veel waarschuwingen achter elkaar krijgt, zelfs je deputy en je leader na zullen denken over je potentie om warrior te worden. Dat houdt dan in dat je pas later warrior kan worden.” Hij trok kort met zijn oortje. “Zou je je niet een tikkeltje schamen als iemand die pas na jou geboren is en later apprentice geworden is nog voor jou warrior word, alleen maar omdat jij je niet aan de regels kunt houden?”

Coldstreak keek haar wat verrast aan toen ze aangaf dat het haar niet veel uitmaakte om later warrior te worden omdat ze langer plezier kon maken als apprentice. En hij maar denken dat al die ShadowClanners zo gemotiveerd als de pest waren om warrior te worden. En niet alleen ShadowClanner. Als hij ThunderClanner zijnde had ook als enig doel gehad om warrior te worden. Daarna pas was hij gaan kijken naar de aspecten die zich daarbuiten bevonden zoals knappe she-cats en dat soort dingen. Zijn gedachten gleden naar een zekere langharige witte she-cat waar hij het goed mee kon vinden en heel even dwaalden zijn gedachten af, maar toen dwong hij zichzelf weer om zich te concentreren op de langharige tabby voor hem. Later warrior worden om plezier te maken, juist ja. “Dus je hebt geen ambities?” vroeg hij rustig. “Je wilt geen deputy of leader worden? Of misschien een leuke tom ontmoeten en later een nestje krijgen? Een warrior worden houdt meer in dan Clantaken doen. Het houdt ook in dat je volwassen wordt en dat je je op aspecten kan gaan richten zoals een gezin opbouwen of iets dergelijks.” StarClan, hij had het idee dat hij haar vader was als hij op zo’n manier praatte. En waarom hield hij dit gesprek zelfs met haar? Ze was een ShadowClanner, StarClandomme!

Er waren weinig katten wiens ambitie het niet was om deputy of leader te worden, hoewel je natuurlijk uitzonderingen had. De ShadowClanner leek er daar ook één van te zijn. Coldstreak zelf was er ook niet zo happig op om dat boeltje ongeregeld bij elkaar te houden als hij een ShadowClanner geweest zou zijn, maar zelfs in zijn eigen Clan hoefde de positie nog niet. Misschien als hij ouder was, maar hij had nu met Meltingglacier al wel genoeg aan zijn hoofd. Als hij haar al niet kon ontcijferen, hoe kon hij dat wel doen met andere katten die hij nog minder goed kende? Hij zou zijn beste vriendin door en door moeten kennen, maar toch verrasten haar reacties hem steeds weer opnieuw. Nee, Coldstreak, focus. “Het interesseert me geen reet wat je later allemaal wilt doen,” bromde hij op een koude toon. “Ik wil mezelf alleen maar ervan verzekeren dat je geen domme beslissingen gaat maken zoals bijvoorbeeld die grens oversteken. Niet iedere kat hanteert dezelfde normen en waarden. Niet iedereen volgt blindelings de warrior code. Ooit kom je misschien een kat tegen die het niet allemaal op een rijtje heeft en dan kan het wel eens het laatste avontuurtje zijn dat je meemaakt. Denk daaraan.”