So many days gone by.. is there still a place for me to stay?

Leeg staarde Dreamheart nog even naar haar plekje in de nursery. Hoewel ze wist dat het niet voor eeuwig vaarwel zou zijn aan de knusse warmte voelde ze zich toch lichtelijk rot over er weggaan. En trug trekken naar de warriorden.. Haar nest naast die van Lionclaw.. zou het er nog liggen? Of was het weg.. Dreamheart slikte zacht maar toen dacht ze weer aan haar vrienden met wie ze gezellig kon kletsen. Ze hadden vast al een plekje voor haar gemaakt. Het was de dag na de ceremonie en Dreamheart had afscheid genomen van de knusheid van de Nursery. Al zou ze er gouw genoeg weer in komen. Haar kittens, haar kleine kittens van Crookedstar groeide in haar.. En gouw genoeg zou ze samen met Lostvoice in de Nursery liggen. Ze glimlachte langzaam en kroop de Nursery uit. Daar zag ze bij de apprentice den wat van de apprentices met elkaar stoeien die vandaag geen training hadden. Dreamheart lachtte even maar haar kittens waren niet te bekkennen, al zouden ze al terug moeten zijn van het territorium verkennen. Dreamheart keek even langs de leadersden en zuchtte. Ze moest Crookedstar nog vertellen van de kits, maar eerst zou ze wel met haar vrienden praten. Voor ze met hem zou praten. Ze had ze gister niet goed kunnen spreken. Met kleine pasjes sloop ze de Warrior den in en keek even rond. Waar waren ze. Haar vrienden.. de enigste die ze misschien wel kon vertrouwen.. Zouden ze plek voor haar hebben?

[Flowerstorm, Lostvoice, Snowcrystal, Stormtail, Foxsong, Coonstripe & Cindersoul]

Snowcrystal trippelde nog tussen de boen door terug naar het kamp. In haar bek droeg ze een paar muizen, haar vangst van de dag. Zonder ergens naar te kijken trippelde ze het kamp binnen. Ze liet haar prooi valen op de prooistapel en keek om zich heen. Ze voelde zich al een tijdje niet goed, vreemd om het beter te zeggen. Ze zou straks wel even bij Seastream langsgaan om erover te praten. Maar nu wilde ze gewoon gaan liggen, even haar ogen sluiten. Stilletjes trippelde ze richting de warriors den, ze had al gewerkt dus ze kon best wel even rusten. Ze dook de den in en keek even rond, er was nauwelijks iemand. Zwijgend liep ze naar haar nest en krulde zich daar op. Haar witte flank rees en daalde heel langzaam, tot ze opeens geluid hoorde. Ze opende haar ongewoon blauwe ogen weer en staarde naar de ingang. Daar zat haar oudere zus Dreamheart. Langzaam hees ze zichzelf overeind. ''Is er iets Dreamheart?'' Vroeg ze met een zachte stem en en schudde even de kleine restjes mos uit haar pels. Ze keek haar zus onderzoekend aan en krulde haar staart om haar voorpoten.

Langzaam rees de pluizige flank van Foxsong in een kalm tempo op en weer naar beneden. Zijn oogleden trilden lichtjes toen er vage geluiden zijn oren binnen kwamen, het was echter niet genoeg om hem uit zijn fluwele droomwereld te brengen. Af en toe trilde zijn staartpuntje terwijl hij in zijn droom een muis achterna joeg. Eventjes krulde hij zich wat meer op, zijn ogen wat steviger dichtknijpende. Er was iemand de warriors den binnen gekomen, al besefte hij dat in zijn droomwereld niet. Een zacht gemurmel ontsnapte uit zijn bek toen er ook nog eens stemmen bij kwamen. Hij knipperde zijn blauwgroenige ogen weer open, verbaasd dat er gepraat werd. Tegen wie werd er gepraat? Hij hief zijn kop moeizaam iets omhoog en opende zijn bek. Een massieve gaap kwam uit zijn keel rollen terwijl hij langzaam vat kreeg op de situatie. Hij zag.. Dreamheart en Snowcrystal, en ze waren aan het praten. Hij spitste zijn oren iets om mee te luisteren. "Is er iets aan de hand?" Vroeg hij met opnieuw een gaap. Hij had duidelijk niets mee gekregen van de onderlinge spanningen in de clan. Hij had dat soort dingen nou eenmaal niet door, hij had er geen talent voor.

Langzaam hees ze zichzelf overeind. ''Is er iets Dreamheart?'' Vroeg ze met een zachte stem en en schudde even de kleine restjes mos uit haar pels. Ze keek haar zus onderzoekend aan en krulde haar staart om haar voorpoten. Dreamheart glimlachte maar voor ze kon antwoorden klonk Foxsong's stem die wakker was geworden. "Is er iets aan de hand?" Vroeg hij met opnieuw een gaap. Dreamheart glimlachte en likte even over haar poot terwijl ze zowel Snowcrystal als Foxsong met een glimlach aankeek. "Er is niets hoor. Ik vroeg me alleen af.. Na zo lang in die Nursery en alles wat er gebeurd is, of er nog wel plek voor me is in de Warriorsden." Dreamheart glimlachte zachtjes en onzeker terwijl ze Foxsong een van haar vrienden aankeek. Hij had niet zoveel van alles opgepikt. Het maakte haar niet uit, ze was er zelfs blij mee dat Foxsong zich geen zorgen over haar zou maken. Ze wou niemand belasten met wat zij voelde. Hellaas lag het halve kamp wel overhoop door haar. Dreamheart glimlachte nogmaals onzeker en keek even naar haar poten. Hoe moest ze ooit zeggen wat ze echt vanbinnen voelde als ze dat nieteens wist?

Stormtail zat aan de rand van het kamp. Zijn staart tevreden over zijn poten geslagen. Geamuseerd zat hij naar spelende leerlingen te kijken, en hield het kamp zorgvuldig en geduldig in de gaten. Niks ontging hem. De belopen open plek in het kamp, was rood en oranje door de gevallen bladeren. Een waterig zonnetje scheen door de bijna kale takken heen. Een krijger, liet wat prooi vallen op de prooi hoop. Stormtail knikte hem vriendelijk toe. Naast hem lag een half opgegeten prooi, het had gesmaakt. Maar hij had geen honger meer. Zijn ambere goedhartige ogen, bekeken het kamp. Terwijl hij zat te genieten van zijn volle maag, en de aanblik van het kamp. Zag hij Dreamheart lopen. Stormtail kon vanaf de plek waar hij zat genoeg zien, dat ze niet goed ij haar vel zat. Even keek hij naar zijn lunch, maar liet het voor wat het was. Hij pakte het op tussen zijn bek, en gooide het in de struiken verderop. Daar zouden de kraaien er een feestmaal aan hebben. Niemand uit de clan zou het nog op willen eten. Het was wel bladval, maar deze prooi maakte niet veel meer daarvoor uit. Stromtail sloeg zijn lange rossige staart op en ging staan waarna hij richting Dreamheart liep. Ze liep naar de Warriors den, haar kittens waren leerling geworden, dus had ze niet zo veel meer te zoeken in de Nursery dacht Stormtail. Zijn poten brachten hem voort naar de den. Hij hoorde genoeg om te weten wat er was, op de enkele vragen van de nobele Foxsong, en Snowcrystal zijn vroegere leerling. "Er is niets hoor. Ik vroeg me alleen af.. Na zo lang in die Nursery en alles wat er gebeurd is, of er nog wel plek voor me is in de Warriorsden." Stormtail stapte de den in, en keek de katten met een vertrouwelijke blik aan. '' Voor jou is natuurlijk altijd nog plek in de Warriors den Dreamheart. Wanneer en waar dan ook. '' Vriendschap lag in het hart van de kater, vroeger weinig, maar nu kon de hele clan hem. Dreamheart had problemen gehad door Lionclaw, en door zichzelf. Sommige katten waren het met Lion eens, sommige met Dream, Stormtail maakte er geen groot probleem van. Hij was met beide bevriend en probeerde ruzie te voorkomen. Dit zou over een tijd wel overgewaaid zijn als de wind tussen de bomen. Hij knikte vriendelijk naar de andere twee katten. En installeerde zich met zijn voorpoten onder zijn buik, naast Foxsong. De natte bladeren van bladval lagen versprijd door het hol, en maakte zijn buikvacht nat.