We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Het was erg wennen hier, maar tegelijkertijd voelde het ook wel bekend. De grotvloer was koud en het galmende geluid van de waterval hield haar 's nachts vaker wakker, maar ze probeerde toch verder te slapen. Meestal, in ieder geval. Deze nacht was één van die nachten waarop ze dat niet deed. Ze besloot om even wat te lopen, voorzichtig over het pad langs de waterval naar buiten. Daar ging ze zitten, op de plek waar eerder ook het zonnebaden geweest was. Ze keek omhoog naar de sterren die tussen de lichte bewolking door zichtbaar waren. Zouden die sterren echt de zielen van dode katten zijn? Ze geloofde er niks van. Het was moeilijk voor te stellen dat iedere zogenaamd goede kat die overleed daar terecht kwam, het klonk als een verhaal dat aan kittens verteld zou worden, maar welke volwassen kat geloofde nou in al die verhalen? En mocht het wel waar zijn, wat maakte een kat dan goed genoeg om daar terecht te komen? Ze ging in een wat comfortabelere houding liggen, het was wennen dat haar buik wat gegroeid was. Ze wist ook niet zeker of ze er blij mee was, maar ze wilde dat haar toekomstige kittens een goed leven kregen, omringt door katten waar ze mogelijk vrienden mee zouden kunnen worden. Als ze toch hier mocht blijven, zou ze haar kits natuurlijk geen Clan-namen kunnen geven. Ze zou de namen van de katten van de Tribe misschien wat meer moeten observeren om goed namen voor haar kinderen te kunnen bedenken.
De nacht was kouder dan anders, maar het schamele mos dat je hier enkel in de bosje kon vinden was aan gevuld met heide en vogel veren. Toch kon Crow with black feathers niet in slaap komen en toen hij samen vermengt met het neer stortende water pootstappen door de grot hoorden stond hij maar op en keek nieuwsgierig toe hoe een kat naar buiten liep. Hm... waar ging die nu midden in de nacht doen? Als ze naar de Starpools wilde gaan zou ze daar veel eerder naar toe moeten gaan. dus volgde hij de kat die een nieuwe geur met zich mee droeg. Al hoewel hij haar een paar keer eerder in de grot had gezien toch had Crow nog geen contact met haar gemaakt gehad. Zijn blik volgde haar toen ze langs de waterval op liep en dus volgde de zwarte to be haar tot waar de poes ging liggen. Crow wilde haar niet aan het schrikken brengen dus zorgde hij voor geluid van rollende steentjes om haar zijn aanwezigheid te tonen. 'Goede nacht, is er iets?' vroeg Crow haar met warme stem en kwam dichterbij, maar bleef nog op redelijke afstand stil staan. Hij wilde de andere kat niet laten denken dat hij bang voor haar was, maar hij wist ook niet of ze hem hier en nu als gezeldschap wilde hebben.
Toen er plots een stem klonk, schrok Slate even. Gelukkig realiseerde ze zich al snel dat de stem afkomstig was van een van de Tribekatten. De kat bleef op een afstandje, maar zijn stem klonk niet onvriendelijk. "Ik moet nog wennen aan het lawaai van die waterval," zei ze, "het maakt slapen wat moeilijker dan dat ik gewend ben." Ze bleef liggen, zelfs al was de stenen vloer waar ze nu op lag niet bepaald warm of comfortabel. Ze bleef de kat in de gaten houden, gewoon omdat ze nieuwsgierig was naar hoe de katten van de Tribe zich gedroegen. Tot nu toe had ze weinig verschil gemerkt tussen Tribe en Clan, maar wie weet was er meer dan dat er op het eerste gezicht bij haar binnenkwam?
Het was duidelijk dat ze niemand verwacht had. Maar Crow kon nu ook niet meer zo maar naar binnen gaan en zetten genoeg stappen om dichter naar de eenling toe te lopen en ging naast haar zitten om naar haar woorden te luisteren. De zwarte To Be knikte nadat de poes klaar was met vertellen. Zelf was hij niet anders dan het gebulder van het razende water van de waterval gewend dus snapte hij best dat vreemdelingen eraan zouden moeten wennen. 'Tja als een kat het niet gewend is vanaf zijn of haar geboorte dan zal het zeker wennen zijn. Maar dat is een kwestie van tijd tot je het gebulder van de waterval gewend bent.' miauwde Crow en keek haar vriendelijk aan. Er waren meerdere katten die daar moeite mee hadden wanneer ze hier kwamen en voor een tijdje zouden blijven voor ze weer vertrokken. 'Maar je kunt snachts beter niet te lang buiten blijven. Uilen jagen hier niet alleen op muizen en konijnen. Ze... ze grijpen... Onoplettende katten ook wel eens.' Crow had het heel even moeilijk met zijn waarschuwing aan de kattin door te geven. Hoewel het manen geleden was toch bleef die vreselijke nacht door zijn hoofd spoken wanneer hij ook maar aan uilen dacht of het erover had.
De waarschuwing waarmee de Tribekat eindigde liet haar even schrikken. In het ThunderClangebied waren weinig vogels die ook katten mee de lucht in namen, en vrijwel alle gevallen waarover ze gehoord had waren met kittens. "Bedankt voor de waarschuwing," miauwde Slate op een zachte toon. De bruin-witte tabby kwam overeind, en strekte haar poten even voordat ze langs de kat met wie ze min of meer in gesprek was, terug de grot in liep. "Dan zal ik terug de grot in gaan." Zei ze terwijl ze langs de Tribekat liep. Zou hij haar volgen? Vast wel. Slate vermoedde dat de zwarte Tibekat ook niks beters te doen had deze koude nacht.
Ondanks de schrik snapte de eenling gelukkig wel wat voor gevaar je hier snachts buiten liep. Zelf kwam Crow zo min mogelijk buiten, maar volgde de kattin wel terug naar de grot toe. 'Graag gedaan. Maar ik kon een kat toch niet gewaarschuwd laten. Al ben je nieuw hier toch hoor ook jij dat te weten.' miauwde Crow en ging naast haar lopen maar niet te dicht zodat hun vacht langs elkaar zou strijken. Zo goed kende hij haar nog niet en andersom gold dat natuurlijk. Zijn blik flitste tussen de hemel en de weg voor hem. In zijn training tot grotwacht hoorde hij ook op zijn mede katten te letten en niet alleen op zichzelf.
"Nogmaals bedankt,"zei Slate slaperig maar vriendelijk tegen de Tribekat die naast haar begon te lopen op weg terug de grot in. Ze was nog niet zo bekend met al het gedoe waar de Tribe zich mee bezig hield, maar dat verwachtte ze ook niet van zichzelf, ze was hier nog maar net. Ze voelde de moeheid toch langzaam op haar neerkomen, ondanks het lawaai van de waterval waar ze zojuist langsliep. "Hoe kunnen jullie slapen met al dat vallend water op de achtergrond?" vroeg ze aan de zwarte Tribekat, al wist ze niet zeker of deze haar kon horen nu ze dichtbij de waterval waren.
De eenling poes bedankte hem nog eens, maar zo was hij nu eenmaal te traint om de andere katten te waarschuwen wanneer nodig en te begeleiden tot ze weer veilig waren. De jonge zwarte kater knikte haar vriendelijk toe en stapte rustig langs haar voort. Echter toen ze de waterval passeerde vroeg hoe zij konden slapen met het gebulder van de waterval. Crow snapte niet echt wat ze bedoelde, want hij was het nu eenmaal gewend zo... 'Ik ben het gewend, het is gewoon gaan liggen ogen dicht en je mee laten voeren door de duisternis die je vult in je slaap.' mauwde Crow simpel weg zelf beseffend dat de ander hem niet direct op zijn normale stem geluid zou kunnen horen dus riep hij luider dan anders en sprong op de richel die achter de waterval door liep om bij de grot te komen waar de Tribe hun kamp op geslagen hadden.
De kat sprak dat hij het gewend was, wat Slate op zich wel kon begrijpen. Zij was zelf opgegroeid in de bossen van ThunderClan en kon door vrijwel ieder gewoon nachtelijk geluid daar heen slapen, maar nu was ze ver van die plek en was alles anders. De geluiden die ze 's nachts in de Redwood gehoord had toen ze nog niet bij de Tribe wilde kwamen redelijk overeen met de geluiden van ThunderClangebied, maar waren niet bepaald hetzelfde. Nadat ze de waterval gepasseerd was keek Slate even naar de zwarte kat. "Ik denk dat ik nog eens ga proberen om te slapen," zei ze met een vriendelijke uitdrukking, "Bedankt voor je gezelschap." Na die woorden liep Slate verder de grot in, hopend een slaapplek te vinden die wat verder van die verdomde waterval weg was zodat ze wat meer rust kon krijgen.
Het was vast een stuk stiller waar de bruin gestreepte poes vandaan kwam die zich hier een slaap plaatst had mogen in nemen. Crow kon het haar niet kwalijk nemen dat ze het geluid van het bulderende water zou kunnen horen. Al waren er wel plekjes in de grot waar het geraas minder te horen was natuurlijk, maar het was niet zo zeer aan hem om de kat daar op te wijzen. ze zei dat ze het nog eens ging proberen om te slapen en Crow knikte haar bemoedigend te gemoed voor hij zelf ook weg liep richting het To Be hol. 'Graag gedaan.' miauwde de zwarte kater nog voor hij buiten gehoor afstand was en dook niet veel later zijn nest in en sloot zijn ogen.
![cold [OPEN] 23245374_84ILqMzcRRzNP9X](https://f2.toyhou.se/file/f2-toyhou-se/images/23245374_84ILqMzcRRzNP9X.png)
Onderwerp: cold [OPEN] ![cold [OPEN] Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif){kind=icon}
vr 6 sep 2019 - 12:30
![cold [OPEN] DPKsfdL](https://i.imgur.com/dPKsfdL.png)
