Beweging die niet die van blaadjes was, trok haar aandacht. Er liep iemand over de open plek. Crowcall boog voorzichtig opzij om beter tussen de takken door te kunnen kijken. Even vreesde ze dat ze gezien was, maar toen ze hem herkende, werd haar slechte humeur juist even verlicht. “Ik houd van klimmen”, miauwde ze naar beneden. “Het geeft een ander perspectief.” En daarnaast een ontsnappingsroute weg van de grond, weg van het eeuwige gras. Je voelde je een beetje los van de wereld. “Kom jij naar boven of ik naar beneden?” Zijn broertje Dust hield net zo van klimmen als zij, maar of dat ook voor Stag gold...