Her

Onderwerp: Her do 20 jun 2019 - 2:34

Het was laat maar de poes was nog wakker te vinden. Er waaide een zeer prettig windje die warmte draagbaar maakte. De hemel boven haar was in volle kleur, al zou het snel veranderden naar zilver pelt. Windblade had haarzelf de afgelopen tijd erg in de achtergrond gehouden, vooral om aan haarzelf te werken. Maar nu was ze weer helemaal terug, om van het leven te genieten en te zien wat het haar zou brengen. En er hopelijk nog wat van te maken. De calico haalde diep adem, een glimlach vormde rond haar gelaat. 'Werkelijk een prachtige avond.' sprak ze zachtjes, meer tegen haarzelf dan tegen een ander.

Dawnwhisper

Onderwerp: Re: Her di 25 jun 2019 - 22:24

De poes schrok op van haar dagdroom. Ze had gedacht aan haar zus, Wasabi, die zich zonder pardon bij de BloodClan had gevoegd. Ze hadden elkaar nog weleens stiekem bij de grens opgezocht, maar dat was voor de journey. Bovendien waren de momenten dat ze elkaar weer zagen erg ongemakkelijk geweest. Ze had het al grotendeels verwerkt. Maar steeds dezelfde vraag bleef haar maar kwellen: Wat als? De poes die ze herkende als Windblade wenste haar een prachtige avond en haar gebruikelijke geforceerde lach krulde haar lippen. Niet dat ze onoprecht was. Het was gewoon iets wat ze inmiddels niet meer níét kon doen. Lachen zorgt ervoor dat anderen zich meer bij je op hun gemak voelen. "Jij ook een prachtige avond Windblade." mauwde ze vriendelijk. Ze hadden elkaar maar weinig gesproken, en dat terwijl ze gelijkertijd apprentice waren geweest. "Gaat alles goed met je?" behalve dat het een standaard vraag was, leek het nodig om even te checken. Ze was vast niet de enige die haar afwezigheid had opgemerkt.

Onderwerp: Re: Her vr 12 jul 2019 - 13:49

De poes had niet verwacht dat iemand antwoord zou geven op haar woorden, daarom keek ze ook wel wat verrast op toen de kat. Die ze herkende als Dawnwhisper dat wel deed. De grijze kattin ging veder, en vroeg hoe het met haar ging. Snel herpakte de calico haarzelf en schonk haar clan genoot een vriendelijke glimlach. 'Oh gewoon zijn gangetje.' sprak Windblade kalm maar luchtig en open. Ze zou willen dat iets interessants te vertellen had, maar haar leven was helaas niet echt interessant. Het was kalm en rustig, misschien zelfs wat saai.

laat

Onderwerp: Re: Her za 13 jul 2019 - 15:45

"Met mij hetzelfde." sprak ze kalmpjes. Haar ogen gleden over de kattin tegenover haar. Calico poezen had ze altijd erg mooi gevonden. Ze had poezen in het algemeen altijd al erg mooi gevonden. Ze wendde haar blik snel een andere kant op, hopend op dat haar clanmate het staren niet had opgemerkt. De late schemering wierp een bijzonder licht op het kamp, een bijzonder mooi licht. "Heb je vandaag al gegeten?" vroeg de grijze kattin waarna ze met haar staart naar de prooistapel wenkte. "Ik rammel namelijk."

Onderwerp: Re: Her wo 17 jul 2019 - 13:05

De klamheid waarmee de grijze poes sprak, maakte het wel zo dat Wind erg ontspannen werd. Ze had nogal de tendentie om nerveus te zijn tijdens een gesprek. Gelukkig was dat hier niet het geval. Er werd vervolgens gevraagd of ze had gegeten had vandaag, waarna de grijze kattin haar aandacht naar de prooi stapel bracht. "Ik rammel namelijk." Windblade grinnikte en gaf de kattin een zachte por. 'Dus dat hoorde ik, voor een moment dacht ik dat er een groep paarden op ons af kwam' grapte ze. De calico blik werd weer wat serieuzer, en rustig tikte ze met haar staart op de grond. 'Maar om antwoord op je vraag te geven, ja ik heb al gegeten.'

Onderwerp: Re: Her wo 24 jul 2019 - 13:55

De poes grinnikte even om haar clanmate's grap. Het was fijn om gewoon even casual te praten zonder iets van elkaar te moeten. "Maar om antwoord op je vraag te geven, ja ik heb al gegeten." was haar antwoord. De grijze poes knikte. Dat was ook niet gek op dit tijdstip. "Laat me even snel iets pakken." zei ze, waarna ze naar de prooistapel draafde en zonder kieskeurig te doen een muis pakte. Deze nam ze mee terug met de staart in haar mond. Ze liet het diertje voor zich neerploffen en begon meteen gulzig te eten. De stilte werd haar wat ongemakkelijk, dus begon ze tussen haar happen door te praten: "Vind je dit niet ook het mooiste moment van de dag?" vroeg ze terwijl ze een blik richting de eerste sterren wierp. Het zou niet lang meer duren voordat het donker het woud had opgeslokt. Ze was zelf niet zo'n nachtbraker, maar kon erg genieten van de vroege nacht. "De lucht voelt als een soort zachte, verwelkomende deken." vervolgde ze. Zeker met dit weer, wanneer alles wat was afgekoeld.

Onderwerp: Re: Her