I hate it getting wet!!!

Het ene moment was je rustig water aan het drinken, je gedachten aan het overdenken - het viel aan te raden dat katten dat vaker deden - en de afgelopen moons aan het reviewen. En dat ene moment, dat je daar was, kon je je wel eens bedenken dat er eigenlijk van alles mis was in de clanwereld. Dat iedereen lui en laks werd, en de katten onaardig en hard. Either way, dat ene moment kon ook snel voorbij zijn, en dat andere moment was je doorweekt en flapperde een duif met zijn vleugels in je neus. Geïrriteerd sloeg Tall hard op de nek van het beest - meer uit reflex dan uit gedachten - voor hij flink nieste en vervolgens verward naar het aanhangsel van de duif in het water keek. "Wat breng jij nu mee?" Mauwde hij nadenkend, besloot dat de dode duif daar weinig op te zeggen had, en focuste toen maar op het uit het water trekken van de verzopen clangenoot. Arm beestje. Dat was wel weer heel erg nat in dit koude weer.

Zijn vangst rolde zich om en begon zich vervolgens flink uit te schudden, waardoor Tall grinnikend wegdook voor de grote plaatselijke regenbui. Hij zou er zelf ook niet bij stilstaan dat hij op deze manier iemand volledig doorweekt kon maken, maar aan de andere kant van de gebeurtenis snapte hij eindelijk waarom katten vaak zo geïrriteerd keken. Het maakte hem weinig uit, zijn poten waren toch al nat en zijn dikke vacht zou hem tegen het ergste beschermen. Dat geluk had het kleintje niet. "No worries," Antwoordde Tall nadenkend, voor hij de ander eens goed bekeek en toen knikte. Snel stapte hij naar hem toe, en keek hem aan voor hij zijn poten op de rug van de ander legde. "Ik ga je warm wrijven oke? En daarna gaan we langs Ace om te zorgen dat je geen kou vat," Want dat zou wel heel vervelend zijn anders.

Tall stapte snel opzij toen de apprentice nog een deel van het riviertje weer terugbraakte naar waar het hoorde - het was ook niet netjes zoveel water mee te nemen uit een rivier die al weinig water had om mee te beginnen. De leader klopte de kleine nog even op zijn rug om hem te helpen het laatste eruit te krijgen, en grinnikte vervolgens om zijn opmerking. "Dat willen we allemaal niet, kittens zijn al moeilijk genoeg, zieke apprentices zijn al helemaal een drama," Maar de twinkeling in zijn ogen gaf aan dat hij het geen probleem zou vinden de kleine te verzorgen. Het was niet alsof hij expres was gaan zwemmen. Tenminste.. dat kon de kater zich niet voorstellen. "Naar Ace dan maar?" Stelde hij na wat wrijfwerk voor, en wees met zijn staart in de richting waar ze heen moesten. Al wist de kleine dat misschien ook al. "Hoe gaat het trouwens met je trainingen?" Nu ze het er toch over hadden.