Oh glory

Onderwerp: Oh glory za 22 jun 2019 - 22:34

Het gevoel kwam terug. Whirlpool hapte nogmaals naar adem. Maar dit keer was het niet moeilijk. Langzaamaan opende de bruine kater zijn ogen. De pijn in zijn keel was weg. Hij voelde zich licht in zijn hoofd, maar op een goede manier. De kater was nog lichtjes aan het hijgen. Meer door de stress en de schok dan door de wond dat hij had. Wacht. Wond? Gelijk sprong de bruine kater op. Zijn vacht leek prima in orde te zijn. Hij voelde zich prima.
Dat was toen hij zich plots herinnerde. Butterstar en Roseburn en...

Hij was dood. Hij was in StarClan. Verdomme, hij had niet lang kunnen genieten van zijn leven. Hij had geen prachtige she-cat kunnen vinden, hij had zijn moeder niet trots gemaakt. Hij had alleen zijn leven zorgeloos geleefd. Als een kitten, geen warrior. Maar ach, tenminste kwam hij dan in StarClan. Dat was iets.
"Hallo?" Miauwde hij als volgt. Zijn stem lichtelijk schor. Hij voelde zijn poten en staart trillen. Dit was ook allemaal zo nieuw. Hij was nu een StarClan kat. Hij leefde niet meer. Whirlpool bleef toch verder lopen. Het was nog steeds stil, maar hoe lang tot iemand hem uiteindelijk verwelkomde? Of was het een fout? Hoorde hij juist in de Dark Forest?

+ open

Onderwerp: Re: Oh glory za 22 jun 2019 - 22:57

_{Het bestaan in Starclan was mooi. Mooier dan ze zich ooit had voorgesteld. Maar nu was het bestaan zwaar, want ze moest gedwongen toekijken hoe Riverclan zichzelf afmaakte. Hoe Roseburn het leven van Whirlpool beëindigde. En nu zat ze hier, treurig wachtende tot de kater verscheen in Starclangebied. Alleen had Dew de plek van aankomst iets verkeerd ingeschat, waardoor zij een paar lengtes vandaan was van waar Whirlpool verscheen. Dus stond ze op om naar de bruine tabs te lopen. "Whirlpool," miauwde ze zacht, met een zweem van een glimlach. Hij zou nooit meer fysieke pijn hoeven te lijden, hij zou nooit meer hoeven te sterven. Het was goed zo.}