Hello! You are my new friend

Ravenkit giechelde luid toen hij zijn pootjes op de schelpjes had. Maar niet voor lang, want RiverClan kwam hem aanvallen. Oh nee! Er werd tegen hem aan geduwd en meteen viel hij om door de veel grotere kitten. Rollend in het stof, probeerde hij zo snel mogelijk weer overeind te komen. Ravenkit kuchte een keer. Maar oh nee! Rosekit ging er met een schelpje vandoor! Niet als het aan hem lag! Een zelfverzekerde blik kwam op zijn gezicht en hij snelde naar de zwarte kitten en sloeg naar het schelpje in haar bek. ‘Van mij! Van mij!’ kirde hij keer op keer, om elke slag kracht bij te geven.

Rosekit wou niet haar zwakste kant laten zien, maar wou ook niet te slap overkomen. Het zou niet eerlijk zijn tegen over de jongere kat. Maar Ravenkit liet zich niet kennen, met alle krachten die hij in zich had mepte hij flink naar de kattin. Rosekit duikte voortvluchtig naar de grond en per ongeluk liet ze het schelpje los. Zo snel als ze maar kon probeerde ze het schelpje terug te krijgen. Maar ravenkit lag bovenop haar en het was tevergeefs. Snel rolde ze om en probeerde het zwarte katertje van haar rug te krijgen.

RiverClan liet de schelp vallen! Sunningrocks was van hem!! Hij lag bovenop de zwarte kitten, maar zijn ogen waren op de prijs. Maar Rosekit draaide in het rond en hij viel pardoes in het stof. Nee! Hij schudde met zijn kop en maakte keek even gedesoriënteerd in het rond. De schelp! Hij moest de schelp hebben. Maar hij moest ook RiverClan verslaan. Zijn blik ging verward van Rosekit naar de schelp, om uiteindelijk toch voor de schelp te kiezen. Zo snel zijn kleine pootjes hem konden dragen racete hij naar de schelp. Hij wilde hem hebben. Met een snoekduik probeerde hij zijn poten op de schelp te zetten.

Ravenkit rende zo snel als hij kon naar het schelpje,
Rosekit hapte naar adem en krabbelde snel op. Met grote sprongen rende ze op het katertje en het schelpje af. Even leek alles in slomotion te gaan, Rosekit en ravenkit waren bijna tegelijk bij de schelp en sprongen er beide op. Rosekit kon er net bij en gooide hem omhoog en probeerde hem te vangen met haar bek, ze hapte in de lucht. En miste. Met een plof viel ze op de grond. En het schelpje ook een enkele staartlengte veder. Ze twijfelde of ze eerst de Thunderclan moest aanvallen of het schelpje pakken. Ze besloot Thunderclan aan te vallen, draaide zich om en sprong luchtig over Ravenkit geen.

Ravenkit had hem bijna. Bíjna! Op het laatste moment kwam Rosekit ervoor en hij stootte hard zijn kop tegen haar schouder aan. De schelp werd in de lucht gegooid, maar Ravenkit zag nog sterretjes voor zijn ogen. Wiebelend op zijn pootjes deinsde hij wat achteruit, waarna hij probeerde te knipperen om te kijken wat er aan de hand was. Nog steeds draaierig keek hij in het rond, gedesoriënteerd wat er aan de hand was. Totdat opeens een kat over hem heen kwam vliegen. RiverClan! Ravenkit kwam overeind op zijn achterpoten en probeerde de poes in de lucht te slaan, maar omdat hij nog duizelig was viel hij meteen op zijn rug. Oof! Toch kon hij er wel wat om lachen en giechelend rolde hij in het stof weer op zijn buik, waarna hij over zijn kopje wreef.

Beide kittens eindigden lachend een eindje van elkaar in het stof. Ravenkit wreef nog steeds met zijn pootjes over zijn kopje, waarna hij opkeek naar een draaiende Rosekit, waardoor hij weer in lachen uitbarstte. Rosekit zei dat het leuk was, en hij knikte instemmend. Maar daardoor bonsde zijn kopje nog wat meer, waardoor Rosekit nog harder ging tollen. Ravenkit probeerde het met zijn ogen te volgen, maar daardoor draaide zijn kopje overuren en hij tuimelde zo weer omver. Hikkend kwam hij bijna niet meer bij van het lachen. ‘Ja, heeel leuk!’ miauwde hij grinnikend. Hij rolde op zijn rug en keek naar nu op-de-kop Rosekit. Dat zag er ook gek uit! Hij grijnsde breed en stak zijn tong naar haar uit.