A new place

Het was lastig om alle tunnels te leren, maar toch ging ze liever door de tunnels heen dan over de open vlakte. Ze wist alleen niet altijd even goed waar ze uitkwam als ze een tunnel ergens in was gegaan. Zo nu had ze dan ook geen idee waar ze terecht zou komen toen ze de tunnel uitkwam, maar zodra ze de grote rots zag wist ze wel waar ze was. Ze probeerde dan ook om de route te onthouden die ze net was gegaan, voor ze op de steen afstapte en het van onderen bekeek. Ergens had ze verwacht dat hij misschien wat groter zou zijn, maar ze was vrij zeker dat het nog steeds groot genoeg was om een mooi uitzicht te hebben. Het enige probleem was nu dat ze erop moest klimmen wilde ze het uitzicht zien.

[@Shadefeather]

  Shadefeather rende weer is met hoge snelheid over de vlakte van WindClan. Hij ging richting de Outlook Rock, omdat daar meestal wel prooien verscholen zaten. Vandaag was het weer is tijd om de zogenaamde vrede tussen roofdier en prooidier daar te verstoren. Toen hij dichterbij kwam nam hij echter een veel groter figuur op dan een prooidier. Het was een Apprentice, zag hij even later. De zwarte kater verminderde zijn pas en op een drafje kwam hij aanlopen.
  'Heyhey,' begroette Shade de jonge kattin. Dit moest Mintpaw zijn, herinnerde hij zich nog. Hij had haar gezien bij de Ceremonie. Ze was net Apprentice geworden. 'Heb jij geen training?' vroeg hij met een licht amusement in zijn stem.

Snel genoeg was ze in ieder geval niet meer alleen hier en kreeg ze vrijwel meteen de vraag of ze geen training moest hebben. Horsescoff had haar vandaag haar gang laten gaan, dus een training was er niet. "Vandaag niet." Sprak ze dan ook en keek de kater aan. "Vrije tijd is ook niet verkeerd." Er was nog genoeg te leren, maar ze hoefde ook weer niet alles in een dag te leren. Ze kon zich alleen niet herinneren of deze kater een apprentice had, dus besloot ze daar maar geen opmerking over te maken. Ze wist wel dat hij een moor runner was en daarmee zou het dus niet iemand zijn die haar zou kunnen helpen om de tunnels beter te leren kennen, maar wel over de rest van het territorium.

  'Vandaag niet.' sprak ze en ze keek de kater aan. 'Vrije tijd is ook niet verkeerd.'
  De zwarte kater knikte instemmend. 'Helemaal niet, nee. Wees maar zo vrij als een vogeltje, zal ik maar zeggen,' mauwde hij met een glimlach. 'Ook al heb je als vogeltje wat verplichtingen,' voegde hij er aan toe. 'Maar die verplichtingen zijn wel leuk toch?' Hij keek haar aan met een twinkeling in zijn ogen. Hij vond het nooit erg om te trainen, of andere dingen te doen. Of het nou voor de Clan is of niet. Hij was het liefst de hele dag bezig, luieren vond hij maar niks en daar zou hij ook doodongelukkig van worden.

Trainen was inderdaad niet zo erg, maar het was leuker om dingen zelf uit te vinden. "Trainen is niet erg nee." Sprak ze dan ook. Tenslotte leerde ze er veel dingen die ze dan weer op andere momenten kon gebruiken. "Maar zelf dingen kunnen ontdekken is ook leuk." Misschien dat de warrior er anders naar keek. Misschien wilden ze wel helemaal niet hebben dat ze zelf dingen uit ging zoeken. Toch leek het haar wel belangrijk om ook zelf te kunnen kiezen wat ze deed en het niet alleen aan haar mentor of andere warriors over te laten.

  'Trainen is niet erg nee,' sprak de Apprentice. 'Maar zelf dingen kunnen ontdekken is ook leuk.'
  Dit herinnerde Shade aan zijn ontmoeting met Ardentpaw, een ThunderClan Apprentice. Hij wilde ook graag dingen zelf ontdekken en hij had hem aangeraden wel voorzichtig te zijn. Dat gesprek was best raar gelopen, de Apprentice had hem dan ook af en toe best tegen de haren in gestreken, maar nu kon hij er wel om lachen.
  Hij knikte. 'Ja, dat begrijp ik. Maar je kan beter voorzichtig zijn en bijvoorbeeld met andere Apprentices dingen ontdekken. En ga nog maar niet buiten het territorium, je weet nooit wie je tegen kan komen,' mauwde hij.

Misschien was het inderdaad verstandiger om met een andere apprentice samen te gaan. Dat zou misschien ook leuker zijn. "Dat is misschien verstandiger." Het zou haar alleen niet tegenhouden om buiten het territorium te gaan. Tenslotte was ze wel nieuwsgierig naar alles wat er buiten Windclan was. Het territorium was ook nog eens kleiner nu doordat Riverclan wat afgepakt had. Dit zorgde ervoor dat ze binnen Windclan minder had te ontdekken en wie weet wat erbuiten allemaal te vinden zou zijn?

  'Dat is misschien verstandiger,' zei Mintpaw.
  Shade knikte en glimlachte. Hij was blij en ook wel opgelucht dat Mintpaw zijn advies wel ter harte had genomen, of in ieder geval erover na zou denken, in plaats van net zoals Ardentpaw te zeggen dat hij maar wij wilde zijn. Want nogmaals, dat wilde hij niet. Hij wilde hem alleen maar beschermen, net zoals met Mintpaw nu. Wat hem wel op een idee bracht.
  'Heb je al een tour gehad van het territorium?' vroeg hij haar. Niet dat hij aan haar mentor twijfelde, maar sommige mentoren startten niet gelijk met een rondleiding. Of, als ze tot een Tunneler opgeleid zou worden, alleen van de tunnels.

Ze knikte kort bij de vraag van de ander. Ze had het territorium al gezien en daarmee niet alleen de tunnels. Ze moest tenslotte weten hoe het er bovengronds uitzag wilde ze weten welke tunnel waar uitkwam. Alleen dat was nog steeds niet altijd even makkelijk te bepalen en probeerde ze meestal maar uit waar een tunnel uitkwam. "Ik heb het territorium al gezien, het is alleen nog lastig bepalen welke tunnel waar uit gaat komen." En ze betwijfelde of de warrior daarmee zou kunnen helpen, want hij was een moor runner.

  De Apprentice knikte bij zijn vraag. 'Ik heb het territorium al gezien, het is alleen nog lastig bepalen welke tunnel waar uit gaat komen.'
  Ew, tunnels. 'Ah, ja... Ja, daar kan ik je helaas niet bij helpen,' miauwde hij met een klein lachje. Nee, hij moest er niet aan denken opgesloten zitten in die tunnels. Niets voor hem. Het idee alleen al, nee hoor. Hij was er dan nog nooit geweest, maar dat had wel een reden. Hij vond het nooit prettig om in een grot te zitten of zo iets, dus een tunnel was al helemaal erg. 'Ik heb niets met tunnels,' miauwde hij. 'Vind je het geen eng idee dan, om zo opgesloten te zitten in zo'n donkere plek?' vroeg hij de Apprentice. En het kon ook nog allemaal instorten! Dan zat je echt in de penarie, dacht Shade met een korte rilling.

Ze had er eigenlijk nog nooit zo bij stil gestaan dat de tunnels iets engs waren. Tenslotte had het alleen maar haar interesse gewekt. "Ik vind het niet echt eng. Ik ben meer nieuwsgierig waar ze allemaal naartoe lopen." Het was niet alsof ze niet van de open vlaktes hield, maar ze was zich ook echt wel bewust dat veel rennen er voor haar niet in zat, wilde ze niet een van haar aanvallen krijgen. Maar de meesten wisten daar niet vanaf en ze hield het dan ook zo veel mogelijk verborgen. Het was alleen wel ook een van de redenen waarom ze een tunneler werd en niet een moor runner.

  'Ik vind het niet echt eng. Ik ben meer nieuwsgierig waar ze allemaal naartoe lopen.'
  Shade keek haar even aan. Tja, dat kon natuurlijk ook. Hij kon zich er niet heel goed bij inleven, maar iedereen had zo zijn voorkeuren en interesses. En hij was zeker niet iemand die dacht dat alleen zijn ideeën goed waren. Iedereen was immers anders.
  'Hm. Ja, dat kan,' miauwde hij een beetje sukkelig. Hij probeerde zich voor te stellen hoe het niet eng zou kunnen zijn, zo in de donkere tunnels zonder te weten of je er ooit nog uit kan komen. Nope, dat kon hij niet. De kater schudde zijn kop. 'Ik zou echt zo de weg kwijt raken,' miauwde hij. 'Ik zou zeg maar, helemaal aan de andere kant van de wereld terecht komen,' zei hij met een lachje. 'Tot hoever gaan de tunnels eigenlijk?'

Het zou haar niks verbazen als zij zelf ook nog de weg kwijt zou raken, tenslotte kende ze nou eenmaal niet elke tunnel al en waar ze allemaal eindigden had ze ook geen idee van. Daarom wist ze op de volgende vraag ook maar lastig antwoord te geven. "Ik weet niet precies waar ze allemaal naartoe lopen, maar sowieso overal onder het windclan gebied." Zei ze dan ook. Of ze naar andere clans ging of misschien ergens anders nog naartoe wist ze niet. Misschien als ze ooit alle tunnels af had kunnen gaan zou ze hier antwoord op kunnen geven.

  'Ik weet niet precies waar ze allemaal naartoe lopen, maar sowieso overal onder het windclan gebied,' zei de Apprentice.
  Shadefeather knikte. Dat wist iedereen al. Van WindClan dan. Maar hij kon ook niet verwachten dat een Apprentice dat soort informatie al wist. Hij wilde het toch wel graag weten, het zou misschien wel kostbare informatie kunnen zijn. Maar aan iemand anders vragen, dan, nam hij zichzelf voor.
  'Ik vraag me af of jullie die tunnels niet kunnen uitbreiden, als ze toch niet verder gaan dan WindClan territorium.' Zelf zou hij daar natuurlijk niet aan mee werken. Hij zou wel willen, oké eigenlijk niet, maar als hij geen angst voor kleine ruimtes had zou hij best willen meewerken daaraan.

De tunnels uitbreiden zou misschien kunnen, maar de vraag was of ze dat ook echt zouden willen. Tenslotte zou dat ook meer risico opleveren dat andere clans erachter zouden komen. "Als we dan niet oppassen komen andere clans achter het feit dat we tunnels hebben." Dat was iets dat haar al snel duidelijk was gemaakt, dat ze dat nooit aan een andere clan zou mogen vertellen, omdat dat hun geheim was en ze dat altijd tegen hen zouden kunnen gebruiken.

  'Als we dan niet oppassen komen andere clans achter het feit dat we tunnels hebben,' vertelde de Apprentice.
  Shadefeather knikte. Dat was dan wel weer waar. Eerlijk gezegd vond hij het niet fijn om te liegen, maar dit was een geheim van de Clan, iets wat geheim moest blijven. Hij zou het ook niet over z'n hart kunnen verkrijgen om een Clangeheim door te vertellen. Daar was hij veel te loyaal en goed voor.
  'Ja, je hebt gelijk. Ik ben wel benieuwd of de andere Clans ook iets bijzonders en geheim hebben.'

Nu dat de ander het zo zei vroeg ze het zich ook wel af. Zouden de andere clans net zoals hun ook een geheim hebben die geen van de andere clans wist? De tunnels waren tenslotte erg belangrijk voor Windclan en het was het beste dat geen van de andere clans er ooit achter zou komen. Maar wie weet hadden de andere clans wel net zo een groot geheim als hun. "Dat zou kunnen, alleen weten we dat natuurlijk niet omdat dat dan ook een geheim zal zijn." Nu was ze er alleen wel nieuwsgierig naar geworden. Wie weet wat andere clans hadden.

  'Dat zou kunnen, alleen weten we dat natuurlijk niet omdat dat dan ook een geheim zal zijn,' zei de Apprentice.
  Shadefeather grinnikte. 'Yup, daar heb je helemaal gelijk in.' Normaal gesproken was de kater helemaal niet zo nieuwsgierig aangelegd en spendeerde hij zijn tijd liever op vertrouwde territoria terwijl hij zijn vertrouwde alledaagse taken deed. Toch wakkerde het idee dat de andere Clans misschien ook een geheim hadden best wat nieuwsgierigheid aan. 'Zal wel handig zijn als we het wisten, maar aan de andere kant is het misschien beter dat we helemaal niets weten. Zoals niemand van onze tunnels weet,' miauwde hij. 'Dan hebben we ook niets om ons eventueel schuldig over te voelen.'

Het was inderdaad beter dat niemand van hun tunnels zou leren, want nu konden ze ze gebruiken zonder dat iemand het door had. Als de andere clans een geheim hadden dan zou zij er ook zeker niet vanaf willen weten, want dat betekende dat de anderen mogelijk ook verdacht zouden zijn op iets dat zij hadden. "Het is inderdaad maar beter dat de tunnels geheim blijven." Sprak ze met een korte knik. "Misschien hebben de andere clans ook wat, maar dat zouden ze ons in ieder geval nooit laten weten." Ook zou ze als apprentice niet degene zijn die het zou weten.

  'Het is inderdaad maar beter dat de tunnels geheim blijven,' sprak Mintpaw met een knik. 'Misschien hebben de andere clans ook wat, maar dat zouden ze ons in ieder geval nooit laten weten.'
  De kater knikte. 'Dat denk ik ook ja. Net zoals wij zullen ze hun best doen om het geheim te bewaren.' Hij keek even om zich heen, genietend van de wind die woei over de vlaktes. Door de korte pauze had hij zeker weer wat energie gekregen en zijn poten tintelde om wat te gaan rennen. En gelijk ook een haasje pakken zou helemaal top zijn.
  'Nou, ik ga er maar weer vandoor denk ik. Heb je zin om mee te gaan jagen of wil je liever nog de tunnels gaan ontdekken?' Daar zou hij haar niet mee vergezellen, maar hij vond het prima als zij hem vergezelde op de vlakte. Misschien zou ze er nog iets van opsteken ook.