Little ball

Hij was helemaal vergeten dat er een 2 moons geleden een nieuw nest was geweest. Natuurlijk had Butterstar het aangekondigd, maar met heel het gevecht was hij alles uit het oog verloren. Alleen de 5 moons oude kittens en die van Roseburn kon hij onthouden. Omdat hij zich stiekem wel diep schaamde kwam hij binnen met een heel klein veld muisje. Misschien hadden de kittens zin in een stukje muis en anders was het voor een van de moeders. Zijn oog viel op een klein gevlekt bolletje. Hij wist haar naam niet, maar ze zag er enorm schattig uit.

+ Lilykit eerst  

Haar blik ging naar de ingang van de den toen er een warrior binnenstapte met wat eten. Ze wist dat ze wel wat prooi mocht eten, maar ze wist niet of dit wel of niet voor haar bedoelt zou zijn. Veel zou ze er waarschijnlijk ook niet van eten, dus misschien was het ook beter voor de queens dan voor haar. Toch stapte ze op de kater af en keek ze hem aan met een hoopvolle blik. Het was tenslotte aan hem om te beslissen wie de muis zou krijgen.

Appleseed keek naar het poesje, dat naar haar opkeek. Ze was echt heel schattig en een glimlachje sprong op zijn lippen. Hij liet het veld muisje vallen en schoof het met zijn poot naar haar toe. Het was gek dat zijn poot groter was dan dit katje. Ooit zou het een grootse warrior zijn. De kater schudde met zijn snorren. "Voor jouw, wil je straks een sterrenreisje maken?", viel hij met de deur in huis. De cyperse kater had wel een ideetje voor een spel straks.  

Haar ogen werden wat groter toen de kater de muis naar haar toeschoof en vertelde dat het voor haar was. Voorzichtig nam ze een hap van de muis en luisterde naar de rest van de woorden van de warrior. "Een sterrenreisje?" Ze wist niet helemaal wat daarmee bedoeld werd, maar ze was er wel nieuwsgierig naar. Ze nam nog een hap en kauwde voozichtig. Twee happen voelde al als zoveel, maar er was nog veel van de muis over. Toch nam ze nog een hap en wachtte ze het antwoord af. Was die sterrenreis een spel of was het wat anders?

Zijn ogen begonnen te twinkelen. Een grijnsje kwam op zijn gezicht toen hij haar vraag hoorde en het meisje zag eten. Even wachtte hij tot ze de hap had doorgeslikt. "Ik zal het je tonen." De cyperse kater bracht zijn kop naar haar toe en zette zijn neus onder haar kleine lichaampje. Toen ze stabiel voelde tilde hij zijn hoofd weer op. Ze werd in de lucht gerezen. Kijk! Een sterrenreisje. En ze konden zo snel gaan als Starclan kon rennen. Als ze zich goed vasthield.

Ze had geen idee wat de kater bedoelde en toen hij zijn neus plots onder haar stak probeerde ze zichzelf zo goed mogelijk vast te houden, want ze werd de lucht in getild. Ze hield zich hard vast en wist voor een moment niet goed wat ze hiervan moest denken. Toch na het moment van twijfel begon ze het toch wel leuk te vinden. "Waar gaan we naartoe?" Het was een reisje toch? Dus dan moesten ze ergens naartoe gaan vond ze.

Waar gaan we naartoe... Eh ja waar was jouw geloofwaardigheid naartoe? Als een kitten vond hij dit prachtig. Zijn vader die hem op zijn snuit meedroeg naar de sterren en er voorbij. Dan moest je natuurlijk wel als kitten fantasie hebben. Appleseed hief zijn kop naar beneden en gooide deze plots omhoog, zodat Lilykit in de lucht vloog. Ze kon bijna het plafond aan tikken. Met zijn hoofd ving hij haar weer op. Ze lag nu tussen zijn oren. Hihi. Kijk sterrenreisjes.

Ze was eerst niet helemaal zeker wat ze hier van moest denken en een echt antwoord leek ze ook niet te krijgen tot ze nogmaals de lucht in werd gegooid. Ze zag het plafond van de nursery dichterbij komen en voor een moment werden haar ogen groot. Zodra ze zeker was dat ze het plafond niet zou raken liet ze haar blik naar beneden gaan en merkte toen eigenlijk pas hoe hoog ze was tot ze weer op de kop van de warrior landde. "Nog een keer!" Sprak ze, ze wilde meer kunnen zien vanaf die hoogte, dan leek ze ineens ook zo groot en al het andere zo klein.

Aaah daar waren de kittentrekjes. Hij greens toen ze riep voor nog een keer. "Ho maar, eerst nog de schuifaf!" Hij ging zitten en legde zijn staart in een bochtje. Appleseed legde zijn hoofd in zijn nek zodat Lilykit eraf zou schuiven, of hem zou pijnigen met haar kleine nageltjes. Dit kon nog wel eens leuk worden. Tot hij duizelig werd.

Ze wachtte geduldig tot hij mogelijk nog een keer zou gaan, maar blijkbaar hoorde er nog wat bij en ze wachtte dan ook af wat er zou gebeuren toen de kater onder haar plots zijn kop naar achteren deed, waardoor ze langs zijn rug begon te glijden. Ze moest er bewust aan denken om haar nageltjes niet uit te slaan en vast te grijpen, maar snel genoeg stond ze weer op de grond. Haar vacht stond alle kanten uit, maar dat maakte haar niet uit. "Nu wel nog een keer!" Sprak ze, wachtend tot het nog een keer zou gebeuren.