Be mine tonight

De verminkte ex-Windclanner keek met samengeknepen ogen rond. Ze had zich hier op haar gemak gevoeld tot dat één of andere zoon van de grote Claw de troon overgenomen had in Bloodclan. Nu leek alles op pauze te staan en dat vond ze zwaar irritant. Shark had haar informatie over de clans allang besproken maar nog de nieuwe leader of deputy waren naar haar toe gekomen om te weten te komen wat er allemaal voorn dingen in haar kop rondspookte zoals geheimen. Ze vond de nieuwe leidinggevende maar amateurs, nog lang niet klaar om te leidde maar wie was zij om hier over te zeuren? Ze kon haar eigen weg gaan, iedereen een pak slaag geven als iemand vervelend was en geen rekening hoeven te houden met allemaal domme regels. Toch rustte ze niet tot ze haar wraak gehad had. Als Bloodclan haar hiermee steunde of niet, Windclan zou ten onder gaan samen met de andere clans. De massieve she-cat rekte haar spieren uit en likte, van wat er nog over was, haar borstvacht netjes. Daarna stapte ze met stevige stappen veder. Ze had een prooi op ogen, eentje die lastig werd om te vangen maar zeker waard. De grote member sprong een kliko bak op en keek vanuit daar een tuin in waar een stelletje twolegs met hun kinderen aan het barbecuen waren. Haar tong gleed over haar lippen bij het aanzicht van een heerlijke malse stuk vlees. Die mensen waren gestoord, het was twee dagen warm met een zonnetje en nu stonden ze al te vlees braden in de buitenlucht. Wel, het was wel goed voor haar lege maag dus ze klaagde niet. De she-cat bleef even vanuit haar schuilplaats staren tot dat de mannelijke twoleg de sappige ribeye steak van de hete bbq haalde zo boven op de plaat vol andere stukken vlees. Lethal greep haar kans toen de twolegs even afgeleid waren door wat rare witte ronde dingen aan het pakken waren en sprong de tuin in. Een kind begon te schreeuwen door haar plotse aanwezigheid en dan was er ook haar uiterlijk dat nog meespeelde. Ze was geen plaatje, Lethal was namelijk wel zeventig procent verbrand geraakt door het vuur en zag er nu alles behalve lief en katachtig uit. Ze was een monster en hoewel veel katten dat erg zouden vinden vond ze het zelf wel prima. Ze was ook een monster dus waarom zou ze zorgen maken als ze er ook zo uitzag? De massieve Bloodclanner sprong de picknick tafel op, griste het stuk vlees van het bord af en ging er weer vandoor. Er werd wat geschreeuwd maar voor dat de mensen iets aan konden doen was ze allang verdwenen met hun heerlijke gebakken steak tussen haar kaken. Dank u zeer.

Za had niet verwacht dat het de ander echt zou lukken. Voedsel van mensen stelen was vaak alleen weggelegd voor de wat meer gewaagde katten. Zijzelf jaagde liever zelf dan dat ze dalijk nog klappen kreeg. Ze was dan ook lichtelijk onder de indruk van de she-cat die ze in de gaten gehouden had vanaf een schuurtje. Lethal, ach ja wie kende haar niet? Kat die uit de WindClan was komen aanzetten en vervolgens driekwart van haar lichaam eraf gebrand had. Met een geamuseerde twinkeling in haar ogen stapte ze op de ander af. Ze gaf geen aandacht aan de brandwonden, die boeiden haar vrijwel niks, wat zou ze eraan hebben om zich er druk om te maken? "Dat doe je knap," merkte ze op waarna ze met haar kop richting het stuk vlees knikte.

Och. Het stuk vlees dat ze gejat had was waarschijnlijk van een behoorlijke koe geweest. Haar nek begon te trekken van het gewicht van de ribeye dus besloot de she-cat -toen ze op een wat rustigere plek aankwam- haar maaltijd neer te leggen. Ze gooide zichzelf met een plof op de grond en liet een bromende zucht klinken. Haar staart zwiepte even heen en weer terwijl ze haar kin aflikte waar wat vocht van de gebarbecuede vlees op zat, maar voor ze haar tanden echt in het malse hap kon zetten werd haar aandacht getrokken door naderende pootstappen. Lethal hief haar kop langzaam op en keek hoe een mede Bloodclanner haar prooi op merkte. Dat had ze knap gedaan mauwde ze ander met een knikje. De ex Windclanner bromde wat en trok met haar oor. Ze herkende de she-cat, Zahida was haar naam als ze goed zat maar voor de rest kende ze haar niet persoonlijk. Misschien eens verandering in brengen. “Mijn Windclan bloed geeft toch nog voordelen.” Doelde ze op het feit dat je behoorlijk vlug moest zijn om eten te jaten van een twoleg. Ze schaamde zich niet dat ze een ex clan kat was, want iedereen wist wel dat ze van binnen alles behalve een angsthaas was zoals haar oude clan. “Heb je al gegeten?” Vroeg ze de knappe she-cat zonder haar aan te kijken. Oogcontact was niet echt haar ding. Lethal trok ondertussen een stukje vlees van de grote steak af. Starclan, dit smaakte goddelijk.

De merkwaardige she-cat vertelde haar dat WindClan bloed in je aderen voordeel kon hebben, en Zahida kon niet anders dan dit in twijfel brengen. Ze versmalde haar ogen lichtjes; niet per se omdat ze de ander niet vertrouwde om haar afkomst, maar meer dat deze er trots op leek te zijn. "Wil je daarmee zeggen dat je liever daar geboren bent dan hier?" vroeg ze skeptisch. Ach, je moest het Za maar niet al te kwalijk nemen. Ze was hier immers geboren en getogen, en dat kwam inclusief een veroordelend beeld bij alles wat met de clans te maken had. Haar oren spitsten echter op toen ze eten aangeboden kreeg. "Nee," beantwoordde ze met een tevreden glimlach waarna ze wat naar voren trippelde en een stuk van het vlees afhapte. Hopelijk was de vraag wel echt een invitatie geweest om mee te eten, anders was het onbeleefd geweest. Then again, Zahida was niet bepaald opgebracht met manieren.

Goedkeurend luisterde Za naar de antwoorden van Lethal. Al was ze daar eigenlijk totaal niet in de positie toe, de ander was zeker dubbel haar leeftijd. Maar BloodClan hechtte nou eenmaal niet veel waarde aan manieren en daar gaf Zahida dan ook echt helemaal niks om. Al moest ze zeggen, respect werd wel makkelijk bijgeleerd als je af en toe een klap naar je kop kreeg als een oudere member boos werd. Nou ja, wat kon het haar ook schelen, ze kreeg eten aangeboden en dan was ze allang blij. Opgetogen zette ze haar tanden in het stuk vlees en knipperde lieflijk naar de oudere she toen deze naar haar knipoogde. Oh? Wat merkte ze daar? Voor flirten stond ze altijd wel open. Zonder al te veel moeite te doen rolde Zahida zich op haar rug, en toen weer op haar buik, op zo'n manier dat ze nu lekker knus tegen de poten van de ander aanlag. Charmant vrat ze door aan het stuk vlees, en liet een goedkeurende hmm horen. Ja hoor, Za was in haar nopjes.

Ze voelden de ogen van de ander op haar rug en was totaal niet verbaasd dat die plots haar naam uitsprak. Ze keek achterom naar de verminkte she-cat, waarna ze zachtjes humde om aan te geven dat ze haar gehoord had. Daarna moest ze heel, heel erg hard haar best doen om niet in lachen uit te barsten. Met een zo serieus mogelijk gezicht keek ze naar Lethal en beantwoordde ze; "Did you step in fire? Cuz' you're piping hot," miauwde ze, waarna ze de ander afwachtend aankeek, maar ook lichtelijk uitdagend. Ze was heel nieuwsgierig wat Lethal hierop zou reageren, of ze boos zou worden of dat ze het kon hebben. Want eerlijk, Zahida hield gewoon heel erg van grenzen uittesten (en af en toe op haar plaats gezet worden).

Haar opmerking viel goed in de smaak, gelukkig maar, want eerlijk wilde ze haar gezicht zo netjes houden als dat hij nu was en de klauwen van Lethal waren toch niet echt wat ze hierin afgedrukt wilde hebben staan. Ze grijnsde om de opmerking die ze terug kreeg, waarna ze haar kop quasi verrast schudde. "Hoe durven ze, ik heb nog nooit zoiets prachtigs gezien," slijmde ze overduidelijk door waaarna haar ogen naar de nagel bij haar keel gleden. Speels zwiepte ze haar staart heen en weer waarbij ze de klauw met haar eigen poot wegtikte.