brandweerman sam

Onderwerp: brandweerman sam wo 29 mei 2019 - 13:58

an ocean of knowlegde

hidden in a dewdrop

De kattin had een verschrikkelijke nacht gehad. Ze kon niet slapen en haar lichaam deed pijn. Waardoor? Geen idee. Met een zucht was ze nadat ze voor de zoveelste keer wakker geworden was haar nest uit gegaan en was ze de apprentice den uitgelopen. Haar goudgele ogen waren gericht op de sterrenhemel en met een kleine glimlach liep ze het kamp uit zonder enig idee waar ze naartoe zou gaan. Haar poten zouden haar lichaam meenemen terwijl ze keek naar alles wat er om haar heen gebeurde en alles probeerde te ruiken. Het gras was vochtig en de vacht op haar poten begon wat nat te worden maar dat weerhield haar er niet van om om te draaien en om terug te gaan naar haar eigen nest.

Na even gelopen te hebben keek ze om haar heen, een boom voor haar neus en haar warme nest achter haar. Als ze zou leren om te klimmen in bomen zou dat haar misschien alleen maar meer kunnen helpen later. Haar staart zwiepte even heen en weer en ondertussen probeerde ze de beste plek te vinden om erin te klimmen. Of om een poging te doen tot. Eerst sprong de kattin op een redelijk grote steen en bekeek het allemaal nog een keer voordat ze met uitgeklapte nagels naar de boom sprong en haar nagels vastzetten in het schors van de boom waar ze nu in hing. Ze mopperde wat onder haar adem en langzaam maar zeker klom ze omhoog naar de eerste echte brede tak waar ze op kon gaan liggen. Met een gaap sloot ze haar ogen en viel al snel in slaap, alleen maar om de volgende ochtend verbaasd wakker te worden in een boom.

|| Open

Onderwerp: Re: brandweerman sam wo 29 mei 2019 - 20:50

_{Condorflower was woedend. Constant. Haar leven was uit elkaar gerukt. Zo, uit het niets, was ze een wees geworden. Het laatste beeld dat haar moeder geweten had was een RiverClanner die haar uit elkaar gescheurd had. Het deed zoveel pijn om dit te weten. Northdrift had nog zoveel langer moeten leven, ze was niet eens oud geweest en haar dochter had nog zoveel van haar te leren.

Maar nu kon dat niet meer. Nu stond ze er alleen voor. Ze had haar siblings, maar had hier nooit een goede band mee gehad, dus op hun steun kon ze ook niet echt rekenen. Ze voelde zich alleen en wilde haar moeder terug, maar dat kon niet. Ooit zou ze RiverClan kapot maken. Ze zou de moordenaar van haar moeder kapot maken, met vuur en met bloed.

Vandaag was echter nog niet die dag. Vandaag was een doodnormale dag, als elk ander, die routines had zoals altijd en die doorging zonder haar adem te laten halen. Het deed haar doen stikken. Ze kon niet meer, ze had tijd nodig om dit te verwerken maar kreeg het niet. Het leven ging door, terwijl zij op pauze stond. Dus liep ze weg. Voor nu, voor even. Om uit die helse routines te breken en even op adem te komen.

Ze stond aan de randen van het territorium. Die was ze nooit eerder voorbij gegaan, nadat ze teruggekeerd waren van de bergen. Er lag daar een wereld voor haar, die ze nooit eerder gezien had. Ze ging een willekeurige richting op. Wist niet waar het haar heen zou leiden, maar ze ging toch. Om even WindClan achter zich te laten, al was het maar een paar uur. Om even haar gevoelens los te laten en om even rust te nemen. Om even zichzelf te zijn.}

Onderwerp: Re: brandweerman sam vr 7 jun 2019 - 9:32

an ocean of knowlegde

hidden in a dewdrop

Ze was wakker geworden in een boom zonder dat ze echt wist dat ze erin geklommen was. Haar gedachtes waren net een wazige, stroperige brij geworden en ze schudde met haar kop om te proberen haar gedachten weer helder te krijgen. Oké, ze zat in een boom. Hoe moest ze hier nu uit komen? De kattin miauwde zachtjes naar de eerste de beste kat die ze zag en hoopte maar dat hij of zij haar kon helpen. Met haar nagels in de boomstam waar ze op was gaan liggen keek ze naar beneden en een misselijk gevoel overspoelde haar even. Ze zat misschien twee meter hoog in de boom, maar dat was genoeg voor haar om de stam nog beter vast te grijpen en om nog een keer te miauwen toen ze de geur van een andere windclanner rook. Als die haar niet kwam helpen zou ze misschien wel worden opgegeten door de wolven!

Onderwerp: Re: brandweerman sam vr 7 jun 2019 - 20:29

_{Ze was nog geen vijf minuten het territorium uit of de warrior hoorde klagelijk gemiauw uit een boom komen. Ze verstarde haar pas; immers was ze op vijandig gebied, en moest ze hier op haar hoede zijn voor van alles en nog wat. Toen ze omhoog keek, de boom in waar het geluid vandaan gekomen was, herkende ze echter de gevlekte vacht van Dewpaw, een jonge WindClan apprentice.

"En hoe ben je daar beland?" vroeg ze de andere she-cat waarbij ze deze niet erg onder de indruk aankeek. Vastraken in een boom op onbekend terrein was niet de slimste zet, al helemaal als je nog niet compleet zelfredzaam was wat blijkbaar hier het geval was.}

Onderwerp: Re: brandweerman sam vr 7 jun 2019 - 20:58

an ocean of knowlegde

hidden in a dewdrop

Als het zou kunnen zou ze diep blozen toen de young warrior haar vroeg hoe ze in de boom terecht was te gekomen. Dewpaw wiebelde even met een oortje en dacht na over wat ze moest zeggen. Hoe moest ze nou uitleggen dat ze in de boom geklommen was zonder dat ze daadwerkelijk wist hoe ze dat gedaan had? "Ik... uh- kon niet slapen?" Het was eerder een vraag, maar ze had wel uitgelegd hoe ze er was gekomen, toch? Haar staart tikte even tegen de boomstam terwijl haar snorharen nerveus trilde. "Kan je me naar beneden helpen?" Vroeg ze stilletjes en beet even op de binnenkant van haar wang.

Onderwerp: Re: brandweerman sam