[OPEN] Phobias

Onderwerp: [OPEN] Phobias do 22 aug 2019 - 12:54

_{Hier was Din lang niet geweest. Misschien was het drie moons geleden, misschien langer. Door zijn lange herstelperiode(s) had hij veel te lang het kamp niet uit gekund en toen hij dat wel weer kon, moest hij eerst zijn coördinatie en balans weer helemaal opbouwen zoals het eerst geweest was. Nog steeds was de warrior niet helemaal de oude, al helemaal aangezien hij veel alerter was, en ergens heel diep in z'n hart, angstig. Bij ieder geluid dat hij hoorde was hij bang voor een hond die zijn tweede oog eruit kwam happen. Het beeld van kaken die razendsnel op zijn kop afkwamen was op zijn netvlies gebrand en zou er zijn leven lang niet uitgaan.

Maar Dinspots was een pusher. Hij zou nooit accepteren dat hij niet meer durfde, dat was hij niet. Hij had nog niet eens aan zichzelf toegegeven dat hij angstig was. Daarom liep hij nu hier, in volle glorie, op zoek naar iemand van een andere clan om mee te praten of om lastig te vallen. Heh.. Nu hij een soort van (?) exclusief was met Routnose, kon hij niet meer flirten om anderen oncomfortabel te maken. Misschien werd hij daar toch wel te oud voor. Maar het was toch altijd zo grappig.}

Onderwerp: Re: [OPEN] Phobias vr 23 aug 2019 - 12:22

Met een nieuwsgierige blik in zijn ogen was Darkpaw toch er even ertussen uit geglipt. Normaal zou hij zijn taken heel serieus nemen, maar vandaag was hij in een Rebelsche bui en had de benen genomen van de jacht partij en was ook de grens over gegaan. Darkpaw was het donderpaden over gestoken naar de andere kant. Heel even stond het donkere katertje stil en opende zijn kaken om de lucht in te drinken. Hij rook geen geur van vreemde katten, maar enkel prooi. Die kon hij later nog wel vangen. Op weg terug. Hij had zo veel gehoord over 4 boom, maar er nog niet geweest. Toch wilde hij niet wachten tot de maan vol zou zijn en hij sprong over het gras in de richting van de 4 grote bomen in de verte. Zijn blik was geconstateerd op zijn omgeving dat hij alles in de gaten probeerde te houden, maar dat ging natuurlijk niet. Wat ver weg was kon hij onmogelijk zien nog horen. Na wat een lange weg leek was toch sneller voorbij. Nog voor Darkpaw de struiken voor zich in dook rook hij een katten geur die hij wel herkende omdat de wind wel eens van het Windclan terretorium hun kant op kwam. Er was een Windclanner voor hem hier aan gekomen... De wind stond naar Darkpaw toe en dacht even na. Hm, misschien kon dit nog wel eens leuk gaan worden? Wild sprong het katertje de struiken in om de andere kat eens flink te laten schrikken. De takken van de struik ritselden wild heen en weer door zijn manier van door de struik heen drinken. Maar voor hij er bijna er door was stopte het schaduw clan katertje voor hij uit de bosjes sprong met een glimmende ondeugende blik in zijn ogen naar de kat die nog ver van hem af stond.