Out of my head, of my heart and my mind

Even vernauwde ze haar goudkleurige ogen. Ze verachtte dit zo erg. Ze had helemaal geen zin om hier rond te blijven hangen. De trainingen waren veel te saai en daarbij had ze ook nog eens de meest stomme familie ever. Moeder of whatever, was dood gedaan. Niet dat Hasty er veel van snapte. Ze had toch altijd al een beetje het gevoel dat ze toch geen moeder had gehad. En Swallow? Die beet haar toch alleen zure dingen toe. Hoe goed bedoeld ze ook mochten zijn, ze kon het enkel aanzien als een slecht iets. En dan had je uiteraard nog haar siblings. Nee, ze kon hun ook echt niet af. Daarom staarde ze nu ook op naar de grote houten muur voor haar. De grens met de twoleg place. Even trok ze met haar snorharen. Ze had gehoord van bloeddorstige katten. Dat ze vreselijk waren... Oh, het zal allemaal wel. Ze klonken tenminste iets beter dan dit leeg hol.

- Waterpaw