{Charypaw} Brittle Bones

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Misschien dat Acorndust haar niet kon vinden als ze door de stinkende as van het oude Skyclan gebied liep. Dat zou hem leren. Niet dat ze zich bedacht had dat ze nog altijd nette pootafdrukjes achter liet in de as. Maar misschien dat dat nog wel wat zou wegtrekken. Wie weet. Pepperpaw vond het altijd wel leuk om hier rond te lopen. Je wist nooit wat je tegenkwam. Alleen als het een Bloodclanner was moest je rennen, als ze Acorndust moest geloven, maar Pepperpaw kon heel erg hard rennen dus dat scheelde alweer! De kattin zette zich af en sprong op een lage boomtak. Normaal zou die haar prima moeten houden, maar dan moest je wel rekening houden met het feit dat een verbrande tak niet zo stevig meer was. Met een harde knap brak deze dan ook door en stortte Pepperpaw weer op de grond. Met een bottenratelende klap landde ze weer op vier pootjes, ongedeerd, maar wel geschrokken.

{Eerste post Charypaw}}

De poes was het camp teritory uit gegaan om de boel eens te gaan verkennen. Als kitten wou ze niks liever dan er steeds vandoor gaan en nu kon het. Zonder dat iemand haar tegen zou houden. Bovendien, wat voor gevaar kon er in Wastelands zijn? Geesten van de SkyClanners? Ze slaakte een kreet toen er achter haar een tak van een boom knapte en uit het nietq een kat naar beneden viel, wie alsnog op 4 poten neer kwam. De lynx point ademde zwaar en haar vacht stond recht overeind en haar ogen wagenwijd. Ze zette een aantal passen achteruit. Het duurde even voor ze een ShadowClan geur herkende en dat herleide naar de poes. "Wat moest je daarboven?" Miauwde ze toen ze weer wat gekalmeerd was van de scene dat zich net had afgespeeld. Ze liet haar blauwe ogen even over de poes gaan. Ze leken allesinds even oud.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw moest haar hartslag en adem weer wat op orde krijgen voordat ze er vertrouwen in had dat ze niks had. Om zich vervolgens weer rot te schrikken. Haar vacht piekte alle kanten uit voor een paar seconden toen een kat tegen haar sprak, een kat die haar nog helemaal niet opgevallen was in haar schrik. Met grote ogen keek ze naar de kat, die niet heel erg veel groter was dan zij en dus waarschijnlijk geen gevaar, voordat ze weer iets ontspande. "Uhm.. kijken?" besloot de flamepoint apprentice met een voorzichtige glimlach. Eerst eventjes uittesten of deze kat niet boos op haar zou zijn dat ze hier was. Je wist het maar nooit met die katten van andere clans. "Wat moet jij hier beneden?" besloot ze de vraag vervolgens maar terug te kaatsen.}

De kat reageerde op haar vraag dat ze daar zat om te kijken...kijken? Er was hier toch amper iets te zien? "Oh..oke?" Miauwde ze. Vervolgens werd de vraag terug gekaatst en ze bewoog haar oortjes kort. "Wandelen?" Kwam er vragend uit. Eerlijk gezegd wist ze het zelf niet waarom ze hier was. Het was puur om het camp te ontvluchten en alles een beetje te verkennen, maar veel was er niet te zien hier en toch was ze hier nog altijd. En nu stond ze hier met een andere kat te praten. Een ShadowClanner.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw keek met een nieuwsgierige blik naar de lynx point poes voor haar. Wat grappig, ze leek wel de grijze versie van Pepperpaw! Het was dat ze al meer van dat soort katten gezien had, anders had ze zich afgevraagd of ze ook Thunderclan familie had. De kattin was aan het wandelen en Pepperpaw kikkerde helemaal op. "Oh! Leuk! Dat was ik ook aan het doen! Maar toen wilde ik zien of het boven spannender was, maar daar was die tak het niet zo mee eens.." Pepper draaide haar oortjes even kort achteruit, maar vrolijke al snel weer op. "Ik heet Pepperpaw trouwens! Jij?"}

"Oh! Leuk! Dat was ik ook aan het doen! Maar toen wilde ik zien of het boven spannender was, maar daar was die tak het niet zo mee eens.." Legde de kattin uit. "Viel er veel te zien?" Vroeg ze nieuwsgierig, want als dat zo was zou ze het ook van hogerop moeten gaan bekijken. Maar vanaf de grond was alles grijs en levensloos en ergens vermoedde ze wel dat vanaf een boom niet veel beter was. "Ik heet Pepperpaw trouwens! Jij?" Vroeg de kat en ze glimlachte vrolijk. Wat aanstekelijk werkte dat toch altijd bij haar. "Ik ben Charypaw!" Stelde ze zich vrolijk voor. Vrienden maken kon toch nooit kwaad? Zeker niet uit een andere Clan, toch?

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw grijnsde breed naar de lynx point tegenover haar. Zou zij ook zulke mooie blauwe ogen hebben zoals deze Thunderclan kattin? Pepperpaw vond het altijd maar lastig te zien in het de weerspiegeling van water. Pepperpaw schudde haar kop bij de vraag van de Thunderclan apprentice. "Alleen maar as, net zo saai als op de grond," miauwde ze met een verontschuldigende grijns. Niks spannends helaas. Ze spitste haar oren vervolgens wel. "Aangenaam!" snorde Pepperpaw vrolijk, "mooie naam!"}

"Alleen maar as, net zo saai als op de grond," Miauwde de kattin met een verontschuldigende grijns. Dat had ze wel verwacht. Zeker bij het zien van de zwartgeblakerde bomen en de rest van de grauwe omgeving. Ze was er zelfs zeker van dat als ze zou niezen, er alleen maar as zou uitkomen. "Aangenaam!" Snorde Pepperpaw vrolijk toen ze zich voorstelde en ze glimlachte. "mooie naam!" Complimenteerde de kattin. "D..dankje. Jij hebt ook een mooie naam." Miauwde ze als antwoord en keek rond. "Zullen we..eh..samen verder wandelen?" Stelde ze voor en draaide even met haar oortjes. Het was toch fijner om met twee te wandelen dan alleen.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{De andere kattin leek een beetje verlegen te worden van Pepperpaw's complimentje, al zag Pepper niet heel erg goed in waarom. Het was normaal om iets te noemen wat je mooi vond toch? Pep vond in ieder geval van wel. Ze zei meestal wel wat ze op haar hart had, mits het niet te diepgaand was althans, dan vond ze het lastiger worden. De kattin stelde vervolgens voor om samen verder te wandelen. Hier zag Pepperpaw absoluut geen problemen in. Het was veel gezelliger om met z'n tweeën de hort op te gaan immers! De kattin knikte dan ook enthousiast en stapte naar de mooie grijze kattin toe. "Vind ik prima! Waar wil je heen?"}

"Vind ik prima! Waar wil je heen?" Vroeg de kattin. Oh uh. Daar had ze nog even niet aan gedacht. "We..uhh.. kunnen een stukje verder lopen? Kijken of er verder nog hetzelfde is of dat we wat nieuws tegen komen?" Stelde ze voor en keek even rond. Hmm welke kant zouden ze dan op kunnen? Niet de richting waar ze vandaan kwamen want dan liepen ze terug. "Laten we die kant op gaan." Stelde ze voor en wees met haar staart de kant op. Eigenlijk gewoon rechtdoor.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Het mistroostige gebied werd in ieder geval wat beter gemaakt door haar nieuw benoemde buddy van de dag. Pepperpaw zwiepte vrolijk met haar staart, eventjes met een kritische blik opzij stappend toen ze merkte dat dat een aswolk omhoog bracht. Daar moest ze mee oppassen. Hierna richtte ze haar blik weer op Charypaw. "Lopen is goed! Beter dan klimmen!" Klimmen was een miserabel experiment geweest immers. Pepperpaw knikte vervolgens en begon vrolijk de richting in te lopen die Charypaw aangegeven had.}

Pepperpaw begon te lopen en Charypaw volgde mee aan haar zijde. Ze lette er wel op dat ze niet te fel stapte want ze moest al genoeg as uit haar vachtje wassen straks en ze gokte dat dat geen plezante wasbeurt zou worden. "Lopen is goed! Beter dan klimmen!" Ze lachte bij de woorden van de poes. "Ik heb nog nooit geklomen, ook nog niet eens leren vechten of jagen." Bekende ze. Dat was dan ook de reden dat ze het kamp vaak uit liep om dan een beetje te verkennen.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw luisterde eerst maar half naar de woorden van Charypaw, druk om zich heen kijkend of ze nog wat spannends kon identificeren. Pas toen ze een paar hartslagen later registreerde wat de kattin gezegd had, keek ze verbijsterd om. "Huh?" bracht de rood met witte kattin uit met een verbaasde toon. Hoe kon dat nou? "Ik dacht dat jullie Thunderclan katten altijd in de bomen hingen?" Had ze nou zo'n verkeerd beeld gehad? Dit had haar hele wereldbeeld in laten storten hoor! "Wat is dan jullie speciale dingetje? Want Windclan heeft rennen en Riverclan zwemmen en wij hebben schaduwen!" In haar verbazing was ze zelfs gestopt met lopen.}