Cold nights (+Chillybreath)

full
of
paths

life is like the nerves of a leaf

De laatste tijd voelde ze zich erg depressief. Alles ging fout en juist tegelijk. Het was zo verwarrend en daarbij voelde ze zich alleen. Ze moest het niet allemaal uitleggen. Ze had geen vrienden en ze was niet meer de enige oogappel van haar vader. Dat was misschien een beetje self-ish van haar. De poes lag wakker in haar nest, met haar hoofd op haar poten. Ze had het gevoel dat ze wilde huilen, maar ze was zo doodmoe dat de tranen niet kwamen. Chivysniff zuchtte zachtjes, probeerde te slapen. Na een paar tellen was ze het al beu. Stilletjes rees ze uit haar nest, met een blik op de slapende Coyotepaw verliet ze de den. Meteen werd ze begroet door de vallende regen. In een paar milliseconden was ze helemaal doorweekt. Ze schudde de druppels met haar oren eraf. Een witte vork doorkliefde de donkere hemel. Het moest donderen. Even ging haar blik naar de Nursery. Zou ze naar haar kittens gaan? Hmmm de queens waren niet altijd blij als een drijfnatte kattin zich kwam uitschudden om dat alle kittens te doorweken. Haar ogen dreven dan af naar de warriors den. Hmmm. Misschien kon ze bij haar vader liggen. Chivysniff duwde haar grote harige lichaam binnen en schudde zich uit, zo de jongste warriors nat makend. Die keken met een halfslapend oog naar haar en bromde onbestaande woorden. Bliksem lichtte de den weer wat op. In het witte licht zag ze de slapende Chillybreath. Het was al lang geleden dat ze haar nog had gesproken. De kattin stapte over de staarten, poten, neuzen en lichamen om haar te bereiken. Ze wist niet of ze luid was of niet, maar probeerde zo goed mogelijk te sluipen. Chivysniff neusde tegen het oor van de kattin. "Chilly?", fluisterde ze vervormd.

+ Chillybreath only

MONTY

Sinds alles was gebeurd had ze zich weer afgesloten van de wereld, zoals ze eerst had gedaan voordat ze Smokegaze had gekend. Ze had zich weer afgesloten, was weer op haarzelf aangewezen. Ze wilde liever gewoon stoppen met alles, alles neergooien en weg gaan naar een nieuw leven, maar waar kon ze dan nog terecht? BloodClan? De Tribe? Twee groepen waar ze zich niet zou gaan thuisvoelen, niet dat ze dat hier nog deed. Ze had het hart van Smokegaze gebroken, dat wist ze ook wel. Het was alleen maar voor een goed doel geweest, zo'n kater als hij verdiende haar niet en het enige wat ze zich voelde over hem was schuldig. Hij was maar een speeltje voor haar geweest eerst, een kat die ze aan haar zijde wilde hebben zodat Butterstar ook aan haar zijde zou staan in geval van nood. Maar de kater begon echte gevoelens voor haar te krijgen, echt voor haar te vallen. Te vallen voor de poes die ze nooit geweest was. Hij was gevallen voor haar act, voor haar masker. Want als ze al het lelijke van haar karakter zou laten zien zou hij zo weg zijn geweest. Hoe erg het haar ook pijnigde, want ze was zelf ook voor de kater gevallen. Ze was close geworden met Chivy, was zelfs met haar meegegaan naar de moonstone, maar ook dat had ze allemaal van haar af zitten te duwen. Ze was beter af in haar eentje en daar was ze heilig overtuigd van. Vooral nu de clan alleen maar meer problemen kreeg met Butterstar's verdwenen stem. Ze wist allemaal niet zo goed hoe ze ermee moest dealen. Het onweerde, ze viel steeds in slaap, maar werd gewekt door de klappen van het onweer. Haar oren had ze plat in haar nek gedraaid, hopend dat het iets dempend zou werken voor haar oren, maar tevergeefs, dus ze had ze maar weer naar voren gedraaid. Ze was juist weer een beetje aan het indommelen, toen ze de stem van Chivy in haar oor hoorde. "Chilly?" Het klonk niet meer zoals normaal, waardoor ze even slikte en langzaam haar kop omhoog deed en naar de medicine cat van RiverClan keek. Ze wist niet goed hoe ze hiermee om moest gaan, hoe ze ooit hiermee ooit moest gaan. Ze glimlachte lichtjes naar de poes, waarna ze even ongemakkelijk slikte. "Chivy," Sprak ze zachtjes, maar wel proberende zo duidelijk mogelijk te articuleren. Hoe moest ze het anders doen? Ze kon niet alleen maar ja/nee vragen gaan bedenken om met de poes te praten.