Get your sh*t together hun

Het was een prachtige avond. Het donkere deken van de nacht werd al uitgeworpen door Starclan. Aan de boomgrens was het nog licht. Een warme zonnengloed zinderde tussen de bomen door. Ze stond op het donkerste gebied van iedereen. Chivysniff wist met haarzelf geen raad meer. Haar keel leek continu dicht geslibd te zijn en haar dromen waren gevuld met woede en wraak. Dat haar moeder weer zwanger was raakte ook geen gevoelige snaar meer. Ze had maar zwak en niet gemeend geglimlacht. Het licht flikkerde tussen de bomen. De pijn in haar poot werd te erg om nog verder te wandelen. Ze ging zitten. Haar ademhaling was alles behalve kalm. Rot Windclan. Alles hadden ze afgepakt. Starclan, Steppingstone, Beartooth en nog andere geliefden. Nu het gebeuren met Butterstar. Haar hoofd zat in de war.

+ Bloodpaw only

Bloodpaw likte zijn poten grondig schoon doordat ze plakkerig waren geworden van de honing. Er was een kitten langskomen met diens moeder omdat hij last had van zijn keel. De tom was op pad gegaan om wat honing voor de arme stakker te zoeken en was hier in geslaagd. De kitten was nu weer vrolijk aan het spelen nu zijn keeltje weer fijn zacht aanvoelde in plaats van zo stekelig als dennennaalden. Nu was dan enkel het probleem dat Bloodpaw zijn pootjes plakkerig waren van het zoete pul. De tom was, na enorm veel geoefend te hebben met Acefray, nog altijd slecht met het handelen van plakkerige spullen zoals spinrag en honing. Geïrriteerd zuchtte de maine coon dan ook dat de kleverigheid maar niet van zijn pluizige poten afging en besloot toen maar om zijn dikke vacht te wassen in een beekje. De medicine cat apprentice liep door het dennenbos op zoek naar wat water om zijn smerige voetjes te wassen toen hij ineens een nieuwe geur opving. Riverclan.. De geur was nog heel vaag wat hem vertelde dat de kat die de grens overgestoken had hier echt pas maar net was. Soms was zijn extra sterke reuk zintuig toch wel eens handig. De zwarte rode gevlekte med cat app liep op de geur af en trof al gauw een grijs gestreepte pels tussen de bomen door. De geur- naast die van vis, rook naar kruiden's waardoor zijn alerte houding plaats maakte voor een vriendelijke glimlach. "Chivysniff!" Sprak de tom blij toen hij de she-cat herkende en op haar af trippelde. Hij wou haar net een liefkozend begroetende kopje geven toen hij zich besefte dat ze opgejaagd aan het ademhalen was. "Wat is er? Is er iets loos?" Vroeg hij direct bezorgd. Zijn neus besnuffelde haar vacht, op zoek naar verwondingen of de geur van ziekte, maar niks dat hij zo vinden kon 1,2,3.

Er leunde geen gewicht op haar rechter poot. Het gevecht was ondertussen al een halve maan geleden. Ze hadden zelfs al een gathering gedaan en toch bleef haar poot hetzelfde. Toen Northdrift met al haar gewicht op haar gesprongen was, wist ze ook wel dat er iets mis ging. Haar botten waren sterk, maar de pezen en ligamenten er rond hadden sterk geleden. Samen met een open wond trokken ze haar been nu scheef. Dat deed pijn. "Chivysniff!" Ze draaide haar brede kop naar hem. Haar ogen glinsterden zachtjes, maar ze was verbitterd. Misschien ook wel te koppig om er een hallo uit te persen. Ze draaide haar lichaam weer weg en dook in elkaar. "Niks er is niks!", snauwde ze bitsig. Haar zilvergrijze staart krulde zich rond haar lichaam. Ze hijgde zachtjes. "Ik kwam alleen even... hallo zeggen."

Geschrokken deinsde de medicine cat apprentice naar achteren met dikke opgezette vacht toen Chivysniff hem bitsig afsnauwde. Ze mauwde dat er niks was en slikkend knikte hij terwijl hij zijn gespierde lichaam dicht bij de grond hield. Had hij iets verkeerds gedaan tegenover de grijze she-cat waardoor ze zo op hem reageerde? Zijn groen met kopper kleurige ogen gleden dan ook naar zijn plakkerige poten om de ander niet aan te kijken met de angst die kort door zijn blik heen flitste. Hij dacht dat alleen Windclan de gene waren die hem haatte en andersom maar nu ook Riverclan? De clan waarvan hij dacht dat hun de goeie waren, de vrienden. "Ik kwam alleen even... hallo zeggen." Klonk er uit hijgend vanuit de mond van de Riverclan medicine cat. Bloodpaw slikte weer en ging zitten met hangende schouders. Duidelijk van slag van het plotse vreemde gedrag van de she-cat. "Oh-h o-okay," Sprak hij een beetje twijfelend. "Hallo dan." De tom keek naar Chivysniff, een kleine glimlach proberend op zijn lippen te krullen. "Wil je misschien iets hebben? Misschien.. e-een beetje drinken?" Het was de laatste week ook zo plots heet geworden, misschien was de grijze Riverclanner daarom wel kortademig?

Een traan wilde haar façade doorbreken. Ze richtte haar kop naar de hemel, hopend dat het terug zou lopen, maar dat mislukte. Het trok een streep over haar zilvergrijze vacht. "Oh-h o-okay. Hallo dan." Het klonk twijfelend en Chivysniff voelde zich meteen beetje schuldig. Ze slikte, maar luisterde nog naar zijn vraag. Het puntje van haar staart zwiepte heen en weer tot ze besloot op te staan. Ze draaide zich naar hem en nam hem in haar op. Hij was gewond geweest, dat had ze gezien bij de half moon gathering. De wonden heelden goed, er waren hier en daar korsten, wat er op wees dat hij littekens eraan zou over houden. Zijn gezichtje was ook gehavend, want er stak een tand uit. Net als haar vader. Met een vertrokken gezicht zette ze gewicht op haar poot. "Ja water is goed," mompelde ze zachtjes. Haar azuriet blauwe ogen gleden langs zijn poten. Zijn haar leek wel met iets vast te plakken en stak alle kanten uit. "Honing, lavendelsap of boomhars?"

Onderwerp: Re: Get your sh*t together hun