{Sharing Tongues} Snowflakes

Eindelijk kon hij na een vrij drukke dag wat rust nemen. Het was weer eens een koude dag geweest, maar gelukkig lag er voor een keer redelijk wat prooi op de prooistapel. De prooidieren waren echer wel mager, maar ze zouden op zijn minst voor wat voeding zorgen. Hij pakte zelf een lijster van de stapel en nam het mee naar een plek waar er nog iets zon was, in de hoop dat het hem wat warmte zou geven. Hij nam een hap van de vogel, waarna hij zijn blik rond het kamp liet gaan.

Tag: No one

Buiten de Nursery waren katten zich aan het verzamelen. Met gespitste oortjes kroop het smoke poesje naar de uitgang van de Nursery waar ze naar buiten loerden. Ze zag dat Pepperkit al ergens zat en dat Tallstar haar vergezelde en ze schudde haar kopje. Smokebreath moest daar ook ergens zijn, dat wist ze zeker. Ze kroop de Nursery uit en duikelde over haarzelf heen waarna ze met een zachte plof op de grond viel. Ze stond snel op en schudde haar pluizige vachtje. Niemand had dit gezien, toch? Snel trippelde ze over de grond heen naar de plek waar ze wat zonlicht zag. Warmte! het laatste stukje rende ze waarna ze volop tegen Acorndust aan botste. Geshockt keek ze omhoog naar de Deputy. "Hallo?" piepte ze zacht.


Tag: Acorndust

Acorndust had nog een hap van zijn lijster genomen toen hij iemand tegen hem aan voelde botsen. Hij liet zijn blik naar de kitten gaan en merkte op dat het Sequoiakit was, een van de kittens van Smokebreath. De kitten leek geschokt te zijn dat hij hier was en een glimlach plaatste zich om zijn lippen. "Hallo," Begroette hij haar terug. "Wil je een stukje van de lijster?" De kitten zou namelijk als het goed is al prooi moeten eten, ook al wist hij niet of ze misschien al gegeten had.

Tag: Sequoiakit

De zenuwen smolten van de kitten af toen Acorndust haar terug begroette met een glimlach. Dat had weinig gescheeld. Ze kantelde haar zwarte oortjes naar voren toen hij vroeg of ze een stukje lijster wilde. "Is dat lekker?" miauwde ze terwijl ze naar de vogel keek die tussen de grote poten van de Deputy lag. Voorzichtig rook ze aan de vogel. Was dit dan lijster? Ze had tot nu toe alleen muis gehad en een rat. Vogels had ze nog nooit gegeten en hagedissen ook niet. Niet ver bij haar vandaan zag ze dat Warpaw liep met een hagedis en ze rilde even. "Hagedissen zijn niet lekker toch? Een muis smaakt vast beter" miauwde ze half tegen zichzelf en half tegen Acorndust.


Tag: Acorndust | Indirect Warpaw

Wat was het toch de laatste tijd met katten die hem tegenhielden terwijl hij gewoon wilde doen wat hij zelf wilde? Hij wilde gewoon kunnen gaan en staan waar hij wilde zonder dat iemand er commentaar op had en als iemand dat wel had, dan zou hij er wel voor zorgen dat ze dat snel genoeg niet meer hadden. Hij stapte het kamp binnen na weer door een warrior weerhouden te zijn van het territorium uit te gaan en liet zijn geïrriteerde blik rondgaan tot deze op een kitten rustte. De kitten die Tallstar had meegenomen en ook nog eens van de leider bleek te zijn. Hoe kon het dat Tallstar alle vrijheid leek te hebben, terwijl hij er elke keer weer van weerhouden werd? En de kitten was er alleen maar het bewijs van. Een waas van woede verscheen voor zijn ogen en hij zag alleen nog maar Pepperkit. Hij stapte op de kitten af en een grom ontsnapte uit zijn keel, terwijl hij met uitgeklapte nagels naar de kitten uithaalde. Als zij weg was, zou het mogelijk allemaal beter zijn. Dan zou hij misschien eindelijk die vrijheid kunnen krijgen die hij zo graag wilde.

Tag: Pepperkit

Settledpaw had gapend zijn ogen geopend toen hij wakker werd van een powernap. Hij had de dag doorgebracht met de gebruikelijke trainingen, jagen en nesten van elders verschonen. Nu was het dan eindelijk zover om zijn hapje eten te innen. Ondanks dat het nu leafbare was en prooi schaars was. Vervolgens zag hij Warpaw met een hagedis tussen zijn kaken rond kijken. Hm, die zag er inderdaad wel aantrekkelijk uit. Hij kende de andere kater alleen in voorbijgaan. Ze sliepen in dezelfde den hij was al wat ouder dan hem. Misschien een goed moment om even te laten zien dat hij wél een goede, sociale Shadowclan warrior wilde worden. Rustig stapte hij op de apprentice af en gaf een knikje toen hij bij hem kwam. ‘Delen?’ vroeg hij, natuurlijk doelend op de hagedis tussen de kaken van de apprentice.

Tag: Warpaw

Voor het eerst sinds een tijdje had Wasp het warm. De kou was vandaag iets minder en beet niet door haar vacht heen. Zou het dan toch new-leaf worden binnenkort? Met een klein glimlachje op haar gezicht pakte ze een prooi van de prooistapel - nadat ze goed gecheckt had of iedereen die het meer nodig had dan zij ook van eten voorzien was. Als laatste landde haar blik op Pepperkit. Het blije dreumesje van Tallstar. Ze schudde haar kop met een zuchtje om haar eigen liefde voor de kit, en draaide zich om om voor de ingang van de warriors den te gaan zitten. Vrijwel meteen hoorde ze angstig gepiep en Wasp draaide zich snel om. Ze kon snel bij elkaar cijferen wat er was gebeurd. Seagull, met zijn klauwen onder een klein beetje bloed, en Pepperkit, huilend met een kras over haar wang.

En nu waren er niet veel dingen waardoor Waspsting echt ziedend, woedend werd. Over het algemeen was ze een heel kalme kat die zich door vrijwel niets van haar stuk liet brengen. Maar dat iemand kleine, onschuldige, lieve Pepperkit zou aanvallen om wat voor reden dan ook, maakte haar een godin van de oorlog.

Ze smeet haar prooi op de grond en liep met grote passen op Seagull af, die ze zonder pardon een klap in zijn gezicht gaf met al haar kracht. Zonder nagels, want ze was geen barbaar, maar hij mocht voelen wat hij een kitten aandeed. Haar lange haren waren volledig opgezet en ze torende boven de grijze kater uit, die lang niet zo groot gebouwd was als zijzelf. Een harde grom verliet haar bek. "Kindermishandelaar," siste ze hem toe, waarbij haar rug zich volledig bolde en haar staart zich drie keer verdikte. "Wie denk je wel dat je bent, een onschuldige kitten aanvallen!" schreeuwde ze woest tegen hem. In haar blauwe ogen stond koud vuur. Het was nog maar een paar keer in haar leven gebeurd dat ze zo'n intense afkeer voor iemand gevoeld had.
Tag: Pepperkit & Seagull

Ja hoor, het was weer zo ver. Iedereen ging weer gezellig samen zitten en roddelen en spelen en doen alsof er helemaal niets aan de hand was. Wolf lag er wat futloos bij aan de rand van het kamp, afwezig kauwend op een oud bot. Fadingpaw was er even niet, dus Wolfpaw zat alleen, zoals wel vaker. Haar oog lag een beetje op Pepperkit en Tallstar, die zoetsappig met elkaar aan het spelen waren. Bah, wat walgelijk blij dat ze waren. Wolfpaw hoefde er niets van te weten, want stiekem stak de jaloezie haar recht in het hart. Toch, toch zou ze niet zomaar toe kunnen zien hoe een grijze kater het kamp in stapte en zonder enige aanleiding naar het konijntje van Tallstar stapte en die met klauwen en al in het gezicht sloeg. Kort ontsteld door de plotselinge gebeurtenis lag ze daar, met open gesperde ogen staakte ze het kauwen op haar bot. Toen echter overviel een maar al te bekende woede haar, eentje die ze even goed voor Skullpaw had gevoeld toen. Waspsting had de ander al in het gezicht geslagen en haar woorden en daden waren in perfect evenwicht. Ze was woedend, maar niet onredelijk. Wolfpaw deerde de regels een stuk minder, en met een woeste kreet gooide ze zich zonder verdere woorden op Seagull. Waar Waspsting haar nagels in hun hulzen had gelaten, nam Wolfpaw daar de moeite niet voor. Met haar scherpe klauwen probeerde ze de oudere kater agressief tegen de grond te krijgen, zich niet bekommerend om de schade die ze hem of zichzelf door die actie aan zou kunnen richten. "Laffe hond!" grauwde ze tussen tanden door. Pepperkit was een stom bolletje konijn dat Tallstar als souvenir uit Windclan had meegenomen, maar het was wel de dochter van Tallstar. En ergens, heel stiekem, was ze hem meer als een vader figuur gaan zien dan haar eigen bloedechte vader ooit was geweest, wat dat piepende bolletje pluis op een of andere vergezochte manier in haar hoofd toch haar zusje maakte. En niemand zat aan haar zusjes, hoe stom ze ook waren.

Tag: Pepperkit, Waspsting, Seagull

Nectarpaw liep het camp binnen net op het moment dat een hoge gil door de open plek galmde. Haar onschuldige blauwe oogjes werden groot en ze keek bijna bang om zich heen. Huh? Wat was dat, wat was er aan de hand? Ze spotte haar moeder, die met woeste passen door het camp beende en een jonge grijze warrior een slag in zijn gezicht gaf. Vanaf hier verstond ze niet wat ze tegen hem siste. Ook Wolfpaw, haar soort-van-zusje, liep op hen af, en zij leek al even boos als Waspsting. Nectarpaw had geen flauw idee wat er aan de hand was, maar in een poging de twee te imiteren liep ze ook op hem af, haar gezicht vertrokken in een halve boze frons al was de verwarring in haar oogjes duidelijk te zien. Ze schaarde zich naast haar moeder, even opkijkend naar de veel grotere poes als om goedkeuring te vragen, waarna ze Seagull zwijgend aanstaarde. De jonge kattin deed hard haar best om er boos uit te zien - maar dat was geen uitdrukking die ze vaak droeg en ze was überhaupt niet eens zeker waarom ze boos waren, waardoor het er eerder verwrongen en grappig uit zag.

Tag: Wolfpaw, Waspsting, Seagull (Pepperkit)

De kitten had blijkbaar nog niet eerder lijster geproefd en vroeg dan ook of het lekker was. Naar zijn mening was het een van de betere prooien, vooral als je het zou vergelijken met een hagedis. "Ik vind het een van de beter smakende prooien, als je wilt mag je wat proberen. Het smaakt in ieder geval veel beter dan een hagedis." Ook al verschilde het maar net wat iemand lekker vond. Hij schoof de lijster wat dichter naar de kitten en wachtte af of ze een hap zou nemen. Op dat moment hoorde hij wat commotie en keek hij op wat er gebeurd was. Pepperkit zat daar met bloed en tranen die over haar gezicht stonden en Seagull stond ernaast met bloed aan zijn nagels. Had de kater de kitten geraakt? Een grom ontsnapte uit zijn keel, terwijl hij overeind kwam om op de kater af te stappen. Alleen op dat moment besefte hij dat Sequoiakit nog steeds bij hem moest zijn en dat hij de kitten beter uit de buurt kon houden. "Ga terug naar je moeder of blijf dicht bij me." Zei hij dan ook tegen de kitten, terwijl hij op Seagull en de andere katten die er omheen waren afstapte. Hij was ergens lichtelijk verbaasd om Tallstar echt boos te zien, maar het was wel zijn kitten tenslotte. Hij besloot dan ook om hem voor nu het woord te laten doen en in plaats daarvan hield hij in de gaten of geen andere kitten in de buurt kwam van Seagull. Wie weet wat de kater tegen die zou doen dan.

Hij voelden hoe zijn nagels contact maakten met de wang van de kitten en een opwindend gevoel begon bij hem op te borrelen. Het voelde zo bevredigend om degene die alles leek te vertonen wat hij wilde hebben te verwonden. Hij wilde nog een keer uithalen, het enige wat hij op dat moment tenslotte zag was de kitten en geen van de andere katten om hem heen. Hij zag de poot van Waspsting dan ook niet aankomen en voelde de klap in zijn gezicht. Met een woedende blik draaide hij zich om naar de oudere poes en haalde uit met de poot die eigenlijk voor Pepperkit bedoeld was geweest. Was niemand het dan met hem eens? "Onschuldig? Hoe kan een kitten die half clan is onschuldig zijn? Hoe kunnen jullie accepteren dat jullie leider een kitten heeft gehad met een Windclanner?" Hij spuwde de woorden vol haat uit en liet zijn blik kort naar Tallstar gaan. Waarom leek die kater alles te hebben en kunnen doen wat hij ook wilde? De volgende die op hem afkwam was een jongere poes en deze leek haar nagels wel te willen gebruiken, iets wat hij ook zeker niet bang was om te doen. Hij zette zich dan ook stevig schrap toen de poes op hem af sprong en kwam op zijn achterpoten overeind en haalde met zijn voorpoten een paar keer flink uit, hopende haar op een aantal plekken flink te raken. Hij stopte ook niet toen hij Tallstar's stem hoorde, dat was tenslotte toch niet aan hem gericht.