Meet a friend from another clan.

Twee kille ogen opende zich. Nu was hij het echt zat, hij had al een maan geen trainingen gehad, wat niet eens een rondleiding door het territorium! Er was niks meer aan gedaan. Gewoon vergeten! Hij ging recht op zitten en likte zijn vacht voor zo ver schoon. Hij keek om zich heen waar hij enkele Apprentices nog zag liggen slapen, waar onder Snowpaw. Hij stond op en liep weg van de den. Hij keek om zich heen. alle katten hier, zo braaf, zo, hoe moet je het noemen, verwend! Hoofd schuddend liep hij naar de prooi stapel. De prooi, allemaal braaf gevangen. Een grijns ontstond rond zijn muil, allemaal zo braaf? Nou hij niet. Hij sprong op en liep weg van de prooi stapel. 'Geen eten, Smokepaw?' hoorde hij een stem, waar van hij het zo één, twee, drie niet van kon herkennen zeggen. 'Later, of zo,' riep hij terug. Met lenige bewegingen rende hij snel door. Hij snoof de lucht op. Een geur van shadowclan kwam zijn neus naar binnen. Een grotere grijns ontstond rond zijn. Tijd om naar Shadowclan gebied toe te gaan. Hij versnelde zijn pas en stak de grens over. Hij snoof de lucht op en rook muis. hij voelde zijn mag knorren. Tijd voor een hapje, en de clan nog niet gevoed te hebben. Hij ging in een nette sluip houding dat hij zich zelf had aan geleerd. Hij ahd geen mentor nodig om te leren jagen. Poot voor poot ging hij veder. De muis zat nog lekker rond te scharrelen. Met nog een paar snelle poot stappen ging hij er op af, uit eindelijk ging hij over in een sprint. toen nam hij een sprong. Hij lande op de muis en nam zijn leven. Rustig ging hij zitten en begon te eten. Dit was pas leven, je niet aan de regels houden.

[Whitepaw only]

Twee blauwe ogen schoten open in de apprentice den van de ShadowClan. Een lange zucht ontsnapte uit de keel van de jonge poes. Hoelang geleden was de Clan-Meeting nu geweest? Nog steeds had niemand haar wat geleerd, het was best frustrerend. Zo snel als het poesje kon stond ze op en liep de Den uit. Ze was het zat, ze wilde niet meer als buitenbeentje leven onder de appretices. Zonder er bij na te denken rende het poesje het kamp uit. Waar haar poten haar hee brachten wist ze niet, maar ze wilde nu niet meer in de buurt zijn van het kamp. Ze had wel honger maar negeerde het, jagen zou geen optie zijn. Dat zou een actie zijn die verdoemd was te mislukken. Langzaam vertraagde ze en bleef staan om om zich heen te kijken. Ze was nu al vaker uit het kamp geslopen om een beetje rond te kijken en de grenzen te bestuderen, ze wist nu ongeveer tot waar de grenzen lagen. Haar kop schoot omhoog toen ze opeens een onbekende, niet ShadowClangeur rook. Haar oren schoten in haar nek en ze zakte door haar witte poten en sloop richting de onbekende geur. Nu rook ze ook de geur van prooi vermengt mt de onbekende geur, deze kat was aan het jagen op hun gebied! Opeens hoorde ze haar maag knorren en stopte met sluipen, wat had het eigenlijk voor nut? Alsof het iemand kon schelen dat ze iets goeds deed. Langzaam liep ze gewoon verder, het sluipen was ze gestopt. De onbekende kat zou haar best aan mogen horen komen. Vanuit de bosjes keek ze naar de kat die precies op dat moment een muis ving. Ze rook dat het en kater was en zag dat hij niet veel ouder was dan dat zij nu was. Nieuwsgierig bleef ze zitten en keek toe hoe de kater de muis opat, bij het ruiken van de geur begon haar maag weer te knorren. Zachtjes stapte ze uit de bosjes en keek naar de kater. ''Wie ben jij, en wat doe je op het gebied van de ShadowClan?'' Haar stem klonk niet echt overtuigend, maar ze moest het wel proberen. Het kon haar eigenlijk niet veel schelen wat hij hier deed. Maar misschien kon ze toch nog wat respect winnen onder de Appretices al ze deze kater weg kon jagen. Meteen zette ze haar witte pels op en legde haar oren in haar nek, hopend dat dit wat overtuigender zou overkomen.

HEt vlees smaakte lekker. Het leven zonder regels ook. Ondanks dat hij in de Riverclan zat. Zo moeten ze er maar achter komen dat hij het zat is. Zat te luisteren. Zat niet te leren! Alles!Hij snoof de lucht op maar had niet in de gaten dat er een poes in de buurt was. Wat zou het hem ook boeien. Rustig snoof hij de lucht weer op. In plaats van kat rook hij de bekende lucht van muis. Een grijns ontstond rond zijn muil. Nog meet eten. Wat zou hij er mee doen? Shadow clan voer geven aan de Riverclan? Zou lekker slecht zijn tegen de regels. Ag waarom ook niet. Hij zakte weer in een sluip houding, maar net toen hij zijn eerste poot stap wouw zetten onderbrak een stem hem. ''Wie ben jij, en wat doe je op het gebied van de ShadowClan?'' Zei een nogal niet-eng stemmetje. De apprentice van ongeveer zeven manen keek op naar de witte apprentice. 'Eten en jagen,' zei hij loom. 'Ow en ik ben Smokepaw, de zoon van de Deputy van de Riverclan, niet dat het mij wat boeit', mompelde hij droog. Zijn ogen fonkelde boos, toen hij aan zijn vader dacht aan zijn mentor, aan iedereen die niet naar hem om keek. Alleen zijn zusje leek nog wel oké, de rest...? Nee die boeide hem niks meer!

[Sorry beetje inspiratie loos]

Hoewel ze wel goed kon sluipen zou het geluid van haar knorrende maag haar toch nog verraden hebben. Misschien zou ze eindelijk eens getraind worden als ze toonde dat ze een ware Clankat was. Nog voor ze sprak zakte de kater wer in sluiphouding, maar keek naar haar op. Even voelde ze iets van onzekerheid in zich opkomen maar verborg dat snel. Hij mocht niet merken dat ze een beetje bang was. Ze zette haar vacht nog verder op en kromde haar rug. ''Eten en jagen,'' het antwoord van de kater klonk loom, alsof het hem niks kon schelen! Ze kneep haar blauwe ogen even tot spleetjes en blies kort. ''Ow en ik ben Smokepaw, de zoon van de Deputy van de Riverclan, niet dat het mij wat boeit,'' mompelde de kater droog. De ogen van de witte apprentice schoten wijd open bij de woorden over zijn vader. Wat dacht deze kater wel niet? Als haar vader de Deputy was geweest dan zou ze haar best doen zich perfect aan de regels te houden. Langzaam deed ze een stap naar voren en keek hem strak aan. ''Je mag hier helemaal niet komen!'' Siste ze kwaad en sloeg haar nagels uit. ''En het kan me weinig schelen wie je bent, ik heb al genoeg aan mijn kop!'' En met die woorden vloog ze op hem af. Ze had nog niet helemaal geleerd om te vechten, maar ze had wel eens gekeken naar de andere apprentices. Zo snel ze kon klemde ze haar klauwen vast in zijn flanken en krijste luid. Ze moest laten zien dat ze een ware apprentice was!

Smokepaw zag hoe de ogen van de witte apprentice open vlogen. ''Je mag hier helemaal niet komen!'' Zei de apprentice terwijl ze een stapje naar voren zette. Smokepaw zga dat ze haar nagels uit sloeg. Smokepaw deed het zelfde terwijl hij een kil grijnsje liet zien. ''En het kan me weinig schelen wie je bent, ik heb al genoeg aan mijn kop!'' Toen veild e Witte Shadowclan kat hem aan. Ze sloeg haar nagels in zijn flanken en probeerde vast te houden. Smokepaw bvrijde zich en sprong naar achteren, zette af met zijn achter poten en schoot op de witte poes af. Hij sloeg naar haar voor poten en duwde haar op, liet haa rop haar rug vallen en klemde haar vast. 'Als je het niks kon schelen wie ik was waarom vroeg je het dan?' Zei hij. Hij drukte zijn nagels dieper in haar poten. Hij keek haar zo aan als of hij er een einde aan wouw maken. Toen liet hij los deed een stap naar achteren en ging zitten. 'Je word niet getraind he?' Zei hij kalm terwijl hij zijn poten schoon likte. Hij keek naar de lucht. 'Ik word ook niet getraind, ik heb niet eens geleerd hoe ik vissen moet vangen', mompelde hij kalm. Hij keek naar de poes en verwachtte dat hij haar weer in de haren zou vliegen. Maar hij bleef gewoon kalmpjes zitten.

Zodra zij haar nagels had uitgeslagen had de kater hetzelfde gedaan, maar daarbij had hij kil gelachen. Een rilling van angst trok over haar ruggengraat. Was deze kater gevaarlijk? Hij had zich moeiteloos uit haar greep bevrijd en sprong naar achteren. Zo snel als ze kon probeerde het witte poesje achteruit te deinsen zodra de kater op haar afkwam. De kater sloeg naar haar voorpoten en haalde haar onderuit, ze rolde door op haar rug en voelde toen hoe de kater haar vastklemde. ''Als je het niks kon schelen wie ik was waarom vroeg je het dan?'' Zei de kater en ze keek hem recht aan met haar blauwe ogen. Ze opende haar mond om wat te zeggen maar sloot hem zodra de kater haar losliet en achteruitliep. Wat was er met deze kat. hij deed alsof het hem niks kon schelen. ''Je word niet getraind he?'' Zei de kater kalm en ze keek hem strak aan. Zo snel als ze kon sprong ze overeind en kromde haar rug weer. ''Ik word ook niet getraind, ik heb niet eens geleerd hoe ik vissen moet vangen'' Mompelde de kater kalm en toch blies de witte poes naar hem. ''Ik word heel zwaar getraind, ik worde de beste warrior die de ShadowClan ooit heeft gehad!'' Mauwde ze ferm, hopend dat ze een beetje overtuigend kon liegen. Ze kon toch niet toegeven dat zij ongetraind was? Meteen haalde ze met haar klauw naar hem uit en blies weer.

Smokepaw keek de witte poes door dringend aan. ''Ik word heel zwaar getraind, ik worde de beste warrior die de ShadowClan ooit heeft gehad!'' Siste de poes. Smokepaw wouw net gaan lachen toen de poes haar klauw naar hem uit hiel. Smokepaw sprong achter uit en zette af met zijn achter poten en besprong haar niet. 'Voor een zwaar getrainde poes vecht je ale een muis', blies Smokepaw die haar niet vijandig maar ook niet vriendelijk aan keek. 'Of word je soms getraind om de beste jaagster te worden van het woud? Nou dat zou een slechtte smoes zijn na zo'n blunder toen je me die klauw gaf', grinnikte hij terwijl hij haar nu wel vast bleef houden. Zijn ogen brande in die van haar en zijn tanden waren ontbloot, enkel om haar af te schrikken, niet om een einde aan haar leven te maken. 'Weetje, ik word niet getraind door een mentor, maar door me zelf... En met wat ik me zelf heb geleerd zou ik je nu makkelijk kunnen doden', zei hij. Nu pas ging hij van haar af. 'Maar dat doe ik niet,' Zei hij. 'Daar zie ik het nut niet van in, je bent namelijk geen uitdaging...' Zei hij. Hij had het sowieso niet gedaan, hij was misschien een tikkeltje slecht voor een Riverclan kat. Maar ja, doden, dat vond hij overbodig.

[Damn me, ik wist niet eens dat je had gereageerd, nu schaam ik me kapot!]

De kater sprong naar achteren zodra ze met haar klauw had uitgehaald, natuurlijk raakte ze hem niet. Ze had eigenlijk ook niet echt veel meer verwacht van zichzelf. Ze was zo ongetraind als een kitten, hoe kon zijn nou schade bij iemand aanrichten. Een kittypet had het waarschijnlijk nog van haar kunnen winnen. Maar dat mocht ze echt niet laten merken, dat zou een schande zijn! Ze zwaaide woest met haar staart en hield de kater strak in de gaten. Ze schrok toen hij haar besprong en door zijn gewicht verloos ze haar evenwicht. 'Voor een zwaar getrainde poes vecht je als een muis,' blies de kater haar toe. Zijn stem klonk noch vijandig, noch vriendelijk. Whitepaw legde haar oren in haar nek bij het horen van zijn woorden. Hoe durfde hij haar zo te beledigen. Alhoewel, hij had waarschijnlijk nog gelijk ook. 'Of word je soms getraind om de beste jaagster te worden van het woud? Nou dat zou een slechtte smoes zijn na zo'n blunder toen je me die klauw gaf,' ze hoorde hem grinniken en blies toch even uit woede. Ze voelde zijn ogen in die van haar branden en keek snel weg, ze probeerde hem van zich af te duwen en blies weer. ''Ik word de beste en bovendien de meeste gevreeste krijger ooit'' siste ze hem toe. 'Weetje, ik word niet getraind door een mentor, maar door me zelf... En met wat ik me zelf heb geleerd zou ik je nu makkelijk kunnen doden,' zei de kater en pas toen voelde Whitepaw de druk van haar lijfje verdwijnen. Pas toen keerde ze haar kop weer en keek naar de kater, die ondertussen weer sprak. 'Maar dat doe ik niet,' Zei hij. 'Daar zie ik het nut niet van in, je bent namelijk geen uitdaging...' Luid vlazend van beledeging sprong Whitepaw op maar liet toen haar schouders zakken en staarde naar haar witte voetjes. ''Je hebt gelijk,'' fluisterde ze bijna onhoorbaar. Meteen daarna keek ze op en keek hem vragend aan. ''Jij weet meer dan ik! Wil jij me iets leren?'' vroeg ze toen ineens en keek toch weer naar haar voetjes. Wat was ze wel niet aan het doen hier? Een apprentice van een andere Clan aan het vragen of hij waar wat wilde leren?

-kan gevbeuren toch? Alsof ik nu zo snel ben...-

Onderwerp: Re: Meet a friend from another clan.