Vervolg van "At Sunset, it will return"

- Alleen Night en Dreathfang mogen hier posten! Zodat de verhaallijn Wrong Shadow goed zal verlopen enzo -
- Dit is een vervolg op "At Sunset, it will return" http://warriorcats.bigforumpro.com/t2312-at-sunset-it-will-return -
- Sorry nog steeds engels xd -

"Maybe I want to, maybe I want to catch them before I take revenge, I want to let that whole Clan pay for their treachery. Laughing, I will rip their intestines out, just like that young fox in the morning," Dreathfang growled from behind. Why wouldnt he be QUIET. Night wondered with a frustrated look on her face. They had reached the border now. Maybe she could try to talk sense into the tom in another way. "Well, maybe, the patrol would alarm the Clan first. Or someone could see you murdering and alarm the Clan. In other words, it won't stay secret," Night whispered. "So, I suggest that you wait with your bloodthirst," Night spitted the word out. "untill you find your brother. If the Clan would know that you are here, he could have fled already. Or the whole Clan could come to murder YOU instead. I don't aspect you to take on a whole Clan withouth any help. Not that I care though." I will be long gone when ShadowClan finds you. I won't be there to help you, like I'm helping you now. And then, they'll rip you to schreds. I'm sure of it. Night thought quietly. Concetrating on the scents and sounds again, Night began to taste the air for danger. The patrol must have passed not long ago, the scent markers were strong here and their disgusting scent was overwhelming. "Come on, we will enter ShadowClan territory now," Night hissed to Dreathfang. As silent as the wind she prowled over the border, and beyond.

"Well, maybe, the patrol would alarm the Clan first. Or someone could see you murdering and alarm the Clan. In other words, it won't stay secret," Night whispered. "So, I suggest that you wait with your bloodthirst," the she-cat spitted the word out. "untill you find your brother. If the Clan would know that you are here, he could have fled already. Or the whole Clan could come to murder YOU instead. I don't aspect you to take on a whole Clan withouth any help. Not that I care though." she said. "yes but you don't know me, if i want i can sneak through the shadows like dead himself, without anyone finding me within the time i need to escape. Only my twin brother would know my weak spot if he would even remember me, i would rip his body into shreds and tear an hole in his head," Dreathfang said and walked next to the She-cat "But you're right i better keep it quiet, so... i don't expect any more help for you after you brought me closer to their camp? i don't care, just curious. I have to warn you about something else.... kill my brother if you see him, i expect he will be nice and friendly at first, but he has the same heart as me... he would love to tear somebody apart" Dreathfang said with an grin. He walked next to the She-cat and didn't look at her anymore. "Come on, we will enter ShadowClan territory now," she hissed. Dreathfang started to sneak, his steps where quiet and his breath was cold and hard to notice even if you where next to him. Cold and sillent he walked, with his red eyes and black fur, you could think he was the reaper under the cats. "Dreadfang" that was his clan name if he happend to be one. Now he was Dreathfang, cold, hard, insane and thirsty for blood. (nadruk op TH gevold door zachtere nadruk op de fang)

"Yes, but you don't know me, if I want I can sneak through the shadows like dead himself, without anyone finding me within the time I need to escape. Only my twin brother would know my weak spot if he would even remember me, I would rip his body into shreds and tear an hole in his head," Dreathfang said, and he started to walk next to Night. "But you're right, I better keep it quiet. So... I don't expect any more help from you after you brought me closer to their camp?" Night stopped walking, and looked into the tom's face, troubled. What was it with this cat? It seemed like a careless comment, but it also almost sounded like he had readed Night's mind... "Maybe I'd hang around to see how you'd die. It would be a nice sight," she hissed with a grin. Night started to walk again, "I don't care, just curious," Dreathfang went on. "I have to warn you about something else... kill my brother if you see him, I expect he will be nice and friendly at first, but he has the same heart as me... he would love to tear somebody apart," Dreathfang hissed in Night's ear with a grin. "I don't expect any other then from the brother of a psychopath," Night murmered to herself, almost not audible.

"Maybe I'd hang around to see how you'd die. It would be a nice sight," the she-cat said. Dreahtfang looked at her "the day when that happens is the day i become an clanleader." He laughed quietly and smiled into the darkness. An few seconds later he heard the she-cat whispering something to herself. "I ..... any ...... ....... .... the brother f a psyc," was everything he heard but that was enough. "If my hears heard it good you where something telling about me and my brother.. i will tell you.. he is cold hearted, he could let an kitten die with a smile, the same counts for me but i will rethink it before i would actually do it." Dreathfang grinned.
Doom, wrath, slaughter, catocide (genocide voor katten XP) where words that didn't had any meaning for Dreathfang. He had one thing that he would remember as one of his creeds 'Any means necessary' just like 'to live you have to kill' those things where symbolising what he was going to do. He was going to murder his brother to get his revenge, it doesn't matter they where kits. They where twinbrothers and you don't forget those. Especially when your mother get murdered. Dreathfang grinned evil "So... she-cat let me guess, you have familly somewhere. I think an brother, sister, nephew or niece (geen idee hoe dat te schrijven) otherwise you wouldn't lead me. An mother wouldn't lead an murderer to a clan"

"If my ears heard it good you were saying something about me and my brother... I will tell you... he is cold-hearted, he could let a kitten die with a smile. The same counts for me but I will rethink it before I would actually do it," Dreathfang grinned. Don't tell me about brothers, Night thought. I wish that I could take revenge on my brother did for me... but he isn't around anymore... "So... she-cat," Night gave Dreathfang a cold look. "I told you already, you can call me N if you like," she growled, a little irritated. "Let me guess, you have familly somewhere. I think a brother," Night's ears flattened against her head at that word. "Sister, nephew or niece, otherwise you wouldn't lead me. A mother wouldn't lead a murderer to a Clan," the tom said. ThunderClan... why did this tom had to go so deep into her soul? No, he couldn't know her history... "I don't..." Night pauzed. "have any famillly," she mewed. She padded on, her black tail hanging to the ground.

"I don't..." N pauzed. "have any famillly," she mewed. Dreathfang walked next to her and now he grinned. "So your an Sister, i guess you envy your familly. They've accomplished what you couldn't reach." Dreathfang said with an dark and creepy smile. Brothers and sisters always had that kind of things. Actually he didn't know an thing about N, but she betrayed herself. Her respiration, her attitude, her voice, if you listen carefully you could notice every single thing. If she was scared and dawlded he could notice it, if she made an pauze, she was thinking about an answer. Dreathfang walked further and stopped before N. "You have an past, or maybe an interesting future," Dreathfang's face turned cold again and his eyes where searching N's body and mind. Looking for an sign that would betray her. Dreathfang couldn't hurt her phyisical, only mental and that was what he did right now. He tried to make her sad, alone, small and scared. 'If you can't destroy an hostile, weaken it and made it suffer,' and 'There aren't things like allies, only temporary procrastinators' Dreathfang grinned and walked further. "So N, how far is it," an quiet mean laugh followed after the sentence and he grinned at N.

- Er is gerequest dat we vanaf nu weer Nederlands gaan posten, dus vanaf nu ga ik weer Nederlands schrijven XD -

"So you're a sister, I guess you envy your familly. They've accomplished what you couldn't reach," zei Dreathfang met een duistere glimlach. Hij haalde Night in en ging voor haar staan. Night stopte met lopen. Wat moest deze kater toch van haar? "You have a past, or maybe an interesting future," gromde Dreathfang met een koude blik. Onderzoekend keek hij in Night's ogen. Ze wist wat deze kater probeerde. Ze wist het al sinds ze hem tegenkwam net buiten het bos. Maar, Dreathfang had zichzelf in de val gepraat. Het was zijn bedoeling om Night's ziel vanbinnen kapot te maken, haar zo te laten voelen dat ze wenste dat ze dood was. Maar het tegenovergestelde gebeurde. Door zijn woorden groeide haar haat voor ThunderClan alleen maar meer, en nieuwe kracht begon in haar aderen te stromen. Met een koude en ondoorgrondelijke blik keek ze in Dreathfang's rode ogen. "Je hebt gelijk, Dreathfang. Ik heb wel famillie. Een zus en een broer, zelfs een neef. Maar aan de andere kant heb je ook geen gelijk. Ik heb meer behaald dan mijn broer ooit zou kunnen. Hij is alleen maar dieper gezakt, terwijl mijn leven verbeterde. Mijn broer is dood. Gestorven aan een ziekte. Misschien is hij wel de reden waarom ik en mijn zus onze Clan moesten verlaten, maar ik hou van dit leven. Hij heeft mij gegeven wat ik altijd al wilde." Night keek Dreathfang aan met glinsterende ogen. Ze was hem te slim af geweest. Ze liep om de kater heen en vervolgde hun weg. "So, N, how far is it," vroeg de kater. "Niet ver meer. Ik kan die vieze ShadowClan katten al ruiken."

"Je hebt gelijk, Dreathfang. Ik heb wel famillie. Een zus en een broer, zelfs een neef. Maar aan de andere kant heb je ook geen gelijk. Ik heb meer behaald dan mijn broer ooit zou kunnen. Hij is alleen maar dieper gezakt, terwijl mijn leven verbeterde. Mijn broer is dood. Gestorven aan een ziekte. Misschien is hij wel de reden waarom ik en mijn zus onze Clan moesten verlaten, maar ik hou van dit leven. Hij heeft mij gegeven wat ik altijd al wilde." zei de poes. Dreathfang grijnsde heel breed. "Ik heb volledig gelijk, je zus heeft meer bereitk dan jou aangezien ze dan kittens heeft gehad en iets had gevonden. In mijn ogen is dat niks maa rin dat van anderen is dat iets bereiken," zei Dreathfang met een grijns. De poes had ook op zijn andere vraag gereageerd "Niet ver meer. Ik kan die vieze ShadowClan katten al ruiken.". Dreathfang grijnsde "Dankje, ik zal mijn broertja de groeten van je doen," Dreathfang grijnsde en ging verder lopen hij dacht na. 'Ik zou haar nu gewoon om het leven kunnen brengen met geluk en dan zou niemand van me af weten.. ahc nee. Ze zal haar mond houden trouwens. Misschien krijg ik wel enige verhaal. Het kan intimidatie geven aan Dreathfang's naam en lichaam. 'Laat maar, ik zal niks doen zoals afgesproken'.

"Ik heb volledig gelijk, je zus heeft meer bereitk dan jou aangezien ze dan kittens heeft gehad en iets had gevonden. In mijn ogen is dat niks maar in dat van anderen is dat iets bereiken," zei Dreathfang. Night zei niks, maar liep gestaag door. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht. Ze wist eindelijk wat ze moest doen totdat ze bij het ShadowClan kamp zouden zijn aangekomen. Ze moest Dreathfang's gedachten ondermijnen. Hem in verwarring brengen. Dit was zomaar een ingeving die ze ineens had. Maar ze wist dat ze het zou kunnen. Dit kon nog wel eens leuk worden... Nog steeds met een kleine glimlach keek ze zijdelings de kater aan die naast haar liep. "Nee, dat heb je niet," miauwde ze. "Kittens betekend niet alles voor een poes. In het leven gaat het om overleven. Reputatie. En het allerbelangrijkste... bloed. Wraak en dood zit in al ons bloed, Dreathfang. Dat is ook waar BloodClan voor staat, natuurlijk," zei ze. Deze kater wist echt niks van haar. En nog even, en dan was ze voor altijd van hem af. Hij gaf ook antwoord op wat ze een tijdje geleden zei. "Dankje, ik zal mijn broertja de groeten van je doen," grijnsde hij. "Wat je wilt," zei ze liefjes. Bijna waren ze nu bij het kamp. Night keek tussen de dennebomen door omhoog, en dacht na over het gesprek wat ze met Dreathfang tot nu toen had gevoerd. Ze dacht aan haar familie. Ze dacht aan de enige kater in haar hele familie die iets voor haar betekende. Ze zou zelfs haar leven willen geven om hem te beschermen. Steelfang, haar enige neef... StarClan schitterde aan de zwarte nachthemel. Ja. ThunderClan zal boeten. En StarClan zal haar helpen. Maar ze zal ervoor zorgen dat BloodClan Steelfang met geen klauw aan zou raken.

"Kittens betekend niet alles voor een poes. In het leven gaat het om overleven. Reputatie. En het allerbelangrijkste... bloed. Wraak en dood zit in al ons bloed, Dreathfang. Dat is ook waar BloodClan voor staat, natuurlijk," zei N. Dreathfang grinnikte "Tssk, de rogue clan? Daar had een kat over gesproken die het waagde mijn prooi te stelen... maak je geen zorgen hij zal niks meer door vertellen. Ik ook niet, want ik zie het zo. Je kan geen bondgenoten hebben enkel iets wat meezit. Dat zijn jullie, geen vijand en geen bondgenoot. Jullie zijn de wind die mijn geur weghoud bij de clans." zei Dreathfang met een grijns. Hij liep rustig verder en keek naar de poes. "Zo... N, als je werkelijk Bloodclan bent, dan heb ik een tweede gedachte. Ik kan je beter niet aanvallen en ik besef ook dat ik meezit met de bloodclan, ik ben een vogel die doorfluit ookal loopt er een jager rond, dus door mij naar de schaduwclan te brengen, krijgen jullie de wind mee, een klein briesje maar alsnog het helpt." Zei Dreathfang sluw, nu had hij iets meer over haar teweten gekomen. Ze was een ex clanlid, uitgestoten met een zus terwijl de rest in de clan bleef. Ze was uit op vergelding en had dus de bloodclan gejoind om zo proveit te krijgen. Dreathfang grijnsde maar zweeg weer en liep met N mee.

"Tssk, de rogue clan? Daar had een kat over gesproken die het waagde mijn prooi te stelen... maak je geen zorgen hij zal niks meer door vertellen. Ik ook niet, want ik zie het zo. Je kan geen bondgenoten hebben enkel iets wat meezit. Dat zijn jullie, geen vijand en geen bondgenoot. Jullie zijn de wind die mijn geur weghoud bij de clans," glimlachte Dreathfang. "Zo... N, als je werkelijk Bloodclan bent, dan heb ik een tweede gedachte. Ik kan je beter niet aanvallen en ik besef ook dat ik meezit met de BloodClan, ik ben een vogel die doorfluit ook al loopt er een jager rond, dus door mij naar de ShadowClan te brengen, krijgen jullie de wind mee, een klein briesje maar alsnog het helpt," ging hij verder, nog steeds met die vervelende glimlach op zijn gezicht. "Nou, dat kan alleen maar goed zijn," was het enige wat ze zei. Zijdelings keek Night hem aan. Deze kater wist misschien meer dan ze dacht... Wat waren zijn bedoelingen eigenlijk? Zomaar ineens verschijnt er een kater, nog nooit eerder gezien, die zomaar ineens zijn broer wil vermoorden. Deze kater had hetzelfde in zich als haar. Wraak. Maar waarom? Night besloot dat ze ook maar eens vragen moest gaan stellen. Deze kat had al veel te veel uit haar gepeuterd. "Dus, Dreathfang," zei ze. "Heb jij misschien ook familie? Blijkbaar heb je een broer," zei ze met een glimlach.

"Dus, Dreathfang," zei ze. "Heb jij misschien ook familie? Blijkbaar heb je een broer," vroeg N. Dreathfang grijnsde "Ik heb geen familie, enkel mijn moeder die dood is door mijn broer's idiote acties, mijn vader was een zwakkeling en mijn broertje gaat snel naar onze moeder toe." zei Dreathfang rustig met een gemene grijns. Zijn ogen keken vals en hij snoof even, zijn tanden blikkerden en hij draaide zich om. "Nu echt ter zake, hoeveel meter naar het kamp, wie is de leider, vertel alles wat je weet, locatie van de den's etc. zeg alles wat je weet, het zou leuk zijn dat ik de verkeerde vermoord maar mijn nummer 1 doelwit is Scythe.... mijn nummer 2 is de clan, dus als Scythe dood is kan ik weer verder," zei Dreathfang met een valse demonische grijns. Scytheshade had deze ook vaak gebruikt alleen Dreathfang gaf met deze grijns de stoerste en sterkste katten een rilling over hun hele lichaam. Dreathfang zag er erger uit dan een psychopaat.

"Ik heb geen familie," zei Dreathfang. Night hoorde het al komen. Dezelfde ontkenning die zij had gebruikt. Tsssk, 'Geen familie...' "Enkel mijn moeder die dood is door mijn broer's idiote acties, mijn vader was een zwakkeling en mijn broertje gaat snel naar onze moeder toe," ging hij door, nog steeds met die vervelende grijns. Zie je? Night had gelijk. Wel familie. Ze snoof de lucht op. Het zou niet lang duren voordat ze bij het kamp aan zouden komen. Even bleef ze staan. Was dit nou echt goed? Alle schade die dit monster van een kater zou kunnen aanrichten in een Clan... Toen schudde ze haar kop. Dit is ShadowClan. De Clan die haar zus had vermoord. De Clan die ze haatte zelfs toen ze nog in ThunderClan zat. En misschien kon dit ook nog goed uitpakken voor BloodClan. Scourge zou trots zijn. Met hernieuwde kracht stapte ze verder. Dreathfang keek haar gemeen aan. "Nu echt ter zake, hoeveel meter naar het kamp, wie is de leider, vertel alles wat je weet, locatie van de den's etc. zeg alles wat je weet, het zou leuk zijn dat ik de verkeerde vermoord maar mijn nummer 1 doelwit is Scythe.... mijn nummer 2 is de clan, dus als Scythe dood is kan ik weer verder," zei hij met een krankzinnige schemering in zijn bloedrode ogen. "Ik weet niet precies hoe lang, maar we zijn bijna bij het kamp. Dat zou je zelf ook kunnen ruiken. De leider is Brokenstar. Locaties binnenin het kamp weet ik niet. Ik ben er zelf nooit geweest. Ik weet ook niet welke katten er verder in de Clan zijn, en hoe je broer eruit ziet of heet," zei ze zonder op of om te kijken. Opeens was de geur van ShadowClan echt overweldigend. "Shhh! Zeg niks meer. We zijn bijna bij het kamp. Er kunnen en zullen wachters bij de ingang zijn. Verraad onze positie niet," siste ze. Night sloop achter een boomstam, en keek er met onderzoekende ogen net overheen. De ingang van het kamp was in zicht. Ze had nog gelijk ook wat de wachters betreft. Eigenlijk had ze gebluft en gewoon gegokt dat er sowieso wachters zouden staan. "Hier heb je je kamp," fluisterde ze zo zacht mogelijk, haar oren naar achter. "Doe ermee wat je wilt. Ik laat je hier achter," zei ze vervolgens. Toen draaide ze zich om. "En ik hoop dat je verdwaald in dit vieze hol," fluisterde ze tussen haar tanden door, zo zacht dat alleen zij het hoorde. Toen begon ze doodstil de andere richting uit te lopen, hopend dat ze deze engerd nooit meer van haar leven zou tegenkomen.