Just face it

Onderwerp: Just face it zo 24 feb 2019 - 22:00

If you are going to walk on thin ice, you might as well dance

Sunningrocks was ingenomen toen zij ter wereld kwam. Firestar was gestorven die dag, de kater waarnaar ze vernoemd was. Silverstar had hier pas geleden ook zijn laatste adem uit geblazen. En toch bleef het een plaats die ook rust uitstraalde. Het was koud, maar een winterzon stond aan een blauwe hemel en wist toch nog de rotsen wat te verwarmen. Firedance lag op een van de stenen, haar vacht een klein beetje warmend in de zwakke zonnestralen. Wanneer ze in het territorium was, vooral een eindje weg uit het kamp, had ze het gevoel dat ze weer kon ademen. Het was niets voor haar om zoveel binnen te zitten. Bovendien werd ze nooit echt met rust gelaten over wie de vader van haar kits dan eigenlijk wel was. Ze was er open over geweest, maar dat stopte de gemiddelde Clankat niet toch maar door te vragen. Alsof zij de enige was in die periode dat al de Clans samen waren geweest met de Tribe. De kattin sloot haar ogen even, haar kop naar de zon gekeerd.

(Eerste post Zealspark)

F I R E D A N C E

Onderwerp: Re: Just face it di 26 feb 2019 - 8:12

Zijn poten hadden onbewust het spoor van Firedance gevolgd, voor de zoveelste keer proberende een gesprek met haar aan te gaan. Hij was haar een uitleg verschuldigd... of niet? Want langs de andere kant leek ze het ook weer niet zo zwaar gehad te hebben, kijkende naar het stel kittens dat ze er aan overgehouden had. Misschien was de rode kattin wel gelukkiger dan ooit geweest in de bergen, weg van hem en al zijn problemen. Zealspark schudde zijn kop, proberende zich te focussen op haar geur. Hij herinnerde zich de ruzie met Rowan, die overduidelijk niet blij was met zijn terugkeer. Misschien was Fire dat ook wel. Misschien was het wel beter dat hij zich afgezonderd hield, ziende hoe ze dan verder konden gaan met hun leven zonder dat hij hen in de weg liep. Maar langs de andere kant miste hij haar, haar humor... haar vriendschap... Firedance in het algemeen en alles waar ze voor stond. De grote kater schudde zijn kop, terug tot stilstand komende wanneer hij haar zag. Oke, abort mission. Zo snel als hij gekomen was, draaide hij zich alweer om. Hij was er nog niet klaar voor.

Onderwerp: Re: Just face it di 26 feb 2019 - 21:25

If you are going to walk on thin ice, you might as well dance

Ondanks dat ze aan het relaxen was, wist ze wel haar omgeving in de gaten te houden. Eens ze haar ogen weer opende, ving ze een beweging op bij de bosrand. Hoewel de witte delen van zijn pels momenteel niet afstaken tegen de omgeving, deden de rode vlekken dat wel. Firedance wist zonder al te veel focus op de kat te leggen al wie het was, daarvoor waren ze te veel met elkaar omgegaan vroeger. Nu had hij haar echter al niet meer gesproken sinds het duidelijk was in de Clan dat ze kits kreeg. Zelfs niet nadat ze gepraat hadden toen hij plots weer terug was gekomen in het kamp en het even had geleken alsof alles wel goed zou komen. Vandaar ook dat het feit dat de kater zich omdraaide om weer weg te lopen, woedde in haar liet aanwakkeren. “Lafaard!” riep ze zijn kant op, niet zeker wetende of dit zijn aandacht wel zou trekken. Maar als ruzie de enige manier was om hem naar haar toe te laten komen, dan was dat maar zo.

F I R E D A N C E

Onderwerp: Re: Just face it di 26 feb 2019 - 22:02

Ze had hem gezien... damn. De beschuldiging die ze dan ook zijn kant opriep, deed hem abrupt stoppen. Hij had zichzelf schaakmat gezet, kon geen kant meer op. Letterlijk. Zich omdraaien en haar eindelijk confronteren, of doorlopen en rede achter haar beschuldiging zetten? Hij zuchtte, waarna hij zich uiteindelijk omdraaide en een paar passen richting haar kant nam. Op een redelijke afstand bleef hij terug staan, zijn uitstraling onzeker. Moest hij kwaad zijn, blij... Zealspark wist simpelweg niet hoe hij zich moest gedragen bij de kattin. Dat was ook de reden geweest waarom hij haar al die tijd ontweken had. Zealspark klemde zijn kaken op elkaar. "Moet je niet bij... je kittens zijn." merkte hij eerder op in plaats van dat hij het vroeg, zijn blauwe blik bijna koud haar kant opsturende. Zealspark had niets liever gehad dan alles terugdraaien. Dat ze weer normaal tegen elkaar konden doen. Maar de omstandigheden staken daar een stokje voor. Of eerder een bombastische boomstam, wat zijn gevoel hem deed geloven.

Onderwerp: Re: Just face it di 26 feb 2019 - 22:17

If you are going to walk on thin ice, you might as well dance

Hij stopte met lopen. Had ze het voor elkaar? De rode kattin hield haar adem in om te zien of hij alsnog weg zou lopen of zich om zou draaien. Ze blies uit toen hij het laatste bleek te doen. Ondanks dat kwam hij nog niet al te dichtbij en bleef op een afstandje staan om haar aan te spreken. Haar tweekleurige ogen keken hem strak aan. Of ze niet bij haar kittens moest zijn. Het leek bijna een verwijt in combinatie met de koude blik in zijn ogen. “Nooit gehoord van een rust pauze?” vroeg ze hem. “Ik wist niet dat ik op zo’n queen leek die wekenlang alleen maar in het kamp ligt te hangen.” Waarschijnlijk was hij daar zelf ook wel op gekomen, maar als hij gelijk over haar kits wilde beginnen dan zou ze hem antwoorden ook.

F I R E D A N C E

Onderwerp: Re: Just face it di 26 feb 2019 - 22:28

Ze antwoordde net zo direct terug als hij haar aangesproken had. Zijn blauwe blik bleef de hare vasthouden, voelende hoe de spanning steeg met de seconde. Hij wou niet zo tegen haar doen, maar het leek wel alsof zijn lichaam zich had afgezonderd van de werking van zijn hersenen. Alles wat hij dacht, werd als tegenovergestelde uitgevoerd. Hij wou dat alles terug was als voorheen, echter gedroeg hij zich als een vreemde in de Clan. Hij wou dat hij terug normaal met Rowan en Fire kon praten, echter behandelde hij hen als onbekenden. Of nouja, hij wist tenslotte simpelweg niet wat hij precies van hen moest denken. Dat bevestigde ze ook toen ze sprak dat ze niet dacht dat ze op zo'n queen leek die constant in het kamp bleef. Wat moest hij van haar denken? Goede vraag. "Je zult de vader wel missen." bevestigde hij vervolgens, haar nog steeds aankijkende. "Spijtig dat hij niet met je is meegekomen." Hij voelde argwaan opborrelen in zijn buik. Opnieuw klemde hij zijn kaken op elkaar, de woorden inslikkende waarmee hij naar haar wou roepen. Nee, hij had het recht daar niet toe. Ze hadden nooit iets gehad. Zealspark was naïef geweest toen hij dacht dat er iets tussen hen speelde, overduidelijk, kijkende naar haar kittens. Echter leek hij zich er niet overheen te kunnen zetten. Was hij dan echt zo blind geweest? Want zo ja, dan hoorde hij dat graag. Dan wist hij tenminste wat hij in de toekomst beter kon doen. Starclan, moest hij ooit weer zo'n dom idee in zijn hoofd halen. Ja, dom. Dat was het enige waarmee hij zichzelf kon beschrijven. Dom om te denken dat Rowan en Fire hem gemist hadden. Hij was makkelijk te vervangen geweest, dat hadden ze al wel duidelijk gemaakt.

Onderwerp: Re: Just face it di 26 feb 2019 - 22:52

If you are going to walk on thin ice, you might as well dance

Tja. Wat moest ze daar nu weer op antwoorden? Wat verwachtte hij eigenlijk dat ze daarop ging zeggen? Was het enkel zodat hij zich slechter kon voelen over alles dat hij juist dit op bracht? Mistgaze had wel eens gegrapt over Fire’s mogelijke gevoelens voor Zealspark, maar om eerlijk te zijn had de kattin daar nooit bij stilgestaan. Het was altijd geweest zoals het was en dat was dat. “En wat als dat zo is?” besloot ze te zeggen. Om eerlijk te zijn was alles meer in een opwelling gebeurd van emoties. Ze kon niet zeggen dat ze echt iemand miste in de bergen. En wat zou er toch eens aan de bron hebben gelegen van al die conflicterende emoties die ze daar in de bergen had gevoeld. Misschien toch het feit dat haar beste vriend plots in een klap verdwenen was, van dat soort dingen wilde men nog wel eens ondoordachte beslissingen maken, maar ze was op het moment niet van plan om zijn ego te strelen door hem zulke dingen te vertellen. “Wat een geweldige vriend die een vriendin niet een klein beetje geluk toe kan wensen. Ik ben niet degene die jou ontwijkt Zealspark, jij ontwijkt mij.”

F I R E D A N C E

Onderwerp: Re: Just face it di 26 feb 2019 - 23:10

Waarom had hij die vraag zelf gesteld? Had hij niet simpelweg kunnen zeggen van hey Fire, ik heb je gemist? Maar neen, Zealspark had weer de neiging zichzelf in een onmogelijke situatie te werken. Zijn koude blik was dan ook een masker, proberende de wervelwind van emoties die door zijn lichaam raasde schuil te houden. Toen ze echter vroeg wat er zou zijn moest dat zo zijn, veranderde er iets in zijn blik. Hij stond nog steeds aan de grond vast gespijkerd, niet in staat zijnde een stap dichter of juist verder van haar weg te zetten. Ook toen ze haar volgende woorden sprak, bewoog hij niet. Wat hij echter wel deed, was zijn blik van haar verschuiven, richting de rivier achter haar. Was hij dan echt zo? Gunde hij haar geen geluk? Maar hoe zat het dan met zijn geluk? Moest hij zich dan maar voor altijd wijsmaken dat als zij gelukkig was, hij dat ook zou zijn? Maar was ze dat dan ook, gelukkig? Zijn eigen antwoord, wist hij alvast wel. "Ben je dat dan, gelukkig?" vroeg hij, oprecht nieuwsgierig terwijl hij haar terug aankeek. Hij zuchtte zachtjes, keek even weg en nadien terug naar haar tweekleurige ogen. "Ben je blij, nu je kittens hebt en ik niet meer weet hoe ik je moet aanspreken? Moet ik je geluk wensen met je kittens, proficiat zeggen? Ik ben niet de enige die al die tijd blind is geweest hoor. Wat had je dan verwacht? Ik word gevangen genomen door twolegs, probeer uit alle macht terug te komen om mijn Clan te beschermen, is iedereen plots weg! En wanneer jullie dan terugkeren, ben ik mijn rang kwijt, besta ik niet meer in de ogen van mijn beste vriend en... heb jij kittens.. Heb ik er dan ooit toe gedaan? Ik ben alles in één klap kwijt geraakt. Wat verwacht je dan van mij? Dat ik je vrolijk feliciteer met je kittens waarvan ik hoopte dat die van mij zouden zijn?!" Zijn ogen worden groot. Pas nadat hij de woorden had uitgesproken, besefte hij wat hij gezegd had. O Starclan. Hij wist dat bidden naar hun voorouders niets zou uithalen, anders was alles anders geweest nu. Zonder nog langer te wachten, draaide hij zich om. Het niet aandurvende haar nog langer aan te kijken. Het niet aandurvende haar antwoord af te wachten. Waar had hij zichzelf in vast gewerkt? Als hun situatie al niet vreemd was geweest, dan was het dat nu zeker wel. Zealspark schudde zijn kop terwijl hij verder liep, proberende de beelden en woorden van zonet te vergeten. Dat ze hem nu een lafaard noemde, terecht. Maar daar zat hij ook niets mee in. Hij werd nog liever een lafaard genoemd dan dat hij voor de zoveelste keer met zijn neus tegen de feiten werd gedrukt. Het was enerzijds geweest. Hij had dat al moeten weten toen ze kittens kreeg van een ander. Maar tja, Zealspark moest het maar weer verpesten. Deze keer voorgoed. Als hij haar al ontweek, dan zou hij dat nu eens zo hard doen...

{Zeal topic uit}

Onderwerp: Re: Just face it di 26 feb 2019 - 23:31

If you are going to walk on thin ice, you might as well dance

Of ze gelukkig was? Goede vraag. Het was niet dat kittens altijd al haar wens waren geweest. Ze was niet zoals Mistgaze, zo’n echt moedertype. Dat was ze nooit geweest en dat zou ze ook nooit worden. Dat nam echter niet weg dat ze haar best deed voor de kits en dat ze op recht wel een beetje voor hen gesmolten was. Ze was niet ongelukkig, maar ze kon ook niet zeggen dat dit precies was wat ze had gewild, dus ze bleef wijselijk stil. Hij bleef dat echter niet. Er volgde een waterval van woorden. Ze had al een heel antwoord klaar. Dat het zijn eigen probleem was dat hij niet wist hoe hij haar aan moest spreken en niet het hare. Dat hij alleen maar naar zichzelf keek wat betrof zijn verdwijning en niks afwist van wat er allemaal gebeurd was vanaf het moment dat ze hem kwijt waren geweest. Dat hij geen idee had, en blijkbaar ook het fatsoen niet om het te verwachten, dat zij en Rowan uren naar hem hadden gezocht om vervolgens Thornface met moeite te accepteren als nieuwe deputy. Dat ze notabene tijdens de ceremonie weg was gerend. Ondanks dat hij niets wist, en niet de moeite had gedaan er iets over te vragen, kwam hij met al zijn oordelen. Maar al die woorden werden haar ontnomen toen hij zijn woorden afmaakte en de laatste zin uitsprak. Hij leek er zelf ook verbaasd over. Ze had niet verwacht dat hij openlijk voor zoiets uit zou komen. Natuurlijk gedroeg hij zich als een jaloerse zak, maar dat betekende nog niet dat het echt zo ernstig was geweest. Blijkbaar was het dat wel. Het feit dat hij wegliep zorgde er echter voor dat haar korte verstarring voorbij was. “Lafaard! Je weet niets van hoe het zit!” riep ze hem na.

F I R E D A N C E

Onderwerp: Re: Just face it do 7 maa 2019 - 23:06

You shall rise and rise again

Het was niet zijn bedoeling geweest om af te luisteren. Het was niet zijn bedoeling geweest om zo'n gevoelig gesprek aan te horen. Maar Het was ook vrij makkelijk om alles te horen als het over de velden geschreeuwd werd. De kater had stil afgewacht of hij moest ingrijpen ja of nee. Niet dat hij de beste kater was om in te grijpen. Maar hij wist dat hij wat zou moeten doen. Echter verdween Zealspark voor het erger uit de hand kon lopen. Met een diepe zucht schudde de kater zijn grijze vacht uit en stapte vanuit de schaduwen haar richting op. De zwakke zon liet alsnog haar huid opvlammen en voor een seconde moest de kater even stilstaan terwijl hij haar aanstaarde. Een verdrietige blik in zijn ogen. Haar naam sierde haar. Ze dansde in de vlammen. Wat een beeldschone verschijning.. En wat wou hij toch graag dat haar blik weer diezelfde trots vertoonde. "Fire." Sprak de kater zacht terwijl hij naar haar toe stapte. Zijn vacht zelf dof. Alsof diezelfde zon die haar in vuur en vlam liet staan hem nauwelijks aandacht schonk. "Ik ehm.. Hoorde wat je zei.. wat hij zei.. Het spijt me." Mompelde hij terwijl hij zijn kop even verlaagde en haar aankeek met zijn diep gouden ogen. "Als je een punchingbag wil. I'm open. En.. Ik verdien m.. voor alles.' Hij probeerde een glimlachje te tonen. Hopend dat het haar iets zou opvrolijken.

Onderwerp: Re: Just face it ma 15 apr 2019 - 22:16

If you are going to walk on thin ice, you might as well dance

Natuurlijk was het Rowanflight die alles had gehoord. Ze wist niet of ze blij moest zijn dat hij er was of juist kwaad. Zoveel was kapot tussen hen allemaal. Hij had alles gehoord en zei sorry. Firedance zweeg voor een moment. Haar woorden wilde zich nog steeds niet helemaal vormen na de laatste uitbarsting richting Zealspark. Toen Rowan echter aanbood haar punching bag te zijn en vertelde dat hij dat verdiende na alles, snoof de kattin. Het was half amusement, half woedde. Misschien was het wel goed dat hij hier was, want als ze haar vuur niet kon spuwen op het moment vreesde ze dat ze binnenkort zou ontploffen. “Wat voor een confession was dat,” merkte ze op. Haar stem klonk giftig. ”Me eerst vertellen hoe zwaar zijn leven dan wel niet is om vervolgens bommen te droppen en er vandoor gegaan. Vuile-“ Ze kapte haar zin af, wetende dat het nergens heen zou gaan.

F I R E D A N C E

Onderwerp: Re: Just face it zo 28 apr 2019 - 10:48

You shall rise and rise again

Hij liet haar in stilte uitrazen terwijl zijn gouden ogen zich op haar pels focuste. De kattin haar hart was gebroken. Het was zo duidelijk, Firedance had altijd van Zealspark gehouden. Toen Silverstar hem opgaf in de mountains was ze zo boos geworden.. Het was niet slechts vriendschap. Het was zoveel meer.

En toen kwam hij terug en was hij zo compleet anders. Was het alsof een monster in zijn vacht gekropen was. Alsnog leek het alsof niemand in Thunderclan dit opviel, alsof enkel hij en Fire de duisternis zagen die bij Zeal naar binnen gekropen was en ergens, diep weggestopt vreesde Rowanflight voor het leven van hun leader en deputy. Hij wist niet waar de tom tot in staat zou zijn.

"Hij.." Wou hij nou Zeal gaan verdedigen. Uit automatisme had Rowan voor een seconde klaar gestaan om aan te geven dat de kater het gewoon moeilijk had, dat hij er wel bovenop zou komen. Maar dat was niet zo. Hij zou nooit bovenop het feit komen dat er kittens aan Firestar haar buik lagen. Kittens die niet van hem waren.. "De tijd zonder clan heeft hem veranderd.. ik weet niet of het de juiste keuze was om hem weer op te nemen.. En de gehele situatie met.. jeweetwel.. heeft het er niet makkeijker op gemaakt." Hij slikte even. "Hij is zijn hart voor de clan kwijt.. Enkel bitterheid is overgebleven. Hij is niet onze Zealspark meer. Dit is niet de kat die Firestar opgevoed heeft."

Onderwerp: Re: Just face it zo 5 mei 2019 - 21:50

If you are going to walk on thin ice, you might as well dance

Rowan begon erover dat Zealspark veranderd was en dat hij niet meer de kat was die ze kwijt waren geraakt. Niet zo heel gek ook als je zo'n periode in je eentje had moeten doorbrengen. Ze wilde hem niet verdedigen op dit moment, maar ondanks alles was er wel iets dat over haar lippen viel voor ze er erg in had. "We zijn allemaal veranderd, Rowanflight. Don't pretend." Ze wist dat ze tenminste hierin gelijk had. Op de vragen die hij stelde kon ze geen antwoord geven. Of het een goed plan was geweest om Zealspark terug de Clan in te laten gaan. Alleen de tijd zou het leren. Of hij er overheen kwam, of hij zou gaan stoppen met zichzelf zielig te vinden. Ondertussen kon ze boos op hem zijn, boos op iedereen. "Ik heb je nog niet vergeven," merkte ze op.

F I R E D A N C E

Onderwerp: Re: Just face it di 7 mei 2019 - 20:45

You shall rise and rise again

Zacht zuchtte de kater terwijl hij zijn kop schudde. Ja, ze waren allemaal veranderd. Ze waren hun jeugd kwijt geraakt in de hoge bergen. Ze hadden een nieuwe duisternis ontwikkeld. Een die niet te verwijderen was nu ze opnieuw in hun eigen bos waren. Ze hadden teveel verloren. Zelfs de bondgenoten van de andere clan die ze ooit gemaakt hadden waren verwaterd en verdwenen.

En wat was er werkelijk overgebleven?

"Dat.. weet ik." Hij probeerde zichzelf nieteens te verdedigen. Er viel niets te verdedigen. Hij was fout. Het was zijn probleem om te dragen. Hij kon niet van haar verwachten dat ze het ooit anders zou gaan zien en haar kennende zou ze hem heel, heel lang niet vergeven. Misschien moest hij maar gaan leren om te gaan met een haatdragende Firedance hmm..

Onderwerp: Re: Just face it vr 10 mei 2019 - 18:11

If you are going to walk on thin ice, you might as well dance

Hij gaf geen weerwoord. Hij merkte op dat hij het wist. Ergens was dat nog erger dan zich verzetten. Kwaad zijn was makkelijk. Ruzie maken was makkelijk. Het werd lastiger wanneer iemand toegaf dat hij fout zat, omdat het dan betekende dat het enige hoe je nog verder kon komen, was door degene te vergeven. Daar was ze nog niet klaar voor. Er was nog zoveel mis. Als iedereen er zomaar met een sorry vanaf zou komen. Daarbij kwam dat ze ook veel meer in het kamp was dan gewoonlijk. De energie die ze had kon ze niet kwijt. Soms voelde het echt alsof alles op ontploffen stond. De kattin snoof en richtte haar blik op de bossen. “Ik ga jagen,” meldde ze, alvorens ze zonder verder nog op een antwoord te wachten op te staan en richting de bomen te lopen.

F I R E D A N C E

Onderwerp: Re: Just face it wo 15 mei 2019 - 0:00

You shall rise and rise again

Firedance was nooit een makkelijke kattin geweest. Temperamentvol en gevuld met een zekere woede die haar geboorte leek voor te gaan. Ze was ouder dan haar werkelijke leeftijd, met het gewicht van de wereld op haar schouders. En toch waren Rowanflight en zij meer gelijk dan ze zo 123 zou willen toegeven. Om een uitval maar te voorkomen en de lieve vrede te bewaren.

Ze gaf aan dat ze zou gaan jagen. Maar sprak dit in zo'n manier uit dat het duidelijk was dat ze Rowanflight niet als jachtpartner mee wou hebben. Dus nam de kater zittend plaats waar hij stond en sloeg zijn staart om zijn poten heen. De rode vlek in de schaduw van de bomen zien verdwijnen. "Starclan help ons toch." Mompelde hij zachtjes, zijn gouden blik opslaand naar de hemel. "Moeder waak over ons." Fluisterde hij met de wind mee voor hij zijn grijze lichaam in beweging bracht en de andere kant op liep van Firedance. Het gevoel hebbende alsof er nog altijd niet genoeg uit gesproken was tussen hen, maar misschien was het tijd om deze dingen uit te spreken met Zealspark, al zou hij zijn eigen relatie met de kater niet meer kunnen redden, zou hij wellicht nog wat van de warmte van Firedance voor de oud deputy kunnen laten terugkomen.

Dat verdiende ze, en zelfs zonder hun biologische vader bij hun, haar kits verdiende een vader, Zealspark was daar toch het meest geschikt voor..

-Rowan topic uit.

Onderwerp: Re: Just face it