Frost sloop door het bos. Hij was opzoek naar prooi. Maakte niet uit wat voor prooi. Het had geregend. De modderige blaadjes bleven aan zijn net nog witte poten kleven. Maar daar lette hij niet op. Hij bleef even stilstaan. Hij snoof eens diep met zijn mond open om beter te kunnen ruiken. Hij rook het bos. Het natte gras, de bomen, aarde en prooi. Hij snoof nog eens. Het was een haas. Hij draaide zijn kop in de richting van waar de geur vandaan kwam. Hij sloop in de richting van de haas. Hij zorgde ervoor dat de wind zijn kant opwaaide zodat zijn prooi hem niet zou ruiken. De geur was zwak geweest dus de haas was niet zo dichtbij. Maar de geur was niet oud dus hij was er nog. Zachtjes sloop hij dichterbij. de bladeren onder zijn poten ritselden niet, daar zorgde hij ook voor. De haas was niet verweg meer, sterker nog, hij kon hem al zien! Hij likte evn zijn lippen af, denkend aan de smaak van verse prooi. Hij had al een tijdje geen verse prooi meer gegeten. Hij zakte door zijn poten, klaar voor de sprong. De haas had niks door. Hij sprong op de haas af en klemde hem tussen zijn poten. Zijn kaken vlogen naar de keel van de haas, om de slagader door te bijten en een einde aan zijn leven te maken. De haas stopte met ademen en hing slap tussen zijn kaken. Hij Proefde de heerlijke smaak van vers bloed. Hij at de haas op. en begon aan een wasbeurt. Opeens zag hij een gestalte. Hij sprong op en zei: "Hey, jij daar! Ik weet dat je daar bent dus kom tevoorschijn!"
Only Redeye.
Sorry, ben slecht in beginnen...