momma's boy

Onderwerp: momma's boy zo 28 jul 2019 - 19:33

Zijn kroost groeide snel. Het was al weer zes moons geleden toen zijn kinders ter wereld kwamen en nu lagen ze al stoeiend door het kamp heen te rollen om te oefenen voor hun trainingen. Hij was blij dat ze zo goed groeide en gezond waren maar ook vond hij het spijtig dat ze al zo snel groot waren. Nu was het nog maar amper knuffelen met papa brombeer en s'avonds naar verhaaltjes luisteren. Nu waren ze 'daar te oud voor' en dat vond de grijze massieve tom erg jammer. Gelukkig leken ze af en toe nog wel met hun ouwe heer te willen knuffelen, al was stoeien toch wat interessanter nu. Ondertussen was Demonslayer naar de prooistapel geholpen en pakte hij een grote vogel. Hij nestelde zich bij de rand van het kamp en keek verwachtingsvol naar het kampingang. Het was familie traditie geworden om s'avonds altijd met z'n alle te eten maar de laatste tijd leken zijn kinderen maar druk. Hopelijk zouden ze vandaag tijd hebben voor hun vader en natuurlijk ook de zin om met ze alle te gaan eten.

@Rockpaw (ook open voor de andere kinders<3)

Onderwerp: Re: momma's boy zo 28 jul 2019 - 20:48

Het was een mooie avond. De hemel kleurde zonnegloed roze. De kater had een zware training achter de rug. Hij had eerst Fawnstep als mentor gehad, maar die leek twee apprentices niet aan te kunnen en daarom werd hij nu getraind door een andere kater. Zijn trainingen waren hard en hij hield heel hard aan de Shadowclan tradities vast. Yoga mocht verdwijnen en hun kracht moest weer kenbaar worden in het woud. Niemand was nog bang van hun en dat leek zich niet op te lossen met de hoge rangen van nu die dutsjes van Windclan meenamen. Dat begon hij zelf ook te geloven. Hij was maar een jonge geest, die goedgelovig en aardig was. Hij legde zijn rat op de prooistapel. Zijn flanken zwoegden nog na van het rennen. Met zijn groene blik ving hij een bekend persoon op. Zonder prooi voor hemzelf te nemen rende hij op zijn mama af. Voor hem betekende mama Demonslayer, ook al wist hij nu wel dat het meer vrouwelijk was. Papa was voor Amberhunt. De kleine kater beukte bijna heel zijn lichaam tegen de grote borstkas. "Mama!", piepte hij, terwijl hij zich in de lange fluffy haren wentelde. De zoon van de machtige Demonslayer was heel erg klein uitgevallen, zelfs kleiner dan zijn andere vader of zijn biologische moeder. Hij lag op zijn rug tussen de grote poten en keek omhoog naar de lichtgrijze ogen van zijn vader. Geronk kwam vanuit zijn borstkas.