Violets in the green grass

Onderwerp: Violets in the green grass za 9 maa 2019 - 13:25

Met twee kittens aan hun nekvel in haar bek, liep ze moeizaam terug in de richting van het kamp. Ze had pijn, weeën en het beeld van Honeyspots stond nog vers op haar netvlies. Ze had haar vriendin niet zo willen verliezen, maar wist dat ze zich nu wel moest ontfermen over diens kittens. Dat was het beste wat ze nu kon doen. Ze keek eventjes achter zich, om te zien of Whirlpool nog bij haar was met de andere kittens. Een pijnschuit door haar buik en een samenkrampend gevoel deed haar op haar tong bijten, zodat haar tanden niet door het zachte nekvel van een van de kittens zou gaan. Violetshine kon het kamp voor zich zien en slaakte een zucht van verlichting. Bijna waren ze bij de plek waar ze rust kon hebben. Een van de warriors bij de ingang keek haar geschrokken aan, maar met een bek vol kittens kon ze niet veel uitleg verschaffen. Dus baande ze zich een weg langs de warriors en liep zo snel mogelijk door naar de Nursery. Eenmaal binnen viel ze terug in haar eigen nest en legde de kittens bij haar buik neer. Aangezien ze zelf zo dicht bij de bevalling was, kon ze wel al melk geven, al was het in kleine beetjes. Nog een pijnschuit ging door haar buik heen en ze jammerde stilletjes. Oh Starclan, wat wilde ze hier graag verlost van zijn.

[Tag: @Whirlpool; @Flowpetal; @Dreamkit; @Lilykit~; @Cinderkit.; @Stormkit- &MedCats als ze willen]

Zo zat je heerlijk warm en tevreden in een buik, omhuld door veiligheid, en zo lag je koud in de sneeuw, jammerend voor warmte en voedsel. Een warme staart was om Stormkit heen gedrapeerd en hield hem warm, net zo lang tot iemand hem en zijn nestgenootjes op de grond vond. Ze waren zich natuurlijk niet bewust van de hachelijke situatie waarin zij zich verkeerde, maar zodra iemand Stormkit oppakte bij zijn nekvel hield hij gauw op met protesteren en kromp in instinctief in elkaar. Hij hield zich stil terwijl de wereld aan zijn nog dichte oogjes voorbij trok. Het was koud en onaangenaam, maar uiteindelijk voelde hij hoe hij weer in een warmte gehuld werd toen kampmuren hem tegen de elementen beschermde. Hij piepte zachtjes en kroop dicht tegen de buik van Violetshine aan toen die in een nest ging liggen en de kittens bij zich nam. Onbewust van de mogelijke vragen die katten over hem en zijn nestgenootjes zou gaan stellen in de toekomst.

MADE BY VEL OF GS

Het was waarschijnlijk maar goed dat ze zich later niets meer zouden kunnen herinneren van het hele proces. Als je het zo voor moet stellen is het al niet aangenaam, laat staan als je het bewust mee maakt. Eerst met z'n vieren in een grote plas water, die vervolgens steeds kleiner aan gaat voelen, tot het allemaal wel heel krap wordt. Vervolgens is er veel geduw en getrek waarna er ineens meer ruimte voor iedereen vrij komt. Alleen er mist een lichaampje en je bent er onbewust van dat jij de volgende gaat zijn. Het geduw en getrek wordt heviger, de ruimte vele malen smaller. Uiteindelijk beland je in de kou en ben je geboren, dat is waar het verhaal pas echt begint. De grijs zwarte kitten piepte protesterend tegen de kou en de tong, tot ze op een andere plek werd geplaatst. Hier was het zachter, warmer en er was een aangename geur waar de kitten naar toe kroop. Bewustzijn van wat er om zich heen gebeurde had ze niet. Ze wist niet dat er nog drie andere kittens bij haar lagen of dat haar moeder's lichaam langzaam kouder begon te worden. Ze merkte hooguit dat ze opgepakt werd en meegenomen. Het was weer koud maar het kleine hoopje vacht protesteerde niet. Daar had ze de energie niet eens voor. Zodra ze weer op een warme plek werd weggelegd begon de kitten langzaam weg te dommelen in een diepe slaap. De vragen over wat ze nu allemaal mee maakte zouden komen zodra ze ouder was, maar dat zou nog even duren.

“A moment later the boy whispered, "I don't think
you're ugly." "Shhhh!" the girl hissed. But hidden by
the deep shadows of the cupboard, she smiled”

het ging allemaal snel. Van de heerlijke warmte voelde ze ineens kou. en vervolgens weer warmte. Alleen maar om weer opgepakt te worden en de koude wind in haar nog lichtelijk vochtige vachtje te voelen. De blinde kitten piepte terwijl ze met haar pootjes de lucht kneedde. Zoekend naar de warmte die ze net nog even had kunnen voelen. Het leek een eeuwigheid te duren voor ze weer neergeplaatst werdt en nieuwe warmte voelde. Hongerig dat ze was begon ze te drinken maar trok haar kopje terug. Dat was niet mama. Dat was niet de goede geur of smaak. Nog een maal piepte ze even gefrustreerd maar was te moe van alles om haar mama te zoeken. Ze zou haar morgen wel vinden. Voor nu dommelde ze weg haar kopje tegen de vreemde warmte aan.

_{Coyotepaw had van een van de warriors gehoord dat Honeyspots, die hoogzwanger was, buiten het kamp was. Chivysniff was pissig, en had haar opgedragen om, zodra de kittens en de queen binnen waren naar de nursery te gaan om te kijken of alles in orde was. Alleen ging alles mis. Honeyspots was kennelijk doodgegaan tijdens de bevalling, waardoor Chivy haar poten vol had met de dode queen. Dus stond Coyo er alleen voor. Gelukkig had Chivy haar al wel uitgelegd welke kruiden ze mee moest nemen, en hoewel de poes al bevallen was nam ze had wel voor de zekerheid mee. Je wist maar nooit wat ze daar aantrof. Ze had een paar blaadjes van de frambozenstruik, een takje venkel, een gedroogde bloem van bernagie (want ja, het was nota bene leafbare) en een beukentak in een groot beukenblad meegenomen naar de nursery, en daar trof ze Violetshine met vier kittens aan haar buik. Honeyspots' kittens. Ze legde haar buideltje kruiden op de grond, en checkte heel kort de vier kittens. Die zagen er in haar ogen gezond uit. Klein, kwetsbaar, maar zover ze kon zien was er niks aan de hand. Ze pakte uit haar buideltje de tak en het gedroogde bloemetje bernagie. Die was voor de melkproductie, had Chivysniff gezegd. Ze moesten erop kauwen, opeten was niet persé nodig."Violetshine, je moet op deze bloem kauwen, zodat je melkproductie verbeterd." sprak ze tegen de queen. Ze bestudeerde de queen nog eens goed. Huh, wat was er aan de hand? "Ben je aan het bevallen?" vroeg ze, lichtelijk gealarmeerd. Oi, hier had ze echt Chivysniff voor nodig hoor!}

Onderwerp: Re: Violets in the green grass