We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Met een kleine Patrol was hij eropuit getrokken om de grenzen te checken. Het laatste stuk dat ze voor de boeg hadden was in de buurt van de Twoleg Place. Achter hem hoorde hij de twee Warriors praten met elkaar en hij keek voor zich met een glimlach. De sneeuw kraakte onder zijn pootkussentjes en de waterige zon zorgde ervoor dat hij optimistisch gestemd was. Terwijl hij de katten verder leidde begon hij een andere geur te ruiken. Alert keek de gevlekte kater om zich heen, de geur van bloed gemixt met BloodClan en WindClan. Hij trok nerveus met zijn oren. Dit kon niet veel goeds betekenen. Seinend met zijn staart dat de katten zo voorzichtig mogelijk moesten volgen liep hij door totdat hij bij een stukje open plek kwam die bezaaid leek met bloeddruppels. Zijn ogen werden groot van schrik. Wat was hier gebeurd? Hij opende zijn bek en dronk snel de geuren in maar de geur van BloodClan was al vervaagd. Hij liep naar voren en zag daar Winterhare liggen. "O, nee" mompelde hij zacht. Hij boog zich door zijn poten en drukte zijn neus in de vacht van Winterhare. "Moge StarClan je pad verlichten Winterhare" mompelde hij zacht in de vacht van de jonge Warrior. Zijn groene blik ging rond de plek maar het enige wat te zien was was hoe hard er gevochten was en de pootkussentjes die naar de Twolegs gingen. Hij schudde mistroostig zijn kop, BloodClan ging hier voor betalen, hoe dan ook. Hij wurmde zich onder Winterhare en besloot dat hij Winterhare zelf zou terugdragen naar het WindClan Camp. Hij gaf de twee Warriors een knikje en begon te lopen naar het Camp.
De ingang van het Camp bevond zich voor hem en hij nam een diepe teug lucht in zijn longen. Dit was een zwarte dag voor WindClan. Ze waren een goede Warrior verloren. Hij liep langzaam en met eerbied naar het midden van het Camp toe waar hij Winterhare voorzichtig op de grond liet zakken waarna hij zich overeind hees. "Katten van WindClan!" riep hij naast het lichaam van Winterhare. "Winterhare is gedood door BloodClan!" verkondigde hij en hij wachtte totdat de katten zich konden verzamelen voor de Vigil van Winterhare.
Kiki 328 Actief Let the sin we swim in drown us
Let the world shatter
Into dust
Nothing else matters
Only us
CAT'S PROFILE Age: I am eternal (died at 30 moons) Gender: Tomcat ♂ Rank:
Onderwerp: Re: She was too young [Mourning topic] wo 20 maa 2019 - 21:36
Hij was gewoon rustig op patrol gegaan met Stallionheart. Het zou niet veel bijzonders zijn, gewoon een patrol en borders markeren. Toch veranderde de mood al snel toen ze op het spoor van BloodClan geuren kwamen. Zijn nekhaar ging ongemakkelijk overeind staan. Het was een tijd geleden sinds BloodClan gespot was bij hun grenzen. Zijn pas versnelde achter Stallionheart aan. Wat ze aantroffen was niet mooi. Verre van. Bloedgeur doordrong alle andere geuren en overheerste. Winterhare lag daar dood. Nadat Stallion zijn neus in haar vacht had gedrukt deed Wolfheart hetzelfde. Zijn gouden ogen keken recht in die van Stallionheart. "Ze is nog niet zo lang dood, misschien kunnen we hem nog vind-" maar zijn stem stierf weg. Hij kon zien dat de kater zijn hoofd er niet naar stond. Die van hem eigenlijk ook niet, het was pas gebeurd. Ze moesten eerst Winterhare begraven voordat er actie ondernomen kon worden. Wolfheart wist het nu zeker, hij moest het plan dat hij met Oceanstar besproken had doorzetten. "May you find good hunting, swift running, and shelter when you sleep." mompelde hij zacht tegen Winterhare voordat hij Stallionheart hielp met de kat dragen. Ze gingen terug naar Windclan, voor nu moesten ze hun verlies nemen.
Eenmaal in het kamp liet Stallionheart de warrior op de grond zakken. Wolfheart keek met lede ogen toe hoe hij de clan toesprak over de dood van Winterhare. Een goede warrior die veel te jong was geweest. Hoewel het niet gepast was op dit moment kon Wolfheart ook niet wachten. Hij stapte op de kater af waar hij eerder een patrol mee had gelopen. "Stallionheart, kan ik je spreken?"
WOLFSTAR
Fear might be the death of me, fear leads to anxiety
Stallionheart
Member
Rebecca 3214 Actief TAKE THE RISK
OR
LOSE THE CHANCE
Onderwerp: Re: She was too young [Mourning topic] za 23 maa 2019 - 18:46
Stallionheart
Let me take you for a wild ride
WindClan
33 Moons
Let me take you for a wild ride
» Mood: Sad «
De ontzetting was alom te zien, een gerespecteerd Warrior was dood en voor wat? Hij keek naar het lichaam van Winterhare dat daar niet hoorde. Zijn oren zakten en hij klemde zijn lippen op elkaar. Hij had al die tijd naast het lichaam van Winterhare gestaan maar hij moest de andere katten ook ruimte geven om te rouwen. Hij zette snel een paar passen naar achteren waardoor hij naast Wolfheart kwam te staan. De kater leek er ook door aangedaan maar iets in zijn ogen fonkelde. "Stallionheart, kan ik je spreken?" miauwde de kater en hij gaf een knikje. "Natuurlijk Wolfheart. Laten we even aan de rand van het Camp gaan zitten om zo de Clanleden ruimte te geven voor rouw" miauwde hij waarna hij opstond en naar de rand van het Camp liep. "Vertel, wat is er aan de hand?"
Kiki 328 Actief Let the sin we swim in drown us
Let the world shatter
Into dust
Nothing else matters
Only us
CAT'S PROFILE Age: I am eternal (died at 30 moons) Gender: Tomcat ♂ Rank:
Onderwerp: Re: She was too young [Mourning topic] ma 8 apr 2019 - 14:35
Hij keek kort naar Stallionheart voordat hij zijn aandacht kort langs het kamp liet gaan. Katten kwamen dichterbij, begonnen te rouwen. En voor familie en vrienden was dit nog maar het begin. Het was altijd lastig. "Natuurlijk Wolfheart. Laten we even aan de rand van het Camp gaan zitten om zo de Clanleden ruimte te geven voor rouw" klonk er toen en hij draaide terug naar Stallionheart. Hij knikte en samen liepen ze naar een afgelegen stuk zodat katten rust konden hebben. "Vertel, wat is er aan de hand?" Wolfheart forceerde zijn nekharen plat. "Ik heb het hier laatst met Oceanstar al over gehad, het gaat te ver." zijn ogen keken kort in die van hem on de ernst van de zaak duidelijk te maken. Hij wist wat hij moest doen. "Ik heb toestemming om een kampje op te zetten, voor een korte tijd. Misschien vijf tot zes dagen. Om te kijken wat BloodClan bij onze border doet. Zo kunnen we ook korte stukjes over de grens om in Twoleg gebied te kijken zonder eerst een heel stuk door het territorium te hoeven trekken." hij wachtte even, liet de woorden bezinken. "Ik wil 2 warriors met mij meenemen." vertelde hij toen. "Heb jij nog goede kandidaten?"
WOLFSTAR
Fear might be the death of me, fear leads to anxiety
Stallionheart
Member
Rebecca 3214 Actief TAKE THE RISK
OR
LOSE THE CHANCE
Onderwerp: Re: She was too young [Mourning topic] ma 8 apr 2019 - 15:04
Stallionheart
Let me take you for a wild ride
WindClan
33 Moons
Let me take you for a wild ride
» Mood: Alert «
Aan de rand van het Camp was het wat rustiger en hij keek naar hoe meer katten zich om het dode lichaam van Winterhare verzamelden. Hij keek hier nog even naar totdat Wolfheart zijn beeld vulde. Wolfheart ging voor hem zitten en had duidelijk moeite met de emoties die door hem heen gingen. "Ik heb het hier laatst met Oceanstar al over gehad, het gaat te ver." miauwde de kater. Geduldig keek hij naar de kater en hij kon al half en half invoelen dat dit over de zaken met BloodClan ging. Even bleef de andere kater stil die hem indringend aankeek waarna hij vervolgde; "Ik heb toestemming om een kampje op te zetten, voor een korte tijd. Misschien vijf tot zes dagen. Om te kijken wat BloodClan bij onze border doet. Zo kunnen we ook korte stukjes over de grens om in Twoleg gebied te kijken zonder eerst een heel stuk door het territorium te hoeven trekken." even trok hij met zijn oren. "Bedankt Oceanstar" dacht hij lichtelijk geïrriteerd. De Leader had hem dit niet verteld maar dat hoefde Wolfheart niet te weten. Hij knikte dus enkel. Het idee was inderdaad goed. "Ik wil 2 warriors met mij meenemen. Heb jij nog goede kandidaten?" vroeg de kater hem en hij bleef een paar tellen stil. "Ik stel voor om Dinspots mee te nemen, ookal heeft hij maar een oog hij is een goede Warrior. Ook denk ik dat Oceanstar mij best een paar dagen kan missen." besloot hij en hij gaf Wolfheart een knikje. "Vertel jij het Dinspots? Dan kunnen we morgen na de Vigil vertrekken" miauwde de gevlekte kater vastbesloten. "Misschien kunnen we het beste ook nog even langs Routnose voor wat kruiden" miauwde hij en hij keek terug naar de kring van katten. Het was een gevaarlijke onderneming maar deze was inderdaad nodig. Na die aanblik van het dode lichaam van Winterhare was er iets in hem geknapt. Hij wendde zijn groene ogen weer tot Wolfheart. "BloodClan zal boeten voor wat ze gedaan hebben" miauwde hij kil.
Onderwerp: Re: She was too young [Mourning topic] ma 8 apr 2019 - 21:54
Langzaam maar zeker was ze aan het herstellen in de medicine cat den, maar ze wist dat het lang zou duren en dan nog zou de kans dat alles weer normaal zou worden klein zijn. Haar wonden waren nog lang niet allemaal geheeld en zeker die niet bij haar ogen, dat zou zeker nog langer duren. Haar horen schoten alleen direct overeind toen ze de stem van Stallionheart hoorde. Winterhare was gedood door een Bloodclanner. Was het dezelfde? Ze wist dat het niet verstandig was om de medicine cat den uit te gaan, maar om de een of andere reden wilde ze het weten. Op trillende poten kwam ze overeind en maakte ze voorzichtig blind haar weg naar de uitgang van de medicine cat den. Dit wist ze nog op zijn minst, ze had tenslotte de tijd gehad om dit deel van het kamp goed te leren, alleen eenmaal buiten de den zou het lastiger zijn. Toch voor ze veel stappen van de medicine cat den vandaan kon zetten kwam de geur haar neus binnen en het deed haar verstijven waar ze stond. Het was dezelfde geur. Haar poten trilden nog erger onder haar tot ze haar niet meer konden dragen en ze neerzakte op de grond, haar ademhaling sneller wordende. Waarom had het haar een goed idee geleken om te gaan ruiken of het dezelfde geur was? Waarom had ze zo graag willen bevestigen dat degene die haar dit aan had gedaan ook degene was die Winterhare gedood had? Ze begon duizelig te worden van haar snelle ademhaling en ze had geen idee wat er precies gaande was. Was dit een paniekaanval? Ze wist het niet.