Beetle therapy

Onderwerp: Beetle therapy ma 18 feb 2019 - 18:43

Hij had officieel een nieuwe beste vriend. Nu Maplekit te ‘oud’ was om met hem te spelen had Waterkit besloten dat hij op zoek ging naar iemand anders die het wel goed met hem kon vinden. Minnowspot’s kittens waren te jong en zijn zusjes hadden een ander beeld van spelen. Dus was hij de nursery uitgelopen, richting de elder’s den voor nog een leuk verhaaltje, maar dicht bij hun den had hij een zwart, klein ding op poten gevonden. Het was anders dan de spin dat hem gebeten had.
De rode kitten tikte het voorzichtig aan, waarbij het per ongeluk op zijn rugje had gekanteld. “Oops, sorry,” zei hij zachtje terwijl hij het terug op poten hielp. Het ding ging toch rustig weer verder met zijn dagelijks doen, en toen pas schatte Waterkit dat dit wel een kever moest zijn. Zoiets had hij een kitten over horen praten. Kevers deden niemand pijn dus natuurlijk begon Waterkit het te volgen tot het net achter de elder’s den kroop om een balletje van aarde te maken. De kater spitste zo zijn oren naar voren. Hey, dat had hij nooit een dier zien doen. Zijn ogen waren al gelijk groot van bewondering. “Hoi? Meneer Kever,” zei hij zo beleefd mogelijk. Hij wou hem immers niet storen. ”Of eh... Mevrouw, ik weet niet wat u bent. Maar het lijkt alsof u druk bezig bent met iets, misschien moet ik dat ook is gaan doen. Sinds ik momenteel niks te doen heb.” Begon hij maar weer. De kever leek druk te zijn met het maken van zijn balletje, dus zag Waterkit geen kwaad om verder te praten. “Soms heb ik echt geen idee wat ik moet doen. Maplekit wordt al een apprentice, mijn zusjes willen allemaal andere dingen doen. Ik wil gewoon tijd doorbrengen met iemand. Iemand die luistert.” Hij wist niet hoe hij een praatje aan het houden was met een kever, maar het leek wel te helpen met zijn frustraties.

De kitten ratelde aan éen stuk door. Totdat hij eindelijk eindigde met, ”En Zealspark heeft me al geleerd hoe te jagen, en Mistgaze had mij alles over StarClan uitgelegd. Oh! En Win-“ Hij was al snel van zijn trein gegaan toen hij opmerkte dat de kever al weer rustig wegging. Oh nee, al meteen liep Waterkit achter hem aan. Hij mocht hem wel. De Kever was zeer geduldig en hij had het gevoel dat hij wel naar hem luisterde. Hij had Maplekit niet nodig. Zolang hij maar zijn beste vriend had.

+ Nettlekit

we're
young blood

JARONART

Onderwerp: Re: Beetle therapy ma 18 feb 2019 - 19:16

Nettlekit legde een bundeltje kruiden bij de nu slapende Dustpaw neer en zakte achteruit. Ze slaakte een onhoorbare zucht van vermoeiend. Ze zou nooit meer lachen dat een medicine kat te dom was om warrior te worden, ze hadden het nog zwaarder dan een warrior! Thornstar had Nettlekit de taak opgelegd net zo lang te zorgen voor Dustpaw tot hij beter was, tevens mocht ze ook geen apprentice meer worden tot ze daarmee klaar was en zich bewezen had. Ze had een enorme spijt dat Dustpaw gebeten was, en hoewel ze baalde als een stekker dat ze geen apprentice kon worden voelde ze zich voor het grootste deel verantwoordelijk. Nettlekit had alleen nog geen enkel woord daarover gezegd. Ze had stil haar taak gedaan en zorgde tussendoor dat Dustpaw zo comfortabel mogelijk was. Het idee dat hij misschien wel dood kon gaan.. nee Nettlekit niet aan denken!

Ze kon ter plekke daar in slaap vallen maar wilde nog niet gaan slapen zonder toestemming. Dus werkte ze zichzelf overeind en verliet ze de medicine den. Ze moest maar even checken bij Mistgaze of ze een kort dutje mocht doen, maar waar zat ze nou..? Ah daar was Waterkit, misschien wist hij het. Met zware poten stapte ze naar de rode kit toe. De laatste keer dat ze met hem had gesproken had ze hem klein genoemd en mocht hij van haar niet mee doen met Lightningclan. Dat was gemeen geweest, maar ze was nu te moe om sorry te zeggen. Ze bleef even staan om toe te kijken wat hij aan het doen was. Praatte hij nou tegen een grasspriet? ‘En Zealspark heeft me al geleerd hoe te jagen, en Mistgaze had mij alles over StarClan uitgelegd..’ ving ze op. Die was vast zijn verstand aan het verliezen van verveling. Tegen gras sprieten praten, puh! Wat was hij nog een kind! Nettlekit deed al die kinderachtige dingen echt niet meer.

“Hey ukkie!” Miauwde ze luid zodat ze meteen zijn aandacht zou hebben. “Heb jij Mistgaze ergens ge-“ ze was naar voren gestapt maar voelde toen iets onder haar pootkussentjes gevolgd door een heel zachte krak. Ze tilde haar pootje op en zag dat er iets kleins onder kleefde. Getsie een kever! Ze pakte het tussen haar tandjes en slikte het door en gaf daarna haar poot wat vlugge likken. “Dus heb je Mistgaze gezien?”

Onderwerp: Re: Beetle therapy ma 18 feb 2019 - 21:41

Het duurde ook niet lang voor hij opmerkte dat iemand hem nodig had. Gelijk keek de rode kater blij op toen hij Nettlekit hoorde roepen. “Hey ukkie!” Het was niet zijn favoriete bijnaam. Want hij was bijna net zo groot als Nettlekit. Maar oké, ze had het duidelijk tegen hem en daar was hij al dankbaar voor. Echter, veranderde zijn vriendelijk glimlach in een blik van schok en angst toen hij opmerkte dat ze de kever nog niet gezien had. “Nettle-” “Heb jij Mistgaze ergens ge-“ Krak. Hij stond daar, bevroren. Stil. Er was puur terreur te zien in zijn ogen. Verraad, verdriet. Te veel om te verwerken. Alsof het niet erger kon leek de kattin de kever zo tussen haar tanden te krijgen en at het zo op. Alles voor Waterkit’s ogen. De kitten die onbewust was van de dood, pijn. Het gevoel van verlies. En een kever stelde niks voor, maar het was wel Meneer Kever. Zijn beste vriend van vijf minuten, maar. “Dus heb je Mistgaze gezien?” Alsof er niks aan de hand was. Zijn ogen vulden zich al gauw met tranen. Grote jongens huilen niet. Klonk er door zijn hoofd. Maar de kever was doodgegaan en het was zijn schuld. Hij had hem niet gered, hij had hem hiernaartoe geleid. Hij was een verschrikkelijke vriend geweest. Gelukkig maar dat Maplekit geen behoefte had om met hem om te gaan. Straks werd hij ook doodgeplet!
De rode kitten merkte pas dat hij aan het huilen was toen hij tranen over zijn wangen voelde rollen. Zijn blik gericht op de grond, waar Meneer Kever zonet aan het lopen was. “Wat heb je gedaan?” Sprak hij zachtjes, in een half-gefluister. Eventueel begon hij te snikken, maar het klonk meer alsof hij aan het stikken was. Omdat hij niet wou laten zien dat het hem echt geraakt had. Dit was zijn schuld.

we're
young blood

JARONART

Onderwerp: Re: Beetle therapy di 19 feb 2019 - 16:03

Nettlekit haar gezicht vertrok meteen toen ze zag hoe Waterkit vol afschuw naar haar keek. Het was haast alsof hij ging.. huilen..? Geschrokken deinsde de grijze kitten achteruit toen er dikke tranen over de wangen van Waterkit stroomde. Paniekerig liep ze naar hem toe maar bleef ze met een hartslag van hem vandaan staan, aarzelend. "Ik-ik- ik weet niet wat ik gedaan heb!" riep ze geschrokken uit en ze keek haastig om zich heen, zoekend naar iets zodat Waterkit zou stoppen met huilen. "Luister, Waterkit, ik vind je niet echt een ukkie hoor! Ik plaagde je maar, ik bedoelde het heus niet gemeen." Haar stem brak bijna en ze keek nogmaals om zich heen. Deze keer niet om afleiding voor Waterkit te zoeken maar om te kijken of niemand haar zag. Als ze zagen dat hij aan het huilen was.. oh .. daar wilde ze niet aan denken! "Niet huilen, alsjeblieft, ik vind je echt geen ukkie. Ik vind je een hele grote warrior al. Zo groot ..eh .. dat je .. dat je een schaduw werpt die zo groot is dat de hele wereld donker word!" Riep ze uit, in een lukrake poging om Waterkit op te vrolijken.

Onderwerp: Re: Beetle therapy di 19 feb 2019 - 23:09

De kattin wist zelf ook niet wat er aan de hand was. Dat had Waterkit al snel opgemerkt. "Ik-ik- ik weet niet wat ik gedaan heb!" Riep ze geschrokken uit. Waarschijnlijk ook omdat katten bewust begonnen te worden van het feit dat een kitten zat te huilen in het midden van het kamp. Al was het niet echt huilen. Hij deed echt zijn best het te verbergen door zijn kop te laten zakken zodat hij naar de grond keek. "Luister, Waterkit, ik vind je niet echt een ukkie hoor! Ik plaagde je maar, ik bedoelde het heus niet gemeen." Probeerde ze hem te troosten. Maar dat wou hij niet, hij was gewend dat ze hem ukkie noemden. "Niet huilen, alsjeblieft, ik vind je echt geen ukkie. Ik vind je een hele grote warrior al. Zo groot ..eh .. dat je .. dat je een schaduw werpt die zo groot is dat de hele wereld donker word!" Probeerde ze nogmaals. Niet het juiste excuus. Maar de kitten was al gauw gestopt met huilen. Het deed hem nog steeds pijn, dat ze zo zijn kever had doodgemaakt. Maar het leek alsof ze niet bewust was dat ze dat gedaan had, dus het moest toch wel per ongeluk zijn, toch? Dat betekende dat hij het toch wel moest accepteren en vergeven. Zij wist niet wat ze fout had gedaan, dan leek het hem toch oneerlijk om boos te zijn. Eventueel, na wat stilte keek Waterkit op naar Nettlekit met waterige ogen. Hopelijk uitgehuild en rustig. "Het is oké, Nettlekit." Zei hij, terwijl hij langzaam weer op stond. Er was geen woede in zijn houding, een beetje verdriet. Maar verder waren de ergste donderwolken al voorbij. Hij bewoog zijn voorpoot over zijn ogen om de tranen weg te vegen. Zo, al het bewijs weg. "Je stond," hij stopte even voor hij lichtjes snoof. Post-huilend keek hij naar haar poot. "Je stond op mijn kever." Hij keek haar weer recht aan. "Hij zou mijn beste vriend worden." Wat had ze daarop te zeggen?

we're
young blood

JARONART

Onderwerp: Re: Beetle therapy zo 24 feb 2019 - 13:51

Het leek erop dat Waterkit al begon te stoppen met huilen, wat betekende dat haar complimenten dus moesten werken! Toch was ze nog niet helemaal veilig. Haar vacht was van de spanning een beetje omhoog gaan staan waardoor ze een beetje op een prikkelig grijs bolletje leek. De stilte die viel maakte haar alleen maar nerveuzer. Tenslotte zei Waterkit 'Het is oké, Nettlekit.' Het was oké? Opgelucht haalde ze adem. Poeh, crisis afgewend. "G-gelukkig." Zei ze met een geforceerde glimlach. 'Je stond,' Ze stond? "Je stond op mijn kever." Nettlekit keek hem verbaasd aan. "Hij zou mijn beste vriend worden." Wacht even. Hij huilde niet omdat ze hem had beledigd maar omdat ze op een stomme kever was gaan staan? "Een kever?" Herhaalde ze ook. Dat was wel het domste wat ze ooit had gehoord. Ze trok een gezicht en besloot om toch maar haar excuses aan te bieden. Straks begon de uk weer met huilen. "Ik, eh- ik wist niet dat je vrienden kon worden met een kever." Zei ze stijfjes en ze dacht terug aan hoe ze diezelfde kever zojuist had opgegeten. Hij moest wel erg eenzaam zijn als hij vrienden ging maken met insecten. Zelfs zij deed zoiets raars niet! En zij moest nog wel voor Dustpaw zorgen terwijl haar nestgenootjes apprentice werden. Kon je nagaan. "Sorry van je kever." Zei ze terwijl haar blik strak op haar pootjes was gevestigd. Als ze niet bang was om in de problemen te komen dan zou ze hem ermee gepest hebben. Maar ze moest zich nu eenmaal gedragen..

MADE BY VEL OF GS

Onderwerp: Re: Beetle therapy zo 24 feb 2019 - 14:31

Blijkbaar vond de kattin het ook apart dat hij het over een kever had. Maar dat kon ook komen omdat de rode kater zelf erg gevoelig was, en Nettlekit was dat dus niet. "Een kever?" Klonk haar stem van ongeloof. Waterkit hield alleen zijn schouders op voor hij zijn borst een paar likjes gaf. Ze mocht zelf bepalen of ze dat wel normaal vond. Maar zij was degene zonder vrienden. Hij had tenminste een kever. Had, ja. "Ik, eh- ik wist niet dat je vrienden kon worden met een kever. Sorry van je kever." Begon ze weer. Hij bleef nog steeds stil. Want hij wist niet wat hij moest zeggen. Tot er eindelijk een idee in hem opkwam. "Dat maakt niet meer uit," sprak hij vastbesloten voor hij zich naar haar toe keerde. "Want jij wordt mijn beste vriendin." Hij wist niet of ze ook vroeg of laat apprentice zou worden. Maar dit mocht Maplekit mooi zien. Nettlekit had zijn beste vriend vermoordt, en nu mocht zij zijn plaats innemen. Dat was ook even eerlijk, toch?

we're
young blood

JARONART

Onderwerp: Re: Beetle therapy zo 24 feb 2019 - 14:51

Nettlekit gluurde omhoog voor een tel om te kijken of de uk zijn verontschuldiging zou accepteren. Ze was immers een goede leugenaar. Zo lang ze iedereen voor de gek kon houden, en ze zelf de waarheid maar wist maakte het haar geen zier uit of ze loog. Ze trok met haar snorharen en keek weer op met glimmende ogen. "Gelukkig maar. Anders kwam ik in de problemen." Zei ze opgetogen, alle berouw en spijt alweer vervlogen. Ze ontmoette zijn groene blik toen hij weer naar haar toe draaide en wilde nu eindelijk de vraag stellen waar Mistgaze nu heen was. 'Want jij wordt mijn beste vriendin'. "Wat?" Zei ze geschrokken. "Waarom? Ik vind dat geen leuk grapje hoor!" Zei ze boos. Had ze al die moeite gedaan om haar spijt te betogen en dan ging hij haar pesten met zoiets! Pff, ja hoor, alsof hij dat meende. Niemand wilde vrienden met haar zijn, en dat maakte helemaal niet uit want ze had niemand nodig!

MADE BY VEL OF GS

Onderwerp: Re: Beetle therapy ma 25 feb 2019 - 19:15

Hij had verwacht dat ze dat wel leuk gevonden zou hebben, of juist vond dat het een veel ergere straf was dan nog langer kitten blijven. Maar haar reactie had Waterkit niet echt verwacht. "Wat? Waarom? Ik vind dat geen leuk grapje hoor!" Sprak ze boos. Grapje? Ze klonk alsof ze nog nooit zoiets gehoord had. De kitten kantelde zijn kopje een beetje in lichte verwarring. Dacht ze dat hij een grapje daarover maakte? Zij was degene die zijn kever dood had gemaakt. En hij was niet het type om iemand daarmee te pesten. Zo was hij helemaal niet! "Ik ben héél serieus, Nettlekit." Miauwde hij terwijl hij haar een oprechte glimlach schonk. "Dat wordt dan jouw straf, soort van. En ook omdat ik jouw vriend wil zijn." Klonk dat iets te klef? Ah, who cares. Nettlekit kón er gewoon geen nee op zeggen. En had hij nu een nieuwe beste vriendin die dit keer niet doodgestampt zou worden.

we're
young blood

JARONART

Onderwerp: Re: Beetle therapy ma 25 feb 2019 - 20:41

Nettlekit keek Waterkit boos aan maar hoe langer ze keek hoe meer ze het idee begon te krijgen dat hij bloedserieus was. ‘Ik ben heel serieus, Nettlekit.’ Beaamde hij dus ook. Ze snoof spottend maar verwierp zijn verklaring ook nog niet meteen. Met haar oren naar achteren gedraaid bestudeerde ze hem eens grondig. Hij zag vrienden zijn met haar als straf en daarvoor alleen al wilde ze hem eens een flinke mep tegen zijn oren geven. Ze vond daarbij het concept van ‘vrienden’ maar een vreemd iets. Wat moest je met zoiets? Hoe ging je daarmee om? Vrienden? Met toegeknepen ogen tuurde ze ik zijn groene, speurend naar ook maar één sprankje bevestiging dat hij haar in de maling nam. Want o wee als hij haar in de maling nam. “Wat moet ik daarvoor doen dan? Wat voor stomme en moeilijk opdracht ga je mij geven voordat ik echt een vriendinnetje van je bent?” Wilde ze weten. “Als je me het kamp uit wilt gaan dan mag je dat mooi op je buik schrijven! Ik ga voor geen tien muizen meer het kamp uit, tenzij het mag!” Waarschuwde ze hem met een hoog stemmetje, niet gelovend dat hij zomaar een vriendje wilde zijn van haar.

MADE BY VEL OF GS

Onderwerp: Re: Beetle therapy za 9 maa 2019 - 8:56

Hij moest wel toegeven dat hij verrast was over hoe Nettlekit zich gedroeg na zijn verzoek om vrienden te zijn. Had ze nooit vrienden gemaakt, dan? Hij kantelde zijn kopje even. Hmm, ja, hij was daar niet verward over. Maar hij hoopte wel dat ze hem hiermee serieus zou willen nemen. Hij zou nooit vriendschap als grap gebruiken. Zo was Waterkit niet. “Wat moet ik daarvoor doen dan? Wat voor stomme en moeilijk opdracht ga je mij geven voordat ik echt een vriendinnetje van je bent? Als je me het kamp uit wilt gaan dan mag je dat mooi op je buik schrijven! Ik ga voor geen tien muizen meer het kamp uit, tenzij het mag!” Miauwde ze met een hoge stem. Waterkit deed een stap achteruit, just to be sure. "Er komt geen opdracht." Sprak hij na een tijdje stilte. Zijn stem klonk zachter, alsof dat haar gerust zou stellen. "Vrienden hoeven geen opdracht om 'officieel' te zijn. Als ik zeg dat jij mijn vriendin mag zijn, dan mag jij ja of nee zeggen. Maar omdat we toch samen in de nursery gaan blijven is het beter als we gewoon met elkaar omgaan. Je ziet er ook uit als een goede vriendin, en ik wil de eerste zijn die dat bewijst." Hij gaf haar een brede glimlach, zijn lieve gezichtje zou voldoende wonderen moeten doen, toch? Hij wou wel oprecht haar vriend zijn.

we're
young blood

JARONART

Onderwerp: Re: Beetle therapy ma 11 maa 2019 - 21:14

Sommige dingen plan je niet. Die lopen gewoon zoals ze lopen. Toch begon Nettlekit niet te twijfelen of iemand dit juist wel gepland had. Een smerig spelletje wilde spelen. Er komt geen opdracht Zei Waterkit. Haar amberkleurige ogen kneep ze samen tot spleetjes. Maar..? 'Vrienden hoeven geen opdracht om 'officieel' te zijn. Als ik zeg dat jij mijn vriendin mag zijn, dan mag jij ja of nee zeggen. Maar omdat we toch samen in de nursery gaan blijven is het beter als we gewoon met elkaar omgaan. Je ziet er ook uit als een goede vriendin, en ik wil de eerste zijn die dat bewijst' Nettlekit haar mond viel een stukje open. Ze staarde hem recht aan terwijl ze langzaam knipperde. De informatie verwerkend. Ik zie er uit als een goede vriendin? Echode ze de rode kater na. Ook zij deed een pasje achteruit, waarna ze op haar bips zakte en haar gezicht hoogstens verbijsterd stond. Waterkit was een kleine sul. Ze wendde haar blik af en voelde een soort schaamte opkomen. Ze probeerde haar gedachten een beetje op orde te krijgen maar het scheen haar toe dat die op dit moment gewoon vastgelopen was. Na een lange stilte gleed haar blik weer naar Waterkit. Haar ogen kantelde naar achteren en ze liet haar kopje een beetje hangen. "Oké, ik ben je vriendinnetje." Miauwde ze heel zacht. Plots stond ze op en keek ze Waterkit met een vurige blik aan. "Maar als je ook maar íets doet om mij te plagen, of om mij te kwetsen dan zwaait er wat!" Dreigde ze, zeker van de zaak dat ze die niet verder uit hoefde te leggen. Waterkit zou haar reputatie onderhand wel moeten kennen. Ze sprong overeind en wilde Waterkit een tik tegen zijn neus geven met haar staart. Voordat haar staart echter contact maakte met zijn neus hield ze zichzelf in. Dat zou niet echt aardig zijn voor haar nieuwe vriend.. "Hmpf." Snoof ze en met parmantige pasjes en haar staartje kaarsrecht omhoog liep ze gauw terug naar de medicine den om voor Dustpaw te gaan zorgen. Ze deed dat maar heel snel, anders zou Waterkit nog merken dat ze zachtjes lachte van blijdschap.

[Topic uit]
Notes: Vervolg topic? Very Happy

MADE BY VEL OF GS

Onderwerp: Re: Beetle therapy