No Reason To Be Shy [Stallionheart]

_______________________
"There's no reason to be shy
You don't have to be shy
No no
Shy oh."

Laurelkit zat met haar staartje netjes over haar voorpootjes rechtop. Haar ogen waren gesloten en het leek alsof ze sliep, maar toch weer niet. Op haar inademen na leek het alsof ze een stenenbeeld was. Wat er in Laurel's hoofd afspeelde, was heel anders. In haar hoofd maakte ze zorgvuldig een plattegrond van de Nursery. Langzaam plaatste ze elke kat op zijn plek, op basis van geluid, geur en het gevoel dat ze in haar snorhaartjes kreeg wanneer een kat een plotselinge beweging maakte.
Dit was de manier waarop Laurel haar hoofd leeg maakte en zichzelf rustig maakte. De hele dag door hoorde, rook, zag en voelde ze van alles en als ze dan een van die zintuigen 'uitschakelde', was het heel wat rustiger. Ze had gemerkt dat ze vooral van haar zintuig zich onrustig werd en dus 'mediteerde' ze elke dag even, om haar emoties onder controle te houden.

[Tag: @Stallionheart] [Words: 151]

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Friendly«

De gevlekte kater duwde een paar strengen aan de kant die de Nursery voorzagen van bescherming en de wind tegenhielden. De zoete geur van Kittens en melk kroop zijn neus in hij niesde een keer. Vanuit de hoek van de Nursery rende Rainkit op hem af die op en neer sprong aan zijn poten. De kater glimlachte en streek met zijn pluizige staart over de kop van zijn zoontje. "Alles goed tijger?" miauwde hij met een brede glimlach waarop Rainkit gretig knikte. De kater snorde en liet zich op kittenniveau zakken. Er sloop ook een andere kitten op zijn staart af die hij herkende als de sneaky Toxickit. De kater liet een snorrende miauw horen en liet zich op zijn zij vallen. Een staartlengte verderop zag hij Laurelkit zitten en hij focuste zijn groene ogen op de kitten. "Zin in een verhaaltje?" miauwde hij terwijl hij zijn staart om zich heen krulde.

...

_______________________

Toen een boel van de kittens opeens in actie kwam, raakte ze geïrriteerd. Nu moest ze ze allemaal weer opnieuw een plek geven. De andere grote kat die zojuist binnen gekomen was, herkende ze niet, totdat deze begon te praten tegen zijn zoontjes. Nice, maar niet heus. Nu gingen ze ook nog eens meer lawaai maken dan nodig was. Laurelkit zette haar kaken op elkaar, terwijl ze moeite moest doen om niet te gaan knarsen tanden. Mocht ze niet één moment rust hebben.
Het voorstel van een verhaaltje was teveel en Laurelkit zuchtte luidruchtig om haar irritatie duidelijk te laten merken. Te opende haar ogen en die flitsten naar de grote kater, Stallionheart, en toen ze op het punt stond om op te springen en haar tanden in het vlees van zijn poot te zetten, bedacht ze zich. Misschien was het toch niet zo slim om de nieuwe deputy aan te vallen en dus stond ze op en liep naar de andere kant van de Nursery. "Nee dankje." Zei ze zachtjes, maar hard genoeg om verstaanbaar te zijn, voordat ze haar ogen weer sloot. Normaal was ze, zoals elke kitten, altijd wel in voor een spelletje of verhaaltje, maar nu niet. Niet als ze zich wilde concentreren en even tot rust wilde komen. En daarnaast hield ze niet van normale verhaaltjes of spelletjes, maar van wat uitdagender dingen. Zoals raadsels of jacht-spelletjes.

[Tag: Stallionheart] [Words: 233]

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Friendly«

Laurelkit leek niet zo veel zin te hebben in een verhaaltje van welke aard dan ook. De kater trok even met zijn oren. Rare kitten besloot hij en hij keek naar Rainkit die ongeveer zijn vacht eraf trok omdat hij een verhaaltje wilde. "Goed, goed" miauwde de kater glimlachend. "Lang voordat de Clans bestonden waren er drie grote katten. De Leeuw, de Tijger en het Luipaard. Deze drie katten vormen onze voorouders en de eerste Clans van hoe wij ze nu kennen" miauwde hij waarna hij in de grote ronde ogen keek van de kittens die aan zijn lippen hingen. "De Clannamen van hen waren LionClan, wat later ThunderClan werd. TigerClan die later bekend kwamen te staan als ShadowClan en LeopardClan die later WindClan en RiverClan werd" miauwde hij waarna hij even stil viel. "LeopardClan splitste zich op een bepaald moment waardoor wij WindClan zijn geworden en de andere helft RiverClan. De katten in RiverClan hielden van zwemmen en de katten die later WindClan werden hielden van het rennen in open gebied" zei de kater waarna hij even naar buiten tuurde naar de open plek. "Heeft iemand van jullie de vaardigheden van een LeopardClan Warrior? Snel en geruisloos rennen? Of prooi volgen?" vroeg hij hen.

...

_______________________

Nu de andere katten blijkbaar geen zin meer hadden om hun bek dicht te houden, liep Laurelkit zelfverzekerd op het stelletje kittens af. "Nou, als je nog iemand nodig hebt die kan laten zien hoe het níet moet, kun je altijd Rainkit vragen." Zei ze bitchy, terwijl ze tevreden haar poot likte. Dat iedereen hier een goed humeur leek te hebben, had geen positieve invloed op haar. Het was eerder negatief. Bovendien had ze geen zin meer om telkens hetzelfde verhaal te horen en dan ook, voor de honderdduizendste keer, alle andere kittens verbaast naar adem te zien happen. Alsof het niet obvious was dat de Lionclan de Thunderclan werdt en de Tigerclan de Shadowclan. En aan de koppigheid van de Riverclan en de Windclan was het ook niet geheel verrassend dat hen opgesplitst waren. Waarom was iedereen zo OERdom?

[Tag: Stallionheart] [Words: 140]

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Friendly«

De kittens keken elkaar aan en toen besloot Laurelkit zich toch in het gesprek te mengen. Hij trok een wenkbrauw op naar de kitten. "Nou, als je nog iemand nodig hebt die kan laten zien hoe het níet moet, kun je altijd Rainkit vragen." miauwde het poesje en hij fronste. ""Rainkit probeert het in elk geval. Dat kan ik van jou niet zeggen" miauwde de kater kalm. Verder besloot de kater geen aandacht te geven aan Laurelkit aangezien ze toch niks aardigs te zeggen had. "Alle grote Clans kozen een eigen plek in het woud uit waar ze jaagden op prooien en waar later onze voorouders ook joegen. Zelfs vandaag de dag nog jagen we in hetzelfde gebied" murmelde de kater waarna hij kort zweeg. "Maar we hebben een voordeel ten opzichte van alle andere Clans. Wie weet wat dat voordeel is?" miauwde hij terwijl hij wachtte op antwoord.

...

L A U R E L K I T

notes - tag - words -

merci

◄

Heel even leek het alsof ze de Deputy oprecht geïrriteerd had, maar toen dat niet waar bleek te zijn, zag ze dat alleen maar als een uitdaging. Terwijl Laurelkit enigszins verveeld luisterde naar wat de saaie kater te vertellen had, gaapte ze een paar keer. Ze plukte voorzichtig wat mos uit het nest waar ze opzat en peinsde om Stallionheart eens goed te irriteren. En toen stelde hij opeens weer een vraag.
Laurelkit grijnsde. "Het tunnelsysteem natuurlijk, stelletje kittypets." Siste ze, terwijl ze afkeurend naar de andere kittens keek.

De kitten was alleen geïnteresseerd in het verhaaltje dat zijn vader vertelde. Echter leek zijn enthousiaste houding al gauw weg te smelten door de stem van Laurelkit. Ze had iets verteld dat hij niet echt had kunnen volgen, maar zo te zien aan de blik dat Stallionheart haar gaf kon Rainkit het niet als een compliment nemen. Hij trok even zijn oren naar achteren en liep wat dichter naar de gevlekte kater toen. Hij was al geen vechter, en ruzie maken wou hij al helemaal niet. Gelukkig leek de kater het voor hem op te nemen en kon hij rustg blijven. Zijn ogen gericht op de andere kattin voor het verhaaltje toch verder ging. "Alle grote Clans kozen een eigen plek in het woud uit waar ze jaagden op prooien en waar later onze voorouders ook joegen. Zelfs vandaag de dag nog jagen we in hetzelfde gebied. Maar we hebben een voordeel ten opzichte van alle andere Clans. Wie weet wat dat voordeel is?" Er was een stilte over hun. De kitten zijn oren spitsten rond, alsof hij niet verwachtten dat hij iets moest zeggen. Eventueel kwam Laurelkit weer met haar antwoord. "Het tunnelsysteem natuurlijk, stelletje kittypets." Siste ze afkeurend. Hij keek haar even geërgerd aan voor hij eindelijk wat besloot te zeggen. “Wat is het tunnelsysteem? En waar is het?” Vroeg hij als volgt. Hij was heus niet dom, hij had heus wel opgelet. “Pap, ben jij een Tunneler of een Moor Runner?” Kwam er met een kleine glimlach. Hij hield van de persoonlijke verhalen.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Friendly«

De vraag die hij stelde werd direct beantwoord door Laurelkit met een venijnige ondertoon in haar stem. "Het tunnelsysteem natuurlijk, stelletje kittypets." miauwde de kitten waarop hij haar aankeek met zijn ogen samengeknepen. "Ik dacht dat je geen interesse had in verhaaltjes" miauwde hij droogjes. Hij keek naar Rainkit die wat dichter naar hem toe was gekomen en gaf hem een lik over zijn oor. "Het Tunnelsysteem is het grootste geheim van onze Clan. Als ik er ook maar een kat op betrap hierover een woord over te reppen tegen een andere Clan is deze kat crowfood" miauwde hij serieus. "Het Tunnelsysteem bied ons de mogelijkheid om ondergronds te jagen. Deze jagers noemen we Tunnelers en zij houden ook een hoge rang in onze Clan. Disrespect jegens deze katten is ontoelaatbaar" vertelde hij rustig door. "Ikzelf ben een Moor Runner en jaag bovengronds. Ik zou nooit in de smalle gangen passen van de Tunnelers. Misschien jij wel Rainkit" zei hij en hij knipperde met zijn groene ogen. "Kom Rainkit, dan kan je me buiten eens laten zien hoe goed je al kan sluipen" miauwde de kater waarna hij opstond en naar buiten liep.

...

L A U R E L K I T

notes x - tag Stallion / Rain - words 197 -

merci

◄

Laurelkit rolde overdreven met haar ogen toen ze zag hoe de Deputy en zijn zoon zo close waren. Toen de Deputy ook nog eens de kitten mee naar buiten nam, zuchtte ze en rolde ze zichzelf op als een bolletje. Een tijdje luisterde ze naar het zachte gedruppel van smeltende sneeuw, de wind die de laatste grassprieten in beweging bracht, het geknisper van poten op bevroren mos en allemaal andere winterse geluiden. Uiteindelijk was ze het zat en stond ze op en rekte zich uit. Daarna liep ze het hol uit. Ondanks de kou, waren er toch wel een heleboel katten actief bezig. Er was meer sneeuw dan ze verwacht had en ze zonk er bijna helemaal in, met uitzondering op haar staart en hoofd.
Toen de kitten Stallionheart en Rainkit in het vizier kreeg, probeerde ze die kant op te komen. Onderweg botste ze tegen een struik aan en jammerend verdween ze onder de sneeuw. De paniek sloeg pas echt toe, toen ze merkte dat ze er niet goed uit kon komen. De sneeuw lag als een dik deken over haar heen en het leek wel alsof er opeens kilo's op haar kleine lichaam drukte.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Friendly«

De zon scheen op zijn snorharen die ze liet oplichtten net als de sneeuw in het Camp. Een koude bries blies nu zacht in zijn gezicht en hij keek om naar Rainkit die achter hem aan zou komen. Nog een enkele moon en dan zou Rainkit alweer Apprentice worden. De tijd ging snel, veel te snel. Hij schudde zijn kop en liet zich door zijn voorpoten zakken en bewoog speels zijn pluizige plumeau. "Laat maar eens zien of de kittens in de Nursery je iets geleerd hebben" miauwde de gevlekte kater uitdagend. Hij schoof een stukje naar rechts en naar links en grinnikte. Hij zag vanuit de nursery na een tijdje een klein bolletje naar buiten komen, Laurelkit was dus toch naar buiten gekomen. De kater glimlachte even en keek toen weer naar Rainkit. Toch hield hij Laurelkit een beetje in de gaten vanuit zijn ooghoeken. Ze was nog lang niet klaar om Apprentice te worden en was nog erg jong. Plots verdween de kitten uit het zicht en hoorde hij een jammerend geluid. Hij wuifde met zijn staart dat het speelvechten over was en haastte zich naar Laurelkit toe die bedolven leek te zijn onder een laagje sneeuw. Voor hem als volwassen kat was het niet veel sneeuw maar de kitten die onder de sneeuw lag wel. Hij boog zijn kop en viste de kitten uit de sneeuw. Hij hield haar nekvel stevig vast en liep terug de Nursery in met haar waarna hij haar in een warm mosbed zette. "Gaat het?" miauwde de kater bezorgd. "Je bent nog veel te jong om alleen de Nursery uit te gaan Laurelkit. Over een paar moons mag je eruit" miauwde de kater warm waarna hij de kitten een lik gaf over haar oor.

...

L A U R E L K I T

notes - tag Stallionheart - words 138 -

merci

◄

De tanden die haar voorzichtig in haar nekvel grepen, leken uit het niks komen. Toen Laurelkit de normale wereld weer zag, stopte ze met piepen. Nu ze getild werd, was ze opeens veel verder van de grond dan normaal. Verward hield Laurelkit haar mond, tot ze de warme omgeving van het nest weer in kwam. Vanaf het moment dat haar pootjes het mos raakte, draaide ze haar hoofdje omhoog en opende ze haar mond om antwoord te geven op zijn vraag en beledigt te reageren op zijn opmerking.
Maar toen gebeurde er iets geheel onverwachts. Laurelkit kende totdat moment niet echt liefde, omdat ze geen moeder of vader had en de lik bracht haar geheel van haar stuk. Verbaasd keek ze de Deputy aan, terwijl haar ogen zo groot waren als paddestoelen en haar mond een beetje openstond.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Friendly«

Laurelkit leek er behoorlijk van aangedaan, haar avontuur in de sneeuw. Hijzelf had als kitten het geluk gehad in New Leaf geboren te zijn met als bijbehorend voordeel dat hij niet was verzopen in de sneeuw als hij op ontdekkingsreis ging. Laurelkit was pas drie moons en moest er helaas nog drie wachten totdat ze echt klaar werd geacht om uit de Nursery te gaan. De kater knipperde met zijn groene ogen en hij keek onderzoekend naar de kitten die nog altijd als een standbeeld stil bleef zitten. Plots leek ze te ontdooien na de lik over haar oor. Ze keek hem verbaasd aan met grote ogen en hij fronste even. "Wat is er Laurelkit?" miauwde hij waarna hij zacht met zijn staart haar bekje terug dicht duwde. Het zag er nogal comisch uit hoe ze daar had gezeten, hem aangapend alsof hij een StarClan kat was geweest die hier voor haar neus stond.

...

L A U R E L K I T

notes X - tag Stallionheart - words 148 -

merci

◄

Laurelkit legde haar hoofd in haar nek om de grote kater aan te kijken. Was zij echt de enige die deze situatie raar vond? Toen ze zag dat het daar wel verdacht veel op leek, boog ze haar hoofd.
"Niks." Siste ze zachtjes, zich opeens heel erg van bewust dat ze er de afgelopen seconden uitzag alsof ze een kitten was zoals iedereen. En dat deed pijn, zowel bij haar trots als bij haar koppigheid. Het kleine poesje slenterde dus weer terug, diep de Nursery in, terwijl ze zich diep schaamde. Ze had tenslotte geen zin om nog een preek te krijgen, waarin haar duidelijk zou worden gemaakt dat ze weer dom bezig was. Alsof de poes dat zelf nog niet door had gehad, toen ze bedolven was onder een lawine van sneeuw. Ze haatte haar leven en het zag er niet uit alsof dat plots zou veranderen.

Stallionheart

Let me take you for a wild ride

WindClan

33 Moons

Let me take you for a wild ride

» Mood: Friendly«

Het had even geleken alsof Laurelkit een echte kitten leek te worden en oprecht de blijheid en onbezonnenheid had gehad. De kater zag de koppigheid terugkomen en moest zelfs even denken aan Amberstorm die ook zo kon reageren. Hij trok met zijn snorharen en besloot dat het genoeg indrukken moesten zijn geweest voor Laurelkit. Zo verdrinken in de sneeuw of beter gezegd, verdwijnen in de sneeuw was nogal wat om mee te maken op de leeftijd van 3 moons. Met een flikker van zijn staart stond de kater op en besloot hij nog een ding te zeggen. "Het komt wel goed Laurelkit. Oceanstar en ik zullen een goede mentor voor je uitkiezen als de tijd daar is" miauwde de gevlekte kater waarna hij uit de Nursery verdween.

...

OOC: Topic uit

Onderwerp: Re: No Reason To Be Shy [Stallionheart]