{Open} Much food!

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Een kleine flame point kitten keek met grote blauwe ogen naar de stapel met schaarse prooi die verzameld was in het midden van het kamp. Haar ogen schoten even heen en weer, ze had een kans om hier eens te gaan kijken... Haar pootjes trommelden zachtjes op de bevroren grond terwijl ze dichterbij dribbelde. Het was een vreemd iets... Al die dode prooien. Zou zij zelf ook mogen proeven? Vanaf een afstandje bleef de kleine kitten staan. Ze had nog nooit vaste prooi gegeten. Maar ze wist om eerlijk te zijn ook niet zeker of ze wat mocht pakken. Ze trok met haar oortje, van een vossenlengte afstand de prooistapel observerend.

(Open)}

Glorious vond het altijd leuk om te jagen, omdat ze meestal wel met iets terug zou komen. Maar de laatste tijd kwam ze steeds met legen handen het kamp weer binnen, het was niet haar schuld natuurlijk en dat wist ze. Prooi was schaars door de winter, en zij was niet de enige kat die met dit probleem kampte. En toch deed het pijn. De calico liep langzaam langs de prooistapel waar haar ogen iets langer dan nodig was bij bleven hangen, lag het aan haar of werd de stapel steeds kleiner? Opeens merkte ze de jonge kitten op die een vossenlengte van haar vandaan was, duidelijk naar de stapel kijkend. Pepperkit; was haar naam. De dochter van Tallstar, geboren in Windclan. Maar nu was ze hier, en als je het aan Glorious vroeg. Hoorde ze hier niet, ze mocht eigenlijk helemaal niet bestaan. Maar was dat niet haar schuld, dus zou Glorious haar dan ook nooit anders behandelen dan elk ander. 'Wil je een stukje proeven?' vroeg ze op een neutrale toon. 'Ik denk niet dat je het erg lekker gaat vinden' een klein stukje konden ze wel missen. Nadruk op klein.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperkit was zo opgegaan in haar verbazing rond de prooistapel, dat ze de mooie chocoladekleurige calico helemaal niet gezien had in eerste instantie. De kitten hipte op haar lichtgekleurde teentjes terwijl ze probeerde zoveel mogelijk van de stapel te zien. Misschien dat de stapel voor een gemiddelde warrior niet zo groot was, maar voor de kleine kitten was het een ware berg van voedsel. Pepperkit, zich nog steeds niet bewust van het feit dat ze in de gaten gehouden werd, schrok op bij de stem van een poes. Langzaam knipperde de kitten met haar ogen, waarna ze haar blik op de pluizige warrior richtte. Pepperkit hield haar kopje voor een moment scheef, de woorden van de kattin overwegend, maar vervolgens knikte ze stilletjes en wandelde ze met onhandige kittenstappen naar de warrior toen. "Mijn naam is Pepperkit.." stelde de flame point kitten zichzelf beleefd voor, "wat is jouw naam?" Met grote blauwe ogen keek Pepper naar de warrior. Ze kende nog lang niet elke Shadowclanner.}

Ze had toegekeken hoe Pepperkit, de nieuweling, zich naar de prooistapel begeven. Cinderkit bleef op een veilige afstand staan, kijkende wat het gevolg van diens acties zou zijn. Het liefst was Cinderkit met haar meegegaan. Maar ze was, zeker bij eerste kennismakingen, nogal terughoudend. Afwachtend, eerst zien met wie of wat ze te maken had. Meestal ging dit voorbij eens ze de ander leren kennen had, maar dat was in dit geval dus niet. Ze stond bekend als een uitbundige kitten, maar niet tegen vreemdelingen. En hoe gemeen het misschien ook klonk, stiekem was de flamepoint poes dat wel.
Echter, toen ze de woorden opving van de warrior die zich bij de ander had gezet, was haar nieuwsgierigheid te groot om stil te blijven zitten. Al stuiterend liep ze naar het tweetal toe. "Ikke ook, ikke ook!" miauwde ze opgewonden, haar pluizige staartje kaarsrecht de lucht ingestoken. Ze keek eventjes vrolijk naar Pepperkit en vervolgens naar Gloriousreign. Zij en de andere kitten waren stiekem zelfs familie, afgezien haar vader de broer was van Tallstar. Maakte dat hun dan nichtjes? Cinderkit keek met haar blauwe oogjes richting de poes, hopende dat zij ook een stukje zou krijgen.

De kitten leek haar niet op te merken; al haar aandacht leek op de prooi stapel gericht te zijn. De lichte kitten kwam dichter bij de berg, en Glorious kon maar niet opmerken hoe klein de kitten was vergeleken de stapel. Hoe zou de verhouding zijn als prooi niet schaars was? Toen Gloriousreign sprak leek de kitten haar eindelijk door te hebben- onhandig liep ze naar haar toe. De warrior onderdrukte het gevoel om ben elke stap dat het poesje dichterbij kwam een stap naar achter toe doen. Ze stelde haarzelf voor als 'Pepperkit' waarop Glorious een zachte 'Dat weet ik; dat weet iedereen' op mompelde, het mormel had haar wel erg bekend gemaakt in Shadowclan. Iedereen had het over haar- was ze daar wel van bewust? De kitten vroeg vervolgens om haar eigen naam, 'Gloriousreign' antwoorden ze. Een twinkel van trots was kort in haar ogen te zien. Er kwam vervolgens een andere kitten bij- een erg enthousiaste. Echter wist de kattin van deze niet de naam, maar daar zou ze wel achter komen. De twee kittens waren van ongeveer de zelfde leeftijd en als Glorious die vrolijke blik naar Pepper mocht geloven,konden de twee elkaar. 'Prima' sprak ze rustig terwijl ze haar zelf naar de stapel draaide om twee kleine stukje te pakken.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperkit was netjes voor de kattin gaan zitten, haar voorpootjes netjes naast elkaar plaatsende. De kitten was er heilig van overtuigd dat haar moeder nog terug zou komen en dat Starclan een fysieke clan was waar haar moeder enkel even naar op reis was. Die bloederige kattin in het kamp met de kop die open was, dat was gewoon een nepmoeder en Tinderlight zou vanzelf een keer terug komen. En aangezien dat haar moeder wilde dat ze altijd beleefd was, probeerde Pepperkit dat ook na te leven. "Iedereen?" miauwde de kitten, haar kopje oprecht verward scheef houdende, "moet ikke me niet netjes voorstellen dan?" Ze leek oprecht even in de war. Dat was toch juist beleefd? "Glo..Gloriousnight," miauwde ze vervolgens, de naam herhalend om het beter te kunnen onthouden. Er waren zoveel namen in Shadowclan.. Maar voordat ze verder kon vragen, kwam er een andere kitten aanrennen welke Pepperkit nog niet kende. Pepperkit richtte een vriendelijke blik op de kitten en hield haar kopje toen schuif. "Wat is jouw naam?" besloot Pepper te vragen terwijl Gloriousnight dingetjes aan het pakken was.}

Cinderkit wist niet alle namen van haar Clanleden, maar de meesten toch al wel. Ze was wel een kitten die vond dat dat toch een basis-must was als deel zijnde van een Clan. Maar ze was nog jong en dus had ze nog tijd genoeg om al de rest ook te leren kennen. En tja, het was wat Gloriousnight zei, iedereen kende Pepperkit wel. Haar blauwe oogjes keken naar de flamepoint kitten die verward leek te zijn. Ze zwiepte eventjes met haar staartje. "Dat wil zeggen dat je populair bent!" merkte ze op, de ander nog altijd vrolijk aankijkende. Het ijs was voor haar part nu al gebroken. Toen Gloriousreign zich omdraaide om nog een stuk te gaan halen, richtte ze zich tot Pepperkit die haar een vraag stelde. "Mijn naam is Cinderkit!" antwoordde ze, waarna ze toch eventjes bedachtzaam voor zich uit keek. "Ik wou al langer iets tegen je zeggen... maar durfde niet goed." gaf ze toch toe, haar stemmetje hoog en onschuldig. Het was waar toch? Meestal waren de populaire katten gemeen! Ze had zelf nog niet met pestkoppen te maken gehad, maar zag het vaak genoeg gebeuren. Ze had, hoe jong ze dan ook mocht zijn, een mental note gemaakt zich niet met zulke katten te associëren. Misschien was het wel een overlevingsinstinct. Maar ze kende Pepperkit niet zo goed, dus misschien was zij wel anders.

"Iedereen?" miauwde de kitten met een verwarde stem en een scheef hoofd, ze was er dus niet van bewust. Hmm ze was ook wel erg jong, ze zal het wel begrijpen als ze ouder word. De andere kitten begon de praatte en zei dat ze populair was. Glorious ogen verzachte en de calico knikte 'Heel erg populair' sprak ze met een waterig glimlachje- populair maar niet om de juiste redenen. De kattin besloot het gesprek veder te stoppen en draaide haarzelf om, zodat ze de stukjes kon regelen. Maar ook zodat de twee kittens over een ander onderwerp konden praten, iets wat ze ook deden. De warrior ving uit hun gesprek op dat de witte kit Cinder heette. En dat zo bang was om een gesprek te beginnen met Pepper. Glorious greens even, wat een watje. Dit was zoiets dat de calico niet begreep- de angst om een gesprek te beginnen. De poes haalde een eekhoorn van de stapel- geen verse maar ook geen die erg oud was. En sneed voorzichtig met haar nagels twee kleine stukjes. Die ze vervolgens in haar bek nam en naar de kittens bracht. 'Bon appetit' sprak ze luchtig terwijl ze het vlees op de grond legde en met haar poot naar voren schoof.

Pepperkit trok met één van haar rossige oortjes toen de kattinnen haar vertelden dat ze populair was. De kitten draaide vervolgens haar oortjes wat naar achteren en tikte haar hoofdje toen langzaam scheef. "Populair? Waarom?" besloot de kitten na een korte stilte te vragen, haar uitdrukking vrij blanco. Ze snapte niet wat de kattinnen bedoelden. Populaire kittens werden niet geslagen toch uit het niets? Of had ze wel iets fouts gedaan? Pepper kop er haar pootje niet op leggen. Ze volgde Gloriousnight met haar ogen toen deze wegliep naar de prooistapel, waarna haar aandacht naar Cinderkit gezogen werd. Deze merkte op dat ze niet met haar had gedurfd te praten. Pepperkit's gelaat rimpelde in een lichte frons. "Maar waarom?" vroeg de kitten zachtjes, duidelijk nog meer in de war. Dit gesprek werd vager en vager voor haar. Maar toen kwam Gloriousnight gelukkig aan met iets concreets. Prooi. Met een twijfelachtige frons keek Pepperkit naar het stukje vlees. Ze had al een keer met Stagpaw iets geproefd, maar het beviel nog niet zo goed toen. Pepperkit boog zich over het vlees en snuffelde voorzichtig eraan, waarna ze het optilde en met een fronsje kauwde. "Smaakt gek.." verklaarde ze stilletjes. Niet zo vies als de vorige poging, maar de textuur voelde gek op haar tong. Je moest hier op kauwen, dat was al gek voor Pepper.

_{Pepperkit vroeg waarom ze populair was en waarom ze niet gedurfd had eerder een gesprek aan te gaan. Cinderkit haalde haar schoudertjes even op. "Weet je dat dan niet?" vroeg ze, oprecht nieuwsgierig of dat de andere kitten alsof deed of niet. Maar zou het niet gemeen zijn om te zeggen dat ze bekend was geworden door het feit dat hun leader een relatie had met een Windclan kattin? Dus, dat ze eigenlijk populair was door foute redenen? Cinderkit besloot maar dit niet aan Pepperkit te vertellen. Ze wou het nu al niet volledig verpesten. "En gewoon... er komt niet elke dag een Windclan kitten naar ons toe." miauwde ze nadien, proberende een grappende toon in haar stemmetje te krijgen zodat de ander wist dat ze het niet gemeen bedoelde. Ze wist perfect hoe het was om zich alleen te voelen... haar broertjes en haar moeder waren namelijk gestorven vlak na de geboorte. Sindsdien had ze moeite met vriendjes te maken. Misschien was Pepperkit wel haar eerste echte vriendin! Vervolgens keek ze naar het stukje prooi dat ze toegeworpen kreeg, er eerst eventjes aan snuffelende vooraleer ze er haar tanden inzette. Kauwen, kauwen en nog een kauwen... De smaak was wel lekker, maar ze voelde haar kaakjes nu al moe worden. Volop kauwende keek ze naar Gloriousreign, haar blauwe oogjes dankbaar.}

De kitten begonnen met eten- Pepperkit liet hun weten dat het gek smaakte. Iets wat Gloriousreign wel begreep, het was wel wat anders dan mama's melk. Maar ze zou er wel aan wennen. Cinderkit schonk op haar beurt met haar grote blauwe ogen een dankbare blik. De calico ging rustig zitten en keek de twee met een zachte blik aan. 'Over een tijdje zullen jullie niks anders meer willen' sprak ze. Het zou best vreemd zijn volwassen katten nog steeds melk dronken, ha ze zag het al voor haar. Dat maakte sommige katten wel een stuk minder intimiderend.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperkit keek eventjes met een achteruit gelegd oor in de richting van Cinderkit. "Ik ben ook Shadowclan.." murmelde de kitten zwakjes. De helende krassen die ze van Seagull had gekregen prikten even, alsof ze haar eraan wilden herinneren dat ze ook Windclan was en dat ze daarom geslagen kon worden. Gelukkig was ze snel afgeleid door de prooi. Pepperkit veegde voorzichtig met haar pootje langs haar mond om de laatste stukjes vlees te verwijderen. Daarna likte ze langs haar lippen en snorharen, precies zoals Fawnstep het haar geleerd had. De smaak was op zich niet verkeerd, de textuur alleen wat gek. Maar daar kon ze wel aan wennen. Cinderkit leek het sowieso wel lekker te vinden. "Mag ik vaker prooi eten?" besloot ze met een vrolijke blik te vragen aan de kattin. haar naam hield ze voor zich. Dus daar moest Pepperkit dan maar op een andere manier achter gaan komen.}

De krijger beweerde dat ze over een tijd niets anders meer zouden willen. Cinderkit wiebelde eventjes met haar zwarte oortjes. Het vlees smaakte niet slecht, maar... het was nu eenmaal anders. Melk was makkelijker. Cinderkit keek daarom eerst met haar blauwe oogjes richting de krijger, en vervolgens naar Pepperkit toen die zei dat ze ook Shadowclan was. "Ja dat weet ik... Tallstar is je papa. Maar je kwam toch van Windclan?" vroeg ze vervolgens, haar oogjes nieuwsgierig en haar oortjes gespitst. Cinderkit bedoelde het niet slecht, het lag nu eenmaal in de aard van een kitten om nieuwsgierig te zijn. En het gebeurde niet dagelijks dat er plots een nieuwe dengenoot erbij kwam, eentje vanuit een andere Clan zelfs!