Underneath it all we're just savages

De kater keek naar beneden toen hij haar neusje tegen zijn korte vacht aan voelde drukken. In stilte liet hij haar uitpraten, hij had zelf niet zoveel zin om te praten, dus liet hij haar gewoon aan het woord. De kater snoof kort toen ze de naam van Sweetheart noemde, een verraadster eerste klas. "Ik zou nog liever StarClan joinen dan me bij die scharminkels voegen." Nooit zou hij overlopen naar BloodClan. Hij had als apprentice iemand van het leven beroofd, maar het had hem niet hongerig naar bloed gemaakt. In tegenstelling. Hij zou de blikken op de gezichten van Mouse en Mist nooit meer uit zijn geheugen kunnen wissen. De kater bromde kort in instemming toen ze zei dat ze wist dat hij dat nooit zou doen en voelde hoe zijn poot iets opwarmde toen ze haar kop erop legde. Hij liet haar beloven dat ze niet meer op het ijs zou stappen, waarop hij knikte. "Goed."

Dream higher than the sky and deeper than the ocean

De kater was groter dan haar, niet veel Windclanners torende boven haar uit. In ieder geval de katinnen, immers was ze niet bepaald rank gebouwd. Al bleef ze kleiner dan vele katinnen van andere Clans. Ze was slank en snel, al deed haar vacht haar steviger en groter lijken. In stilte liet hij haar spreken, het was duidelijk dat het geen gevecht meer was. Al waren beide katten vermoeid door het geruzie en de discussie de ze hadden gehouden. Niet alleen dat, de koude zorgde ervoor dat ze tegen hem aan was gekropen. Ook al zou ze zijn partner niet meer zijn, dan nog zag ze hem als een vriend. Bij de naam van Sweetheart, die behoorlijk misplaatst was; snoof de kater kort. "Ik zou nog liever StarClan joinen dan me bij die scharminkels voegen." Sprak de kater waardoor ze goedkeurend knikte. Het was een aparte groep, al hoewel. Ze konden wel wat leren wat vechttechnieken betreft. Immers waren honden en vossen niet bepaald makkelijke tegenstanders. De kater bromde instemmend op haar daarop volgende woorden. Hij leek in dat opzicht wellicht wel op Whitelion. Die was ook altijd een brompot, alleen was hij goed geweest richting zijn kleine zusje. Zou hij ook zoveel van Mintkit en Cocoonkit hebben gehouden? De twee kittens betekende veel voor haar, zeker nadat haar moeder was net na de geboorte van de twee kleine kittens. De kater knikte toen ze het hem beloofde. "Goed." Klonk er waarna een korte stilte terug keerde. Oceanstar sloot haar blauwe ogen terwijl ze zich probeerde te ontspannen. Het was vermoeiend, de stress van het Leaderschap en de zorgen voor haar Clan al gaf het zoveel terug. Ze zou haar leven niet willen veranderen. "Er zijn echt veel katten van onze generatie overleden of verdwenen. Ik voel mij niet oud maar het lijkt bijna zo." Mompelde de jonge kattin. Zeker vergeleken met de andere Leaders was ze jong.

THANKS

In stilte keek de kater voor zich uit, zijn ogen gebrand op het bevroren meer. Telkens weer wanneer hij hier kwam in leafbare en er een dikke laag ijs over het water lag moest hij terugdenken aan Mousewish. Na al die manen was ze nog steeds niet uit zijn kop te krijgen, het was net een virus, een ziekte, een ziekte die hij nooit meer kwijt leek te kunnen raken. Tigergaze draaide zijn kop bij toen hij Oceanstar hoorde spreken en humde kort. "Mousewish.. Raptorecho.. Magpiehowler.." Het waren letterlijk de vier katten geweest waar hij het meest close mee was geweest, zeker in zijn kitten periode en aan het begin van zijn apprentice schap. Een zucht rolde over zijn lippen en hij schudde zijn kop. "Heb je.. heb je Mouse gezien in StarClan?" vroeg hij vervolgens, enige twijfel in zijn stem of hij dit wel aan haar moest vragen. Maar hij moest het weten.

Dream higher than the sky and deeper than the ocean

De stilte was niet onprettig. Een stilte tussen wellicht vrienden die heel anders in elkaar staken maar toch respect naar elkaar hadden gevonden. Zelfs als ze dit niet toonden. Ze had zijn blik gevolgd naar het bevroren en stille meer, al was op de plek waar ze had gestaan een duidelijk gat te zien. Het was maar goed dat hij haar er vandaan had getrokken. Immers hadden ze niets aan een dode Leader en moeder. De kater humde kort bij haar woorden, zoveel katten van hun leeftijd waren overleden, het was best apart. Immers leek Starclan altijd nog zo ver weg. "Mousewish.. Raptorecho.. Magpiehowler.." Mauwde de bengaal. Drie namen van katten waarmee ze niet bijzonder veel had gedaan als Apprentice maar die ze zeker vaak was tegen gekomen. Waardoor ze hen toch ergens miste. "Tigerspots," Mauwde ze daarna de naam van haar nichtje. De kattin waarvan ze de kittens als die van zichzelf had opgevoed. Een zucht rolde over de lippen van de grote kater waardoor ze hem zorgzaam aan keek. "Heb je.. heb je Mouse gezien in StarClan?" Langzaam knikte ze, met haar Leaderceremonie had ze zijn zoontje gezien en toen ze advies nodig had was Mousewish degene geweest die met haar had gesproken. "Ze was degene die mij heeft geholpen toen ik hun advies nodig had." Sprak ze terwijl haar ogen twinkelden, vol trots en liefde. Warmte die ze niet zo vaak op haar gezicht toonde. "Ze is prachtig." Verklaarde ze op een zachte toon.

THANKS

De kater bleef stil toen ze de naam van Tigerspots noemde, ook een moeder van één van zijn nestjes. Tigergaze liet zichzelf voor een moment in gedachten verzinken en bleef stil. Vervolgens vroeg hij naar Mouse, iets wat hij misschien beter niet had kunnen doen.. maar hij moest het gewoon weten. Voor een kort moment keek hij Oceanstar aan, waarna hij humde en weer naar het meer keek. Oceanstar had Mousewish niet gekend zoals hij haar had gekend. Natuurlijk had Mousewish haar advies gegeven. Een zucht rolde opnieuw over zijn lippen en hij richtte zijn ogen kort omhoog. Op een dag zou hij haar weer zien, maar nu nog niet. Hij had kinderen om voor te zorgen, en een clan die duidelijk zijn hulp nog nodig had. Er viel een stilte, eentje die hij een paar minuten liet duren, zo duidelijk makende dat hij het niet verder over dat onderwerp wilde hebben. "WindClan moet sterker worden, Ocean. Wie weet hebben we binnenkort RiverClan op onze kop."

Dream higher than the sky and deeper than the ocean

Mousewish was zijn liefde geweest, ze kon en wilde haar niet vervangen. Dat zou ook nooit kunnen, niemand had het hart van de dochter van Brindleleaf gehad, al leek ze meer op haar plek met Cheekykit in Starclan. Zonder al dat gedoe van oorlogen en het missen van katten, zonder de dood die als een donkere wolk boven haar hing. Ze verdiende het op een vredige plek te zijn al wist ze zeker dat Tigergaze haar zou missen net zoals alle kittens van Mousewish. Onder andere zij ook, ze kon wel katten gebruiken die zich open durfden te stellen voor liefde en voor de Clan. Hoewel de kater er naar had gevraagd was het duidelijk dat hij het verder niet over zijn eerste liefde wilde hebben. Wat natuurlijk niet vreemd was. Het was lastig een geliefde te moeten missen. "WindClan moet sterker worden, Ocean. Wie weet hebben we binnenkort RiverClan op onze kop." Sprak de kater waardoor ze langzaam knikte. "Na de volgende Ceremonie, zal ik het er met jouw en andere Senior Warriors over heben. WindClan zal sterker worden." Mauwde ze kalm, terwijl er een korte frons op haar gezicht ontstond.

THANKS

De kater vertelde haar dat er iets gedaan moest worden aan WindClan, aan het feit dat ze zwak waren na de recente aanval van de twolegs en niet te vergeten de leafbare. Er was weinig prooi, hun kamp was verzwakt en hun warriors waren gewond. Hij keek neer op Oceanstar toen ze begon met praten. Na de volgende ceremonie zou ze het met hem en de andere senior warriors bespreken. De kater zuchtte eens, maar hield zijn mond. Snapte ze niet dat dit soort dingen niet konden wachten tot na een ceremonie? Als hij in haar schoenen had gestaan.. maar dat stond hij niet. Jammer genoeg. De kater liet zijn goudkleurige ogen kort op haar rustten en stond toen op. "Kom op, je moet terug naar het kamp," bromde hij kort, duidelijk nog niet helemaal bijgetrokken van zijn eerdere woedde.

Dream higher than the sky and deeper than the ocean

De volgende ceremonie zou al later die dag worden gehouden. Tigergaze was dan ook net op tijd met zijn vraag, anders had ze wellicht een andere kat de mentor van hun dochter gemaakt. Ze kon zich voorstellen dat Homepaw enorm veel pijn leed. Ze had Bronzemask als een tweede moeder gehad. De trouwe Deputy had altijd naast haar gestaan. Ze hadden de Clan in balans gehouden door hun vriendschap en moederlijke liefde. Iets dat Stallionheart niet had, ook al was het duidelijk dat hij goed met kittens overweg kon. De bruine bengaal zuchtte bij haar woorden maar hield verder zijn mond. Immers wist hij niet dat ze al van plan was dit probleem snel op te lossen. Ze kon haar katten niet laten omkomen van de honger nadat ze dit hadden overleefd. Naar alles waar ze de laatste Moons doorheen waren gegaan. Kort liet de ander zijn goudkleurige ogen op haar vallen, het was duidelijk dat hij het liefste had dat ze alle problemen meteen oploste. Iets dat bijna onmogelijk was. "Kom op, je moet terug naar het kamp," bromde de kater kortaf, het was duidelijk dat hij nog steeds niet helemaal over zijn woede naar haar heen was. "Vandaag zal ik de Ceremonie houden. Tot die tijd ben je verantwoordelijk voor extra oplossingen te zoeken naar meer prooi. Als we risico's moeten nemen, doen we dat zo veilig mogelijk. Ik dacht zelf aan jagen op de Horseplace." Mauwde ze zacht terwijl ze opstond en in de richting van het kamp keek. Haar lichaam kwam wat stroef in beweging.

THANKS

Onderwerp: Re: Underneath it all we're just savages