{Beechkit} Big jaws comes to steal crying children

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperkit grijnsde naar de kattin toen ze zei dat het wel kon, maar dat niemand het dan mocht weten. Tijd om haar meester plan uit te leggen dan. "Dan vertel ikke papa dat ik bij Burninglove slaap en Burninglove dat ikke bij papa slaap!" vertelde ze aan Beechkit. Ze vond het toch wel heel erg, uitermate slim van zichzelf. Briljant Pepperkit. Maar vervolgens gingen ze alweer verder naar de volgende den. Pepperkit stuiterde achter Beechkit aan. Ondanks dat ze al best wel moe was, begon ze nu te overcompenseren. Ze kon dit! "De warriors den!" echode de kitten vrolijk, achter de bruin met witte kattin aanrennend. Daar was ze al wel een keer geweest en daar had ze Stormflare ontmoet, maar dat maakte Pepper niet uit!}

Pepperkit's plan klonk niet als een slecht idee, maar ze wist wel dat het lastig zou worden om helemaal niet ontdekt te worden. "Dat moeten we dan snel een keer doen als ik apprentice ben!" Sprak ze naar de kitten. Nu was het alleen tijd voor de warriors den en ze liep naar de ingang toe waar ze haar kopje kort naar binnen liet gaan. Ze kon niet door de volledige den kijken, maar voor nu leken er in ieder geval geen warriors te zijn die ook wakker waren. "Lijkt erop dat er geen warriors zijn die wakker zijn, zullen we naar binnen gaan?" Hier hadden ze een grotere kans om de den uit gegooid te worden wanneer ze eenmaal binnen waren, maar dat maakte haar niks uit.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperkit lachte toen de kattin aangaf dat dat best wel kon. Ze had er zin in! Ze ging uit logeren! Pepperkit begon meteen te snorren en stak haar staartje als een trotse vaandel de lucht in. Toch ging haar gevlamde staartje weer iets naar beneden in spanning toen ze de warriors den voor haar zag opdoemen. De den zag er groot uit, met een gapend gat wat de ingang moest voorstellen. Zouden warriors boos worden als ze naar binnen zou lopen? Pepperkit hoopte van niet. Met grote ogen knikte ze naar Beechpaw. Ze stapte stilletjes voorwaarts en keek rond. "De warriors den is zo groot.." prevelde de kitten, verwonderd.}

Mooi, Pepperkit wilde mee naar binnen. Na hier zeker van te zijn stapte Beechkit zelf de den binnen en liet haar ogen rondgaan. Ze moesten oppassen dat ze niemand lastig zouden vallen, maar verder zouden ze gewoon rond kunnen kijken. De warriors den was in ieder geval een stuk groter dan de apprentices den en dat was ook te zien, vooral de hoeveelheid nesten was een stuk meer hier. "De warriors den is veel groter." Sprak ze dan nu ook wat zachter. Als een warrior twee kittens hier zou vinden, dan zouden ze daar absoluut niet blij mee zijn.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperkit luisterde met gespitste oortjes naar de veel grotere kitten. Misschien had ze ook wel gelijk. Er waren meer warriors en warriors waren ook nog eens een keer groter. Ze keek nog een keertje om zich heen, knikte en gaapte vervolgens diep. Het was toch wel een vermoeiende dag aan het worden. Toch was Pepperkit nog niet helemaal uitgevraagd over alles. "Wanneer mag jij hier slapen dan..?" besloot de kitten te vragen met enigszins lodderige oogjes. Ze was nog helemaal niet moe hoor....}

Beechkit merkte de gaap van Pepperkit op, waardoor ze voor een moment stilstond bij wat ze al allemaal hadden gedaan. Misschien dat het toch beter was om niet het hele kamp in een dag te proberen te doen. Er was altijd een ander moment waarop ze de rest zouden kunnen bekijken. Toch besloot ze eerst de vraag te beantwoorden. "Nadat ik klaar ben met apprentice zijn." Ze had tenslotte geen idee hoe lang het zou duren, maar waarschijnlijk ongeveer net zo lang als ze in de nursery was geweest. "Zullen we zo terug naar de nursery gaan, dan kunnen we een andere keer de rest wel bekijken." Stelde ze voor. Zelf had ze misschien nog genoeg energie, maar Pepperkit was jonger.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepper voelde haar oogleden wat zwaarder worden en haar kaken openden zich opnieuw in een diepe, diepe gaap. De kitten haar knipperingen werden wat langer en ze reageerde wat trager op Beechkit. Ze besefte zich nu pas hoe erg ze dood moe was. Ze had het nog wel even gered door te overcompenseren, maar dat ging nou eenmaal niet zó lang. Ze knikte dan ook dromerig bij het horen van de woorden Beechkit. Klonk op zich ook wel logisch... Haar aandacht klikte pas weer volledig terug bij het horen van de volgende woorden. Pepperkit knikte zachtjes, iets tegen de oudere kitten aanleunend. Ze was ook wel moe..}

Het was duidelijk dat Pepperkit moe was en voor een moment was ze bang dat de kitten hier terplekke in slaap zou vallen en dat ze haar dan terug naar de nursery zou moeten zien te krijgen, maar het enige dat gebeurde was dat Pepperkit tegen haar aanleunde en dat kon ze wel hebben. Ze knikte dan ook kort en duwde de kitten voorzichtig naar de uitgang van de warriors den, de kitten mocht zoveel tegen haar aanleunen als ze wilde, maar als ze haar eigen poten nog kon bewegen was dat iets makkelijker. Ze stapte zelf dan ook richting de nursery en hoopte dat Pepperkit hetzelfde zou doen.

Pepperkit gaapte opnieuw diep. Alle indrukken van de dag waren ontzettend heftig voor haar jonge koppie. En waar ze met blije adrenaline nog een hele tijd het gered had om deze blijheid in stand te houden, was dit nu niet meer het geval. De adrenalinekraan was dichtgeschroefd en nu kwam de crash. De kitten mompelde wat zachtjes binnensmonds en waggelde met Beechkit mee toen deze haar een duwtje gaf. De nursery was gelukkig niet heel erg ver en het eerste wat Pepper deed was in een nest ploffen en zich opkrullen. Met slaperige ogen keek de kitten nog omhoog naar Beechkit. Moe.

Langzaam maakten ze hun weg naar de nursery tot ze eindelijk binnen waren. Eenmaal daar plofte Pepperkit meteen in haar nest en Beechkit wilde ergens hetzelfde doen. Ze hadden tenslotte een heel stuk door het kamp gelopen en dingen uitleggen was soms toch vermoeiender dan je zou denken. "Rust maar lekker uit." Sprak ze nog naar de jongere kitten. "We kunnen morgen of een andere dag altijd wat nieuws doen." Met die woorden draaide ze zich weg van Pepperkit en liep ze naar haar eigen nest waar ze zich in neer legde.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Met lodderige, al half dichtgevallen blauwe oogjes keek Pepperkit naar hoe de oudere kitten bij haar wegliep. Ze deed haar uiterste best om nog wakker te blijven zodat ze nog even met Beechkit kon praten, maar dat bleek ontzettend moeilijk te zijn voor de uitgeputte kit. Haar oogjes waren al drie keer dichtgevallen terwijl Beechkit naar haar nest aan het lopen was en erin ging liggen. Pepperkit wist haar ogen nog een keer open te duwen en miauwde nog zachtjes naar de oudere kitten. "Welterusten Beechkit.." mompelde de kitten zachtjes, waarna ze zich diep wegstopte in het mos en haar ogen dicht liet vallen voor de laatste keer die dag.

{Topic uit?}}