I'll make two warriors out of you. [TRAINING 1/NIGHTMAREPAW AND TOXICPAW]

Een rustige blik was in haar ogen te zien toen Breezespring die ochtend wakker werd. Ze was gisteren benoemd als mentor. Niet van één, maar van maar liefst twee apprentices. Ze was benieuwd hoe de trainingen zouden lopen. Het was altijd spannend om trainingen te hebben met meerdere apprentices omdat ze allebei verschillende karakters hadden en het niet altijd duidelijk was hoe ze op elkaar zouden reageren. Breezespring hoopte dat ze een beetje met elkaar konden opschieten. En als dat niet zo zou zijn, zouden ze dat maar moeten leren. Ze was streng, maar rechtvaardig. Ze zou ze een goede training geven en hopelijk zouden ze op hetzelfde moment hun warriornaam krijgen als er geen gekke dingen zouden gebeuren. Breezespring had ze tijdens de Ceremonie al begroet, dus wist ze precies waar ze naar opzoek was toen ze de apprentices den bereikte. Het moest voor hun vast wennen zijn om met Clanmates te liggen die nu heel erg verschillend waren qua leeftijd. Als kitten zijnde viel de leeftijd nog niet zo heel hard op, maar het was echt wel een verschil om bij een kitten te liggen die vijf moons jonger was of bij een apprentice die vijf moons ouder was en bijna al klaar was om warrior te worden. “Nightmarepaw, Toxicpaw,” sprak ze rustig toen ze voor de apprentice den stond. “Kom naar de uitgang van het kamp zodra dat jullie klaar zijn.” Ze draaide zich om en liep vervolgens naar de plek waar ze net had gezegd dat ze hun zou ontmoeten. Ze ging zitten en krulde haar staart netjes rond haar poten, ondertussen in haar hoofd nagaande wat ze tijdens de training allemaal wilde doen.

Breezespring gaf een goedkeurend knikje naar de zwarte she-cat toen deze op het toneel verscheen en voor haar ging zitten. Ze wachtte nog een poosje totdat Toxicpaw zou komen, maar de kat was of niet wakker geworden of had er simpelweg geen zin in om mee te gaan. Hmm. Die indruk had ze toch niet gekregen tijdens de ceremonie. Ze kon hier natuurlijk ook niet voor eeuwig wachten en Nightmarepaw was wel gewoon op tijd. Misschien kon ze Toxicpaw voor nu laten liggen en het later wel met haar oppakken. “Laten wij alvast gaan,” sprak ze op een rustige manier tegen Nightmarepaw. “Misschien voelt je zusje zich niet goed genoeg om te gaan trainen. Ze kan nog altijd onze geurspoor volgen als ze zich beter voelt.” Ja, dat leek haar een betere beslissing. Ze draaide zich om en wenkte Nightmarepaw vervolgens om haar te volgen. “Ik zal je eerst kennis laten maken met het territorium zodat je een idee hebt waar je voor wat moet zijn als je bepaalde taken uit moet voeren of als je wilt gaan jagen als je wat ouder bent.” Ze ging op een bepaald punt staan in het territorium en wees met haar staart naar rechts. “Daar bevindt zich the Little Creek, waar je kunt gaan drinken en vers mos kunt halen voor de elders en de queens. Als je de stroom zou volgen, bij welke Clan zou je dan uitkomen denk je?” Eens zien of haar apprentice logisch kon nadenken. En anders was het helemaal niet erg, maar ze wilde eens zien of haar apprentice al enige basiskennis had van de andere Clans. Zo niet, dan kon ze daar ook nog een uitleg over doen.

Het antwoord kwam vanuit een onverwachte hoek. Breezespring nam Toxicpaw kort in zich op, toch wel lichtelijk onder de indruk zijnde dat de she-cat het voor elkaar had gekregen om hun geurspoor te volgen. Dat was niet voor elke kat even makkelijk en Breezespring besloot dan ook dat ze Toxicpaw niet te hard ging straffen voor het te laat zijn. Ze had niet alleen een goed antwoord gegeven, maar ze had ook nog Nightmarepaw en haar weten te traceren. Een geurspoor volgen, zeker als je nog maar net uit de nursery kwam, was niet gemakkelijk en dus moest Breezespring het haar nageven dat ze het goed gedaan had. Misschien was dit wel de eerste test voor haar geweest. Breezespring kon aan de houding van Toxicpaw zien dat ze zichzelf verslapen had. Ze had geen ongeïnteresseerde houding en het zag er ook niet uit alsof ze het opzettelijk had gedaan. En dus besloot Breezespring hier en nu dat ze Toxicpaw een tweede kans zou geven, mits het zich natuurlijk niet meer voor zou doen dat ze nog een keer te laat kwam. Ze gaf met een klein knikje te kennen dat Toxicpaw het juist had. “Het is inderdaad RiverClan, ja.” Ze draaide zich een kwartslag zodat ze weer naar de verschillende gedeelten van hun territorium gericht stond. “The Little Creek is een uitstekende plek om te jagen omdat veel prooidieren aangetrokken worden door het frisse water. The Pinewoods en the Marhslands zijn ook goede plekken, hoewel die laatste voornamelijk wordt gebruikt in leafbare als er echt geen andere mogelijkheid tot prooi is.” Ze keek de twee strak aan over haar schouder. “Ik wil dat jullie voorlopig niet alleen gaan naar the Marshlands en ook niet naar the Carrionplace. Het moerasachtige gebied kan gevaarlijk zijn en the Carrionplace zit vol met ratten.” Ze wees met haar staart in de richting van The Burnt Sycamore. “Daar bevindt zich een oude eik die door de bliksem getroffen is en daardoor is omgevallen. Hoewel het zich dicht in de buurt van een Thunderpath bevindt, is het een uitstekende plek om de sluiphouding te oefenen.” Ze keek met een glimlachje van Nightmarepaw naar Toxicpaw. “Naar welke plek willen jullie als eerste gaan? Misschien kunnen we, op basis van jullie keuze, ook al enkele jacht- of sluiptechnieken doornemen.”