For he will do as he does {Warhound}

_{Sneeuw bleef in dikke vlokken achter in haar pels terwijl ze door een sneeuwveld heen ploegde. Gelukkig kon ze er nog makkelijk doorheen stappen, kleinere katten zouden hier misschien meer moeite mee hebben. Sunlight draaide haar oren in de richting van de rivier, in de verwachting het razende gestroom te horen. Maar veel hoorde ze niet en het baarde haar zorgen. Met een geërgerde zucht ploegde ze door. Misschien dat ze maar iets anders ging proberen te vangen dan vis. Ze was dat niet gewend, maar het kon altijd...

{Eerste post voor Warhound}}

Warhound zat in een boom, iets wat vrij knap was op verschillende manieren. Ten eerste leek Riverclan er allergisch voor te zijn en waren bomen redelijk zeldzaam. Ten tweede waren de meeste van zijn clan aan de dikkere en grotere kant. Om vriendelijk te zijn noemde ze hij maar gegrond. Riverclan was bekend om hun fysieke kracht en formaat waardoor ze met redelijk gemak door de stroming heen konden zwemmen. Dit maakte ze ook mooie en gezonde katten, maar daar in tegen niet al te lenig of snel. Gelukkig en om het wat spannend te houden zaten er ook vuilnisbakjes zoals hijzelf in. En vandaag had hij zin zijn Skyclan afkomst eer aan te doen. Want soms werd je gewoon wakker met de innerlijke behoefte een boom in te klimmen. Hier lag hij dan ook vrij relaxed in. Het was fijn, al zijn problemen konden hem niet bereiken. Een goede oplossing noemde ze dat. Toch was zijn aandacht al snel naar iets anders getrokken, namelijk een zeer bekende she-cat. Sunlight en hij waren van dezelfde generatie en ze hadden dan ook opgetrokken, al was hun band was verwaterd. Warhound leek niet bepaald de rede te begrijpen maar goed, het deerde hem ook niet al te veel. Ze was wel leuk om te pesten. Hij zette zich dan ook af van zijn tak en sprong recht op de rug van de ander af. Met de bedoeling hierop te landen. Wat zijn plan daarna was, was nog niet zeker. Improvisatie was ook een vak.

_{Ze had de geur van een bekende kater al opgepikt en was op haar hoede. Als kitten was Warhound nog wel leuk geweest om mee om te gaan, maar hij was daarna steady in een eikel veranderd. Hierom was ze dus ook redelijk gestopt om met de kater om te gaan. En vanwege zijn eikelige gedrag was ze nu ook op haar hoede. Haar oren waren gespitst en haar snorharen stonden gespannen om alles op te vangen. Het kraken van een tak achter haar was genoeg om haar te alarmeren op zijn aanwezigheid. In een vloeiende beweging draaide ze zich om, hief ze zich op haar achterpoten en haalde ze met haar massieve poot uit naar de kater om hem te slaan. Ze had nog wel de gratie om haar nagels ingeslagen te houden. Dat verdiende hij niet. Nog niet althans.}

Warhound had nog nooit vliegen als een van zijn mogelijke talenten bedacht. Maar blijkbaar was hij er redelijk bekwaam in, met een helpende poot van Sunlight. De kattin had hem mooi geraakt en hem hierdoor compleet uit koers geslagen, waardoor hij een flink eind verderop op de grond belandde. Ieder ander had hier misschien met een kreun of gepijnd geluid op gereageerd. Niet hij, nee, in plaats daarvan begon hij te grinniken. Warhound was niet heel anders, enkel voelde hij niks. Geen enkele emotie van zichzelf, en veel van je normale reacties was afhankelijk van deze emoties. Want hoewel hij wel de ervaring van pijn had, had hij hier geen negatieve associatie mee. En het was iets. Oh en hoe wanhopig hij wel niet was voor dat iets. Vandaar dat hij enkel zijn vacht uitschudde en zich niet leek te deren aan de broze plek bij zijn schouder, maar weer terug wandelde naar Sunlight. "Kom aan mama bear, niet zo agressief" Hij kwam naast haar, iets wat een grappig zicht was. Hij stond hoog op zijn poten zoals een windclanner, had de rest van zijn bouw van Skyclan. Enkel zijn vachtje leek Riverclan te zijn. Hierdoor was hij ook alles behalve breed en had een bouw die niet bepaald mannelijk of vrouwelijk was, maar ergens tussen in. Meer vloeiend en sierlijk dan de grotere beesten... Van formaat was hij gemiddeld, iets wat hem in totaal ongeveer een kwart van Sunlight moest maken in aanzicht. Toch keek hij met een nonchalante grijns op zijn kop naar boven, om zich wat tegen haar aan te duwen. "Maar schat, waar ging je heen?" Waar het ook was, ze kon wel gezelschap gebruiken.

_{Haar poot maakte contact met de veel kleinere kater, welke volledig uit zijn baan raakte en met een flinke smak op de grond terecht kwam. Sunlight zakte op haar achterwerk en gaf haar poot een paar likken, alsof ze het vuil ervanaf wilde poetsen. Take that Warhound. De kater was, uiteraard, enkel niet heel erg onder de indruk van de smak die hij zojuist had gemaakt. Waar was dat beest van gemaakt? Kauwgom? Hij was er mierzoet genoeg voor en liet je waarschijnlijk wegrotten als je hem te dicht bij je liet. Na samen met hem opgegroeid te zijn, vertrouwde Sunlight hem niet echt. De kattin vernauwde haar ogen enkel bij zijn volgende woorden en sloeg haar nagels uit, welke ze ook een veelbetekenende lik gaf. Dit was een waarschuwing Warhound. "Jagen zoals een respectabele Riverclan warrior betaamd. In tegenstelling tot bomen klimmen als een Thunderclan eekhoorn," miauwde ze neutraal.}

De calico kater nam de ander in zich op terwijl hij weer dichterbij kwam. Ze was hier duidelijk een statement aan het maken door zichzelf zo schoon te likken, een die voor hem ook duidelijk binnen kwam. Hij was immers niet dom, hij was veel, maar niet dom. Hij had een reden voor zijn acties hoe ongemanierd ze ook waren. Was het niet grappig dat het weghouden van manieren meteen gezien werd als een teken van lage intelligentie? Terwijl het voornamelijk een teken was van lage empathie? "Thunderclan is letterlijk de énige clan die niet in mijn bloed zit lieverd. En Thunderclan heeft geen talenten. Ze staan bekend om hun moed en rechtvaardigheid, iets wat niet bestaand is in onze cultuur aangezien iedere clan hetzelfde gedrag vertoont. Ze hebben dus enkel een groot ego" Hij grijnsde "Dus als me een Thunderclan noemt om mijn enorm ego die geen werkelijke onderbouwing heeft, had het gepast. Voor het klimmen in bomen? Niet zo veel" Warhound hielt van praten, hij hielt van aandacht. Wat hem in principe een kitten maakte in manier van doen. En negatieve aandacht was ook aandacht. "Maar schoonheid, het ijs houd je niet dus vissen ligt eruit. Je bent doorgefokt Riverclanner en dan willen jagen? Daar wil ik bij zijn" Poeslief gunde hij haar een grimmas.

_{Sunlight rolde met haar ogen en kon dit keer het niet laten om een keer te zuchten bij de woorden van Warhound. Geen wonder dat hij zo verknipt was, had geen druppel loyaliteit in dat gemixte bloed van hem zitten. Ze wist dat ze Littlepaw een kans moest geven, maar Warhound gaf haar niet echt de beste credits of het voorbeeld dat het goed kon gaan. Ze kon zich in ieder geval nog iets vinden in de woorden van Warhound over Thunderclan. Maar gelijk zou ze hem niet geven. De kater liep al teveel naast zijn bontsloffen. Ze gromde wat binnensmonds bij zijn volgende woorden, draaide zich in een vloeiende beweging om en torende dreigend boven de kater uit. "Dan wil ik wel eens zien hoe goed een doorgefokte halfclanner zich redt in de ijsrivier," miauwde ze op lage toon naar hem. De dreiging was duidelijk.}