[Clan-Event] Nightmare Before Christmas

De ander leek zijn verbazing te merken, al liet ze hem wel spartelen en kwamen er geen bemoedigende woorden. Bovendien leek ze niet zwaar onder de indruk te zijn van hem, al vond hij dat een beetje flauw omdat hij er ook weinig aan kon doen dat hij dit nog niet zo goed begreep. Zeker toen ze een facepalm deed. Nou zeg. Een beetje beteuterd keek hij haar aan, maar klaarde op toen ze hem niet achterliet. Dat was zo nietszeggend geweest. Al was deze vraag niet veel beter. Tall schuifelde even met zijn poten, ehm. Was het zo duidelijk?
"Met wel meer volgens mij," Murmelde hij een beetje schuldbewust, zuchtte toen en keek de poes aan. "Slate," Mauwde hij wat duidelijker, met een soort algemeen pootgebaar. Hij wist oprecht niet wat hij moest doen om dat weer beter te maken. Wie weet had Russet een idee. Een beetje hoopvol keek hij de rossige poes aan. Go on, ze was hier om advies te geven, geef advies.

Intussen was Russetfur alweer zo lang wakker dat ze als het ware over haar vermoeidheid heen ging. Ze besloot dan ook gewoon nog bij Tallstar te blijven zitten. Hopelijk kwamen Acorndust en zijn patrouille snel weer terug. Russetfur had aan Tallstar gevraagd of hij ruzie had met een poes, waarop hij antwoordde dat hij waarschijnlijk wel met meerdere poezen ruzie had. Russetfur vernauwde haar ogen en probeerde niet te lachen toen hij de naam van de grijsgekleurde jonge Elder uitsprak. "Ah," kwam er uit haar bek. Ze hield haar gezicht in plooi. Ze wist wel dat er vaker dingen tussen Slatefur en Tallstar waren geweest. "Wat heb je nu weer gedaan?" Vroeg ze toen aan de kater. Ze had zo het een en ander meegekregen in het kamp, maar een echt duidelijk verhaal was het niet. Dat soort drama boeide haar dan ook niet, maar nu ze toch in gesprek waren hierover, kon ze net zo goed naar verduidelijking vragen. Ondertussen hield ze haar oren gespitst om geluiden buiten het kamp op te kunnen pikken.

@Tallstar

Dat de poes meteen aannam dat hij degene was die iets had gedaan deed hem even verontwaardigt opkijken, tot hij zich bedacht dat de poes ergens een punt had en hij zijn schouders weer even liet hangen, een beetje hulpeloos richtte hij zijn blik tot de rode poes en schudde langzaam zijn hoofd. "Ik zou het oprecht niet weten," Mauwde hij, verloren. Duidelijk dat dit niet zijn sterke kant was, en dat hij van de ander hoopte dat die het wel zou weten. "Het ene moment was alles goed, toen wat minder, toen weer goed, maar nu toch weer niet goed?" Zelfs als hij het zo uitsprak snapte de kater er geen snars van, man, poezen waren moeilijk.

Onderwerp: Re: [Clan-Event] Nightmare Before Christmas