110 Actief
| |
| Onderwerp: The light is burning (Tallstar) vr 12 okt 2018 - 17:31 | |
| Burninglove was nog steeds niet over het nieuws dat haar vader had medegedeeld. Ze was zwanger, ze was in verwachting. Ze zou kittens de wereld in brengen. Ze herinnerde zich de vraag die ze aan haar oom had gesteld nog. Ze had niet veel langer Warrior kunnen zijn, hoewel het wel in haar bloed zat. Haar vader was een Warrior geweest voordat hij de roeping voor Medicine Cat kreeg, daarna was hij dit geworden. Waardoor hij zijn eerste nestje kittens nooit had zien opgroeien van dichtbij. Runningvole, haar moeder was de zus van Tallstar waardoor de kater een oudoom zou worden van haar kittens. Het was ook zijn familie, ze wist dat ze het hem moest vertellen. Dat hij moest weten dat de kittens geen volbloed Shadowclan waren. Ze schaamde zich dood, waardoor ze ook met hangende oren de den zonder een woord te zeggen binnen stapte. Echt vaak was haar oom hier niet, maar ze wist dat ze hem enkel privé wou spreken. Het was niet iets dat ze met de hele Clan wou delen. "Oom?" Mauwde ze zacht op een trillende toon. Een die aangaf dat de bom bijna zou barsten. Hoewel ze haar kittens liefdevol op zou voedden kon het niet anders dan dat ze voelde dat ze een enorme fout was begaan.
|
|
☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
| |
| Onderwerp: Re: The light is burning (Tallstar) vr 9 nov 2018 - 16:50 | |
| Hij lag op zijn rug in de den, nog steeds gepikeerd over de gesprekken die hij de afgelopen tijd gevoerd had. Tall voelde zich niet alsof hij zichzelf was. Klonk vreemd, het verwarde hem, maar andere woorden had de kater er niet voor. Wat was de mogelijkheid anders, dan dat hij vol frustratie op zoek was naar iets wat niet paste? Vermoeid opende hij zijn ogen toen een stem hem uit zijn dramaqueen modus trok. Zijn mond ging weer in de glimlach staan en met nieuwe energie rolde hij zich om en keek in de richting van Burninglove. Geen tijd voor hem om dramatisch te doen, dat deed deze kleine al. Het huilen stond haar duidelijk nader dan het lachen. Met een schuin hoofd keek Tall haar aan, zijn blik vragend. "Ja?" Mauwde hij na een stilte. Hij was 'oom' en bovendien de enige hier, dus ze zou het wel tegen hem hebben. Al zag hij niet meteen in wat het kon zijn dat ze zo ongeveer moest huilen.
|
|