Moonlight never hides the truth [Acefray♡]

Burninglove had met een reden met Tallstar gesproken. Immers was ze vaak ziek of zwak; waardoor ze haar taken niet uit kon voeren. Vandaag voelde ze zich weer niet fit; waardoor de kattin schoorvoetend naar de bekende den van haar vader was gelopen. Het leek wel alsof haar lichaam haar geen gelukkig Warrior leven gunde. In plaats daarvan moest het haar altijd in de steek laten. Zonder een woord te zeggen stapte ze de den binnen waarna ze haar gouden ogen op haar vader; de bekende knuffelbeer richtte. "Acefray?" Mauwde ze een tikkeltje ongemakkelijk. Het was nog geen Moon geleden dat ze hier ook had gestaan. Dit was gewoon achterlijk. Waarom kon haar lichaam niet doen wat het moest doen? Wist zij veel dat ze kittwns verwachtte.

De grijze kater keek meteen op toen hij de stem van zijn oudste dochter hoorde. Meteen vulde zorgen zijn hoofd terwijl hij zich naar de bron van het geluid draaide. Wat zou er nu weer zijn? Hopelijk was het maar een kleine verkoudheid en niks ernstig. Ze was zo snel ziek zijn arme kind. Zijn arme prachtige dochter die voor hem als de zon in zijn leven was. Wanneer hij naar haar keek zag hij Runningvole. Zag hij zijn eerste jeugdliefde en voelde hij dat geluk en dat verdriet weer terug. Oh Burninglove was in zijn ogen perfect, ondanks dat ze geplaagd werd door constante ziekte. Maar toen hij dichterbij kwam en haar geur oprook kon hij het niet hielpen dat zijn mond openviel… “Burning- Burning schat…” Een toon van onwerkelijkheid was in zijn stem te vinden. Dit kon niet echt zijn… nee. Zou het echt?

Burninglove keek naar de pluizige kater; die totaal niet op haar leek maar toch haar vader was. Hij stapte op haar af zonder te aarzelen terwijl zijn mond open viel. Immers wist hij van haar zwakke gezondheid af en kwam ze nooit langs zonder reden. Ze was nog steeds niet geheel zeker van haar band met de grote kater. "Burning- Burning schat..." Sprak hij op een verraste manier. Waardoor ze haar ambere ogen vragend op de kater richtte. "Acefray?" Mauwde ze duidelijk verward. Terwijl ze hem bezorgd aan keek er was toch niets mis met haar? Had ze nu een ernstige ziekte; nee dan zou hij niet zo stil staan. "Wat is er?" Vroeg ze zachtjes; haar ogen stonden angstig. Waarom stond hij haar zo aan te gapen!

Onderwerp: Re: Moonlight never hides the truth [Acefray♡]