Going for the borders

Onderwerp: Going for the borders zo 16 sep 2018 - 2:54

Het was al even geleden sinds hij een van de grenzen op had gezocht. Het leek hem namelijk niet verstandig om er naartoe te gaan terwijl zijn gedachten bijna alleen maar bij de dood van zijn moeder waren. Het was nu echter al weer even geleden, waardoor hij zich nu weer zeker genoeg voelde om hier te komen. Om meteen de grens met Riverclan op te zoeken was misschien niet verstandig, maar toch was hij hier gekomen en wie weet kwam hij niet eens een kat van Riverclan tegen. Het bleef alleen wel een angstaanjagende plek, gezien je hier makkelijk naar beneden kon vallen een afgrond in richting de rivier en dat wilde hij absoluut niet.

[Thistlefang]

Onderwerp: Re: Going for the borders zo 16 sep 2018 - 13:04

Thistlefang had zijn taken als warrior zeer serieus genomen. Nah, oké, hij loog. Het enige wat hij echt goed deed, was in slaap vallen en vervolgens te laat wakker worden. Dan moesten zijn denmates hem wakker maken – en meestal was dat een schop tegen zijn zij of iets anders – en dan moest hij direct mee op patrouille gaan. Hij was als kitten heel ongeduldig geweest om een apprentice te worden, maar eigenlijk verlangde hij weer terug naar dat leven van de nursery. En dus was hij laatst gewoon ergens random tussen de kittens in gaan liggen. Dat was tenminste totdat een queen hem naar buiten stuurde vlak nadat de kittens hem gebruikt hadden als kussen. Thistlefang had het heerlijk gevonden hoe elke kitten zich bij hem verzameld had en tegen hem aan was gaan liggen. Het was zacht, warm en heerlijk geweest. Vooral warm. Bijna elk plekje van zijn lichaam was in beslag genomen door een kitten en hij had het grappig gevonden hoe zijn neus kriebelde doordat zacht kittenvacht er langs streek. Zijn geluk was echter van korte duur geweest: hij had zich bij de patrouilleleider van die dag moeten verantwoorden waar hij dat uur geweest was. En dat was niet prettig geweest, zeker niet toen de vier anderen die mee waren gegaan op patrouille zich ook nog eens met het gesprek begonnen te bemoeien. De borders moesten bewaakt worden, hun geurmarkeringen moesten overgedaan worden en blah blah blah. Hij had er maar met een half oor naar geluisterd en zo’n ernstig mogelijk gezicht getrokken, net alsof het hem allemaal ook maar iets kon schelen. Natuurlijk wilde hij de grenzen van zijn Clan veilig houden, maar ging het nu echt helpen om met z’n vijven als een dolle meute achter elkaar te hollen en de geurmarkeringen toe te passen? Ze hadden makkelijk met hun vieren kunnen gaan, maar goed. Thistlefang rende het laatste stukje tot het einde van de grens die de grens van RiverClan met WindClan verbond en zijn blik gleed naar de overkant, naar een kat van WindClan die blijkbaar hetzelfde idee als hem had. “Hé, hallo daar!” riep hij vrolijk. “Alles kits?” Hè, was hij toch niet alleen.