Come, come

Onderwerp: Come, come ma 20 aug 2018 - 11:26

Ze was blij. Het deed haar goed dat ze haar genoeg vertrouwden om weer een apprentice onder haar hoede te plaatsen. Dan ook nog een apprentice die ietsje ouder was, dus wat meer jonkie af was. Wat zij alleen maar fijn vond. Ze kreeg de kriebels van kittens, maar een apprentice was alweer wat anders. Die kon ze echt aan het werk zetten en dingen leren. Vaak wilden ze dat ook heel graag, want ja wie wilde er nu niet warrior worden? Dus vond ze het leuk een apprentice te hebben. Ze was een strenge lerares, maar wel rechtvaardig. Dus stapte ze naar de kampuitgang, iets voordat de zon op kwam en wachtte op Dustpaw. Haar felgele ogen hadden een rustige gloed terwijl ze door de doorntunnel naar buiten staarde. Haar gedachten gingen terug naar de eerste keer dat zij het kamp uit had gemogen als apprentice. Het vormde een kleine glimlach om haar lippen.

[First Dustpaw]

Onderwerp: Re: Come, come ma 20 aug 2018 - 20:05

Vandaag was eindelijk de dag dat hij zijn eerste training zou krijgen en daarbij het kamp uit zou gaan. Het was niet alsof hij er niet uit geweest was voor de journey, maar dit was toch anders. Nu kon hij eindelijk Thunderclan gebied gaan verkennen en hij had er dan ook zin in. Door zijn enthousiasme had hij echter niet heel goed kunnen slapen, maar dat mocht de pret niet deren. Dustpaw strekte kort zijn lichaam uit voor hij de apprentice den verliet om naar de kampingang te lopen. Hij zag dat Eveningglow al stond te wachten, dus zette hij wat sneller de pas erin. "Goedemorgen!" Begroette hij de poes toen hij eenmaal bij haar was. Hij kon niet wachten tot ze het kamp uit zouden gaan, maar hij probeerde toch wat geduldig over te komen. Te enthousiast zijn was namelijk ook niet weer per se goed.

Onderwerp: Re: Come, come di 21 aug 2018 - 15:22

Ze hoorde de pootstappen van Dustpaw al achter haar. Dus keek ze om toen ze wist dat haar apprentice vlak achter haar was. “Goedemorgen Dustpaw.” Groette ze terug toen hij bij haar stil stond. “Heb je al iets gegeten? Je zult je energie nodig hebben vandaag.” Vroeg ze vervolgens terwijl ze met het puntje van haar staart naar de prooistapel wees. “Anders wil ik dat je eerst iets te eten haalt, voordat we vertrekken. Vandaag ga ik je het territorium laten zien en dat is een hele wandeling.” Ze zat er niet op te wachten Dustpaw het laatste stuk terug naar het kamp te moeten praten wanneer hij geen energie meer in zijn lijf had, door een rommelende maag.

Onderwerp: Re: Come, come di 21 aug 2018 - 19:54

De begroeting kwam terug, al snel gevolgd door de vraag of hij gegeten had. Dat had hij nog niet gedaan, dus hij schudde zijn kop. "Dat heb ik nog niet gedaan." Misschien had hij dat wel moeten doen, maar hij kreeg nu in ieder geval nog de kans om wat te eten. "Ik zal snel zijn." Zei hij dan ook voor hij zich een weg baande richting de prooistapel en er een muisje vanaf pakte. Hij at het diertje snel op, voor hij zich weer een weg maakte richting waar Eveningglow als het goed is nog stond te wachten. "Nu ben ik er wel klaar voor." Zei hij en wachtte geduldig tot de warrior zou aangeven dat ze zouden vertrekken.

Onderwerp: Re: Come, come do 23 aug 2018 - 10:44

Ze knikte. “Daar reken ik op.” Zei ze toen Dustpaw aangaf snel te zijn. Ze bleef op haar plek zitten en keek weer naar doorntunnel. Haar eerste keer was met Neverdream geweest. De kattin was niet lang haar mentor geweest, daarna had Blacktear het overgenomen. Blacktear had haar de harde training gegeven die ze gewild had. Ze had veel respect voor de oudere kattin. Het had haar geholpen te vormen tot wie ze nu was. Ze was altijd al een strever geweest, maar dat was ze alleen nog maar meer geworden. Dat wilde ze Dustpaw ook meegeven. Ze keek weer om toen Dustpaw naast haar verscheen. “Mooizo.” Er ontstond een klein glimlachje rond haar lippen. Voordat ze opstond en de kater wenkte met haar staart de doorntunnel door te gaan. “Wat weet jij over ons territorium Dustpaw?” Vroeg ze toen.

Onderwerp: Re: Come, come do 23 aug 2018 - 20:33

Hij volgde de oudere poes door de doorntunnel zodra hij gewenkt werd. Nieuwsgierig wat hij allemaal te zien zou krijgen. Al snel kreeg hij een vraag over wat hij wist van het territorium. Hij wist natuurlijk van de zonnerotsen, waar ze tijdelijk hadden verbleven na de brand en voor ze naar de bergen gingen. "We hebben de zonnerotsen, waar we tijdelijk verbleven voor we naar de bergen gingen." Begon hij dan ook, dat was hetgeen waar hij het meeste over wist, ook al was hij toen nog niet echt oud geweest. "Verder de Owltree, Snake rocks en de Sandy hollow." Die laatste was voor trainingen wist hij. "Verder hebben we een grens met Shadowclan en Riverclan." Dat was altijd belangrijk om te weten. Hij had nog niet echt veel over het nieuwe gedeelte in het territorium gehoord, dus daar bleef hij stil over.

Onderwerp: Re: Come, come za 25 aug 2018 - 9:46

Ze knikte na de woorden van Dustpaw. “Dat klopt.” Sprak ze toen. “Ons territorium grenst aan Fourtrees. Met een gathering kunnen we langs Owl tree bij Fourtrees komen. Vanaf het kamp kun je ook een andere route lopen. Wanneer je Owl tree aan je rechterschouder hebt. Kom je eerst langs Sandy Hollow en dan de Sunningrock. Dit ligt vlak aan de rivier. Aan de gorge de grens met RiverClan. Als je bij Sandy Hollow links gaat in plaats van rechtdoor kom je uiteindelijk bij Tallpines uit. Dit is wel een stuk lopen, dus daar gaan we vandaag niet helemaal doorheen lopen. Ik laat je wel even zien waar het is, maar daar gaan we de volgende keer wel heen als we niet een hele ronde doen het territorium doen. Als je bij het kamp meteen links gaat kom je bij Snakerocks uit en aan die kant van ons territorium ligt ook het Thunderpath. De grens met ShadowClan. Daar rijden ook monsters dus ga daar nooit in je eentje heen totdat je oud en wijs genoeg bent begrepen?” De blik in haar felgele ogen richtte zich op Dustpaw met een doordringende blik erin. Ze wilde dat het duidelijk was. Toen keek ze weer voor haar uit en zuchtte. “En dan heb je als laatste nog de Blooming Woods, omdat de twolegs weer eens niet met hun poten van ons territorium konden blijven.” Haar oren waren in haar nek gedraaid en ze versnelde haar pas plots. Toen ze dat doorhad vertraagde ze weer, anders zou Dustpaw haar nooit bij kunnen houden. “Dit is Owl tree.” Ze stond stil toen de bomen verder uit elkaar begonnen te staan en de grote boom voor hen verscheen.

Onderwerp: Re: Come, come ma 27 aug 2018 - 9:22

Glazeheart zat op een laaghangende tak in de Owltree. Het was alweer lang geleden dat Snowdance dit hem geleerd had. Toen was hij nog Glazepaw en zij nog Snowpaw. Nu was ze een heldere ster aan de hemel. Al had hij soms het gevoel dat ze nog op aarde rondliep maar dan als haar dochters die elk op hun eigen manier op haar leken. Vanaf hier kon hij aardig ver zien en de zon was al wat hoger aan de hemel geklommen waardoor hij lekker warm werd. Zijn grote puntige oren spitsten zich toen hij stemmen hoorde van beneden. Hij herkende zijn beste vriendin Eveningglow en haar apprentice Dustpaw. Hij kreeg een idee. "Oehoe oehoe!" Deed hij een uil na. "Ik ben de uil, ga weg van mijn boom!"

Onderwerp: Re: Come, come ma 27 aug 2018 - 20:58

Eveningglow legde uit waar alles in het territorium lag, gevolgd door een waarschuwing dat hij beter nog niet in de buurt van het Thunderpath kon komen. Niet dat hij dat graag wilde, want de stank van die dingen kon hij nog steeds van de journey herinneren en graag zou hij er zeker niet naartoe gaan. Met opgetrokken neus, schudde hij dan ook zijn kop. "De stank alleen houdt me er al van weg." Voegde hij er nog aan toe. Iets wat hem juist veel meer interesseerde was de plek waar ze nu naartoe leken te gaan, namelijk de Owltree. Hij merkte niet heel erg op dat Eveningglow voor een moment haar pas had versneld. Blooming woods, het was iets waar hij nog niet geweest was en hij had ook geen idee wat de twolegs ervan gemaakt hadden. Voor hij er echter te veel over na kon denken waren ze dan toch echt aangekomen bij de Owltree. Vol bewondering bleef hij stilstaan en keek hij omhoog. Zou hij er ooit in kunnen klimmen? "Hij is groot." Was het enige dat hij zei. Plots hoorde hij een ander geluid en zocht met zijn ogen waarvan het vandaan was gekomen, want het leek een kat te zijn, ook al kon hij hem niet zo snel vinden en kon hij de stem zo snel ook niet herkennen.

Onderwerp: Re: Come, come di 28 aug 2018 - 15:29

Ze glimlachte door de eerste reactie die Dustpaw gaf toen hij de boom zag. “Dat is hij zeker, daarom zit de uil juist…” Ze kon haar zin niet afmaken. Toen klonk de stem van Glaze opeens uit de boom. Ze rolde met haar ogen en zuchtte, dit kon ook echt alleen maar een actie van haar beste vriend zijn. “Jemig Glaze doe eens normaal! Of moet ik je aan je staart die boom uit trekken?” Dat laatste zei ze plots poeslief. “Let goed op hoe ik de boom in klim en die ooh zo grote uil uit zijn boom haal. Dan kun je meteen de boom klim techniek zien.” Sprak ze tegen Dustpaw. Ze klom dus expres wat rustiger, anders was ze de boom in geschoten. Nu liet ze precies zien waar ze haar nagels in de boom haakte en hoe ze zichzelf aan haar voorpoten optrok. Haar achterpoten weer in de boom haakte en dat steeds herhaalde, verder omhoog.

Onderwerp: Re: Come, come