Haar pootjes droegen haar richting de uitgang van het kamp, wachtende tot ze haar apprentice Trovepaw zou zien opdagen. Het was de dag na de ceremonie, tijd om aan de training van de jonge kattin te beginnen. Een zucht verliet haar bekje, opwinding door haar aderen gierende. Dit zou de eerste keer zijn dat ze een training gaf! Silverwolf schoot snel een schietgebedje naar Starclan. Op dat vlak was ze best gelovig, hopende dat ze wat goed geluk zou krijgen en met haar apprentice goed overweg kon. Alles ging altijd gemakkelijker als ze goed luisterden en deden wat je vroeg. De hele tijd bekvechten met haar leerling, daar had ze geen zin in. En dus hoopte ze maar dat Trove er net zo over dacht als haar.