Stop it please.

Het waaide, en hard ook. De kat deed zijn best om zo min mogelijk vies spul in zijn vacht te krijgen, maar met deze wind was dat bijna onmogelijk. Het sloeg voor zijn kop en trok hem alle kanten op. Vies schijt weer was het. Het was een van de weinige dingen waar Night echt chagrijnig van kon worden. Met een lang gezicht trippelde hij dan ook wankelend naar een boom in hoop op wat bescherming. Zijn vacht stopte langzaam terwijl hij de grote stam naderde, achter hem een spoor van witte haren. "Ja nou weten we het wel weer. Stop maar met aanstellen." Miauwde de warrior geïrriteerd de lucht in. Alsof dat ook maar iets uit maakte, maar het gaf hem tenminste wat opluchting. Nu zou hij weer uren zijn eigen pluishoop kunnen schoon maken, soms wenste hij echt dat hij met een korte vacht was geboren. Of beter nog, kaal.

Zijn vacht sloeg wild tegen zijn kop toen Nightpool zijn tong er op zetten. Met een zucht probeerde hij zo goed mogelijk de los gelaten haren terug te likken, maar tevergeefs. De kater gaf het op en legde met een norse blik zijn massieve kop op zijn poten. Afwachten dan maar. "Uhm..Sorry?" Zijn witte oren spitste zich en hief zijn kop op. Ah daar zul je Ice weer hebben. Nightpool onderdrukte een zucht. De twee hadden een talent ontwikkeld waar ze elkaar alleen tegen kwamen in ongemakkelijke situaties. Zoals nu. "Lieverd, ik had dat niet tegen jou." Miauwde hij droogjes. Hopelijk konden ze deze keer een ongemakkelijke situatie vermijden en elkaar eens leren kennen.

"Lieverd?" Night trok zijn oren iets naar achteren. Dit was Icesong, natuurlijk had hij haar geen lieverd moeten noemen, ze was ook niet echt het type dat je zou omschrijven als een lieverd. Zoals gewoonlijk begon hun gesprek met een sarcastische opmerking en nog meer ongemakkelijkheid. De kater haalde zijn schouders op en wilde iets terug zeggen tot ze aanbood om weg te gaan. "Ben ik zo vervelend gezelschap?" Miauwde Night vragend aan de lapjespoes. "Ik stel jou gezelschap wel altijd op prijs." Met een klein lachje hupte hij omhoog en liep hij naar Ice toe. "Wat nou als we elkaar beter leren kennen? Misschien worden de situaties waarin we elkaar dan telkens tegen komen ook wat minder raar." Hij wilde niets liever dan de ongemakkelijkheid tussen hun twee laten verdwijnen. Iedereen mocht hem, en hij mocht iedereen. Dus daar zou Nightpool ook even moeite voor doen en op zich had hij oprechte interesse in de vrouwelijke warrior die voor hem stond.

Hij had niet verwacht dat ze er ook mee zou instemmen en ook niet dat ze zo kalm reageerde. De kater was gewend dat ze met een sarcastische opmerking zou antwoorden of gewoon weg was gelopen. Ze leek zelfs een beetje verbaasd door wat hij had gezegd. "Pff, nou je hoeft niet zo verlegen te zijn hoor." Miauwde hij grinnikend. Als andere verlegen gingen doen werd hij zelf ook altijd verlegen, iets wat de warrior liever vermeed. Toch deed hij anders tegen Icesong dan tegen andere poezen die hij kende. Het klonk misschien vreemd, maar tegen haar was hij minder gentleman achtig en meer gewoon. Nightpool wist niet zo goed wat hij hier over moest denken, maar voor nu was het nog geen probleem. "Waar eh, wil je jagen?" Antwoordde hij twijfelend terug.

Ze mompelde, waarom mompelde ze? Juist omdat ze niet deed zoals gewoonlijk werd hij er ter plekke nerveus van. De kater ontweek haar blik eventjes, wat niet moeilijk was omdat zij het zelfde leek te doen. Gelukkig raapte hij zich snel weer bij elkaar en deed zijn best normaal te doen, hij hield niet van verlegenheid en nerveuze dingen. "Nu het rond zonhoog is.. zal het daar wel koel onder de hoge bomen.. Dus misschien.. tja.." Nightpool glimlachte en knikte. "Goed denkwerk Ice, al vraag ik af of we iets kunnen vangen met deze wind, misschien bied de Uilenboom ons wel beschutting." Miauwde hij terug terwijl zijn poten hem verder van haar vandaan droegen. "Kom slome, of wil je de hele dag daar staan en mijn ogen ontwijken?" Hij grinnikte en draaide zijn kop naar het pad. Normaal doen.

Hij moest zijn lach in houden toen Icesong vrijwillig naar hem toe kwam terwijl hij haar slome had genoemd, het leek even alsof hij een kant van haar zag die hij nog niet had gezien maar al snel werd ze de oude weer. "Je bent zelf een slome!" De kater grinnikte, jup daar was ze weer. "Kijk maar uit met wat je zegt want ik ben sneller en dat weten we allebei." Uitdagend keek de witte kater haar aan. Heel snel was hij eerlijk gezegd niet, wat vooral kwam door de lange haren en ook omdat hij niet zo van rennen hield. Snel opende hij zijn bekje weer voordat Icesong hem écht zou uitdagen voor een ren wedstrijd. "Hey Ice, zou jij liever een vogel zijn of een mannelijke kater?" Het was een totaal random vraag en Nightpool was er zelf ook verbaasd over. Hij werd gewoon snel zenuwachtig rond haar, maar dat kwam waarschijnlijk door het ongemakkelijke moment van net.

Het werd weer raar, kon hij geen normale vragen stellen? De kater grinnikte en schudde zogenaamd afkeurend zijn kop. "Snap ik wel want je wilt natuurlijk niet zo groot en log zijn als ik." Met een grijns keek de witte kater haar aan. "Maar dan kan je ook nooit zo mooi zijn als ik." Voegde hij er plagerig aan toe. Het gesprek leek wel weer wat beter te gaan en hij wilde best oprecht dingen aan haar vragen alleen wist hij niks over de kattin. Daardoor wist hij ook niet zo goed waar hij moest beginnen. Nooit had hij opgemerkt dat een gesprek voeren zo moeilijk kon zijn, al was hij misschien de enige van hun twee die daar zo over dacht. Normaal ging het vloeiend, maar met Icesong zat hij altijd vast in ongemakkelijke situaties. Nightpool stapte ondertussen stevig door terwijl hij opzoek was naar de juiste woorden.

Hm, ze leek hem niet heel amuserend te vinden, iets wat hem meer irriteerde dan hij wilde toegeven. Nu de kater er over nadacht, hij had Icesong nooit echt zien lachen. Eigenlijk ging hij er van uit dat haar persoonlijkheid gewoon was, maar misschien lag het wel aan hem. De gedachte maakte hem alleen maar nog geïrriteerder. ""Ik neem aan dat jij dus geen vogel wil zijn?" Haar stem bracht hem weer in het nu en hij schudde zijn hoofd. "Een vogel niet, ik heb het niet zo op hoogtes." Nightpool liet zijn blik naar haar glijden en grinnikte. Hij was niet goed in rennen, klimmen ook niet. Als je het zo dacht was hij eigenlijk een waardeloze warrior. "Ik denk dat ik niks anders kan zijn dan een witte kater." Miauwde hij terug. Als Icesong in een vogel zou veranderen dan zou dat vast een roodborstje zijn. Ja, dat paste wel bij haar. Het beeld vormde in zijn hoofd en hij kon een korte lach niet onderdrukken.

Icesong leek eindelijk wat ontspannender. Ze praatte wat meer en maakte zelfs een sarcastische opmerking over zijn vacht. Fijn, het voelde alweer normaler. Maar meteen daarna maakte ze het weer anders door haar excuses aan te bieden. Wat was dat toch vandaag? "Ice, het is niet erg hoor. Ik heb een dikke vacht, mij beledig je niet zo snel." De kater grinnikte en trok een wenkbrauw op. "Maar dat betekent niet dat je me daar in kan gooien." Nightpool zwiepte zijn staart richting de modderpoel en trok een vies gezicht. Als hij daar in terecht kwam zou het dagen duren voordat de vieze drek er uit was. "Als die drek in mijn vacht terecht komt, mag jij me schoon maken." Miauwde hij uitdagend naar de poes.

Nou zo erg was het toch ook weer niet, zijn vacht was prima te wassen en hij was ook niet de lelijkste, al zei hij het zelf. "Je hoeft niet zo een gezicht te trekken hoor, ik zou jou ook nooit wassen." De kater stak zijn tong er bij uit. Ah, nu zag hij haar punt. Als hij er aan dacht om haar schoon te maken wilde hij ook een vies gezicht trekken, nee dat was veel te intiem. De kater bloosde heel kort even bij de gedachte maar wuifde deze meteen weer weg. "Hoe komt het toch." De kater stopte in zijn pas en keek haar aan. Zijn groene ogen vermeden die van haar. "Dat het altijd raar is bij ons?" Zo, het was er uit. Misschien deed hij iets wat Icesong niet fijn vond? Dan kon ze het beter maar meteen vertellen en dan konden ze dat oplossen. Om nou altijd ongemakkelijk rond elkaar te zijn vond hij ook vervelend. Nightpool schraapte zijn keel en tikte zenuwachtig met zijn staart op de grond. Niet dat hij het erg vond om haar te zien.