Er vroeg op uit

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit do 29 jul 2010 - 18:37

'Ik ben hier gewoon aan het wandelen. niet aan het jagen!' Miauwde de rogue. Honeypaw krulde haar bovenlip op, ze walgde van de arrogante rogue, 'Julie lijken noch heel goed op leerlingen,hoop dat jullie niet gaan proberen met een krijger te vechten. Je ziet toch zo dat je tegen mij gaat verliezen.' Miauwde de rogue verder. Honeypaw keek hem minachtend aan, 'Volgens mij bluf je maar wat, ik heb je zien hinken, en wie denk je wel dat je bent?' Spuwde ze, haar nagels uit klappend, ze zagen er scherp uit en ze krasten in de aarde. De rogue krulde zijn rug en maakte zich duidelijk klaar voor de aanval. Honeypaw bleef lichtvoetig op de grond staan, klaar om te ontwijken of misschien zelfs een tegenaanval uit te voeren. 'ik ben het beu, ik ben hier weg! En als jullie mij tegenhouden dan zijn jullie mijn eten!' Riep de Rogue. Honeypaw keek even naar Ravenpaw, wat zouden ze doen, hem laten gaan? Hem aan vallen. Ze raakte een beetje in de war van de lichaamstaal van de rogue, het ene moment was hij hardstikke agressief en daarna wou hij er weer van door. 'Denk je echt dat je tegen 2 katten op kan terwijl je gewond bent?' Vroeg ze kalmpjes, met een lichtje glimlach op haar gezicht. De rogue was groter dan zij, dat was waar, maar hij was wel gewond. Dat had ze duidelijk kunnen zien aan zijn houding. Ze kromde haar rug opnieuw en blies.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit do 29 jul 2010 - 19:02

Ravenpaw bleef de Rogue kwaad aankijken. Het feit dat hij hier alleen rond wandelde betekende niet dat hij om die reden wel in het territorium mocht komen. 'Ik ben het beu, ik ben hier weg! En als jullie mij tegenhouden dan zijn jullie mijn eten!' Riep de Rogue luid en krachtig. Ravenpaw krulde geamuseerd zijn mondhoeken, de kat mocht dan wel ouder zijn, hij was gewond en Honeypaw en hij waren met zijn tweeën. 'Denk je echt dat je tegen 2 katten op kan terwijl je gewond bent?' Vroeg ze kalmpjes, met een lichtje glimlach op haar gezicht. Ze dacht blijkbaar hetzelfde als Ravenpaw. 'Probeer me maar jou voer te laten worden.' miauwde Ravenpaw uitdagend, hij blies kwaad naar de kat.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit do 29 jul 2010 - 19:17

"Wowow kleine leerling kalm aan, je hebt dat eigelijk goed opgemerkt dat ik mank maar ik ben hier niet om complimentjes te geven en je vriendje daar staat ook maar gewoon te wachten op jou teken dus als je het niet erg vind ben ik hier liever weg. Ik heb geen zin om twee leerlingen kwaad te doen ik heb die kracht nodig om achter jullie rug eten te gaan zoeken. Dus als je dood wil gaan moet je mij maar gaan volgen." zij Lionheart. hij springt onverwacht over de leerlingen en verdwijnt in het struikgewas. " En bluffen werkt dus bij domme leerlingen." Dacht hij gemeen. Hij maakt een kleine omweg om te voorkomen dat ze de dassenburcht waar hij verblijft vinden. Hij kijkt noch eens om maar ziet de leerlingen niet volgen of nog niet volgen tot hij iets roodachting ziet voorbijlopen. "Een vos perfect, die gaat recht op die twee leerlingen af." Nu moest hij alleen nog hopen dat de twee leerlingen hem niet volgen of zeker geen versterking roepen maar voor de rest kon zijn dag niet meer stuk.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit vr 30 jul 2010 - 15:31

'Wowow kleine leerling kalm aan, je hebt dat eigelijk goed opgemerkt dat ik mank maar ik ben hier niet om complimentjes te geven en je vriendje daar staat ook maar gewoon te wachten op jou teken dus als je het niet erg vind ben ik hier liever weg. Ik heb geen zin om twee leerlingen kwaad te doen ik heb die kracht nodig om achter jullie rug eten te gaan zoeken. Dus als je dood wil gaan moet je mij maar gaan volgen.' Miauwde de rogue rustig en hij ging ervandoor, 'Alsof een voshartige rat zoals jij bent een bedreiging is!' Spuwde ze hem na, haar klauwen begroeven zich in de aarde. Daarna keek ze naar Ravenpaw, ze leek te weifelen, 'Gaan we achter hem aan? Of halen we versterking? Als hij zo zelfverzekerd is lijkt het me dat hij of bluft, of een val heeft uitgezet. Ik heb geen zin om in een val te lopen,' Bekende ze, 'Gaan we terug naar Bluestar om een melding te maken dat er een rogue op het territorium jaagd?' Ze wou erg graag de mening van Ravenpaw weten omdat ze het zelf niet goed wist. Ze moest afwegen wat het beste was, dat kon ze beter overleggen. Ze sloot haar ogen even om de lucht te proeven die hun kant op dreef. Ze sperde haar ogen geschrokken open. 'V-vos!' Miauwde ze geschrokken en ze staarde Ravenpaw aan, 'Ik ruik vos! Dichtbij!'

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit vr 30 jul 2010 - 16:12

Lionheart is blij dat hij met gewoon wat te bluffen er van af is gekomen. tijdes de terugweg naar zij schuilplaats begint er toch wat schuld te knagen dat hij die vos naar hen toe heeft gebracht. is hij nu echt zo gemeen dat hij de vos de twee leerlingen zou kwaad willen doen? na wat denken word het schuldgevoel nog harder, hij ik dit toch niet laten gebeuren en keert terug. bij zijn aan komst ziet hij dat de vos al bij de leerlingen aangekomen is. Lionheart springt op de rug van de vos en zet zij nagels in de rug van de vos gevolgd door een zeer pijnlijke beet in de nek van de vos. se vos valt op zijn zij en lionheart springt van de vos af en valt klungelig op de grond dankzij zijn pijnlijke poot. De vos staat rap weer op en rent de zelfde kant op van waar hij kwam. "Ik hoop dat jullie nu beseffen dat ik toch niet zo gemeen ben dan dat jullie misschien dachten. Geef me wat tijd om mijn poot te laten herstelen en dan ben ik uit jullie territorium voorgoed." Zei Lionheart kalmpjes. En keerde weer met een blij gezicht weer naar zijn schuilplaats. hij is eigelijk toch niet van plan om uit het territorium te vertrekken tot hij grootte problemen krijgt. maar hij is voor een tijdje gerust. maar voor hoe lang? Maar daar trekt Lionheart zich niets van aan zolang hij vrij kan rondlopen en kan jagen in een groot territorium is het goed voor hem. Lionheart is eindelijk na een drukke dag aan zijn schuilplaats aangekomen en wandelt rustig naar binnen. hij eet eet rustig zij vangst op en gaat lekker op het mos liggen slapen.

(ik heb dit einde gemaakt omdat ik twee weken niet online kan zijn schrijf AUB niets meer over mij dat ik niet in de problemen kom. IK ben de 15de augustus zeker terug online)

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit ma 16 aug 2010 - 11:18

De volgende dag word hij rustig waker en wast zich vanwege het gevecht van gisteren en wandelt rustig naar buiten. zin poot was gelukkig genezen en kan hij weer achter konijnen lopen zonder problemen van zijn poot. Dicht rond de uilenboom zitten de meeste prooien dus gaat rechtstreeks naar de uilenboom in de hoop dat hij niet gestoord zou worden. Onderweg naar de uilenboom heeft hij een muis en een konijn mee genomen en begraaft bij die bij de uilenboom. Het zal een heel goede jacht worden. Lionheart wandelt noch wat rond en toen neemt een kleine muis zijn aandacht en instinctief laat hij zich in de sluiphouding zaken. Poot voor poot sluipt hij naar het diertje en probeert de locatie te bepalen. Eens bepaald springt hij recht op het diertje en dood hem snel. Zo kan Lionheart de hele dag door gaan.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit ma 16 aug 2010 - 11:46

Wolfpaw schudde haar lange ruige vacht uit, takjes en blaadjes bleven er zo nu en dan in hangen maar ze was het wel gewend. Ze schudde zich eventjes uit, ze was het kamp uit geglipt, ze wou zo min mogelijk bij die twee nieuwe poesiepoezen in de buurt zijn, ze vond dat ze stonken naar tweebenen en ze ergerde zich ronduit aan ze. Ze kneep haar ogen eventjes half dicht, ze wou niet overtroeft worden door 2 poesiepoezen... Ravenwing zou waarschijnlijk niet zo blij zijn dat ze het kamp zo vroeg had verlaten, maar ze zou wel weer terug zijn voordat hij haar ging zoeken. Hij was tenslotte deputy en zou wel eerst de patrols etc moeten opstellen. Ze volgde de geur van muis, ze kon nog niet goed jagen maar ze ging het proberen, maar de geur van muis werd al snel vervangen met de geur van vers bloed. Had een andere kat de prooi al gevangen? Instinctief hield ze zich laag, het rook niet als een thunderclan kat.. sterker nog, als het een thunderclan kat was, had ze het al veel eerder geroken. Langzaam kroop ze iets dichterbij, pas daarna herkende ze de geur. Ze sperde haar ogen wat open, het moest een rogue zijn! Ze trok haar bovenlip iets op, die mocht niet op Thunderclan territorium zijn! Ze sprong blazend uit de struiken, haar lange ruige vacht stond haast recht overeind waardoor ze groter leek dan dat ze was. 'Wat doe je hier op Thunderclan territorium!' Ze sprak erg luid, in de hoop dat iemand anders het zou horen want eigenlijk wist ze dat dit een slecht idee was, ze had nog geen gevechtstraining gehad, maar ze ging dat niet laten merken en ze keek de vreemdeling fel aan met haar bruine ogen.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit ma 16 aug 2010 - 12:05

met drie muizen in zijn mond springt er een woeste kat uit de struiken klaar om hem aan te valen. Wat doe je hier op thunderclan territorium! roept ze luid waardoor al het prooi weg vlucht die in de buurt zijn. Lionheart laat zijn prooi op de grond vallen en zegt met een kwade stem. "Jagen of heb je dat noch steeds niet door!" en Lionheart maakt zich klaar voor een aanval. "En wat ga je nu doen je vriendjes halen om mij af te maken? Ik ben ouder, groter en ik weet dat jij een leerling bent want je bent te jong om al een krijger te zijn en ik ben er al wel èèn dus wat zal het zijn! En ik zou opschieten want ik wil je al te graag in flarden scheuren want je hebt mijn jacht verpest!" Zegt Lionheart woedend wachtend op een antwoord van zijn vijand.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit ma 16 aug 2010 - 15:56

Winterstorm liep door de doorntunnel heen. De doornen trokken aan haar vacht, maar dat was ze wel gewend. Ze was van plan om te gaan jagen. Het was misschien nog vroeg, maar dat maakte haar niet uit. De heerlijke geuren van het bos kwamen haar al tegemoet en dat was het fijne aan een Thunderclankat zijn. Ze kon het beste bij de uilenboom gaan jagen. Daar was altijd veel prooi te vinden. Vooral nu het groenblad was. Ze liep naar de uilenboom toe, maar onderweg lette ze wel op de geuren om haar heen. De geur van muis kwam haar neus binnen, maar die was al gedood. Ze snoof de lucht nog een keer goed op en rook dat het gedood was door een rogue, maar bij de rogue rook ze ook een Thunderclan geur. Ze besloot om te gaan kijken of ze kon zien wie het waren. Ze nam de sluiphouding aan en ging zo geruisloos mogelijk in de richting van de plek waar de geur vandaan kwam. Ze zat nu in het laatste bosje en keek naar de twee katten. De ene was een rogue en de andere was een Thunderclankat. Het was Wolfpaw. Wolfpaw was nog maar net een apprentice en De rogue leek haar aan te willen vallen. Dat kon Winterstorm toch niet laten gebeuren? Ze sprong de bosjes uit en ging voor Wolfpaw tegenover de rogue staan. "Wie ben je en wat doe je hier?" Zei ze en keek de rogue fel aan. Ze maakte zich klaar om aan te vallen en ook om een aanval van de rogue af te weren. Waarom moest er nou weer een rogue in Thunderclan territorium komen. Ze wachtte op het antwoord van de rogue, maar wilde hem het liefst meteen wegjagen. Ze wist toch al wel waarom hij hier was. Hij had prooi gedood op Thunderclan territorium en dat was verboden. Ze keek de rogue fel aan en wachtte af.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 12:19

Lionheart wouw net op op de leerling spring of hij hoorde geritsel in een struik en er sprong een witte poes uit de struiken. "Wie ben je en wat doe je hier?" Zei ze."Wow ik had niet verwacht dat dit klein onderkruipsel versterking zou krijgen maar ik heb al gezegd dat hier aan het jagen ben en ik heet Lionheart." Zei Lionheart kwaad."fijn nu moet ik weer gaan bluffen of ik raak weer vacht kwijt zoals de vorige keer." Denkt Lionheart. "Ik kan jullie wel in mijn eentje aan maar denk maar niet dat je weg kan rennen en nog meer versterking kan halen want ik zover zal je niet meer geraken en trouwens ik ben hier al zo lang dat ik dit heel bos op mijn nagel ken inclusief jullie kamp. dus wat zal het zijn? rennen en sterven of vechten en sterven? Ze eindigen allebei toch goed af, voor mij hahahaha." Zei Loinheart zelfverzekerd. "Ik stel voor dat jullie vechten, dan zit er nog wat voor mij in fun en kan ik Julie in flarden scheuren. lionheart maakt zich klaar voor een aanval en wachtte op een antwoord.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 12:35

"Wow ik had niet verwacht dat dit klein onderkruipsel versterking zou krijgen maar ik heb al gezegd dat hier aan het jagen ben en ik heet Lionheart." Zei Lionheart. Ze keek hem nog steeds fel aan. "Ik kan jullie wel in mijn eentje aan maar denk maar niet dat je weg kan rennen en nog meer versterking kan halen want ik zover zal je niet meer geraken en trouwens ik ben hier al zo lang dat ik dit heel bos op mijn nagel ken inclusief jullie kamp. dus wat zal het zijn? rennen en sterven of vechten en sterven? Ze eindigen allebei toch goed af, voor mij hahahaha." Alsof dat haar bang moest maken. Ze zou dan eerlijk sterven en wel door haar territorium te verdedigen, maar hij moest zich eerst bewijzen voor ze een conclusie kon trekken. "Bewijs dat eerst maar eens." Zei ze en ging in een aanvalshouding staan. Hij kon ook gewoon grote praatjes hebben, maar daar kon ze niet vanuit gaan. Ze hoopte dat Wolfpaw niet bij het gevecht betrokken zou raken, maar daar was ze niet zeker van. Ze keek Lionheart fel en uitdagend aan. Ze zou wel zien hoe goed hij was en of hij blufte.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 12:51

"Bewijs dat eerst maar eens." Zei ze uitdagend. Hij wist dat ze niet gemakelijk zou zijn maar hij kon er op wagen dus zal hij zwakte tonen en aanvalen "Oke ik had al gehoopt dat je dat zou zeggen maar zeg niet dat ik je gewaarschuwd heb. Ik ga je dan pas los laten als je piept als kitten."En lionheartmaakt zich klaar en sprong snel naar haar rug."eens zien of ze dat ziet aan komen. Als ik op haar land bijt ik in haar nek tot ze jankend weg loopt." Dacht lionheart gepland maar hij wist toch dat dit direct niet het einde zal zijn maar maakte zich klaar voor en tegen aanval. benieuwd wat ze Zou doen.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 12:57

Winterstorm spande haar spieren en wachtte af tot Lionheart iets ging doen. "Oke ik had al gehoopt dat je dat zou zeggen maar zeg niet dat ik je gewaarschuwd heb. Ik ga je dan pas los laten als je piept als kitten." Zei hij en sprong boven haar. Ze wist hier wel mee om te gaan. Ze ging een stukje aan de kant en sprong daarna in de richting van Lionheart en haalde uit. Ze wist niet of ze hem geraakt had en ze had ook geen tijd om goed te kijken. Ze ging meteen klaarstaan voor het geval Lionheart een tegenaanval zou inzetten en keek hem kwaad aan. Als dat het enige was wat hij kon dan mocht hij nodig echt leren vechten, want anders zou hij het nooit redden. Ze verwachtte dat dit niet het enige was wat Lionheart kon, dus had ze zich ook klaargemaakt om een aanval tegen te gaan. Ook al was het niet altijd te ontwijken.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 13:33

Lionheart viel naast haar maar wist dat ze weggesprongen is dus bukte hij zich en zag dat zij en tegen aanval deed maar wel snel. Lionheart was net op p het nippertje optijd gebukt." Je bent niet de eenige die kan vechten." Dacht lionheart en stond meteen op en gooide zijn nagels richting haar gezicht maar hij weet noch niet zeker of dat raak zou zijn dus maakt hij zich klaar dat zal proberen in zijn poot te bijten. en zag in zijn oog hoeken dat de leerling gewoon zat toe te kijken. misschien kon hij daar voor deel uit halen dus trok hij zijn nagels in en laat zijn poot over haar kop vliegen als en schijn beweging en rolde in richting van de leerling en sprong daarna over de leerling. In de lucht zet Lionheart zijn nagels uit en gooit zijn nagels in de richting van de leerlings keel." als ik mijn nagels rond zijn keel krijg kan ik hem als gijzelaar nemen en zonder een schram er van af komen.Dacht Lionheart wachtend wat zij er op zou doen als ze ziet dat er een leerling doodbloedend op de grond licht omdat zij niet luisterde op zij bevelen

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 13:40

Winterstorm draaide haar hoofd weg, maar werd alsnog geraakt op haar neus. Het deed iets pijn, maar dat maakte haar niet veel uit. Winterstorm had niet veel tijd om na te denken, omdat Lionheart het op Wolfpaw had gemunt. Ze werd nu echt boos. Waarom moest hij nou een leerling aanvallen. Ze sprong naar Wolfpaw toe en duwde haar aan de kant. Nu moest ze de klap van Lionheart nog opvangen. Lionhearts nagels raakten haar flank, maar dat maakte haar niet uit. Ze duwde Lionheart van haar af en stond direct weer op. "Je moet het wel eerlijk houden en niet iemand gaan aanvallen die nog helemaal niks gedaan heeft." Zei ze en blies boos naar hem. Ze sprong weer naar Lionheart toe en maakte eerst een schijnbeweging zodat ze naast hem kwam en haalde toen uit. Misschien was het deze keer wel raak.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 14:11

Wolfpaw blies opgelucht uit toen Winterstorm verscheen, nu zou het goed komen, tenminste dat hoopte ze. Haar lange ruwe vacht stond recht overeind en haar nagels had ze uitgeklapt. Ze blies hevig naar de eenling, misschien kon ze hem afschrikken? Ze keek met grote ogen toe hoe Winterstorm en de eenling eerst woorden uitwisselden. Ze kneep haar ogen eventjes wat dicht, die eenling zou nooit van Winterstorm winnen, Winterstorm was een getrainde warrior die goed kon vechten. Zo keek ze toe, de eenling viel Winterstorm aan! Ze sprong eventjes iets achteruit, zou ze hulp gaan halen? Ze zag tot haar opluchting dat Winterstorm de aanvallen van de eenling had ontweken, ze was dus niet gewond! Maar de eenling ontweek haar aanvallen ook, Wolfpaw legde haar ogen iets achteruit en zette een stap achteruit, ze moest hulp gaan halen! Maar plots kwam de eenling op haar af, heel erg snel op haar af. Ze sperde haar amberkleurige ogen wijd open en bleef als versteend staan. Maar met een klap die haar even de adem ontnam botste Winterstorm haar aan de kant. Ze tuimelde over de grond en schudde eventjes versuft met haar kop, daarna sprong ze blazend overeind, hoe durfde hij!

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 14:14

"Ja nou en mij maakt het n..." Hij kon zijn niet afmaken of ze voel hem aan daar was hij niet echt op voor berijd maar verdedigde zich maar hij voelde geen nagels in zijn poot."het is een valstrik!"maar het was al te laat. Lionheart voelt haarnagels zijn zij openrijten en schreeuwt het uit."graaauuuuuww!!" Lionheart bukt zich en rolt weg van Haar."Dat ga je duur terug betaald krijgen!!! Mijn vacht verpesten! En wat jouw betreft leerling, als ik jou nog eens aleen tegenkom ben je dood!" Lionheart schoot haar richting uit en goode zijn nagels naar haar gevolgd met een beet. "Nu word het echt tijd dat je zwaar gewond terug naar je kamp gaat!" Dacht Lionheart woedend zonder te denken wat ze daar zou tegen doen.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 14:22

Winterstorm was blij dat Wolfpaw niet geraakt was door Lionheart en ook dat ze Lionheart had geraakt, maar nu leek Lionheart echt boos te worden. "Dat ga je duur terug betaald krijgen!!! Mijn vacht verpesten! En wat jouw betreft leerling, als ik jou nog eens aleen tegenkom ben je dood!" Hij kwam haar richting uit met zijn nagels uitgeklapt en klaar om haar te raken. Dit was niet gemakkelijk te ontwijken, maar de klap opvangen zou ook niet zonder schade gaan. Ze raakte zijn nagels, maar toen ze uit wilde halen met haar poot voelde ze dat hij daarin beet. Nou was het wel genoeg. Ze schudde Lionheart van zich af en keek hem woest aan. Hoezo had zij zijn vacht verpest. Hij had die van haar ook aardig verpest. Ze sprong weer naar Lionheart toe met haar nagels uitgeklapt in de hoop dat ze hem zou raken.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 14:55

Lionheart knalde op de grond neer en schudde het vuil van hem af deze keer had hij haar wel gehad maar ze gaf niet op. Ze sprong in de richting van hem dus bukte hij zich maar hij voelt dat er toch een nagel over zijn kop schuurt."Ik heb hier genoeg van ik ben het zat! Ik ben hier weg maar als je me volgt ben ik verplicht je te dooden dus doe het niet! En je hebt geluk dat jij er was want anders had je die kleine nooit levend meer gezien!" spugde hij haar toe en keerde haaarde de rug toe en wandelde weg maar hij wist niet zeker of ze hem zomaar ging weg laten komen.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit di 17 aug 2010 - 15:02

Winterstorm voelde dat ze hem raakte en zag dat Lionheart het wel genoeg vond. "Ik heb hier genoeg van ik ben het zat! Ik ben hier weg maar als je me volgt ben ik verplicht je te dooden dus doe het niet! En je hebt geluk dat jij er was want anders had je die kleine nooit levend meer gezien!" Zei Lionheart. Alsof dat haar bang moest maken, maar hij moest uit de buurt van Wolfpaw blijven. "Heb je nu al genoeg gehad? Je zei dat je me zou doden nou ik zie het ik ben echt dood." Zei ze spottend. hij had dus gewoon gebluft en dat had ze ook wel verwacht. Als hij weg zou gaan zou ze hem wel laten gaan, maar dan was hij wel een lafaard. "ik zou maar opschieten." Zei ze. "En als ik je nog een keer in dit territorium tegenkom dan ben jij degene die dood is." Ze zou hem niet doden tenzij het uit verdediging moest, maar anders niet. Maar als hij kon bluffen kon zij het ook.

Onderwerp: Re: Er vroeg op uit