This is a place where I don't feel alone.

Hartkloppingen. Het enige wat de poes op dit moment was haar eigen hartslag in haar oren terwijl ze keek naar elke beweging die het silhouet van Firedance maakte in de verte van het kamp. Ze had de ballen niet om het nog een keer te vertellen aan Fire. Dat het weer zo ver was. Ze had één fout gemaakt in de bergen, niet verwacht om dezelfde weer te maken. Ze had met Rowan afgesproken dat dat nooit meer zou gebeuren. Maar het was toch gebeurd. Mist had haar keuze gemaakt, maar ze kon de clan niet in de steek laten als medicine cat. Ze moest een backup plan hebben en in elk geval proberen om het te verdoezelen. Als Firedance haar niet wou helpen zou ze zichzelf publiekelijk aan de schandpaal van Thunderclan moeten nagelen. Bloed kroop waar het niet gaan kon en haar liefde voor de grijze Thunderclanner was niet heel anders geweest. Na kort twijfelen of ze het vandaag wel zou doen zette ze toch de eerste stappen naar Firedance toe. "Ik moet praten, kom met mij mee. Het kan niet hier." fluisterde ze zacht naar de rode poes in haar voorbijgang en tikte kort op haar schouder met haar fluffy staart. Dit zou zo fout gaan..

What do we say to the god of death? Not today.

Firedance was terug gevallen in oude routines samen met de rest van de Clan. Het maakte alles wat dragelijker, dat ondanks dat er zoveel veranderd was, bepaalde dingen toch weer redelijk hetzelfde konden aanvoelen. Ze probeerde er niet teveel bij stil te staan. De rode tabby had net een muis gegeten van de prooistapel en lag zichzelf nu te wassen in een poel van zonlicht. Ze hief haar kop iets op toen iemand haar benaderde en wist zonder de ander aan te kijken al wie het was. Tussen haar en Mistgaze was alles beter dan eerst, maar soms nog wel eens wat stroef door de dingen die ze gedeeld hadden in de bergen. De jonge kattin merkte zonder veel moeite te doen de stress op die van Mistgaze af kwam, een vleugje angst in de vertrouwde geur van haar zus. Dit maakte Firedance lichtelijk argwanend, zeker toen ze mee werd gevraagd omdat Mistgaze haar iets moest vertellen. Tot nu toe was dat nooit vreselijk goed nieuws geweest. ”Oke, waar wil je praten?” vroeg ze terwijl ze opstond om mee te lopen met de ThunderClan Medicine cat.

F I R E D A N C E

Firedance kwam meteen ter zake, die wist ook wel dat als Mist wou praten het niet goed zou komen. Ze liep met Fire door de doorntunnel en keek even om zich heen om zeker te zijn dat niemand in de buurt was. "Ik moet je een gunst vragen eigenlijk, een best grote." het was nog maar kort geleden dat ze terug waren gekomen van het gevecht toen Mist het opgemerkt had. "Ik ga maar gewoon het er uit gooien.. ik eh, ik zou graag willen dat jij voor mijn kittens gaat zorgen. Zodat ik voor nu nog mijn medicine cat rol op kan pakken en daarna vertel ik het aan de clan." het laatste was bijna hees gefluister. "De clan kan mij nu niet missen en.. en ik moet nog dingen doen en ik wil niet dat ze mij met de nek aan kijken. En ik kan de kittens niet afstaan en Rowan weet het ook nog niet en ik.. ik weet het even niet meer." Ja ze was zo stom geweest om het nog een keer te laten gebeuren. Ze hield van Rowanflight, met heel haar hart.

What do we say to the god of death? Not today.

Meestal als Mistgaze haar meenam ergens buiten het kamp, waar er geen katten waren die hun gesprek zouden kunnen overhoren, betekende het dat haar zus een geheim met haar wilde delen. Meestal waren die geheimen ook geen gewone kleine dingen, maar ging het meestal over zaken die de warrior code zouden breken of dat deze al gebroken was op een manier. De laatste keer dat ze zo geheimzinnig had gedaan, was toen ze twee dode kittens ter wereld had gebracht in de bergen. Om te zeggen dat Firedance lichtelijk nerveus werd wanneer Mistgaze een geheim met haar wilde delen was een understatement. Ze had haar vergeven voor haar fout in de bergen, maar ergens moest een grens getrokken worden. De rode kattin hield daarom haar adem in toen de medicine cat haar vroeg of ze haar om een gust kon vragen, een grote gunst. Haar ogen werden groot en Firedance gooide er bijna uit, "Je kittens zijn dood, dus waarom zou iemand ervoor moeten zorgen?", toen het plots daagde waarom dit nu van haar gevraagd werd. Haar expressie verstarde. Haar zus droeg opnieuw kittens van Rowanflight? Opnieuw?! En ze wilde dat zij haar kittens voor zich zou nemen in een laatste poging om haar naam maar lang genoeg schoon te houden zodat ze haar taak zou kunnen vervullen. "Jij stomme, onnozele, mousebrain!" Het was er al uit voor ze er erg in had. "Mistgaze alsjeblieft als je weet hoe hard de Clan je nodig hebt waarom gebeurt dit dan een tweede keer," sprak ze, half tegen haar zus half tegen zichzelf. "Hoe wil je dit gaan aanpakken.. Jij krijgt die kittens of je het nu wil of niet. Je kunt ze niet naar iemand anders haar buik toveren. Dit is gekkenwerk." Ze had gedacht dat haar leven makkelijker zou worden nu ze Claw vermoord had, maar telkens weer kwamen er complicaties bij. Hoe kon haar zus.

F I R E D A N C E

"Jij stomme, onnozele, mousebrain!" ze wist precies dat dit was wat ze te horen zou krijgen. "Mistgaze alsjeblieft als je weet hoe hard de Clan je nodig hebt waarom gebeurt dit dan een tweede keer," haar kop zakt een ze keek naar de grond. Haar zus had gelijk. "Hoe wil je dit gaan aanpakken.. Jij krijgt die kittens of je het nu wil of niet. Je kunt ze niet naar iemand anders haar buik toveren. Dit is gekkenwerk." Mistgaze haalde diep adem. Ze moest dit oplossen, ze hoopte alleen dat Firedance haar wou helpen. "Ik vraag echt nooit meer iets van je als je mij helpt!" ze smeekte haar zus praktisch. "Ik wil gaan bevallen ver in het territorium. Ik ben nu wel zo ver met bevallingen dat ik de tekenen herken en weet wanneer ik moet verdwijnen. Mijn vacht is dik, ik hoop dat ik het gewoon kan verbergen. En dan daarna leggen we de kittens bij jou neer, zeggen we dat ze gevonden zijn. Dat jij dan voor ze gaat zorgen." het was een compleet wild verhaal, moeilijk uit te leggen bij Silverstar maar niet onmogelijk. Het moest lukken. Anders was ze alles kwijt en moest ze uit de clan. "Plan B is dat ik vertrek uit Thunderclan. Maar ik weet niet of ik dat wel kan.."

What do we say to the god of death? Not today.

Ze zou haar nooit meer om een gunst vragen als ze haar hielp. Ging het daar om? Niet helemaal. Het ging niet enkel om wat nu bij haar werd neergelegd, maar voornamelijk dat Mistgaze zo stom was geweest om dezelfde fout nogmaals te maken. Had ze destijds niet ook al gezegd dat het niet meer zou gebeuren? Firedance haar gedachten tolde zo wild door haar hoofd dat het haar even niet lukte om met een goede respons te komen. Ze wilde in het territorium bevallen, zodat niemand zou merken dat zij de kittens zou krijgen en daarna zouden ze bij haar moeten komen, dat ze gevonden waren. Plan b was dat ze zou vertrekken. "Nee, nee je gaat niet weg. Maar ik ga die kittens geen leven geven alsof ze van een of andere rogue zijn, als we dit gaan doen, dan doen we alsof ze van mij zijn," zei ze zacht. Het was alsof ze iemand anders hoorde praten in haar plaats, alsof zij zelf het helemaal niet was die dit voorstelde. Ze was zo bang om Mistgaze te verliezen, als dit de manier was. Bovendien was het niet de fout van de kits.

F I R E D A N C E

Ze had haar zus weer teleurgesteld. Haar hele familie wat dat betreft. En de clan ook nog. Ze wist dat dit niet had mogen gebeuren, dat dit niet kon. Maar haar liefde voor Rowanflight was zo groot. Ze kon niet zonder de kater en had veel met hem opgetrokken door de jaren heen. Ze hield net zoveel van Firedance als dat ze van hem hield. Toen Firedance zei dat ze zouden vertellen dat kittens van haar waren glinsterden haar ogen even kort. "Wil je dat echt doen? Dank Starclan. Oh Fire je helpt me hier zo erg mee, echt. Ik ben je eeuwig dankbaar." De drukte haar kop tegen haar zus aan. "Ik ben je echt voor altijd dankbaar. Ik hoop alleen... dat Zealspark je geen scheve blikken geeft als je zegt dat ze van jou zijn. Dat is eigenlijk de reden dat ik het niet wou doen. Je houd toch nog van hem?"

What do we say to the god of death? Not today.

Firedance snoof geïrriteerd toen Mistgaze haar bedankte en haar kopje tegen haar aan duwde. Ja ze hield van haar zus en ze zou dit voor haar doen, maar dat betekende niet dat alles nu goed was. "Ik ben nog steeds boos op je," waarschuwde ze dan ook. Het was dat de kittens er niets aan konden doen en dat ze het niet zou kunnen aanzien om Mistgaze te zien vertrekken uit de Clan. Het nam niet weg dat ze een hele domme fout had ondergaan, opnieuw. De rode kattin fronste toen haar zus over Zealspark begon. Daar wilde ze nu niet over denken. "Één ding tegelijk," zei ze, haar toon duidelijk dat ze niet verder op dit onderwerp in wilde gaan.

F I R E D A N C E

"Ik ben nog steeds boos op je," ooff, ja oké. Mist deed een stapje terug. Firedance wou één ding tegelijk doen. Mistgaze knikte. "Eh, ja. Oké. Één ding tegelijk dan." zei ze toen zachtjes. Ze wou haar zus niet kwijtraken en ze was allang veel te blij dat ze dit voor haar wou doen. "Hoe.. gaan we dit aanpakken? Als ik moet.. bevallen?" het laatste woord zei ze heel zachtjes. Ze kon wel een smoesje verzinnen om uit het kamp te gaan, maar als ze echte weeën zou hebben dan zou ze niet meer zo makkelijk lopen. Plus, Firedance zou met haar mee moeten gaan. Het was allemaal best lastig nog om het voor elkaar te krijgen. "Ik kom niet zo makkelijk weg als het echte bevallen begint.."

What do we say to the god of death? Not today.

Gelukkig gaf de kattin haar wat meer ruimte, want dat had ze nu echt wel even nodig. Dat dit allemaal echt was en dat ze zojuist had ingestemd om dit verborgen te houden was nog niet helemaal ingezonken. Dat zou nog wel komen en oh boy, zou ze dan last hebben van de 'gebruikelijke hormonen'. Hoe gingen ze dit doen? Hoe gingen ze dit ooit voor elkaar krijgen. Mistgaze legde uit dat ze niet zo makkelijk weg zou kunnen komen als het moment eenmaal daar is. "Opstandig was ik toch al. Als ik genoeg wandelingen blijf maken en genoeg snauw dat ze me alleen laten. Dan hoef jij me enkel aan te geven wanneer je het voelt dringen. Als ik dan op wandeling ga en jij even later achter me aan, omdat je het niet vertrouwd, dan kunnen we overal in het territorium raken en na de bevalling de kits mee terug brengen naar het kamp. Als je me zegt welke kruiden je kan gebruiken om aan te sterken dan kan ik die misschien voor je meebrengen," stelde ze voor. Ze zouden makkelijk iemand tegen kunnen komen, maar als ze nou een plek kozen die ver genoeg buiten de gewoonlijke patrouilles lag, dan zou het wel eens kunnen lukken. Bovendien zouden ze een geldige reden hebben om tijdelijk weg te zijn uit het kamp, omdat een queen, wie van de twee het ook was, wat zou moeten aansterken voor het terug lopen. Niet meer dan een dag. Als Rowanflight hen dan zou komen zoeken en terug zou rapporteren aan de Clan dat alles goed zou komen. Alle mogelijkheden speelde door haar hoofd. Ze zouden dit heel precies moeten uitvoeren.

F I R E D A N C E

Firedance legde haar plan uit en Mistgaze luisterde. Het klonk half zo slecht nog niet. Het was sowieso gekkenwerk wat de twee aan het plannen waren en als het zou lukken dan was het nog maar de vraag of ze ooit met het schuldgevoel zou kunnen leven. Of ze haar kits voor altijd kon neerleggen bij haar zus. Ze hield van Firedance, maar iedereen zou blij voor haar zijn en denken dat ze van haar waren. Terwijl dat helemaal niet het geval was. Mistgaze haalde diep adem. "Ik weet nog wel een boom met een mooi gat er in, daar kunnen we wat kruiden induwen. En dan maar hopen dat we die boom nog kunnen vinden als we onze 'wandeling' gaan maken." ze keek eventjes voor zich uit, probeerde het hele scenario voor haar ogen af te laten spelen. "Het is ook eigenlijk te idioot voor woorden wat we gaan doen... Silverstar trekt mijn vacht er af en maakt er een kleedje van.." zei ze toen zacht, haar stem zwaar door verdriet. Het zou een moeilijke tijd worden en Mist wist niet eens zeker of haar rang of schuldgevoel dit ooit ging overleven.

Onderwerp: Re: This is a place where I don't feel alone.