Negative thoughts won't help. (OCEANBREEZE)

Het was lang geleden dat ze zich zo ontspannen had gevoeld als nu. De stress was overal te zien en iedereen was gespannen. Het samen leven, het weer, het verdriet en de ziekte waren de grootste oorzaken voor dit. Walnut was het langzaam allemaal aan het accepteren en moest toegeven dat ze zich wel thuis voelde hier, ook al wist ze dat er een moment kwam dat ze moesten vertrekken.

De wind suisde over het gras en door haar vacht. Snorrend ging de kattin zitten en krulde haar staart dicht tegen haar aan. Het gebied was vooral gras zonder beschutting en veel wind. Het deed haar denken aan thuis. Of wat eigenlijk ooit thuis was geweest. Met die gedachte voelde ze een steek door haar buik gaan, ze miste het. Walnut sloot haar ogen en zuchtte, aan negatief denken had ze niks. De clans waren als één verbonden. Het was een grote stap vooruit in haar ogen, maar de Windclanner wist dat het niet lang zou duren. Veel katten bleven nog steeds bij de zelfde soort groepjes en de clans kwamen natuurlijk nooit helemaal los. Zijzelf voelde zich ook gewoon nog helemaal een Windclanner en daar was ze ook trots op. Maar Walnut vond het wel fijn om te bedenken dat de vier verschillende groepen eindelijk ook wat troost bij de ander vonden. Als was het maar een hand vol katten die dat toegaven.

+Oceanbreeze

Oceanbreeze was toe aan wat ontspanning. Ontspanning en beweging,
dus had de jonge Leader de Cavern verlaten om met rustige lange passen richting de Highlands te lopen. De wind ruisde door haar vacht en haar oren spitste ze tevreden. Als een gebied haar aan Windclan deed denken was deze het wel. Haar stappen staakten zodra ze een bekende geur rook. Met een zachte glimlach om haar lippen nam ze naast de Warrior plaats. Het was goed af en toe katten apart te spreken die bij haar clan hoorde

-sorry kort.

Walnutdrop wierp een blik opzij toen ze de kattin hoorde aankomen. Ze was blij om te zien dat het Oceanbreeze was, soms was het fijn om 1 op 1 te kunnen praten met de leider. De wind ruiste door hun vacht terwijl ze alle twee over de vlakte uit keken en de poes besloot de stilte te verbreken. "Is het te doen?" Sprak ze terwijl ze met een kleine glimlach naar Ocean draaide. Ze vond het zelf al moeilijk om met deze situatie om te gaan, maar ze kon voorstellen dat de druk op de Leaders veel zwaarder was. "Je moet stevige schouders hebben om deze lasten te kunnen dragen." Walnut lachte half en keerde haar kop weer richting het landschap om nog een beetje van de ondergaande zon te kunnen zien.

OOC- Is niet erg hoor! c:

Onderwerp: Re: Negative thoughts won't help. (OCEANBREEZE)