[Kitten event] Lightningclan

Nettlekit haar gemene lachje verdween een beetje toen ze Rabbithunter haar gezichtje zag. Misschien was ze toch te ver gegaan..? 'Nettlekit, gedraag je. Dat was niet lief van jou en als straf mag jij zeker geen deputy meer worden' Hoorde ze Redstar zeggen. "Wat?!" Riep ze uit, haar stemmetje hoog van de verontwaardiging. Ze keek toe hoe de rode poes naar haar zusje toe liep en haar hele lijfje werd vervult van woede. "Ik was alleen maar een het plagen, ik bedoelde het helemaal niet zo" Poppyface deed ook nog eens een duid in het zakje door ook eens te zeggen dat ze zich moest gedragen. Ze wierp haar een kwade blik toe. Swallowloud stapte op haar af en riep haar naar voren. Schoorvoetend deed de grijze kit dat. Ze wierp de zwarte medicine cat een uiterst boze blik toe. "Nee dat begrijp ik niet!" Zei ze koppig. Als ze armen had gehad had ze die nu verontwaardigd over elkaar heen geslagen. "Het was maar een stom grapje, ik kan er ook niets aan doen dat Rabbitkit zo'n watje is af en toe en nooit een goede deputy zou worden" Zei Nettlekit alsof de zaak daarmee was af gedaan. Ze keek op toen ze de leerling haar kant op zag komen. Oh, wilde hij ook wat zeggen? Ze wierp hem een hooghartige blik toe. Haar vacht ging recht overeind staan en ze stond op. "Waar bemoei jij je mee? Jij bent veel te oud om mee te doen met ons spelletje, jij hoort niet in de nursery" Ging ze door. Met elk woord die ze sprak werd haar boosheid om het onrecht dat haar was aangedaan alleen maar groter. Zij verdiende het om deputy te zijn! Niemand anders! Zij was beter dan iedereen in de nursery. "Ik durf te wedden dat je nog geen apprentice bent gemaakt door Silverstar omdat je zwak bent en voor zwakke katten is er geen plek in de wereld! Als ik later groot ben dan word ik de beste kitten in de hele clan en honderd keer sterker dan jij!" Schreeuwde ze uit met een opgezette vacht van boosheid.

Spoiler:

Oef, wat was het warm. De open plek die het ThunderClankamp vormde maakte het er niet beter op, aangezien de zon daar de grond volop had kunnen opwarmen. Hoewel de warmte hem loom had gemaakt, liep Thornface op een rap tempo naar de prooistapel om daar een pasgevangen eekhoorn op te leggen. Deze prooi had hij in de schaduw van de bomen kunnen vangen, waar het een stuk frisser was geweest dan hier. Nadat hij de eekhoorn op de stapel had gelegd, keek de Deputy even om zich heen. Het kamp lag er stilletjes bij, met een deel van de Warriors die de koele schaduwen op had gezocht aan de rand van het kamp, terwijl een ander deel nog op patrouille moest zijn. Het was dus kalm, en Thornface nam dit moment om even te pauzeren dan ook met beide poten aan. Hij begaf zich naar een schaduwrijk plekje, niet al te ver van de Nursery vandaan.

Thornface had de kans nog niet gekregen om te gaan zitten, of hij hoorde heel wat herrie uit de Nursery komen. De bruine kater vergat even hoe warm het was en draafde vlug naar de ingang van de goed beschutte plek. Wat kon daar aan de hand zijn? Toen hij dichterbij kwam, hoorde hij dat het geschreeuw van de kittens afkomstig was. Woorden als "deputy", "waar bemoei jij je mee", "zwakke katten", "honderd keer sterker dan jij". Zo had hij wel genoeg gehoord. Thornface liep de Nursery in, waarbij hij niet veel verder ging dan het kleine gangetje dat de ingang vormde. Zo te zien had het grootste deel van de kittens zich verzameld in het midden van de Nursery, waar Redpetal en Swallowflight zo goed als de enige Queens waren die een oogje in het zeil hielden. "Je zegt het zelf al, de beste kitten. Meer zul je nooit worden dan een kitten met geen broertjes of zusjes," hoorde hij een bruine kitten zeggen. Rabbitkit was haar naam, als hij het zich goed herinnerde. "Nou, nou," begon hij om zijn komst aan te kondigen. "Wat is hier allemaal gaande?" vroeg hij kalm, waarbij zijn stem niet al te streng klonk. Dit was wellicht geen situatie waar een Deputy zich per se moest komen bemoeien, maar al dat geschreeuw kon gewoon niet goed zijn voor die kleine kittens.


OOC: Lo and behold: The true Deputy, getting his priorities straight.

In de momenten daarna escaleerde alles. Redpetal's vacht ging licht recht staan van de spanning die in de lucht hing en ze vouwde haar oortjes tegen haar hoofd in en poging het luide, schelle geroep van Nettlekit buiten te houden. Met haar voorpootje probeerde ze zachtjes Rabbitkit weg te krijgen van het schouwspel, ergens omdat ze zelf ook liever rustig aan de kant zou gaan zitten - weg van alle commotie. Nettlekit schreeuwde iets over hoe het allemaal niet haar schuld was, waarop Rabbitkit antwoordde dat Nettlekit haar zusje niet meer was. De bruine kattin had gelijk, natuurlijk, het was niet fair hoe haar zusje haar behandelde. Redpetal kende het gevoel. "Shh..", mompelde de rosse poes zachtjes, niet echt wetned hoe te reageren, wat te doen. Waarom had ze ook alweer het brilliante idee gehad om een leuk spelletje te spelen met de kittens? Wist ze dan nog niet dat alles altijd uitdraaide op drama, hoe goed de intenties ook waren? Toen kwam Thornface gelukkig binnen, de reddende engel. Alsof Starclan zelf hem had gestuurd. De rosse poes kon hem wel knuffelen maar glimlachte gewoon snel naar hem alvorens subtiel een stapje achteruit te zetten, weg van alle drukte. Ze kon niet zo goed tegen drama en boze katten; dat had ze nooit gekund. Dat al die boze woorden uit die onschuldige kinderbekjes kwamen hielp niet bijzonder veel.

Nettlekit leek nu volledig te exploderen en er werden allemaal verwijten naar elke kat gericht en zo ook naar hem. Het was iets dat gevoelig bij hem lag, hij had er niet veel aan kunnen doen dat hij nog geen apprentice was geworden. De journey was te veel voor hem geweest en daar had hij niet veel aan kunnen doen. Voor hij echter zijn bek open kon trekken om nog wat terug te zeggen hoorde hij een andere stem. Hij draaide zijn kop om te zien dat Rabbitkit deze keer degene was die uitviel naar Nettlekit. De stillen waren dus altijd degene waar je voor moest oppassen. Hij stond er lichtelijk met zijn bek open naar de jonge kitten te staren, eigenlijk best wel onder de indruk van wat ze daar net allemaal gezegd had. Alles wat hij nu nog zou zeggen zou er niet echt meer wat aan toe voegen. Hij hoefde dan ook niks meer te zeggen toen er nog een andere kat de nursery binnen kwam, namelijk de echte deputy, Thornface. Dat was iets dat hij niet verwacht had en hij was ergens ook wel blij dat Swallowflight eerst Nettlekit zou laten zeggen wat er gebeurd was, ook al wist hij dat er niet veel goeds uit zou komen. Waarschijnlijk zou ze alles weer proberen af te schuiven op de anderen.

De grijze kitten ademde snel en haar hoofd leek vol te zitten met alleen maar woede. Ze wilde doorgaan. Ze wilde iedereen die het maar horen kon vertellen hoe erg boos ze was. Vooral Swallowloud die boos zei dat ze stil moest zijn. Wie dacht ze wel dat ze was? “Je bent mijn moeder niet!” waagde ze er nog uit te gooien. Toen ze Rabbitkit omhoog zag komen wendde ze zich uitdagend tot haar. Klaar voor haar zielige gedoe wat ongetwijfeld ging komen. Wat daarna kwam had Nettlekit totaal niet verwacht. Niet in de verste verte niet. Haar kleine kitten oogjes werden groot en haar mondje viel open van verschrikking. Voor een paar seconden was ze te verontwaardigd en te geschokt om door te gaan met haar tirade en leek het vuur zich te koelen. Toen haar kleine, bruine zusje haar rugje naar haar toe keerde voelde ze binnen in haar haar hartje breken. In plaats van een koud gevoel werd ze witheet van binnen. Het kon haar niets schelen meer of ze Rabbitkit pijn zou doen. Nettlekit kon wel schreeuwen. Kon wel gillen. Ze was zo ontzettend en ongeremd kwaad! Haar haren stonden overeind. Haar kleine oogjes schoten vuur. Haar mond ging al open toen een nieuwe stem zich aankondigde. “Wat m-” Haar stemmetje viel meteen weg en haar ogen werden mogelijk nog groter dan ze al waren geweest toen ze zag dat de enige en échte deputy van de clan de warme nursery in kwam. Ze keek omhoog naar hem, de woede die ze voelde was ongetwijfeld nog af te lezen aan haar open gezichtje. Swallowloud begroette de deputy en Nettlekit voelde zenuwen opkomen. Ze zat in de nesten dat wist ze ook wel. Ze herinnerde zich  Rabbitkit haar woorden en voelde zich opnieuw kwaad worden. Mooi niet dat ze nog met haar in één den wilde zijn! ‘Ik stel voor dat Nettlekit als eerste verteld wat er aan de hand is. En laat maar niks achter, gooi alles eruit wat je van iedereen vindt. En als je iets vergeet, vul ik het wel voor je aan. Begrepen?’ Nettlekit keek uitdagend om naar Swallowloud maar haar uitdrukking veranderde op slag toen ze naar Thornface keek. Ze beet op haar lip en keek naar haar pootjes met warme wangen. Hoe ging ze in hemelsnaam dit uitleggen? Misschien moest ze maar gewoon beginnen bij het begin. Verlegen veegde ze haar voorpootjes over elkaar en hield ze haar blik strak op de grond gericht die plots enorm interessant leek. “Redpetal bedacht een spelletje die we met zijn allen konden spelen..” begon ze, haar stem niet hoger dan een zachte mompeling. “Ik, Waterkit, Maplekit, Poppykit, Dustpaw en Rabbitkit deden mee. We deden alsof we een nieuwe clan begonnen.. we moesten nog een deputy kiezen.. uuhh.. en .. en ik legde uit dat sommige daar niet goed voor waren en ik wel en toen zei Dustpaw” ze schraapte haar keel en zei de exacte woorden die hij ook gezegd had ‘Als we naar leeftijd gaan kijken zou ik deputy moeten zijn’ Mompelde ze. Sjonge, wat was de grond reuze interessant! “Dat vond ik niet zo leuk” zei ze met de monotone stem van een kind die op heterdaad betrapt was met de honing nog aan haar handen. “En eh- nou.. we kregen allemaal een warrior naam..en .. eh .. ik kreeg een hele stomme .. “ voegde ze er nonchalant aan toe “toen zei Reds- Redpetal dat Swallowloud de medicine cat werd .. en we daar heen moesten voor een stom ritueel zodat ze de deputy kon kiezen .. of zo” Ze rolde nog net niet haar ogen. Ze tikte met haar nageltjes een kiezeltje weg en zuchtte. “en toen kwam er ruzie omdat.. ik graag deputy wilde zijn” eindigde ze, zacht mompelend. “Ik maakte een grapje tegen Rabbitkit en toen werd Swallowloud boos en Rabbitkit heel boos en ik heel boos en ik zei allemaal dingen die ik niet meende" Zei ze zo snel dat ze bijna over haar woorden begon te struikelen. "en toen .. toen zei.. zei Rabbitkit ..” Haar stemmetje begon te beven. “Rabbitkit z-zei .. ze zei dat ik geen broertjes en zusjes meer heb en dat ik geen goede kitten word!” Voegde ze er gesmoord aan toe. Ergens diep in haar binnenste voelde ze een vreemd gevoel. Koud en leeg. Ze vond dat helemaal geen leuk gevoel. Ze wilde dat het wegging. Haar ogen bleven strak naar beneden gericht. Ze voelde haar lipje trillen en haar ogen begonnen te glinsteren.

#technicallythetruth

De bruine kater keek één voor één de katten in de Nursery aan, voordat zijn blik bleef hangen bij Swallowflight die als eerste aan het woord kwam. Ze stelde voor dat Nettlekit zou gaan vertellen wat er was gebeurd, waardoor Thornface haast als vanzelf de grijze kitten aankeek. Hij had de strenge toon in Swallowflights stem onmogelijk kunnen missen, net als Nettlekits kwade gezichtsuitdrukking die hem was opgevallen toen hij net naar binnen was gestapt. Nog net ving hij een uitdagende blik richting Swallowflight op voordat het grijze katje hem aankeek – wat niet lang duurde, want Nettlekit keek al gauw naar de grond. Hoe oprecht haar verlegenheid was wist Thornface niet, maar hij gaf haar het voordeel van de twijfel terwijl hij naar haar verhaal luisterde.

Het was blijkbaar als een spelletje begonnen, waarin de kittens een nieuwe clan zouden oprichten. Heel even was hij verward toen Nettlekit het over ene Swallowloud had, maar hij besefte zich al snel dat het hier om Swallowflight ging en een momentlang vroeg Thornface zich af wat voor andere Warriornamen er waren bedacht onder hen, maar hij focuste zich snel weer op de rest van het verhaal. Er was ruzie ontstaan over wie Deputy zou worden en hoe die gekozen zou worden, waarna een aantal van de kittens pijnlijke dingen tegen elkaar hadden gezegd. Oef, dat was allemaal toch wel erg dramatisch voor zulke jonge kittens. In zijn kittentijd was de grootste drama geweest dat hij niet met het mosballetje van een andere kitten had mogen spelen.  "Nou, nou… Je kunt nooit een slechte kitten zijn," zei Thornface kalmpjes nadat Nettlekit haar verhaal had afgerond. Vervolgens keek hij weer richting Swallowflight, aangezien zij had aangegeven dat zij één en ander zou aanvullen als er dingen werden weggelaten. "Klopt haar verhaal?" vroeg daarbij.