Andere clans fascineerde hem, maar in mate. Hij was niet zo rebels dat hij borders overstak, maar de boundaries wou hij nog wel eens proberen. Een clan in het bijzonder was Shadowclan. Hij had verhalen gehoord, dat ze kikkers aten, dat ze verbitterd en arrogant waren, dat ze vuilnis aten. Vooral dat laatste interesseerde hem. Als dat zo was, en als ze nog leefden, waarom deed elke clan dat dan niet? Makkelijkste prooi ooit, als je het aan hem vroeg. Hey, vat het niet verkeerd op, hij was dol op vis, maar hij was nog doller op slapen. En minder tijd besteed aan jagen betekende meer tijd om te slapen.
Nu was hij dus hier, bij de borders, in de hoop een shadowclanner tegen te komen die antwoord op al zijn vragen kon geven. En, hoopte hij stiekem, hem ooit wat van hun kraaienvoedsel kon meebrengen. Maar dat was voor de toekomst, voor nu was hij enkel nieuwsgierig. Zodra hij Shadowclan rook schoot hij in een alerte stand. Daar zal je ze hebben! De kater ging achter een boom staan, en gluurde daar naar wie er zou komen.