»Quinty«
28
Actief
"Head that wears the crown"
| |
|  Onderwerp: Finally free!  do 20 sep 2018 - 22:05 | |
| Tallstar had eindelijk een ceremonie gehouden en nu was hij niet meer gebonden aan de nursery. Wel moest hij zich nu beter aan de Warrior Code houden, als hij zijn naam en rang als Apprentice wilde behouden, maar dat boeide hem voor nu niet. Hij was allang blij dat hij niet meer tussen de kittens en queens hoefde te slapen. Nu kon hij eindelijk zijn nest maken in de apprentice den en buiten het kamp komen. En met dat idee in zijn hoofd, wandelde de grijze tabby dan ook in de richting van de ingang van het kamp. Misschien had Reposelapse hem nog geen training gegeven, maar dat betekende niet dat hij niet op eigen houtje weg mocht gaan. En zelfs als het niet mocht, wie zou hem tegen houden? Silverpaw stak trots zijn borst naar voren toe, terwijl hij verder naar de ingang wandelde. Rustig stak hij zijn kop eruit en keek in het rond, voordat hij zijn brede lichaam erdoorheen wrong. Helaas had de kater niet het beste paar ogen in zijn kop, want zo te zien had hij een helder witte vacht over het hoofd gezien, waaroverheen hij nu dus struikelde.
[+Kindpaw]
|
|
Anouk
182
Actief
Beauty fades
That is why it is beautiful
119 IC
| |
| | Onderwerp: Re: Finally free! za 22 sep 2018 - 17:26 | |
| De extra jachtpoging die ze nog had gedaan nadat ze binnen had gebracht wat ze binnen moest brengen was mislukt. De muis was recht tussen haar poten door een hol in geschoten en zo buiten haar bereik. De spierwitte kattin wandelde in een rustig pasje terug naar het kamp, haar plan; wat eten en opnieuw gaan jagen. Het was toch niet dat ze zo veel vrienden had om mee te praten, ze was beter af als ze zichzelf nuttig maakte voor de clan. Kindpaw kwam aan de zijkant van het kamp aan en volgde zo de rand richting de ingang. Daar naar binnen stappen lukte echter wat minder goed. Recht werd ze overlopen door een grote, grijze kater. Ze werd half geplet door de kater die over haar heen struikelde. Zelf was ze immers aan de kleine kant en daardoor iets fragieler dan de gemiddelde Shadowclanner. De geur die de kater met zich mee droeg vertelde haar wie het was. "Silverpaw, zou je voortaan niet meer willen proberen om door me heen te lopen." Sprak de witte kattin terwijl ze overeind kwam. Ze schudde het zand uit haar vacht en richtte haar ogen op haar broertje. Zou dit te maken hebben met dat hele geesten gebeuren?
|
|
